ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

มีใบหน้าตาสองข้างร่างกายสู้
สองใบหูปากจมูกอย่างละหนึ่ง
แขนและมือขาและเท้าสองข้างดึง
ลำตัวตรึงหนึ่งศีรษะรพีกาญจน์

"กานต์ฑิตา"

[รพีกาญจน์]

...คือ...คนกร้านผ่านโลกโดนโขกสับ
เลยล่วงกาลนานนับทับรอยหลง
ล้วนผลงานมากมีที่จารลง
หากแต่จงใจเลือนเหมือนไม่มี

...ทุกหยาดรินกลิ่นกลั่นประพันธ์พจน์
สื่อตามกฏแห่งจิตไม่คิดหนี
เพียงยลนามคร้ามครั่นหวั่นฤดี
คือ...รพีกาญจน์สกุลที่คุ้นเคย...

.................//ทอฝันค่ะครู

ฟ้าคะนองก้องกึกระทึกขวัญ
ฝนก็พลันสาดสะสุดเฉลย
ยามดึกดื่นคืนค่ำลมรำเพย
หนาวเจ้าเอยเชยซ้ำมิอำลา

ยลยินย้ำคำกลั่นร้อยพันพจน์
จิตสุขสดชื่นยิ้มพาดพิมพ์หน้า
ฝากความไปไกลสุดอยุธยา
เพื่อบอกว่า ขอบใจ ไม่รู้ลืม

ฝนกำลังตกจ้า.. ครูรพี

[รพีกาญจน์]

มีใบหน้าตาสองข้างร่างกายสู้
สองใบหูปากจมูกอย่างละหนึ่ง
แขนและมือขาและเท้าสองข้างดึง
ลำตัวตรึงหนึ่งศีรษะรพีกาญจน์

"กานต์ฑิตา"

คือทั้งหมด จดจำจิบ ถึงสิบอย่าง
รวมเรือนร่าง หนุ่มเหลือน้อย คล้อยสังขาร
ทั้งทนทุกข์ แสร้งสุขสันต์ เว้นวันวาร
ชีวิตการ เยี่ยมเยียนย่ำ สู่สัมปราย

ขอบพระคุณครูกานต์ครับ

[รพีกาญจน์]

                 ชี้เอ๋ยชี้แจง                  คลางแคลงสงสัย
         เป็นมาเป็นไป                    ให้ทราบทุกนาม
         ยื่นยะกระทู้                       นำสู่ดูความ
         กระจกใบงาม                     ถามคนเช่นไร
         รู้พฤติยึดทำ                       นำแน่แก้ไข
         เป็นทางวางไว้                    เพื่อนได้ไม่ชัง
         รู้รักสามัคคี                        ไมตรีปลูกฝัง
         ช่วยเหลือเชื่อฟัง                  ดั่งพี่น้องกัน
         กลั่นกลอนกาพย์กานท์           ชูงานสร้างสรรค์
         มิช้านานวัน                        สุขสันต์บั้นปลาย
             ขอบเอ๋ยขอบคุณ              การุญเหลือหลาย
         ร่วมถักทักทาย                     ตายไม่ลืมเอย


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กาแฟดำ]

กระจกส่อง มองเห็น ดูเด่นชัด
ผู้เจนจัด กลกลอน อักษรร่าย
มีคำคม สมค่า มารำบาย
มากความหมาย คล้ายปราชญ์ มิอาจเทียม

มีหยอกล้อ ต่อคำ อำกันเล่น
ชั้นเชิงเช่น เป็นครู ผู้ยอดเยี่ยม
กาแฟดำ แค่หางอึ่ง จึงต้องเจียม
คงไหม้เกรียม เป็นแน่ หากแหย่คำ (อิ อิ)

กาแฟดำ

ผิดพลาดขออภัยนะขอรับ

[รพีกาญจน์]

กระจกส่อง มองเห็น ดูเด่นชัด
ผู้เจนจัด กลกลอน อักษรร่าย
มีคำคม สมค่า มารำบาย
มากความหมาย คล้ายปราชญ์ มิอาจเทียม

มีหยอกล้อ ต่อคำ อำกันเล่น
ชั้นเชิงเช่น เป็นครู ผู้ยอดเยี่ยม
กาแฟดำ แค่หางอึ่ง จึงต้องเจียม
คงไหม้เกรียม เป็นแน่ หากแหย่คำ (อิ อิ)

กาแฟดำ

ผิดพลาดขออภัยนะขอรับ

               ใหม่ครับใหม่ ใช่ครับ ใหม่ครับใหม่
             ครับหลงใหล กลอนกานท์กล จนถลำ
            ใหม่ครับใช่ เก่งไม่ถึง ครึ่งอาดำ
             ครับลองนำ กระทู้ใหม่ ให้ตอบกัน

             ขอบคุณครับ ครับคุณ ขอบคุณครับ
             คุณตอบรับ ทุกถิ่นแถน แสนสุขสันต์
             ครับผมนี้ ไม่มีทอง ของกำนัล
             ขอโพสพลัน ขอบคุณค่ะ กดคะแนน

[สมนึก นพ]

คนเช่นไรใช้ถามหยั่งความเห็น
คือประเด็นมองกว้างต่างความหมาย
ยกกระจกมาจ้องส่องรอบกาย
มีส่วนคล้ายแน่หรือคือความจริง

เมื่อเรายิ้มยิ้มตอบนั้นชอบอยู่
ท่าทางรู้ทำได้คล้ายทุกสิ่ง
ใช้เงาในกระจกยกอ้างอิง
สงบนิ่งพินิจพิจารณา

แค่หลอกลอกเลียนภาพให้ทราบไว้
ยังทำไปไม่ได้เปลียนซ้ายขวา
จะมองตนเช่นไรไม่ยากนา
กิริยาใช้ออกบอกตัวเอง.

ด.ช.นพ
7เม.ย.54

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~อีกด้านของกระจก~

บอกกระจก อย่าจ้อง เขามองเคร่ง
ห้องผมเอง คนกระจก บอกห้องเขา
ชี้นั่นคุณ คนกระจก ชี้นี่เรา
สังเกตุเฝ้า เค้าทำไม ไม่เคยหลับ

บอกยกซ้าย คนกระจก เขายกขวา
บอกตามมา คนกระจก หันหลังกลับ
บอกกระจก พูดครับ เขาแค่อั๊บ
บอกกระจก เอ้า.รับ เขาโยนสวน

อิอิ..งงอะดิ

~กำลังใจ~

รพีกาญจน์ 59 กลอนเขาเพราะ
ด้วยสาส์นเสาะเหมาะสมอารมณ์ถ้วน
บ้างแทรกธรรมนำจิตเพื่อมิตรมวล
อีกสำนวนชวนชื่นรื่นอารมณ์

เรื่องน้ำใจมีพร้อมบอมเห็นอยู่
จากกระทู้เศร้าสุขทุกข์หวานขม
ต้องมีชื่อท่านเรียงเคียงชื่นชม
มอบแด่ผมแด่เราเท่าๆกัน

ขอบคุณครับ

~จากเราสู่ล้านกระจก~

กระจกเงาสะท้อนย้อนด้านต่าง
ดั่งแก้วบางพรางทุกข์และสุขสันต์
หากน้อมรับปรับคิดผิดสำคัญ
จักเยี่ยงนั้น..มันเยี่ยงนี้..ชี้ลงไป

คำสรรเสริญเยินยกให้อกผึ่ง
แต่อาจดึงถ่วงลงถ้าหลงไหล
คำติฉินลิ้นเผ็ดเคล็ดแคลงใจ
แต่อาจใส่หวังดีเมื่อตีแจง

สำนึกหนักนักกลั่นประพันธ์เผย
ควรเปรียบเปรยเอ่ยจริงอย่าพิงแสร้ง
ไม่เจียดจ้อส่อถ่อยถ้อยสำแดง
ไม่สับแทงแต่งคึกศึกวาที

หนึ่งบทกลอนร้อนข้นบนกระทู้
พันผู้ดูรู้แยกแยะแกะส่วนศรี
แต่หลายร้อยคล้อยเหลิงเชิงวลี
จากเราชี้ท่านเชิด..ละเมิดวาง

กับลายลักษณ์อักษราภาษายก
สู่กระจกพันสะท้อนย้อนแตกต่าง
ภาพชัดเจนบิดเบือนหรือเลือนลาง
อยู่ที่สร้างจากมือหรือ..จากใจ

O

กลั่นไปเถิดกลอนกลข้ายลอยู่
กลั่นไปเถิดด้อยหรูข้าดูให้
กลั่นไปเถิดเปิดอกยกลงไป
กลั่นไปเถิด..กลั่นไว้..เพื่อไทยเรา

O


ขอเป็นอีกกำลังใจให้ท่าน"รพีกาญจน์ 59" เรามาสู้ไปพร้อมๆกัน


บอม ซอง ดุ๊ก

[สายใย]

 

มีกระจก หกด้าน ที่บานใหญ่
ส่องรู้ได้ ภายนอก ภาพบอกเล่า
แต่อาจมี มุมกลับ สลับเงา
ซ้ายหรือขวา ไม่เท่า ตัวเราแล

น้ำต้มผัก มักขม ยังชมหวาน
ยามรักบาน เบ่งใน สองใจแน่
พอรักหมด มินาน รสหวานแปร
น้ำตาลแท้ ว่าขม แกล้งถ่มทิ้ง

ขอตอบความ ตามที่ มีกระทู้
คนเช่นครู รพีฯ นั้นดียิ่ง
ร้อยเรียงคำล้ำเลิศประเสริฐจริง

(อาจบางสิ่ง ไม่เห็น คนเช่นไร)
 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~รูป+เรา+เงา+ใจ~

ภาพรูปร่างอ้างเอ่ยเปรยหยิบยก
ในกระจกคือตัวหรือหัวโขน
เป็นปวงเปลือกเลือกฉาบคราบทะโมน
หรือแก่นโคนเบื้องลึกรู้สึกตัว
 
เงากระจกตรงร่างอย่างตาเห็น
ภาพสะท้อนร้อนเย็นเราเป็นขั้ว
แต่ภาพใจไหวแสร้งแจ้งมืดมัว
สั่งดีชั่วสับสน..จนปัญญา

โจทย์เบื้องหน้าถามไถ่พอไขรู้
เท่าที่ดู คุณนั่นนี่ แบบนี้หนา
เท่าที่เห็น คุณนี่นั่น เช่นนั้นนา
ดั่งเช่นว่านั่นแล..แค่เห็นดู

โจทย์เบื้องลึกถามไถ่ไร้เสียงถก
ด้วยนรกสวรรค์เพียงฉันรู้
เงาสะท้อนสอนใจใว้เป็นครู
ว่าจะอยู่กับเงา..หรือเหง้าใจ

อันกระจกคือจิตเราคือร่าง
ที่เคียงสร้างภาพเหมือนยามเคลื่อนไหว
อารมณ์หลากลากจิตติดพ่วงไป
จิตเสียงไร้ไหลร่วม..เพื่อรวมเรา

เมื่อมีสุขส่องยิ้มจิตยิ้มย้อน
เมื่อทุกข์ร้อนหม่นบาปภาพสื่อเศร้า
อยู่เช่นนี้ทุกทีที่เห็นเงา
อารมณ์ใดใจเจ้า..ให้เขาเป็น

สะท้อนออกบอกไปนี่ใจข้า
กิริยาท่าทางรูปร่างเห็น
ข้าส่องสื่อซื่อตรงคงประเด็น
ข้าร้อนเย็นเห็นแล้ว..ในแก้วบาง

เมื่อรูปจิตชัดเจนมิเบนเบี่ยง
เมื่อสำเนียงเสียงสัตย์มิขัดขวาง
ก็เห็นตัวหัวตับทุกสรรพพางค์
สิ้นข้ออ้างไร้คำเอ่ย..มาเปรยปน

ใช่เห็นดูแต่รู้ซึ้งซึ่งความหมาย
เมื่อร่างกายกับจิตคิดตรงผล
เกิดเป็นข้า...เป็นฉัน..นั่นคือตน
โจทย์สับสน..กลใจ..ไขจากตัว

   มั่วไปเรื่อย  

บอม ซอง ดุ๊ก

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

คนเช่นไรใจตัวรู้ทั่วหมด
คนมียศมีศักดิ์มีหลักฐาน
เป็นคนดีศรีปราชญ์หรือชาติพาล
ล้วนกมลสันดานให้เป็นไป           (คำว่าสันดานความหมายที่แท้จริงไม่ใช่คำหยาบ)

จะคนดีคนชั่วตัวสร้างแท้
คนอื่นแลเมื่อเห็นจึงเป็นได้
เขาโจทย์ขานกล่าวชื่อเลื่องลือไกล
จะเป็นคนเช่นไรเพราะทำเอง

ใช่คำคนดลให้เป็นไปนั้น
ร้อยเสกสรรมิมีที่ตรงเผง
สิบปากมาว่าย้ำให้ยำเยง
ก็กริ่งเกรงผิดพลั้งยังต้องตรอง

คนเช่นไรใจเราย่อมเฝ้ารู้
แม้ถามผู้อื่นได้ให้หารสอง
คงตอบได้ไม่ดีดังที่ปอง
ก็จงมองดูผลที่ตนทำ.....

[รพีกาญจน์]

คนเช่นไรใช้ถามหยั่งความเห็น
คือประเด็นมองกว้างต่างความหมาย
ยกกระจกมาจ้องส่องรอบกาย
มีส่วนคล้ายแน่หรือคือความจริง

เมื่อเรายิ้มยิ้มตอบนั้นชอบอยู่
ท่าทางรู้ทำได้คล้ายทุกสิ่ง
ใช้เงาในกระจกยกอ้างอิง
สงบนิ่งพินิจพิจารณา

แค่หลอกลอกเลียนภาพให้ทราบไว้
ยังทำไปไม่ได้เปลียนซ้ายขวา
จะมองตนเช่นไรไม่ยากนา
กิริยาใช้ออกบอกตัวเอง.

ด.ช.นพ
7เม.ย.54

มองด้านดี ดีงาม งามสง่า
มองชั่วช้า ช้าชั่ว น่ากลัวยิ่ง
มองซีกซ้าย กายจิต ชีวิตจริง
มองแถบขวา ผีสิง หรือลิงลา

เห็นเขาดี ดีตอบ นั้นชอบแน่
เห็นเขาแย่ แถถล่ม จมหินผา
เห็นเขารวย ช่วยคิด กิจนานา
เห็นเขาจน ค้นฆ่า ล่าละเลิง

เมื่อพินิจ พิศตาม ผ่านความพฤติ
โดยหยิบยึด กระจก ยกขึ้นเพ่ง
กายข้างนอก ลอกเอา จิตเราเอง
ขอบคุณนพ จบเพลง เปล่งเอวัง

รพีกาญจน์ 59   23.53 น.

(ผมตอบคุณนพ เป็นบทๆไปนะครับ)

[รพีกาญจน์]

กระจกจ๋า  หน้าใคร  อยู่ในนั้น
เห็นทุกวัน  ฉันยิ้ม  เขายิ้มกลับ
พอแยกเขี้ยว  เดี๋ยวแปลก  แยกเขี้ยวรับ
พอตาหลับ  ลงพลัน  มืดทันที

หันขวาซ้าย  หมายตาม  ถามใคร่รู้
แล้วจู่จู่  เขาเบือน  เลือนหน้าหนี
กระจกจ๋า  หาใคร  คนใจดี
ช่วยบอกซี  ฉันเป็น  คนเช่นไร
....................................


บทสองบท  โปรดช่วย  ตอบด้วยครับ
จะสดับ  รับคำ  นำแก้ไข
จะชมติ  มิโกรธ  โทษผู้ใด
เป็นกระจก  บานใหญ่  ส่องให้ที   

การตั้งกระทู้  คนเช่นไร

จุดมุ่งหมาย
-อยากทราบความคิดของท่านว่า คนตั้งกระทู้เป็นคนอย่างไร
-ทราบแล้ว จะวางตัวให้เหมาะสมในการอยู่ร่วมกันต่อไป

เหตุ/ผล
-ผู้ตั้งกระทู้เขียนกลอนตามความรู้สึกของตนเอง
-กลอนอาจละเมิดผู้อื่นโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

สิ่งที่ได้รับ
-มีผู้สนใจ อ่านและเขียนติชม ให้คำแนะนำ

อุปสรรค/ปัญหา
-ผู้ตั้งกระทู้มีภาระกิจทั้งส่วนตัวและสังคมมากมาย
-ไม่สามารถตอบกระทู้ได้ครบทุกท่าน

สรุป
-ขอขอบคุณทุกท่าน ที่อ่าน ตอบกระทู้ และให้กำลังใจ

รพีกาญจน์ 59
8 เมษายน 2554

[ต้นก้ามปู]

ชายผู้รักความสุนทรีย์
ผ่านโลกก็มากแต่อยากเป็นทารกที่สุนทรีย์
มีจิตสาธารณะ เผื่อแผ่แง่ดี ๆ ให้เยาวชนได้สุนทรีย์
ความดีงามแผ่ผ่านกาพย์กลอนงามสุนทรีย์
อยากเปิดเผยตัวเองด้วยความสุนทรีย์
แต่ยังมีกล้องมากางกั้น หน้ากระจกอันสุนทรีย์
ใครยากไร้ความสุนทรีย์
คุยกับรพีกาญจน์ 59
ขอบอก

 

[รพีกาญจน์]

น้ำต้มผัก มักขม ยังชมหวาน
ยามรักบาน เบ่งใน สองใจแน่
พอรักหมด มินาน รสหวานแปร
น้ำตาลแท้ ว่าขม แกล้งถ่มทิ้ง

 

ต้องกัดฟัน กลั้นไว้ จนใจเจ็บ
ถูกเพื่อนเหน็บ แนมนำ เฉยทำนิ่ง
จะขอกรอก บอกตาม ความเป็นจริง
เกรงกลัวยิ่ง ครุ่นคิด หลงติดพัน

รักรานรอน กลอนพา ใช่ว่าแกล้ง
รักร้อนแรง พาใจ หวาดไหวหวั่น
รักแรมรา พาใจ ให้งงงัน
รักโรมรัน ใจแยก เหลวแหลกลาญ

กลอนอกหัก รักบอก ควรออกกว้าง
อย่าเพียรสร้าง เจาะจง ลงชื่อขาน
"รักคิดถึง ซึ้งทรวง ซาบดวงมาน"
ผมแทบอาน ทัณฑ์ถ่อ หลังก่อกลอน

รพีกาญจน์ 59

[คนแบกไมค์]

ได้มาอ่าน คนเช่นไร ในห้องนี้
หลายบทหลายกวีตามที่เห็น
อ่านไปกดไปนิ้วโป้งเย็น
ชาเห็นๆกดไม่ทันแล้วท่านเอยยย

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ได้มาอ่าน คนเช่นไร ในห้องนี้
หลายบทหลายกวีตามที่เห็น
อ่านไปกดไปนิ้วโป้งเย็น
ชาเห็นๆกดไม่ทันแล้วท่านเอยยย

ถึงกดจนนิ้วชาก็อย่าท้อ
คงเสิร์ฟต่อเป็นกาแฟแน่อย่าเฉย
แล้วอ่านไปกดไปได้เสบย
หัดให้เคยเรื่องกดอย่าลดลา...

แต่คะแนนนั้นหนอโปรดรอหน่อย
ถ้ากดบ่อยมากเกินเร่งเดินหน้า
จะผิดกฎบทบัญญัติบางมาตรา
นับเวลาชั่วโมงหนึ่งจึงกดไป...

[รพีกาญจน์]

ได้มาอ่าน คนเช่นไร ในห้องนี้
หลายบทหลายกวีตามที่เห็น
อ่านไปกดไปนิ้วโป้งเย็น
ชาเห็นๆกดไม่ทันแล้วท่านเอยยย

ภาพน้องหนู ชูสองนิ้ว หว่างคิ้วหน้า
ดูซิมา ทำตาหวาน ปากขานเอ่ย
กดแล้วปล่อย ปล่อยแล้วกด ทั้งหมดเลย
คงเผลอเผย กดน้ำแข็ง โป้งแดงเย็น

(กดผิดที่กระมังครับ)... รพี

[บ้านริมโขง]

รพีกาญจน์หาญกล้าท้าความเห็น
รู้ว่าเป็น “คนแท้” แก่สหาย
ทั้งน้ำใจไมตรีมีมากมาย
สื่อความหมายเปิดตนเพื่อยลยิน

ด้วยใจซื่อบริสุทธิ์ขุดให้เห็น
อารมณ์เย็นไม่ท้อต่อถวิล
เป็นทั้งปราชญ์ชาติเชื้อเพื่อธานิน
ครบจบสิ้นคนดี..ศรีล้านนา.

"บ้านริมโขง"