ในวันนั้นที่ฉันไม่มีใคร
เธอทำให้หวั่นไหวในใจฉัน
จนฉันสร้างสวรรค์วิมาน
สร้างสะพานอันแข็งแกร่งแห่งรักเธอ
ในวันที่ฉันรู้ใจเธอนั้น
กลับเป็นวันที่ร้าวรานเสมอ
สวรรค์วิมานที่สรรสร้างอย่างเลิศเลอ
กลายเป็นภาพเบลอชั่วพริบตา
ในวันที่ฉันนั้นร้องไห้
ไม่มีใครคอยปลอบใจหรอกหนา
ไม่ต้องการให้ใครเห็นน้ำตา
ไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าฉันก็รักเป็น
ในวันนี้ยังคงปลงไม่ตก
ยังจุกอกทุกครั้งเมื่อได้เห็น
ยังเป็นห่วงไกลๆเหมือนเคยเป็น
ยังซ่อนเร้นรักจางให้ห่างเธอ
ในวันที่เธอสิกขาจะลาบวช
ฉันคงได้แค่สวดมนต์ให้เยอะๆ
คงไม่ได้ร่วมกรรมทำบุญหนุนตัวเธอ
ให้ชะตาพาพบเจอเธออีกคราว
ในวันที่เธอนั้นห่างไกล
ขอให้ใจเธอสุขอย่าร้อนหนาว
ขอให้เธอมีชัยในทุกเรื่องราว
ถ้าเจอกันอีกคราวขอให้เราต่างสุขใจ
