ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ใครคิดเจ๋อเจอฉันวันสุดท้าย
อย่าคิดหมายมาเปรียบเทียบรัศมี
ใครขืนซ่าท้าทายไม่ตายดี
จะต้องมีจุดจบเป็นศพจริง

ดาบกระบี่ที่ท้าห่าโลหิต
เสี่ยงชีวิตเข้าผลาญวิญญานสิง
ล้วนอาถรรพณ์หั่นศพแล้วกลบทิ้ง
มิไหวติงสักน้อยกว่าร้อยราย

นับศพยุงแมงสาปเลือดอาบเกลื่อน
ทั่วทั้งเรือนมดแมงแย่งหนีหาย
ทั้งจิ้งจกตุ๊กแกแห่กันตาย
วันสุดท้ายเหี้ยมโหดคือโคตรเซียน

ทั้งหมูหมากาไก่ตัวไหนกล้า
ต้องถูกฆ่าหั่นศพไม่พบเศียร   
ใจไม่ถึงพึงยั้งสังวรเวียน
เป็นบทเรียนเตือนมาว่าอย่า"วอน"...

[ทอฝัน]

...อยากลองของ...ครับเพ่!...อยากลองของ
ยินเสียงร้อง...ร่ำดัง...น่าสั่งสอน
ไยช่างกล้า...มาสะกิด...ศิษย์บ้านกลอน
นามกระฉ่อน..."ทอฝัน"...นั่นปะไร

..."วันสุดท้าย"...คล้ายรู้...วันสุดท้าย
คงต้องตาย...ดิ้นดับ...อับแสงไข
ข้ามีครู...คู่ตัว...ไม่กลัวใคร
มาทำใหญ่...แถวนี้...เดี๋ยวมีบอมส์

...แผ่นดินเลื่อน...เคลื่อนโลก...วิโยคสั่น
ทะเลพลัน...โหมคลื่น...โอบกลืนอ้อม
กระบี่เปรียว...เฉี่ยวชิด...มิคิดยอม
คงไม่ออม...มือแน่...ถ้าแถมา...
 

....ซะหน่อย...!!!
ขออนุญาตยืมสำนวนทั่นพี่"กามนิต"มาเป็นเครื่องรางนะเจ้าคะ...

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ถ้าอยากลองของดีใช่มีบ่อย
ต้องทนหน่อยนะพี่อย่าหนีหน้า
ดาบกระบี่มีอยู่คู่กายา
ไม่มีตามองเห็นว่าเป็นใคร

ทั้งอินทร์พรหมยมยักษ์มาทักท้า
ถ้าไม่ฆ่าหั่นแหลกก็แปลกได้
รักชีวิตจิ๊ดจ๊อยจงถอยไป
อย่างมาวางกร่างใหญ่มิใช่ทาง

เจ้าทอฝันวันนี้มีถึงฆาต
ช่างบังอาจหนักหนาเข้ามาขวาง
คงไม่รู้อนาคตปลดระวาง
จะทิ้งร่างทอดดินจนสิ้นลม

รู้ไหมว่าข้าใหญ่มีใครเทียบ
คิดมาเหยียบหนวดเสือก็เหลือข่ม
คิดยังไงไยท้าพระยายม
ความระทมตรมตรอมจะล้อมรุม

คนละชั้นมันพ้นคนละชั้น
ยังห่างกันเกินกรายอีกหลายขุม
ไม่คิดหวังสั่งสอนต้อนสู่มุม
เตรียมขุดหลุมเตรียมไว้ให้ดีดี

รู้ไหมว่าข้าใหญ่รู้ไหมว่า
ทั่วแผ่นฟ้าผืนน้ำอันงามศรี
ข้าเป็นใหญ่ทุกจังหวัดปฐพี
ใครลองดีที่เห็นเป็นต้องตาย...

[พรายม่าน]

เห็นฮัดฮึดฟึดฟี้กระบี่แงะ
บ่อเช็งเซียมเกี้ยมแขะ ช่างแยะหลาย
ฟาดต้นกล้วยม้วยบั่นโดดฟันทราย
ใครจะกรายหมายตีกระบี่คุด

ก็ฟันคว้างง้างงืดอยู่ฟืดฟัด
โบกสะบัดตวัดมั่วมีดหัวกุด
ตะโกนก้องร้องว่าท้ามนุษย์
ว่าที่สุดชุดกระบี่ข้านี้ครอง

ร้องท้าอินทร์ปิ่นเทพ เป็นนนทก
เกฮีโต้โผผกตกกระป๋อง
ช่างได้ใจได้ที่ไม่มีรอง
กัดกรามจ้องมองขวางอยู่กลางนา

จะชั้นนี้ชั้นนั้นหรือขั้นไหน
ขออยู่ห่างทางไกลไกล ไว้ดีกว่า
เดี๋ยวลูกหลงวงกว้างจะวางมา
ศรีธัญญาว่าแอบอีกแป๊บเดียว

พรายม่าน
สันทราย
๐๓.๐๔.๕๔

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ผ้าพะหมี  ดีไถ้  ไฉ่เอายัก
มาเอ่ยทัก  ซาทันหยี  ชักมีเสียว
ปันด้วยไก  ไหน่เป็นรอย  คอยอยู่เชียว
อย่าลดเลี้ยว  หลบลี้  เพื่อหนีไกล

เป็นพันเกื้อน  เอื้อนเอ่ย  อย่าเฉยนะ
ระวังจะ  ติดเชื้อ  เมื่อมาใกล้
ย้อนหน้าริ่ง  ยิ่งเห็น  ว่าเป็นภัย
งับเข้าให้  สักหน  ใครทนทาน

ไม่แน่ใจ   ไยกล้า มาคิดหือ
ถ้าหากตื๊อ  มากนัก  จักสังหาร
บะสีสั่น  พลันเฉียบ  เสียบประจาน
ด้วยโทษฐาน  ลบหลู่  ผู้เลิศยุทธ์

อุเหม่ เหม่  ชะช้า  ใครบ้าเว้ย
เราไม่เคย  บ้าหรอก  จึงบอกหยุด
เดี๋ยวจับเจี๋ยน  เสี้ยนตอ ให้ดอคุด
กลับเป็นตุ๊ด  ติ๋มแต๋ว  แว้วซะลอน....      โทษเด้อ...

                                         

[ทอฝัน]

...หยึย!กลอนป่วนผวนแหลกแปลกดีเนอะ
แต่ว่าเชอะ!ยังเล็กดูเด็กอ่อน
พรายพม่ากล้ารุกบุกด้วยกลอน
ทอฝันซ่อนแอบเชียร์ไม่เคลียร์นะ

...ไม่ได้กลัวหากเกรงเพลงกระบี่
แถวนี้ตุ๊ดเคยมีที่ไหนล่ะ
พี่จับเจี๋ยนเสี้ยนตอขอได้มะ
น้องนี้จะศัลยกรรมทำเป็นชาย...

...วางยาตัวเองอีกแระ...!!!
ไม่มีคมหรอกจ้า แต่ซ่าส์ไปงั้น...//ดรีม

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

เลยเข้าทางสางสาวแม่จ้าวโว้ย
ช่างกอบโกยเกาะเสาเอาง่ายๆ
ไม่สงสารม่านบ้างผู้ปางตาย
ช่างใจร้ายผิดหญิงเสียจริงเธอ

โอ้งานนี้มีเคลียร์เฮียม่านจ๋า
เรื่องเขี้ยวงาข้าถอยกลัวกร่อยเก้อ
ไปตกลงกันเอง รีบเร่งเจอ
ถ้าเกิดเผลอพลั้งหายเสียดายแทน...

[คนแบกไมค์]

   

เข้ามาดูพี่ใหญ่วันสุดท้าย
ป่าวประกาศท้าทายมารโลหิต
แอบเสี้ยวเสียวสันหลังอยู่นิดๆ
เลือกข้างผิดอาจปลิดชีวิตตัว
   
ก็พี่แกฟาดฟันกระทั่งหมู
มดแมงแยงรูอยู่ไม่ได้
ยินเสียงฉึกฉึกเลือดกระจาย
หลายศพตายพี่แกทำได้ลง 
                                                          
เอาเป็นว่าน้องมาเก็บศพให้
หมูหมากาไก่ไม่ให้เห็น
ล้างคาวเลือดหยดแมะกระแซะกระเซน
ไม่ให้เห็นขนกลบลบแผ่นดิน.

                                                                                                     

[ทอฝัน]

เลยเข้าทางสางสาวแม่จ้าวโว้ย
ช่างกอบโกยเกาะเสาเอาง่ายๆ
ไม่สงสารม่านบ้างผู้ปางตาย
ช่างใจร้ายผิดหญิงเสียจริงเธอ

โอ้งานนี้มีเคลียร์เฮียม่านจ๋า
เรื่องเขี้ยวงาข้าถอยกลัวกร่อยเก้อ
ไปตกลงกันเอง รีบเร่งเจอ
ถ้าเกิดเผลอพลั้งหายเสียดายแทน...

พี่ท่าน วันสุดท้าย

...ทั้งสองเซียนเวียนมาข้าน้อยซึ้ง
มือไม่ถึงยังกล้าออกท้าแล่น
เพียงสัมผัสใกล้ชิดใช่คิดแทน
อย่าพึ่งแบนน้องนางให้ค้างใจ

...ที่ออกเทียบเปรียบชั้นดันกระทู้
มิเคยลามหยามลู่ผู้ยิ่งใหญ่
แต่สิ่งหนึ่งอย่าเลือนเตือนด้วยใจ
เจี๋ยนเก็บไว้ด้วยหนอน้องขอจอง

...เด็กเก็บศพขบเผาะเลาะออกข้าง
ตีวงกว้างทำเกริ่นเดินจองหอง
ศพเสือสิงห์กระทิงมีพี่ไม่มอง
แต่ของร้องชิ้นสำคัญอย่าหันชิด...
 
...อิ อิ...!!!ดรีม

เข้ามาดูพี่ใหญ่วันสุดท้าย
เปล่าประกาศท้าทายมารโลหิต
แอบเสี้ยวเสียวสันหลังอยู่นิดๆ
เลือกข้างผิดอาจปลิดชีวิตตัว
  
ก็พี่แกฟาดฟันกระทั่งหมู
มดแมงแยงรูอยู่ไม่ได้
ยินเสียงฉึกฉึกเลือดกระจาย
หลายศพตายพี่แกทำได้ลง 
                                                         
เอาเป็นว่าน้องมาเก็บศพให้
หมูหมากาไก่ไม่ให้เห็น
ล้างคาวเลือดหยดแมะกระแซะกระเซน
ไม่ให้เห็นขนกลบลบแผ่นดิน.

                                                                                                   
♪♫mercury♫♪

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ปอเต็กตึ๊ง  บึ่งมา  รอท่าเก็บ
ไม่กลัวเห็บกลัวหมัดกัดโฉมฉิน
ทั้งหมูไก่ได้แล้ว  แว่วได้ยิน
ว่าอาหารการกิน  ช่างสมบูรณ์

ไม่ลืมหนอ ขอไว้  แบ่งพรายม่าน
ได้สักจาน  น่องไก่  อย่าให้สูญ
เคลียร์ทอฝัน  นั้นเสร็จ บำเหน็จปูน
ให้เพิ่มพูน  ค่าหมอ เพื่อต่อเดือย

ซึ่งถูกบั่น  หั่นทิ้ง  ชิงกันนั้น
นึกว่าฝัน  ร้ายร้าย  จงหายเหนื่อย
ปิ๊กกะจู้  อยู่ยง  แต่คงเปลือย
ไม่ต้องเมื่อย  เดี๋ยวหมอ  ต่อให้เอง....

[(ฟ้า) มารสุรา]

ยภธะพุท.........สุดโหด........โกรธเข่นฆ่า
มารประหา........ชาวี............นี่หวาดเสียว
มาสุราร...........ช่านนัว........ชั่วอย่างเดียว
เท่าก๊งเลี่ยว......เกี้ยวสาว......ไปวันๆ

รี้กระไบ่...........ไฟฟันคราด...มาดหมายชีพ
จาสุหริบ..........มีบแล้วเงา....เหล้าต้มกลั่น
ครวลอยากใด....ห้าใม..........วัดใจกัน
ไพจอกหมัน......กั๋นฉับ.........นับจำนวน

(ฟ้า)  มารสุรา

ขอแจมหน่อยครับ  จอมยุทธทั้งหลาย

[พรายม่าน]

เห็นไหมเล่าเฉาฉี่กระบี่เพี้ยน
ฉวัดเฉวียนเจียนจ่อเรื่องตอข่วน
สำนักไหนให้มงกุฏหรือหลุดตรวน
จึงโตงเตงเก่งด้วนแต่หยวนเปา

ไม่ได้กินหรอกเหวยเฮ้ยของรัก
ยังตั้งธงลงปักที่หลักเก่า
จะแลกหมูตู๊ไก่ใครจะเอา
ปล่อยทอฝันปั้นเป่าจากเหง้าไพล

ให้ร้องท้าม้าฮ่อจนคอโป่ง
เมอคิวรี่แบกโลงเตรียมโจงใส่
เซียนก็เมินเดินม้านแล้วผ่านไป
ก็รถหวอเปิดไฟ รอใครรับ

พรายม่าน
สันทราย
๐๓.๐๔.๕๔

[คนแบกไมค์]

เป็นน้องน้อย พี่ใหญ่ สั่งมาว่า
ให้สรรหา น่องไก่ มาเพิ่มเสริม
แบ่งใส่จาน จัดไว้ มาประเดิม
ให้พรายม่านได้อิ่มเอมเปรมปรีด์

พี่ใหญ่จ๋าน้องนี้จะขอบอก
กระทะทอดน่องไก่น้องไม่มี
ตอนชุนมุนวุ่นวายในห้องนี้
กระบี่พี่ฟาดฟันกระทะพัง

แต่จะจัดให้เป็นอู๊ดอู๊ดย่าง
เหมาเตาบ้านข้างๆมาปิ้งหัน
แล้วเรียกทอฝันคนเก่งท้าโรมรัน
มาบีบคั้นซ้ายขวาให้ครี้นเครง..

 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ฮ๊าวดาบเง๊น เช่นปลายลายอักษร
จะตีกลอนวอนน้อม คอมขอย่า
ไผ่รุ่นยวก พวกท่านตระการตา
รจนาพาที ฝีมีดือ

ผอนบทกลัน ฟันฟาดผงาดท้า
ศึกวาจาน่าหัด ถัตย์คำสือ
ผัตย์ไร้สู้ รู้ตัวกลัวฝีมือ
ควรอย่ายื้อถือสบ จ๊บเลี่ยงรง

บัณฑิตเมืองสิงห์

[สมนึก นพ]

ใครคิดเจ๋อเจอฉันวันสุดท้าย
อย่าคิดหมายมาเปรียบเทียบรัศมี
ใครขืนซ่าท้าทายไม่ตายดี
จะต้องมีจุดจบเป็นศพจริง

ดาบกระบี่ที่ท้าห่าโลหิต
เสี่ยงชีวิตเข้าผลาญวิญญานสิง
ล้วนอาถรรพณ์หั่นศพแล้วกลบทิ้ง
มิไหวติงสักน้อยกว่าร้อยราย

นับศพยุงแมงสาปเลือดอาบเกลื่อน
ทั่วทั้งเรือนมดแมงแย่งหนีหาย
ทั้งจิ้งจกตุ๊กแกแห่กันตาย
วันสุดท้ายเหี้ยมโหดคือโคตรเซียน

ทั้งหมูหมากาไก่ตัวไหนกล้า
ต้องถูกฆ่าหั่นศพไม่พบเศียร   
ใจไม่ถึงพึงยั้งสังวรเวียน
เป็นบทเรียนเตือนมาว่าอย่า"วอน"...

หนูตัวใหญ่ ซมซาน มันอ่อนล้า
ถูกฟันมา แผลใหม่ หายใจถอน
คงต้องตาย แน่นั้น ตะวันรอน
เรียกลูกมา สั่งสอน ก่อนอำลา

บุรุษหนึ่ง วิทยายุทธ์ สุดสูงส่ง
พวกเจ้าอย่า ทนง หลงเก่งกล้า
จะพลาดพลั้ง ต้องตาย วายชีวา
เห็นตัวข้า นี่ไง ได้เจ็บตัว

เพื่อนของเจ้า ล้มตาย ไปหลายแน่
ทั้งตุ๊กแก ยุงลาย หมายบั่นหัว
อาการหนัก แล้วหนา เริ่มตามัว
จะดีชั่ว อย่างไร ได้พยุง

นำข้าไป พักผ่อน นอนตาหลับ
ในห้องหับ ตู้ผ้า ข้าหมายมุ่ง
ผนึกลม อบอวล หวนจรุง
มาร่วมปรุง แต่งกลิ่น จนสิ้นใจ

เป็นกลิ่นหอม เย้ายวน กวนประสาท
ใครบังอาจ ดมผ่าน นั้นเรื่องใหญ่
จะเป็นลม ช็อกพลัน ลงทันใด
ที่ว่าเก่ง เกินใคร ให้ลองดู.

ด.ช. นพ
4 เม.ย.54