ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ต้นก้ามปู]

๒๖ มกราคม

ลมร้อนวูบแล้วหนาว
ลมหนาววาบแล้วอุ่น
วูบวาบ วูบวาบ มดขนไข่ขึ้นบ้าน
ข่าวว่าปีนี้น้ำจะท่วมมากกว่าปีผ่าน
ไอ้ฝน (iPhone) ส่งเสียงจากอีศานว่า
ที่บ้านแห้งแล้งเหน็บหนาว
คนกรุงเทพฯ มีโอกาสใส่เสื้อกันหนาวหลากสีสัน
อย่างน้อยเวลาขึ้นรถไฟลอยฟ้าก็ไม่หนาว
รถเมล์วิ่งชิดขวาแล้วปาดเข้าจอดซ้าย
แท็กซี่ใช้แก๊สวิ่งฉลุย
แท็กที่ใช้ก๊าสต่อคิวยาวเหยียดหน้าปั๊ม
คนขับรถสบถค่าแก๊สถูกแต่ค่าก๊าสแพง
ไอ้หนุ่มเดินผ่านงงเต๊ก
gas กับ gas มันอย่างกันได้อย่างไร
ฝูงมอ'ไซค์ใส่เสื้อกั๊กจุกอยู่ทุกปากซอย
คำนวณแคลคูลัส
ความคุ้มค่าระหว่างเดินไปสองกิโลแคลลอรี
กับซ้อนท้ายมอ'ไซค์สิบสองบาท
ตัดสินใจเลือกอย่างหลัง เพื่อไปข้างหน้า
ลมร้อนวูบแล้วหนาว
ลมหนาววาบแล้วอุ่น
วูบวาบ วูบวาบ ราวงูเลื้อยถนน
ผ่านฝูงรถยนต์ส่วนตัวที่คลานเผาน้ำมันไปเรื่อย
รู้สึกอบอุ่นกว่าเดินบนฟุตบาธ
แคบกว่าที่หมาเยี่ยว
ชีวิตอาศัยอยู่กับความไม่แน่นอน
ทุกวินาฑีแน่นอนอย่างไม่แน่นอน
แน่นอน

วูบวาบ วูบวาบ


ต้นก้ามปู 2012-01-26

[ต้นก้ามปู]

๒๙ มกรา

อาทิตยาแอบงีบเหงา
หลังม่านเทาแห่งเมฆา
รัถยาแล่นเอื่อย
อักขราแล่นเรื่อย
ในดวงตา
กวี
ไม่เห็นสิ่งใด
นอกจากสุนทรียะ
ระริกเต้น
หทยา
เล่าเรื่องราว
แผ่สายใยสุนทรียะ
ระริกเร่า
หัวใจผู้คน
ซึมซับสุนทรียะ
แห่งกวี


ต้นก้ามปู-2012-01-29

[ทอฝัน]

...หลังม่านสีหม่น

หัวใจกวีชนเริงร่า

สุนทรีเลื่อนไหลในพริบตา

หทยาระทึกคึกคัก


...ลับแล้วดวงอาทิตย์

ทว่าดวงจิตกลับประจักษ์

จิตนาสว่างไสวนัก

ระริกระลี้ทักมาสมทบ...


...........ทักทายค่ะ//dream

[พิมพ์วาส]

ไร้ขอบเขต

ลหยดน้ำฝนแห่งความรัก
หยดลงบนแก้ม ที่แต้มไปด้วยหมอง
ฉันก็ยืนร้องไห้น้ำตาไหลมาเอ่อนอง
เพราะความหม่นหมองของสายฝนที่หล่นมา

ฉั น ก็เหมือนคนเหงาคนหนึ่ง
ฉั น นั้นอยู่ตามลำพัง
ฉั น ซึ่งไม่มีใครไม่เหลืออะไร

ไม่ฉันรู้ดี เมื่อฝนหยุดตกก็จะเกิดรุ้ง
สีครามมาปรุงแต้มท้องฟ้า
เวลาฝนซา (- _ -)

ไม่หรอกฉันก็เคยเศร้า
ไม่เหมือน
เ ข า
ห รื อ
ใ ค ร
บ า ง
ค น

[ภู กวินท์]

    พระอาทิตย์กำลังทิ้งเงา
     บนทางเท้าข้าพเจ้าโมโห
     ควันบุหรี่พวยพุ่งมาสู่เบื้องหน้า
     เด็กชาย! กำลังพ่นควันบุหรี่ >> เด็กชาย!!
     วุ่นวายนักในตลาด
     ขอทานขาเดียว, แม่ลูกอ่อน, วณิพก ,ไม่ได้มาด้วยกันแน่ๆ
     กระโปรงบานลายสก๊อต- เสื้อคอซอง กว้าง, สั้น, ลึก >> เด็กหญิง!!
     เสียงแตรรถดังกระหน่ำอยู่เป็นระยะๆ
     คันหนึ่งจะเข้า คันหนึ่งจะออก เข้าๆออกๆ มีการให้ของลับกัน!
     ขายผัดไทยแต่ไม่ขายหอยทอด?
     ขายแมลงทอดคู่กับขนมหวาน?
     ข้าพเจ้าซื้อดอกไม้ไหว้พระ
     ข้าพเจ้าซื้อปลานึ่งมะนาว
     ข้าพเจ้าซื้อขาไก่ซุปเปอร์
     ข้าพเจ้าซื้อส้มจีน
     ข้าพเจ้าซื้อความรัก
     แต่มันไม่มีขาย
          >>>
         ไม่มี!!

       
     31/01/55

ภาพจาก thaismefranchise.com
     

[ต้นก้ามปู]

๑ กุมภาพันธ์

สุรีย์ยังสั่นในกลีบเทาเมฆ
ใบไม้พร้อมใจทิ้งตัวสู่พื้นดิน
แห้งผากแลบเลียไปทุกอณู
หากบางดอกไม้ยังชูช่อ
เหมือนยินดีกับความแห้งแล้ง
ห้วงเพลาสั้น ๆ
ก่อนผืนน้ำจะคลุมแผ่นดิน
อีกค่อนปี

ได้ยินเขาว่ามาอย่างนั้น...

ต้นก้ามปู 2012-02-01

[sucklife]

มืดมิดม่านรัตติกาล
เนิ่นนาน..นับอสงไขย
ณ.แดนดิน..ที่อวดอ้าง..ดั่งเทวาลัย
หมู่สัตว์-มากมาย ล้วนหลับไหล..ไม่ลืมตา


เทวรูป-สูงเสียด อลังการ..ตระหง่านงำ้
ทอดเงายาวเหยียด..ทาบทับ
ซากศพ-รอยเลือดและคราบนำ้ตา..
..ที่มิเคยเหือดแห้ง

ฝูงแร้งโฉบบิน-ฉวัดเฉวียน
บินวน-บินเวียน-อย่างอหังการ
ดวงตาแดงฉาน..กระหายเลือด
มุ่งมั่น-รอคอย..เหยื่ออันโอชะ!

นกพิลาปขาว..เซื่องซึม-หลับไหลในกรงเหล็ก..ดำทะมึน
เรียงราย-ดารดาษ
ละเมอหา..เสรีภาพ-อยู่หนใด?
เฝ้านับเวลารอคอย..ไร้สิ้นสุด..
...110วัน..111วัน..112วัน
...110เดือน..111เดือน..112เดือน..

..ยังคงมืดมิด..
มวลมหามิตรแห่งพิลาป ..กระวนวาย
ต้องรอคอยถึงเมื่อไหร่?
แสงธรรม..จึงสาดส่อง???

พิลาปน้อยตัวแรก..เริ่มส่งเสียง
ตัวที่สอง..ขานรับ
ตัวที่สาม..ตัวที่สี่
และตัวถัดไป..ไม่อาจทนนิ่งเฉย

โบยบินแล้วขับขาน
บทเพลงเสรีภาพ..ก้องกังวาน!!

เทวรูปปรายตามอง..สีหน้ายังคงเรียบเฉย-ไร้รอยยิ้ม
..ตวัดดาบอาญาสิทธิ์!!
พลัน-ทันใด!!!
ฝูงแร้งกรีดเสียง-โหยหวน!!!
พุ่งทะยานสู่ฟากฟ้า!!!!

โศกนาฏกรรม..เริ่มต้น
..ใครเลยจะรู้ว่า-จะจบลงเมื่อไหร่???
...112นาที
...112ขั่วโมง
...112วัน
...112เดิอน
หรือ112ปี????

[ต้นก้ามปู]

วิสังหรณ์

ห้องหมายเลข 112
ฉายประกายมืดเบิกรัตติกาล
กระจอกจิกพิราบกระจุยกระจาย
ดวงตาเกลื่อนถนนหมายเลข 112
มองไม่เห็น
หนทาง
ซิมโฟนีหมายเลข 112
กระหึ่มความกลัวทั่วอวกาศ
ไข้หวัดนกระบาดผ่านความคิด
ยานอวกาศหมายเลข 112
บันทึกปูมจักรวาล
ครั้งหนึ่งเคยมีความฉลาดบนโลก
ความมหัศจรรย์หมายเลข 112
ความรักทำให้มนุษย์ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
ยาวนาน 112 ปีจักรวาล


ต้นก้ามปู 2012-02-03

[ต้นก้ามปู]

๓ กุมภาพันธ์

ฝนตกขึ้นฟ้า
มดไต่เมฆเก็บกินดวงดาว
ตะวันสาดแสงมืด
ปีศาจตาบอดสั่งสอนศีลธรรม
พสกก้มกราบปลายดาบเปื้อนเลือด
ก่นด่าผู้จุดตะเกียง
ภวังค์นี้
อัศจรรย์กว่าสังหรณ์ใด

ปัญหาโลกแตก
ปลดทุกข์ก่อนหรือกดชักโครกก่อนดี?
บักสีดากระซิบบอก ต้องแก้ผ้านุ่งก่อนเน้อ !


ต้นก้ามปู 2012-02-03

[ต้นก้ามปู]

๑ มีนาคม

หลายสิ่งหลายอย่างบังเกิด
ในส่วนลึก
ยังไม่ได้เขียน
ระบายลมระบายฟ้า
สีเมฆหมอกระเรื่อคลุมดิน
พระราหูกลืนกินสองเดือน
พระพายุจะเร่งมาก่อนนัดหมาย
พระคงคาจะขยายร่องพุง
แต่คงไม่มืด ไม่เร็ว ไม่ใหญ่ไปกว่า
ปากและพุง
มนุษย์บางเหล่า
ผู้ฉ้อฉล

หลายสิ่งหลายอย่างบังเกิด
ในส่วนลึก
ยังไม่ได้เขียน


ต้นก้ามปู 2012-03-01

[เทโพ]

บรรเลง:เทโพ
บท: ทานตะวัน ปลายเหมันตฤดู
..
..
นิทราเถิด ฤดูเหมันต์
ด้วยว่า ดวงแดดท่วมทับเจ้าแล้ว
รัศมีประกอบประกายเลอแสง
กระฉอกจากหมอกเมฆแห่งเจ้า..เมฆเหมันต์
กระดอนกระเด็นโดนดินแห่งหล้า
สะท้อนสะท้านเกินหมอกเจ้าจะมิยอมจาง
..
ในฤดูร้ายแล้ง
เงาเหมันต์กระชากเด็ดใบไม้
หลุดหล่นกล่นกระจาย
ปลิดปลงจากดอกเหลืองแห่งข้า
โรยร่วงผสมฝุ่นฟุ้ง
เหมันต์สาปรากที่เลี้ยงต้น
ต้องไชชอนดอนดินระแหง
..
บัดนี้..
จงให้เปลวแดงแดด
ผลาญเผาซากซังแห่งข้า
จนกรอบเกรียมเสียเถิด..
..
..
เหลือเพียงเมล็ดมล้างร่วงลงดิน
รอรวงฝนจากเมฆพรรษฤดู
ฉาบฉอุ่ม
นิรมิตยุคใหม่แห่งข้า
..
ทุกฤดูล้วนปลูกข้าเติบตื่นอีกครั้ง
..
....

[ต้นก้ามปู]

19 เมษายน

แดดสาดแสงส่อง
เมฆาวุ่นอลวนแตกผุยผุยอยู่บนฟ้า
กระแสร้อนรุมป่าคอนกรีต
อบเมืองให้หมกไหม้
ท่ามฝูงแอร์พ่นเปลวร้อนรุมเสริม
โลกร้อน

มนุษย์หลบสู่ความเย็นในโถงคอนกรีต
ถีบความร้อนโถมใส่โลก
ขณะพร่ำพรรณนาช่วยกันลด
โลกร้อน

คนเราปากอย่างใจอย่าง
ไม่มีใครช่วยใครลด
โลกร้อน
โลกร้อน
โลกร้อน
โลกร้อน
โลกร้อน
...



ต้นก้ามปู-2012-04-19

[เนิน จำราย]

หน้ามนุษย์ละเมียดละม้ายคล้ายกันมีดกดื่น...

ลักษณะ ท่วงที อิริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน ใกล้เคียง
รัก ชอบ โกรธ หลง มีเหมือนมีต่าง      
คู่แฝด  หน้าเหมือนใจต่างก็มี

แต่สิ่งที่ควรมีเหมือนกันทุกคนคือ...
สติ สัมปชัญญ ขันติ โสรัจจ  หิริ โอตัปป
เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

และสิ่งที่ประสบไม่ต่างกันทุกคนคือ
 มีลาภ เสื่อมลาภ,มียศ เสื่อมยศ,มีสรรเสริญ นินทา,มีทุกข์ สุข มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่กรรม

สาธุ........
      
เนิน จำราย

[ต้นก้ามปู]

๒๐ เมษายน


สีฟ้าฉาบ
กรวยเมฆเปล่งปลั่ง
สยายสายลมลงล่างครืดคราด
ตวัดฐานเมฆคล้ายหม่น
เสมือนจะโปรยฝน ณ บัดหนึ่ง
ทว่าลมร้อนมิผ่อนจาง
ใบไม้กรอบ
ร่วงหล่น
ใบหญ้าไหม้
ม้วนขนดจูบดิน
แห้งผาก
ไม่มีใครรู้รากหญ้าจะอยู่อย่างไร

มนุษย์หัวคิ้วชนกัน
หยาดเหงื่อพรูพรั่ง
จากรูขุมขนทุกคน
หรือเปล่า?

มนุษย์ร้ายใส่โลกไม่เท่ากัน
บ้างมาก บ้างน้อย
โลกคืนร้อนให้ไม่เท่ากัน
แต่คืนร้ายให้ไม่ต่างกัน

ปุยเมฆกระหยิ่มเกรียม
ดีใจด้วยนะมนุษย์
ต่อแต่นี้เจ้าจะเท่าเทียมกันทุกข์
ภัยพิบัติ

ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน


ต้นก้ามปู 2012-04-20

[เนิน จำราย]

โลกประกอบด้วยธาตุสี่คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม
มาประชุมพร้อมกัน...นานชั่วกัปชั่วกัลป์
หนาวเหบ็บหนาวร่วมนาน....
ร้อนเกินร้อนสะท้าน.....หลายล้านปี

มนุษย์..สร้างสมทับถมและทำลาย
ช่วยกันคนละไม้ละมือด้วยเห็นแก่ได้ .. รวมทั้งข้าพเจ้า
เมื่อถึงเวลาโลกก็ทำลายลง
ตามสามัญลักษณะของสังขารคือไตรลักษณ์...ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ กำหนดไม่ได้

อนิจจา วต สังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
พลันอุบัติกาล...ยุคพระศรีอริยเมตตรัย เกิดขึ้นท่ามกลางการร้องขอ ของผู้ทำลาย
ทุกหมู่ผู้คนอยู่ร่วมกันด้วยความสุขเหนือสุข..แม้กระทั่ง...เมถุนธรรม
ครั้นสบตากันก็สำเร็จ..ไม่ต้องเช็ด...ไม่ต้องล้าง

...สิ่งสำคัญที่สำคัญจะต้องนำมากล่าวอ้างที่นี้ประมาณ....มวลมนุษย์หน้าพิมพ์ประพาย..เหมือนคล้ายเหมือน...

                                                              "ต้นฉ่ำฉา"

[ต้นก้ามปู]

28 เมษายน

โลกพระเคราะห์มน ๆ หม่นโดยไอน้ำ
ในรูปลักษณ์เมฆหมอก
มองทางไหนก็หน้าตาเหมือน ๆ กัน
บังเอิญไหมที่หน้าตาเราเหมือนกัน

เคารยประเทศนิยมกรีดตัดแต่งใบหน้า
ร่างกายผิวพรรณเหมือนกันราวตัดแต่งกิ่งไม้
ให้กลายเป็นพุ่มพันธุ์เดียวกัน
สยามประเทศหานิยมแบบนั้นไม่
บังเอิญไหมที่หน้าตาเราเหมือนกัน

อัศดงคตประเทศสามารถปลูกคนจากปลายเล็บ
ราวตัดต่อหน่อมะม่วงพันธุ์
จากหนึ่งต้นเป็นอีกหลายต้นคงพันธุ์เดิม
บังเอิญไหมที่หน้าตาเราเหมือนกัน

ที่นี่ โลกไซเบอร์ไร้ขอบเขต
ต่างจิตต่างวิญญาณมาชุมนุมสรรค์สิ่งเหมือนกัน
จากตรรกะเลขหนึ่งเลขศูนย์ประสานเป็นความหมายไม่สิ้นสุด
เป็นความสัมพันธ์ท่ามกลางเมฆหมอกอันประหลาด
บังเอิญไหมที่หน้าตาเราเหมือนกัน


ต้นก้ามปู 2012-04-28

ปัจฉิมลิขิต - บังเอิญไหม จามจุรี ก้ามปู ฉำฉา ก็หน้าตาเหมือนกัน

[เนิน จำราย]

       

        รถโฟล์คสวาเก้น   ที่ฉันเห็นเป็นประจำ
เป็นรถสีขาวดำ             จอดอยู่ในโรงเรียนใหญ่
        ใช่.รถของอาจารย์   ผู้เชี่ยวชาญภาษาไทย
สงบนิ่งงามวิไล             ใต้“ก้ามปู”ดูงามตา

    กาพย์ยานี ๑๑ บทเบื้องต้นคือปฐมบทของการเริ่มเขียนร้อยกรองของข้าพเจ้า ผู้ตั้งกระทู้คืออาจารย์สอนภาษาไทย โดยใช้หัวข้อกระทู้ว่า “รถโฟล์คสวาเก้น” และให้บังเอิญหรือตั้งใจก็ยากเดา รถที่อาจารย์ผู้นี้ใช้ก็เป็นโฟล์คฯเช่นกัน ตัวอย่างที่ใช้เป็นแบบฝึกเขียนคือ

        พึงทราบกาพย์ยานี      บังคับมีสิบเอ็ดคำ
วรรคหน้าห้าประจำ              วรรคหลังหกยกให้เห็น
        แต่งตามความประสงค์   ถ้อยคำจงเลือกให้เป็น
ครุลหุเว้น                           คงแต่เพียงเสียงคล้องจอง

    ทั้งหมดคือความประทับใจและเป็นแรงบันดาลใจ ติดตัวข้าพเจ้ามาจนตราบเท่าปัจจุบัน
แล้วเป็นการบังเอิญเหนือคาดเดาที่เพื่อนร่วมอุดมการณ์ ตั้งใจใช้นามแฝงว่า “ต้นก้มปู”
และบังเอิญ,บังเอิญว่า ต้นก้ามปู ใช้ใบหน้าเหมือนข้าพเจ้า จริงจริง
ขอให้จำเริญจำเริญ ในสิ่งที่มุ่งมาดปรารถนา..สาธุ

                           “จามจุรี”

[ต้นก้ามปู]

23 พฤษภา 55




พราวพิรุณโรยความชื่นสู่หล้าโลก
เขียวพฤกษ์พันธุ์อ้าแขนรับเริงรื่นสราญใจ
แหลมหน่อน้อยแทงพสุธามาร่วมวง
นั่น โน่น นี่ ดวงดอกระดะไป

ฝนซาสักหน่อย
เก้งก้างจิ้งหรีดดีดดิ้นมาร้องเพลง
เป็นเพลงเก่าที่ร้องมาไม่รู้กี่ร้อยรุ่น

จิงหรีดน้อยชะเง้อมอง
ลองขยับขาตาม
ไร้เสียงใดส่งผ่านสีข้าง
เพราะไร้ปีก ที่รองอกอีกในสัปดาห์หน้า
จิ้งหรีดน้อยจะได้ทายท้า
อะฮ้า ! นี่คือเพลงใหม่สุดเท่าที่เคยสดับ
ดั่งนี้



ต้นก้ามปู - 2012-05-23

[หอมมะลิ]

น้ำฝนบริสุทธิ์หยาดสุดท้าย
โปรยปรายลงสู่เมืองหลวง....เมื่อนานมาแล้ว
น้ำจากชายคา ไม่มีใครกล้าดื่มกิน

น้ำค้างบริสุทธิ์หยาดสุดท้าย
โปรยปรายลงสู่เมืองหลวง...เมื่อคืนนี้
จิ้งหรีดผู้ขับกล่อมยามราตรี...ค่อยค่อยดื่มกิน

ก่อนเปล่งท่วงทำนองสุดท้าย.....อำลา

ไม่มีน้ำค้าง
ไม่มีจิ้งหรีด
ไม่มีท่วงทำนองดนตรีแห่งรัตติกาล

เมืองหลวงสุกปลั่งไปด้วยแสงไฟรุ่งเรืองไม่มีวันมอดดับ
ดวงดาวเจิดจรัสกึ่งกลางฟ้า...ทว่าไม่อาจมองเห็น
ราตรีคล้ายมิใช่ราตรี

จิ้งหรีดจากไปแล้ว



ต่อไป.....ผู้คนเล่า



 

29 พ.ค. 55 น้ำหอม