ปีใบ้บ้าห้าสี่ลานีญ่า
เดี๋ยวห้าห้ามาที่ เอลนีโญ่
สึนามิปริลั่นวัลคาโน
แผ่นดินเลื่อนเขื่อนโต ทลายตาม
ฝนล้านห่าป่าป่นโคลนถล่ม
หิมาลัยไหลล่มจมสยาม
ทะเลเอ่ออาบถึงบึงพระราม
คลื่นโครมครามตามเนื่องถึงเมืองพล
ที่ผากแห้งแล้งสิ้นแผ่นดินสูง
แมลงร้ายไต่จูง เป็นฝูงฝน
ข้าวโพด ป่า นามอด ขอดทะนน
ทุภิกภัยไล่ร่น เหลือลนลาน
ไฟป่าโถมโหมแล่นเป็นแสนไร่
อินทนนท์ป่นไปเพราะไฟผลาญ
ยังรามเรื้อเลยเรืองถึงเมืองกาญจน์
จรดสมุทรสุดบาดาลสุพรรณบุรี
คงห้าสี่ปีเตือนคนเถื่อนถ้ำ
ให้เตรียมตนบนย่ำ ยโสสี
รีบเปลี่ยนโลภลาภหามเมินความดี
จากจาบจ้วงล้วงรี่ เป็นพลีกรรม
ทุกข์มนุษย์ฉุดช่วยด้วยมนุษย์
จงให้เถิดเปิดขุด เขน็ดหนำ
ไม่มีไทใดเท่าเงาพระธรรม
ถึงตายตมยมย้ำ ก็นำงาม
พรายม่าน
สันทราย
๓๑.๐๓.๕๔