ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

ความคิดถึง ซึ่งร้อย เป็นสร้อยสาย
ผูกจากปลาย ท้ายสุด ไร้จุดหมาย
โยงจากกรอบ ขอบฟ้า กว่าบรรยาย
ฝากเรียงราย คล้ายดาว พราวนภา

ยามใดมอง จ้องมา เห็นตาฉัน
กว่าหมื่นพัน อันคอย ระห้อยหา
ไม่หลีกหลบ พบกัน ในจันทรา
ทุกทิวา ราตรี นี้คอยเธอ

จากมานาน วานวัน ก็ผันเปลี่ยน
ยังวนเวียน เพียรทน ระคนเหม่อ
ฉันจะอยู่ อย่างไร ไม่มีเธอ
ต้องละเมอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน

ตะโกนก้อง ร้องกู่ เธอยู่ไหน
ได้ยินไหม ให้ตอบ มาปลอบขวัญ
ใจจะแหลก แตกสลาย ล้มตายพลัน
จะมีวัน นั้นไหม ได้พบเธอ

พิมพิลาไลย

[อักษรารำพัน]

ความคิดถึง ซึ่งร้อย เป็นสร้อยสาย
ผูกจากปลาย ท้ายสุด ไร้จุดหมาย
โยงจากกรอบ ขอบฟ้า กว่าบรรยาย
ฝากเรียงราย คล้ายดาว พราวนภา

ยามใดมอง จ้องมา เห็นตาฉัน
กว่าหมื่นพัน อันคอย ระห้อยหา
ไม่หลีกหลบ พบกัน ในจันทรา
ทุกทิวา ราตรี นี้คอยเธอ

จากมานาน วานวัน ก็ผันเปลี่ยน
ยังวนเวียน เพียรทน ระคนเหม่อ
ฉันจะอยู่ อย่างไร ไม่มีเธอ
ต้องละเมอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน

ตะโกนก้อง ร้องกู่ เธอยู่ไหน
ได้ยินไหม ให้ตอบ มาปลอบขวัญ
ใจจะแหลก แตกสลาย ล้มตายพลัน
จะมีวัน นั้นไหม ได้พบเธอ

พิมพิลาไลย

๐ อยากเก็บดาว..พราวพร่าง..ที่กลางฟ้า
ร้อยอักษรา..ว่า"รัก"..ภักดิ์เสมอ
แม้นห่างเหิน..เนิ่นไป..ที่ไม่เจอ
ยังละเมอ..เพ้อถึง..คนึงครวญ

หวัดดีนะน้องพิมฯ หายไปนานเลยนะ...

[สุดสาย]

ถามเธอ..คนดี..ของหัวใจ
พอจะเป็น..ไปได้ไหม..ให้ลมหวน
เรายังรัก..กันหรือเปล่า..เฝ้าทบทวน
เธอยังครวญ..เห็นฉันไหม..ในสายตา

จะต้องเหงา..อีกกี่ครา..ท้าลมหนาว
นั่งมองดาว..อีกกี่คืน..ฝืนจนล้า
ฉันรู้นะ..คนดี..วันนี้ ( เธอ ) มา
เข้ามาอ่าน..ทุกเวลา..คราซึมเซา

สิ่งที่เหลือ..อยู่ในใจ..ใครคนนี้
ยังรักเธอ..นะคนดี..มีเหมือนเก่า
ถ้าวันนี้..ที่ฉันรู้.. ( เธอ ) อยู่กับความเหงา
กลับเถอะเรา..มา..เป็นเหมือนเก่า..เอาไหมเธอ ?

..nara..

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เธอจากไปไกลตาเกินกว่าเห็น
เธอจะเป็นอย่างไรใจร้อนผ่าว
ทุกค่ำคืนมองฟ้าน้ำตาพราว
ส่งใจฝากดวงดาวมาถึงเธอ

จะรู้บ้างไหมนี่มีคนห่วง
ทุกทุกช่วงส่งไปให้เสมอ
ยังคงเป็นชายเดียวเกี่ยวบำเรอ
มิเคยเผลอไผลพล้ำถลำใคร

เฝ้ารอรับกลับมาพร้อมหน้าอยู่
มาเคียงคู่ชีวิตอย่างชิดใกล้
มาร่วมบ้านทานข้าวทุกวันไป
ยามว่างได้ดูหนังฟังเพลงกัน

ชีวิตคงเป็นสุขไม่ทุกข์เศร้า
เพราะสองเราเข้าใจไม่หุนหัน
เราต่างยอมพร้อมหยุดไม่จุดควัน
รอเวลาสมควรอันค่อยพูดจา

เธอห่างไกลใจฉันหวั่นวิตก
หวิวในอกครุ่นคิดจิตผวา
ข้าวได้ทานครบสามตามเวลา
และน้ำชาบ่ายมีหรือเปล่าเลย

เธอจากไปไกลตารีบมาหนอ
มีคนรอขอหนุนตักอุ่นเอ๋ย
และคิดถึงอยากใกล้ได้ชิดเชย
อกอุ่นเคยซบกอดตลอดคืน

"กานต์ฑิตา"

๒๖ มีนาคม ๒๕๕๔

[ฉันเอง]

หากคำว่า"คิดถึง"..เคยตรึงมั่น
อย่าลืมกันในสัญญา..ที่หาให้
ขอเพียงส่งข่าวสาร..มาจารใจ
ว่ายังได้คิดถึงกัน..มั่นสัญญา

อย่าหายไปดั่งสายลม..ที่พัดผ่าน
สู่ห้วงกาลมืดดับ..ที่ลับหนา
เพียงเศษเสี้ยวความคิดถึง..ที่ส่งมา
ต่อวิญญาที่โหยไห้..ได้กลับคืน



ฉันเอง..

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

หากคำว่า"คิดถึง"..เคยตรึงมั่น
อย่าลืมกันในสัญญา..ที่หาให้
ขอเพียงส่งข่าวสาร..มาจารใจ
ว่ายังได้คิดถึงกัน..มั่นสัญญา

อย่าหายไปดั่งสายลม..ที่พัดผ่าน
สู่ห้วงกาลมืดดับ..ที่ลับหนา
เพียงเศษเสี้ยวความคิดถึง..ที่ส่งมา
ต่อวิญญาที่โหยไห้..ได้กลับคืน



ฉันเอง..

จะยังคง"คิดถึง"รำพึ่งหา
จะมองมาแม้ยามหลับทั้งยามตื่น
จะคลอเคลียเช้าค่ำไม่เป็นอื่น
จะพูดหมื่นแสนคำพร่ำห่วงใย

จะคอยเป็นสายลมห่มยามหนาว
จะทอดยาวทางเดินอย่าหวั่นไหว
จะสัญญาว่ารักแม้จากไกล
จะมีคุณไม่มีใคร...ใจดวงเดิม

ยามพระอาทิตย์อัสดง

[ฉันเอง]

หากคำว่า"คิดถึง"..เคยตรึงมั่น
อย่าลืมกันในสัญญา..ที่หาให้
ขอเพียงส่งข่าวสาร..มาจารใจ
ว่ายังได้คิดถึงกัน..มั่นสัญญา

อย่าหายไปดั่งสายลม..ที่พัดผ่าน
สู่ห้วงกาลมืดดับ..ที่ลับหนา
เพียงเศษเสี้ยวความคิดถึง..ที่ส่งมา
ต่อวิญญาที่โหยไห้..ได้กลับคืน



ฉันเอง..

จะยังคง"คิดถึง"รำพึ่งหา
จะมองมาแม้ยามหลับทั้งยามตื่น
จะคลอเคลียเช้าค่ำไม่เป็นอื่น
จะพูดหมื่นแสนคำพร่ำห่วงใย

จะคอยเป็นสายลมห่มยามหนาว
จะทอดยาวทางเดินอย่าหวั่นไหว
จะสัญญาว่ารักแม้จากไกล
จะมีคุณไม่มีใคร...ใจดวงเดิม

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ยินเสียงแผ่วแว่วหวาน..ให้นึกหวล
คนึงครวญห่วงไป..สายใยเสริม
มาถักทอพ้อคำมั่น..หมั่นต่อเติม
ร้อยรักเพิ่มสลักไว้..ในดวงมาน

อย่าได้ลาจากไปไหน..ห่างไกลอีก
อย่าได้หลีกหนีหาย..ให้ได้ขาน
อย่าได้ลืมรักนี้..มีอีกนาน
อย่าได้ลืมกาลเก่า..ที่เฝ้า..รอ



ฉันเอง..

[LyLy]

เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึง
ภาพเธอตรึงเอาไว้ในใจฉัน
ขณะหลับยังฝันเห็นเธอทุกวัน
แล้วภาพฉันอยู่มั้ยในฝันเธอ

อยากให้เธอรับรู้ว่าคิดถึง
อยากให้เธอคำนึงอยากโทรหา
อยากให้รู้คิดถึงทุกเวลา
ให้รู้ว่าตัวฉันก็รักเธอ

แต่ฉันไม่ได้เพียงแค่คิดถึง
ไม่ได้แค่รำพึงอยากโทรหา
แต่ว่าฉันยังเป็นห่วงทุกเวลา
ให้ความรักทุกเศษเสี้ยววินาที

[ปีศาจสุรา]

อยู่เคียงใกล้ไม่เคยหายมลายสิ้น
ยังถวิลจินต์จำคำแว่วหวาน
คำบอกรักปลอบขวัญเมื่อวันวาน
มิวายปราญหาญหักให้พักลง
ยังคิดถึงอนึ่งใครในใจนี้
มิเคยที่ลืมเลือนแชเชือนหลง
ยังฝังจิตติดใจให้จำนง
ก็ยังคงเฝ้ารอมิท้อเลย

[บ้านริมโขง]

ความคิดถึงตรึงต่อเป็นบ่อรัก
ที่สลักสองใจไร้ขัดขืน
หลอมละลายความหวังอย่างยั่งยืน
ปลุกให้ตื่นจากล้าหาความจริง

ยามไกลห่างต่างยังรั้งคิดถึง
สุดรำพึงคะนึงหาใบหน้าหญิง
ใดเคยทำคำหวานหว่านประวิง
ในทุกสิ่งผุดวางที่กลางใจ

คิดถึงมั่นฉันรักปักห่วงหา
กาลเวลาพาห่างต่างไฉน
ตัวฉันนั้นมั่นคงตรงอย่างไร
ถึงแสนไกลไม่คลายที่หมายปอง

วันคืนก่อนย้อนเตือนเหมือนพึ่งเกิด
สุขล้ำเลิศเกิดกล้ามาสนอง
ด้วยคู่เราวางหมายสายใจครอง
หวังสมสองครองอยู่ไม่รู้เลือน.

"บ้านริมโขง"

[yotaka34]

                                             คิดถึงจึงมาหาแต่น้ำตาฉันแทบไหล  เมือเธอซุกซ่อนใครแอบเอาไว้ไม่บอกกัน

                                            เธอบอกว่ารักฉัน ยังจำมั่นเสนาะหู    แต่พอฉันไม่อยู่เธอพาชู้เข้ามานอน

                                            อยากด่าว่าสำส่อน กลัวเธองอน ไม่พูดด้วย  ถ้าจริงเราคงม้วย  โอ้คนสวยช่างใจร้าย

                                            ตัดใจแกล้งไม่รู้ ยอมทนอยู่อย่างนี้ดีกว่า  ยอมทำตัวเป็นลายังดีกว่าเสียเธอไป

                                                ยอมโง่เพราะรักเธอ