| 26 มีนาคม 2011, 08:52:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
 |
« ตอบ #40 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 08:52:AM » |
 ชุมชน
|
รับรู้ได้ทุกความรู้สึก
ในความนึกคิดที่กำลังก่อเพิ่ม
ดอกไม้ยังรอสายลมเดิม
ถักทอต่อเติมอุ่นไอทุกเวลา
ขอบคุณนะสายลม
ที่ยังคงถาโถมมาหา
แม้หลับไหลแต่ยังรับรู้ได้ด้วยวิญญา
ทุกครั้งที่หลับตายังอบอุ่นทุกคราจากสายลม...
ส า ย ล ม จ ะ พั ด ผ่ า น
ในบางช่วงของห้วงกาล .. มาหา
ส่งไอเย็นไปกระทบกลีบบาง .. ทาบทา
ให้รับรู้ความห่วงหา .. จากสายลม
ใ น ย า ม ที่ ห ลั บ ฝั น
คงรับรู้ไอเย็นนั้น .. ที่ทาบถม
พริ้วหวิวไหวมาพร่างพรม
และชื่นชมกลีบงาม
.. "ดอกไม้สีดำ" ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 08:58:AM |
|
♥ กานต์ฑิตา ♥
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 08:58:AM » |
ชุมชน
|
เมื่อความเหงาพัดมา...
ในอุราสะท้านหวั่นไหว
แต่ก็ยังคงดำเนินชีวิตต่อไป
ก้าวเดินอย่างมั่นใจไปในเส้นทางที่เดียวดาย
แม้วันนี้ไม่ใครอื่น...
ก็ยังยิ้มสดชื่นดูโลกกว้าง...อย่างมีความหมาย
มิใช่โรยแรง...ซังกะตาย
ณ ทางเดินที่สุดสายนั้นยังมั่นคง
เมื่อความเหงาพัดมา...
พร้อมเสมอที่จะฟันฝ่าก้าวเดินไปโดยไม่ลุ่มหลง
แม้บางช่วง...ห้วงเวลา...จะพามึนงง
แต่ตัวก็ยังยืดตรง...คงเดินต่อไป... "กานต์ฑิตา"๒๖ มีนาคม ๒๕๕๔ |
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 08:59:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #42 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 08:59:AM » |
ชุมชน
|
แค่เพียงเสี้ยววินาที
ที่พัดผ่านมาทางนี้ให้หายล้า
ก็ขอบคุณมากแล้วในความกรุณา
ดอกไม้ที่ไร้ค่าคงไม่ไร้ความอาทร
ดอกไม้ดอกเดิม
จะส่งเติมความห่วงใยไม่ถ่ายถอน
เวลานี้สายลมคงกำลังหลับนอน
ขอฝากจันทราอวยพร ให้สายลมจงนอนฝันดี...
ไ ม่ เ ป็ น ไ ร ฉั น เ ต็ ม ใ จ จ ะ เ วี ย น แ ว ะ
เพราะคิดถึงและ .. ห่วงหา
กลัวว่าจะเหงาเกินไป .. เมื่อไกลตา
อยากหอบลมมาพรมทาบ .. ดอกไม้งาม
เ ห ง า แ ค่ ไ ห น เ มื่ อ ไ ม่ ไ ด้ พ บ
ความคิดถึงส่งมากลบ .. เพื่อลบคำถาม
อยากพาเธอไป .. สู่โลกกว้างไกลอันงดงาม
แต่ไม่อาจทำตามที่ใจต้องการ .. ทำไม่ได้เลย
แ ต่ จ ะ ค ง คิ ด ถึ ง
ดอกไม้ดอกหนึ่งที่รอคอย .. ใช่อยู่เฉย
ยังส่งมาความห่วงหา .. เหมือนอย่างเคย
.. รับรู้ได้เลย ในความคุ้นเคยของอุ่นไอ ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:05:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:05:AM » |
ชุมชน
|
ขอขอบคุณ อุ่นน้ำใจ ในที่นี่
ดอกไม้มี พี่คนนี้ ที่รดให้
แม้น้ำข้น หม่นไปบ้าง ยังเต็มใจ
คงงอกเงย เผยใบ ในไม่นาน
ความอบอุ่น อุ่นไอใน ที่นี่
ก็เพรียบพร้อม น้อมยินดี ด้วยสีสัน
คงอีกหน่อย ไม้ดอกน้อย อีกร้อยพัน
คงส่งสี สันสดใส ให้ได้ชม
เพียงน้ำใจ ให้หนึ่ง ไม่ถึงสอง
ไม่ขัดข้อง รองรับ คำนับไหว้
ด้วยขอบคุณ อุ่นเอม อย่างเต็มใจ
ไม่เท่าไหร่ ไม้ดอก จะงอกงาม
จะแบ่งบาน ขานรับ กับไออุ่น
เหมือนเคยคุ้น อุ่นนัก ชักอยากถาม
คนเคยคุ้น อุ่นไอ ในความงาม
ที่ท้วงถาม ตามเห็น เช่นคุ้นเคย
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:11:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #44 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:11:AM » |
ชุมชน
|
แม้ไม่มีใครผ่านมาเห็น
แต่เฮยอิงผู้ท้าลมหนาวเย็นอยู่ที่นี่
รับรู้ได้ในทุกวินาที
ของผู้ที่ยืนหนาวร้าวทรวงใน
พักพิงซะที่นี่
ใต้เฮยอิงต้นนี้แม้ไม่ใหญ่
แต่จะโอบด้วยกิ่งก้านสาขาใบ
คงบรรเทาเบาบางได้หายหนาวเย็น ทักทายคับ^^
ใ ต้ ต้ น " เ ฮ ย อิ ง" สู ง ใ ห ญ่
มีหนึ่งหัวใจฝังในรากหยั่ง
ร้อยรวมอุ่นไปเอ็นแรงพลัง
ก่อร่างสร้างสาขาเป็นที่พึ่งพา
.. คนอ่อนแอ ..
เ ห นื่ อ ย แ ล ะ อ่ อ น ล้ า
นั่งลงที่ใต้ต้นพฤกษา .. วางความท้อแท้
ปล่อยให้อุ่นไอจากไม้ใหญ่คอยดูแล
โอบก้อนด้วยก้านกิ่งให้ละลายความท้อแท้ .. ก่อนก้วเดินต่อไป
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:16:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #45 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:16:AM » |
ชุมชน
|
ฝันดีนะสายลมของฉัน
ดาวยังคงอยู่ร่วมรำพันในวันนี้
จึงฝากอุ่นไอไปพัดวี
ให้สายลมเปลี่ยนวิถีจากหนาวเหลือที่ให้อบอุ่นทวีเป็นอาจิน
ขอบคุณสายลม
ที่ยังพัดโหมไม่จบสิ้น
นอกจากแสงจากตะวันสิ่งสำคัญคือลมริน
ขอบคุณที่โบยบินขอบคุณที่ยังไม่สิ้นการเดินทาง.... ส า ย ล ม ยั ง ไ ม่ ห วั่ น ไ ห ว
แม้การเดินทางแสนไกลยังไม่เหน็บหนาว
อาจเหงาบ้างแต่ยังพอมีดวงดาว
ที่สะท้อนเงาดอกไม้พราวราวดวงเดือน
รู้ จั ก เ ห นื่ อ ย ไ ม่ รู้ จั ก จ บ สิ้ น
สายลมรวยริ่นพัดมาตามกลิ่น .. คล้ายเอื่อยเอื้อน
คงเหงาอยู่ใช่ไหม .. มองไปในหนึ่งกลุ่มดวงเดือน
การกระพริบของดารา จะย้ำเตือน ว่าอย่าลืมเลือน
.. ส า ย ล ม ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:20:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:20:AM » |
ชุมชน
|
ดอกไม้บานรับอรุณในยามเช้า ก็คงเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายนัก
เพราะคนรักจากไปไม่กลับมา สุดเหว่หว้าพาใจให้ระทม
ก า ร ร อ ค อ ย สิ่ ง ใ ด สิ่ ง ห นึ่ ง
อาจฉุดดึงแรงใจให้อ่อนล้า
ยิ้มสิ .. ยิ้มรับสายลมที่พัดมา
ฉันจะอยู่เพื่อนเช็ดน้ำตา
.. ให้เธอทิ้งความอ่อนล้ามากับสายลม ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:27:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #47 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:27:AM » |
ชุมชน
|
เมื่อความเหงาพัดมา...
ในอุราสะท้านหวั่นไหว
แต่ก็ยังคงดำเนินชีวิตต่อไป
ก้าวเดินอย่างมั่นใจไปในเส้นทางที่เดียวดาย
แม้วันนี้ไม่ใครอื่น...
ก็ยังยิ้มสดชื่นดูโลกกว้าง...อย่างมีความหมาย
มิใช่โรยแรง...ซังกะตาย
ณ ทางเดินที่สุดสายนั้นยังมั่นคง
เมื่อความเหงาพัดมา...
พร้อมเสมอที่จะฟันฝ่าก้าวเดินไปโดยไม่ลุ่มหลง
แม้บางช่วง...ห้วงเวลา...จะพามึนงง
แต่ตัวก็ยังยืดตรง...คงเดินต่อไป... "กานต์ฑิตา"๒๖ มีนาคม ๒๕๕๔
ส า ย ล ม อ า จ พั ด พ า ค ว า ม อ่ อ น ล้ า
แต่ก็ทำให้รู้ว่า .. ช่วงเวลาที่เหว่ว้าและสับสน
ทำให้ราได้คิดถึงใคร .. สักคน
ในวันที่ฟ้าหม่น สายลมเหงาเวียนวนมาถึง หนึ่งห้วงกาล
โ อ บ ก อ ด ตั ว เ อ ง ใ น วั น ที อ่ อ น ไ ห ว
อาจไม่เหลือใครต่อใครไหวหวามหวาน
กอดตัวยิ้มรับความทรมาน
สายลมแห่งความเงาจะมาเยือนเพียงไม่นาน .. และจะผ่านไป
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 09:44:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #50 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 09:44:AM » |
ชุมชน
|
...เจ้าความเหงา...
ทำไมถึงเศร้าปวดร้าวและหวั่นไหว
สายลมพัดผ่านมา.....พาหนาวเหน็บถึงทรวงใน
โอ้ดวงใจ...ใยเจ้าช่างเยือกเย็น
...เหงาและหนาวในครานี้...
จะพอมีบ้างไหมใครที่ผ่านมาเห็น
อยากบอกให้รับรู้.....ถึงความจำเป็น
มันยากแสนเข็ญ....ที่ต้องนอนเหงาหัวใจ
ยามพระอาทิตย์อัสดง
.. ฉั น ค ว า ม เ ห ง า ..
พัดพาเอาความหวั่นไหว
สู่ผู้คนทั่วแดนทั้งใกล้ไกล
อยากบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ .. ทำให้ร้าวราน
ส า ย ล ม อ ย่ า ง ฉั น
ไม่มีใครวาดฝัน .. มันฟุ้งซ่าน
เป็นสายลมแห่งความทรมาน
ไม่มีแม้ความไหวหวาน .. เมื่อพัดผ่านมา
แ ต่ ฉั น จ ะ ม า เ ยื อ น ไ ม่ น า น นั ก
หวังว่าเมื่อวานสักพัก ความรักจะมาหา
ในวันนี้เธอคงต้องเช็ดน้ำตา
แล้วเพียงรอเวลาในวันที่...
สายลมพัดพา ..ความเหงา .. จากไป
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 11:26:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #51 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 11:26:AM » |
ชุมชน
|
ไม่เคยลืมสายลม
ที่พัดผ่านโลกใบกลมใบนี้
ยังจำได้แม้สายลมที่พัดวี
จะมากหลายในราตรีแต่ไม้ดอกนี้แยกได้ด้วยใจ
ยังคงมองดาวบนท้องฟ้า
เพื่อย้ำเตือนสัญญาที่มีความหมาย
หากดาวบนฟากฟ้ายังระย้ากระพริบพราย
ฉันยังรับรู้ได้ว่าหัวใจยังมีลม
หั ว ใ จ ยั ง ค ง แ บ่ ง บ า น
แม้ในการเดินทางยาวนานของลมสาย
พัดผ่านเพื่อแต่งแต้มระบาย
สีสันลวดลาย .. ที่ไร้อารมณ์
เ พ ร า ะ ถู ก ข น า น น า ม
.. ฉันคือ "สายลมแห่งความเหงา" ..
พัดผ่านที่ใดก็พาเศร้า .. หรือลมอย่างเราไร้ความสุขสม
แต่ต้องขอบคุณที่ไม้ดอกหนึ่งยังชื่นชม
แม้เป็นสายลมที่สั่งสมความเหงา
.. แต่ดอกไม้ดอกเก่ายังเข้าใจ ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 12:18:PM |
|
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #52 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 12:18:PM » |
ชุมชน
|
.. ฉั น ค ว า ม เ ห ง า ..
พัดพาเอาความหวั่นไหว
สู่ผู้คนทั่วแดนทั้งใกล้ไกล
อยากบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ .. ทำให้ร้าวราน
ส า ย ล ม อ ย่ า ง ฉั น
ไม่มีใครวาดฝัน .. มันฟุ้งซ่าน
เป็นสายลมแห่งความทรมาน
ไม่มีแม้ความไหวหวาน .. เมื่อพัดผ่านมา
แ ต่ ฉั น จ ะ ม า เ ยื อ น ไ ม่ น า น นั ก
หวังว่าเมื่อวานสักพัก ความรักจะมาหา
ในวันนี้เธอคงต้องเช็ดน้ำตา
แล้วเพียงรอเวลาในวันที่...
สายลมพัดพา ..ความเหงา .. จากไป
-:-ซีฟง-:-
......................
...ช่วยอยู่เป็นเพื่อนกันก่อน...
ขออ้อนวอน.........อย่าพึ่งจากไปไหน
ถึงแม้คุณจะเป็นสายลมทำหวั่นใจ
แต่ถึงยังไง........ใจก็ยังอบอุ่น......ที่มีคุณ
...จะอยู่นานๆก็ได้นะ...
ขอบใจมากค่ะ....ที่เป็นสายลมพัดมาให้อบอุ่น
อยู่ข้างๆรอบกาย...ปลิวพัดผ่านเหมือนดั่งนุ่น
ใจดวงนี้ได้แต่คอยลุ้น....ว่าสักวันเราคงได้คุ้นเคยกัน
ยามพระอาทิตย์อัสดง 丘儿 |
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 12:33:PM |
|
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #53 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 12:33:PM » |
ชุมชน
|
เข้าใจเธอเสมอสายลม
หากวันใดไม่พัดโหมเธอคงมอดไหม้
อาทิตย์จ้าคงทำเธอล้าระเหยไอ
ฉันจึงยังยิ้มได้แม้หนาวมากมายจากสายลม
เฮยอิง
......................... ฉันเป็นอาทิตย์อัสดง
สาดแสงตรง....ลงที่กายหมายจะห่ม
มีเพียงแสงอ่อนอุ่นไม่ทำให้ต้องตรอมตรม
พระอาทิตย์มิข่ม.....ยังชื่นชมสายลมที่พัดผ่านมา
...รวมใจให้เป็นหนึ่ง....
มีค่าซึ่ง....ให้คนได้ห่วงหา
ขอให้เธอจงเป็นสายลมของฟากฟ้า
เมื่อยามผู้ใดร้อนอุรา.....ขอให้พัดผ่านมานะคนดี
พระอาทิตย์อัสดง 丘儿 |
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 01:10:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #54 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 01:10:PM » |
ชุมชน
|
เข้าใจเธอเสมอสายลม
หากวันใดไม่พัดโหมเธอคงมอดไหม้
อาทิตย์จ้าคงทำเธอล้าระเหยไอ
ฉันจึงยังยิ้มได้แม้หนาวมากมายจากสายลม
ด อ ก ไ ม้ ไ ร้ สี สั น
เช่นเธอนั้นที่ฉันหลงไหล
แม้สีสันไม่กินใจ
แต่กลิ่นหอมละมุนไกล
.. สวยภายในจิตใจ เสมอมา ..
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 01:21:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #55 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 01:21:PM » |
ชุมชน
|
...ช่วยอยู่เป็นเพื่อนกันก่อน...
ขออ้อนวอน.........อย่าพึ่งจากไปไหน
ถึงแม้คุณจะเป็นสายลมทำหวั่นใจ
แต่ถึงยังไง........ใจก็ยังอบอุ่น......ที่มีคุณ
...จะอยู่นานๆก็ได้นะ...
ขอบใจมากค่ะ....ที่เป็นสายลมพัดมาให้อบอุ่น
อยู่ข้างๆรอบกาย...ปลิวพัดผ่านเหมือนดั่งนุ่น
ใจดวงนี้ได้แต่คอยลุ้น....ว่าสักวันเราคงได้คุ้นเคยกัน
ยามพระอาทิตย์อัสดง 丘儿
ส า ย ล ม ที่ พั ด ม า .. ยั ง ค ง พั ด พ า ค ว า ม เ ห ง า
ยามอาทิตย์ลับเข้า .. ที่ปลายฟ้าเก่าเช่นทุกครั้ง
เป็นเพื่อคลอเคล้า .. ในเวลาที่ปัญหาประดัง
สายลมแห่งความหวัง .. จะมาเติมกำลังให้ก้าวเเดิน
ย า ม พ ร ะ อ า ทิ ต ย์ อั ส ด ง .. ค ง จ ะ เ ห ง า
เป็นช่วงเวลาเศร้า .. ก่อนจะจันทร์เข้ามาเหาะเหิน
สายลมจะส่งพระอาทิตย์ไป .. ในอีกฟากฟ้าทางเดิน
แล้วจะอยู่เป็นเพื่อนพาเพลิเเพลิน .. ยามระอาทิตย์เดินกลับมา
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 01:29:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #56 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 01:29:PM » |
ชุมชน
|
ไม่เคยลืมสายลม
ที่พัดผ่านโลกใบกลมใบนี้
ยังจำได้แม้สายลมที่พัดวี
จะมากหลายในราตรีแต่ไม้ดอกนี้แยกได้ด้วยใจ
ยังคงมองดาวบนท้องฟ้า
เพื่อย้ำเตือนสัญญาที่มีความหมาย
หากดาวบนฟากฟ้ายังระย้ากระพริบพราย
ฉันยังรับรู้ได้ว่าหัวใจยังมีลม
ด อ ก ไ ม้ ไ ม่ เ ค ย ลื ม ล ม ส า ย
เช่นเดี๋ยวกันกับความหมาย .. ที่ลมสายมีให้ดอกไม้
จะพัดโบกหยอกเย้า .. เมื่อเธอเหงายามใด
คือดอกไม้ในหัวใจ .. ของสายลม
ไ ม่ ว่ า จ ะ วั น เ ป ลี่ ย น เ วี ย น ผั น
ลูกพระพายยังคงมั่น .. ไม่ว่าทุกข์หรือสุขลม
พัดมาจากทิศตะวันตก .. เวียนวกบนโลกกลม
ความเหงาที่ต่างสั่งสม .. จะเอามาถมช่วงว่างในหัวใจ
|
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 05:39:PM |
|
ต้นก้ามปู
|
|
« ตอบ #57 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 05:39:PM » |
ชุมชน
|
ลมใต้พัดไปทางตะวันออก
ลมเหนือพัดไปทางตะวันตก
พบกันที่เส้นกั้นดงดิบ
วาดเส้นฝนทาบพื้น
มรสุมปั่นป่วน
โลกยังหมุนไป
เส้นศูนย์สูตร
ไร้ลมพัด
มีแต่ความเงา
ที่ยังพัดพา
อาทร
เหงา
กลอนเปล่า
ว่างเปล่า
สัมผัส
ใจเปล่า
วนเหงา
พัดไปเถิดลม |
ความมืดมิดเมื่อถึงที่สุด แสงสว่างเพียงปลายเข็มก็เจิดจ้ากว่าหมื่นตะวัน
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 06:26:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #58 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 06:26:PM » |
ชุมชน
|
ลมใต้พัดไปทางตะวันออก
ลมเหนือพัดไปทางตะวันตก
พบกันที่เส้นกั้นดงดิบ
วาดเส้นฝนทาบพื้น
มรสุมปั่นป่วน
โลกยังหมุนไป
เส้นศูนย์สูตร
ไร้ลมพัด
มีแต่ความเงา
ที่ยังพัดพา
อาทร
เหงา
กลอนเปล่า
ว่างเปล่า
สัมผัส
ใจเปล่า
วนเหงา
พัดไปเถิดลมล ม ใ ต้ พั ด เ อ น ไ ห ว
ลมตกวันออกไกลกำลังพัดย้อน
ลมเหนือกำลังข้ามแดดรอน
ลมตะวันตกกำลังว่ากลอน
วาดลาดลายอ้อนต้นก้ามปู
ม ร สุ ม กำ ลั ง รุ ม เ ร้ า
ปั่นป่วนเอาภูเขายังรับรู้
โลกหมุนไปใจก็ตามดู
กลางศูนย์สูตรคือที่อยู่ของสายลม
ส า ย ล ม อ า จ ไ ม่ พ า พั ด
ไปถึงที่กระจายจัดความขื่นขม
เดียวดายไร้เงาของสายลม
ฉันจะฝากดวงดาวห่มยามราตรี
ค ว า ม อ า ท ร ฝ า ก ไ ว้ ใ น ก ล อ น เ ป ล่ า
สายลมเหงาเข้าใจในสารนี้
สื้อออกมาเพื่อบรรยายตัวตนที่มี
กับกลอนเปล่าที่ซ่อนเร้น
.. ตัวตน .. |
|
|
|
|
| 26 มีนาคม 2011, 06:55:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #59 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 06:55:PM » |
ชุมชน
|
ยามเมื่อสายลมพัดผ่าน
ทำให้ม่านฟ้าตัองเปลี่ยนสี
จากฟ้าใสกลับดำคล้ำฤดี
หยดน้ำที่พร้อมจะไหล..จากสองตา
ฤดีครวญ
ท้องฟ้าป่วนด้วยแรงลมคิดถึง..คนึงหา
อยากให้ลมพัดฝนไปอีกครั้งครา
และขอจงรับรู้ด้วยว่าข้านี้เหงากับเมฆเทาเทา..นี้เหลือเกิน
ฉันเอง.. |
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน  |
|
|
|
