| 25 มีนาคม 2011, 10:49:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
 |
« เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 10:49:AM » |
 ชุมชน
|
ส า ย ล ม แ ห่ ง ค ว า ม เ ห ง า
มาปลุกเร้าหัวใจฉัน
ให้หาใครสักคนเคียงข้างกัน
เผื่อว่าความเหงานั้นจะจางไป
แ ล้ ว อ ยู่ ที่ ไ ห น กั น น ะ
คนที่จะมาสลายความสั่นไหว
ในวันที่ฟ้ามีสีเปลี่ยนไป
แล้วจะมีไหมที่หัวใจเป็นสีชมพู
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 11:01:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 11:01:AM » |
ชุมชน
|
ส า ย ล ม ยั ง ค ง พ า พั ด
คล้าย - คล้ายจะผูกมัดความเหงาเอาไว้
ดอกไม้ดอกหนึ่งปลิวมากจากทิศไกล
คงเหงาเหมือนกันใช่ไหมดอกไม้สีดำ
แ ห้ ง เ !!! CENCER !!!่ ย ว ไ ร้ สี สั น
คงเป็นเหมือนกัน ช่างน่าขำ
โดดเดี่ยวเดียวดายเป็นงานประจำ
สีซีดจางยังคงเวียนมาซ้ำ - ซ้ำ ที่เดิม
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 11:16:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 11:16:AM » |
ชุมชน
|
ค ว า ม เ ห ง า ยั ง ค ง ไ ม่ เ ป ลี่ ย น สี
แรงลมยังคงที่อย่างทุกครั้ง
ดอกไม้สีชมพูกลับหมดกำลัง
เป็นดอกไม้สีดำที่มีความหวังเลือนลาง
เ ช่ น กั น กั บ ส า ย ล ม ต ก วั น ต ก
แม้โผผกไปทั่วทิศยังอ้างว้าง
เดินโดดเดียวตลอดทาง
แม้แต่เงาลาง - ลางยังไม่เห็นเลย
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 11:28:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 11:28:AM » |
ชุมชน
|
ยั ง ค ง แ ว ะ เ วี ย น ม า ห า
ในหนึ่งช่วงเวลาที่ทำไหว
สายลมแห่งความเหงาจะาพบดอกไม้
พัดพาไปยังโลกกว้างไกลสัหนึ่งคราว
เ มื่ อ เ ว ล า นั้ น ม า ถึ ง
สายลมสยายหนึ่งนำพาความเหน็บหนาว
หยอกเย้าแก้เหงาอีกทั้งวานดวงดาว
ฝากความคิดถึงไปให้ดอกไม้ราวพราวพื้นดิน
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 11:41:AM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 11:41:AM » |
ชุมชน
|
ส า ย ล ม จ ะ ย้ อ น ก ลั บ ม า เ ส ม อ
ไม่ทิ้งให้คอยเก้อ อย่าหวั่นไหว
ความเหงาเมื่อห่าง ยังฝากดาวบนฟ้าไกล
กระพริบแทนสัญญาใจ ว่าจากไปไม่นาน
ด อ ก ไ ม้ ไ ม่ แ ห้ ง เ ฉ า
ลมคงไม่เหงาเหมือนวันวาน
เมื่อมิตรภาพปลูกหว่าน
สองความเหงาผสานเพื่อสลายความเหงาให้บางลง
|
|
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:01:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:01:PM » |
ชุมชน
|
ต า ม ห ลั ก ค ว า ม จ ริ ง เ มื่ อ ร ว ม ค ว า ม เ ห ง า
มาบวกเข้าคงมากล้น
แต่เมื่อความเหงาของดอกไม้สายลมปะปน
ความเหงากลับร่างหล่นออกจากใจ
ส า ย ล ม ยั ง ค ง พั ด โ บ ก
พริ้วไหวโยกไปทั่วโลกใบใหญ่
เมื่อถึงคราวจะย้อนกลับไป
พัดอุ่นไอให้ดออกไม้เบ่งบาน
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:08:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:08:PM » |
ชุมชน
|
...และถ้า...เพิ่มเป็นสามในความเหงา
รับได้หรือเปล่า...แบบว่าเศร้า...ว่าหลง
อยากหลอมรวมเราไว้...ด้วยใจมั่นคง
เป็นสำนักเหงา...เศร้า...ปลง...ตลอดไป
...ยินดีต้อนรับ...กับเหงานี้
พัดมาอีกซี...อย่าหนีไปไหน
รู้สึกตะหงิด...ติดเยื่อหุ้มหัวใจ
คล้ายๆอ่อนไหว...อยากอยู่ใกล้ๆ...และ...เหงาไปพร้อมกัน...กับเธอ...!!!
.................................//ทอฝันค่ะ
ห า ก ร ว ม ส า ม ค ว า ม เ ห ง า
เอามาปั่นเข้าดัวยกันวันนี้
ความรู้สึกอ้างว้างคงไม่มี
เหลือเพียงความรู้สึกดี - ดีเข้ามาแทน
ข อ บ คุ ณ ก า ร ต้ อ น รั บ
มาขานขับกับควงแขน
เยือนโลกแห่งความเหงาและต่อแกน
ในพื้นที่สุดจะ Romance แบบเหงา -เหงา ด้วยกัน
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:17:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:17:PM » |
ชุมชน
|
ส า ย ล ม จ ะ พั ด ผ่ า น
ทุ้งน้ำกว้างขนานกับแพผักบุ้ง
ความเหงาต่าง - ต่าง นา - นา จะช่วยพยุง
ให้ไออุ่นลอยฟุ้งทั่วแผ่นนที
ล ม ฝ น จ ะ พั ด ไ ห ว
โยกไกวความเหน็บหนาวในนาทีนี้
แบ่งบันความสดชื่นสู่ก้านใบนัยที
ให้ความเหงาที่มีจางไป
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:36:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:36:PM » |
ชุมชน
|
ก า ร เ ดิ น ท า ง ยั ง ไ ม่ ห ยุ ด สิ้ น
ไอกรุ่นกลิ่นดอกไม้ยังหอมหวาน
มื่อเวลาผ่านไปเชื่อว่าไม่นาน
จะกลับมาไหวหวานฝ่าความเหงาไป
ส า ย ล ม ยั ง ค ง เ ดิ น ท า ง ไ ม่ รู้ จ บ สิ้ น
ได้เสียงยลยินรับความหวั่นไหว
ความเหงาบนโลกที่กว้างไกล
มีมายมายเหลือเกินดอกไม้เอย
แ ล้ ว ส า ย ล ม จ ะ ผ่ า น ม า
แต่ก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านเฉย
ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย
ความเหงารอการรมตัวเหมือนอย่างเคย .. ดอกไม้สีชมพู
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:41:PM |
|
ทอฝัน
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:41:PM » |
ชุมชน
|
พี่ผักบุ้งนาหน้าฝน ฟังแล้วคิดถึงคนบางคนบนฟากฟ้า คนที่เคยเอ่ยย้ำคำมั่นเป็นสัญญา ว่าเดือนหกปีหน้าเค้าจะกลับมายามฝนพรำ นี่ยังเป็นเพียงหน้าร้อน คงยังไม่ถึงตะวันรอนตอนพลบค่ำ แม้ปีนี้ปีที่หกในอกจำ แต่ยังเชื่อมั่นในคำย้ำก่อนจากลา... ...................................................... ...ถ้า...กลอนเปล่า...มันยึกยัก
เปลี่ยนใส่ฉันทลักษณ์...ไปเลยดีกว่า
ไม่ว่าคนบนท้องฟ้า...
หรือผักบุ้งนา...ก็คือกัน
...ยังมิถึง...เดือนหก
แต่ฝนก็ตก...เห็นไหมเล่านั่น
จะเอาอะไรแน่...ก็แค่...ผ่านไป...วันวัน
หากหัวใจยังเชื่อมั่น...สุดท้าย...ก็ต้องกลับมา...จิงป่ะ???
.............................//ผักบุ้งนาหน้าฝน |
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:45:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:45:PM » |
ชุมชน
|
อยากจะเหงาเมื่อเขาเอาใจห่าง
อยากจะวางไม่มองจ้องความเหงา
อยากบอกลาแม้อาลัยในใจเรา
อยากบรรเทาลงบ้างทำอย่างไร
เอาความเหงารวมกลุ่มรุมกันแบ่ง
มายื้อแย่งแห่งเหงาเอามากไหม
ผมมีเหลือมากเกินสุดเขินใจ
อยากแบ่งไปให้หมดลดระทม
ความเหงาผมเหงาหนักรักมากหลาย
เกินจะหมายหญิงใดให้สุขสม
จึงต้องเหงาตัดใครไม่ชื่นชม...
จากอารมณ์...ไม่พ้นจนเหงาครอง
ด้วยเมื่อรักชนรักหักสะท้อน
สาวต่างงอนอ้อนคำยังทำหมอง
ต่างหนีหายกลายอื่นไร้ชื่นปอง
เหงาจริงน้องเหงาดิ้น...ไร้กลิ่นนาง...
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:46:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:46:PM » |
ชุมชน
|
ด อ ก ไ ม้ ยั ง ค ง ส ว ย ส ด
ในใจอาจปลดแล้วความเหงา
ซีฟง ยังคงมองหาเงา
ดออกไม้ดดอกเก่าบนทางไกล
ร อ ค อ ย อ ยู่ ต ร ง นั้ น
จะพััดพาความฝันไปให้
ลมเย็น - เย็นจะพริ้วไกล
ลดความเหงาที่ร้อนในใจให้เอง
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:52:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:52:PM » |
ชุมชน
|
ฉันทลักษณ์ อักษร กลอนภาษา
แสนอิจฉา ข้าเอง เก่งไม่ถึง
เพียงกลอนเปล่า เขลาอยู่ พอรู้ดึง
กลอนเปล่าจึง พึงวิถี ที่ว่ามา
- - - - - - - - - - -
ดอกผักบุ้ง .. ที่คุ้งน้ำ
รอฝนฉ่ำ .. ให้นำเขา
พาคนชื่น .. คืนลำเนา
เดือนหกเข้า .. คงเหงาคลาย
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 12:57:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:57:PM » |
ชุมชน
|
ขอบคุณสายลมที่หวังดี
ขอให้คิดถึงที่นี่ตลอดไปได้ไหม
อย่าห่างเหินอย่างล้างเกินจนเลยไป
ขอแค่บางครั้งก็ได้ ให้หัวใจได้อิ่มเอม
ไ ม่ ป ล่ อ ย ใ ห้ อ้ า ง ว้ า ง อ ย่ า ง ใ ค ร เ ข า
สายลมหงา - เหงาจะเดินทางไปหา
รออยู่ตรงนั้นแม้ไกลตา
จงรับรู้ความห่วงหาจากดวงดาว
ส า ย ล ม กำ ลั ง ทำ ห น้ า ที่
อยู่ตรงนี้กำลังย่างก้าว
บนทานเดินที่ทอดยาว
จะเก็บเรื่องราวไปเล่าให้ฟัง
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 01:04:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 01:04:PM » |
ชุมชน
|
อยากจะเหงาเมื่อเขาเอาใจห่าง
อยากจะวางไม่มองจ้องความเหงา
อยากบอกลาแม้อาลัยในใจเรา
อยากบรรเทาลงบ้างทำอย่างไร
เอาความเหงารวมกลุ่มรุมกันแบ่ง
มายื้อแย่งแห่งเหงาเอามากไหม
ผมมีเหลือมากเกินสุดเขินใจ
อยากแบ่งไปให้หมดลดระทม
ความเหงาผมเหงาหนักรักมากหลาย
เกินจะหมายหญิงใดให้สุขสม
จึงต้องเหงาตัดใครไม่ชื่นชม...
จากอารมณ์...ไม่พ้นจนเหงาครอง
ด้วยเมื่อรักชนรักหักสะท้อน
สาวต่างงอนอ้อนคำยังทำหมอง
ต่างหนีหายกลายอื่นไร้ชื่นปอง
เหงาจริงน้องเหงาดิ้น...ไร้กลิ่นนาง...
"บ้านริมโขง"
เ มื่ อ ค ว า ม เ ง า พั ด ม า ..
เงยหน้าขึ้นฟ้ารับลมสาย
สายลมจะพัดหาให้ความเหงากระจัดกระจาย
แล้วยิ้มรับวันสบาย - สบายให้เหงาคลายลง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 01:42:PM |
|
-:-ซีฟง-:-
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 01:42:PM » |
ชุมชน
|
รอฟังเรื่องราว
ที่สายลมจะบอกเล่าจากฟ้ากว้าง
จะทำกล่องเล็กเล็กบาง
เก็บใส่ความรู้สึกไม่ให้ห่าง เลอะเลือนไป
ดอกไม้ดอกเก่า
จะส่งกลิ่นคลุกเคล้าหอมไหว
ในยามที่สายลมพัดทอดไป
ทุกคนคงรับรู้ได้ในตัวตน...
จ ะ ร้ อ ย เ รี ย ง เ รื่ อ ง ร า ว จ า ก ฟ า ก ฟ้ า
เก็บเอามาฝากไว้ให้ เฮยอิง
ดอกไม้บานที่ใจไม่เคยทิ้ง
ดดอกเฮยอิงโปรดจงรอรับสายลม
อี ก ไ ม่ น า น เ ท่ า ไ ห ร่ จ ะ ไ ป ห า
สายลมมาตามฤดูคู่ผสม
หลากฤดูในวันเดียวเทียวล่องลม
คงได้ชมเชยเจ้า .. ดออกเฮยอิง
|
|
|
|
|
|
