ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ]

เย็นสายลมเย็นน้ำค้างอย่างเย็นยิ่ง
หวานหรีดหริ่งขับขานประสานเสียง
เพราะฟางหมอบกรอบแกรบแนบสำเนียง
สะท้อนเถียงนาน้อยคล้อยเสียงมา

บนผืนฟ้าแลว่าวเร้าส่ายส่าย
ประหนึ่งใครกวักมือหรือเรียกหา
ดูสิตัดดาวกระพริบระยิบตา
เคียงจันทราส่องสะท้อนกอดฟ่อนฟาง

ยายเตรียมผ้าตาก่อไฟไล่ไรยุง
ควันที่ฟุ้งซับแสงจันทร์อันพราวพร่าง
คล้ายคล้ายควันเรื่องระเรื่ออยู่ลางลาง
ไฟสว่างเร้ารบจะกลบควัน

ณ ราตรีงดงามยามนอนนา
ห้วงเวลาการระลึกบันทึกฝัน
ในอ้อมกอดฟ่อนฟางพร่างแสงจันทร์
คู่ดนตรีเพลงสวรรค์อยู่คันนา

แกล้มนิทานโบราณแต่กาลเก่า
ตายายเล่ากล่อมหลานแสนหรรษา
บ้างก็ลืมช่วยกันนึก หลาน ยาย ตา
ขณะหาว่าวสะนูอยู่ฟ้าไกล

จันทร์เอ๋ยจันทร์ขอเพราะจันทร์วอนจันทร์เจ้า........
ก่อนจะเช้าจะห่มเงาเจ้าได้ไหม
จั๊กจั่นเสียงรวนอย่าด่วนไกล
ขอฟังเพลงกล่อมใจยามหลับนอน

ลมเอยลมบนฟ้าอย่าแรงตก
เพียงกรรโชกว่าวสะนูอยู่ไว้ก่อน
ให้เสียงใสสุดสะแนนแล่นคำวอน
มาออดอ้อนความฝันบันดาลดล

ดลหัวใจเปี่ยมสุขใจในคืนค่ำ
น้ำค้างฉ่ำกับน้ำใจปานสายฝน
รอเพลาย่ำกลองยามมาเยือนยล
ก่อนผู้คนจะพักล้าหลับลานอน

ในยามนี้หอมลมดมน้ำค้าง
หนุนหมอนฟางฟกฟอดกอดไม้ขอน
ยามนอนนาฟังนิทานอันขาดตอน
ผญากลอนจากจากคนบนคันนา

ในคืนนี้จะหลับฝันไปจันทร์แจ่ม
แล้วจะแนมยิ้มรับกลับมาหา
ขณะร่างหลับใหลในผืนนา
จนกว่าดวงดาริกาจะลับไป....

ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ

[มะเขียบ]

ผญา

คนอีสานมีคำคม สุภาษิตสำหรับสั่งสอนลูกหลานให้ประพฤติตนอยู่ในฮีตคอง (จารีต- ประเพณี) ไม่ออกนอกลู่นอกทาง คำคมเหล่านี้รู้จักกันทั่วไป ในชื่อ "ผญา" หมายถึง ปัญญา, ปรัชญา, ความฉลาด, คำภาษิตที่มีความหมายลึกซึ้ง (wisdom, philosophy, maxim, aphorism.)
..............................................................

เซื้อซาติแฮ้งอย่าเหม็นสาบกุยกัน
เกิดเป็นคนอีสานให้ฮักแพงกันไว้
ไผเฮ็ดดีให้ซ่อยยู้ ซอยซูอย่าย่านเหลิน
ไผ เฮ็ดผิดให้ซอยเว้า ไขแก้ดอกซอยกัน ซันดอกหวา

[เพรางาย]

หอมบักเขียบเริ่มห่ามยามซังแห้ง
ดอกลมแล้งร้อยช่อชะลอสรวง
มะปรางหวานมะไฟขายเป็นพวง
กากะเลาสีม่วงแทรกเสียดฟ้า

จักจั่นกรีดเสียงเคียงคืนค่ำ
แว่วหมอลำลำเพลินเดินผญา
หมายแวมไฟสุดคุ้มสุมเถียงนา
ชมจันทราดวงใหญ่สุขใจแท้


เห็นชื่อคุณมะเขียบแล้วอยากกินน้อยหน่าจัง

[มะเขียบ]

  บักเขียบงอม บ่หอมหวาน ปานใดดอก
ขึ้นบ้านนอก ออกผล ก็หล่นหาย
น้อยคนมัก รักกิน ผินมองกลาย
คนมักหลาย ลายพันธุ์หนัง ซื้อชั่งกิน

  จักจั่นปั่นเสียง ตะเกียงส่อง
หยั่นหยั่นร้อง ป้องเขิน ลำเพลินผิน
โอ้ ละหนอ คลอหวาน ขานคนยิน
โอ้ หนอ อก ตกขิดิน ใผสิเก็บกิน..  เพิ่นให่ยินหนอคำอ้าย ย ย
 
วาซั่น

[ตะวันฉาย]

...แสงตะเว่นพาล้าน้ำตากะไหลหยาว คึดฮอดบ่าวผูใกล้ไปไสมาต้อน
อ้ายเอ้ย...คั่นคึดฮอดนางผูถ่า กะหลบมาเถียงนาฮ่วม
อีเกิ้งเย้ยย่ามมืด จิ้งหรีดมาฮ่องใส่
นางผูฮ้ายยังถ่าอยู่หม่องเก่าเด้ออ้ายเด้อ...วาซันแหล่ว...

[มะเขียบ]

อย่ามาติ แถลงเว่าเอาเลามาจักตอก
จักบ่ถืกข่อ หย่อบ่ถืกปล้อง .... มันสิกินข่าตางขิงนางเอ่ย

สิบปีล่ำ  ซาวปีล่ำ บ่เห็นกวางมายามมั่ง
บัดว่าเข่าขึ้นเล่า จั่งเห็นเจ้าเนาะเถือเดียว

นกเขาเด้เนี่ย

นกเขาคู้พรากคู่กะยังขัน กาเหว่าวอนพรากคอนกะยังฮ้อง
น้องพรากอ้าย..คำเดียวบ่เอิ้นสั่ง
ครั้นบ่เอิ้นสั่งใกล้ กะเอาเลขหมายมือถือมา...
สั่นแหล่ว...นางเอ่ย

[ดอกกระเจียว]

เย็นสายลมเย็นน้ำค้างอย่างเย็นยิ่ง
หวานหรีดหริ่งขับขานประสานเสียง
เพราะฟางหมอบกรอบแกรบแนบสำเนียง
สะท้อนเถียงนาน้อยคล้อยเสียงมา

บนผืนฟ้าแลว่าวเร้าส่ายส่าย
ประหนึ่งใครกวักมือหรือเรียกหา
ดูสิตัดดาวกระพริบระยิบตา
เคียงจันทราส่องสะท้อนกอดฟ่อนฟาง

ยายเตรียมผ้าตาก่อไฟไล่ไรยุง
ควันที่ฟุ้งซับแสงจันทร์อันพราวพร่าง
คล้ายคล้ายควันเรื่องระเรื่ออยู่ลางลาง
ไฟสว่างเร้ารบจะกลบควัน

ณ ราตรีงดงามยามนอนนา
ห้วงเวลาการระลึกบันทึกฝัน
ในอ้อมกอดฟ่อนฟางพร่างแสงจันทร์
คู่ดนตรีเพลงสวรรค์อยู่คันนา

แกล้มนิทานโบราณแต่กาลเก่า
ตายายเล่ากล่อมหลานแสนหรรษา
บ้างก็ลืมช่วยกันนึก หลาน ยาย ตา
ขณะหาว่าวสะนูอยู่ฟ้าไกล

จันทร์เอ๋ยจันทร์ขอเพราะจันทร์วอนจันทร์เจ้า........
ก่อนจะเช้าจะห่มเงาเจ้าได้ไหม
จั๊กจั่นเสียงรวนอย่าด่วนไกล
ขอฟังเพลงกล่อมใจยามหลับนอน

ลมเอยลมบนฟ้าอย่าแรงตก
เพียงกรรโชกว่าวสะนูอยู่ไว้ก่อน
ให้เสียงใสสุดสะแนนแล่นคำวอน
มาออดอ้อนความฝันบันดาลดล

ดลหัวใจเปี่ยมสุขใจในคืนค่ำ
น้ำค้างฉ่ำกับน้ำใจปานสายฝน
รอเพลาย่ำกลองยามมาเยือนยล
ก่อนผู้คนจะพักล้าหลับลานอน

ในยามนี้หอมลมดมน้ำค้าง
หนุนหมอนฟางฟกฟอดกอดไม้ขอน
ยามนอนนาฟังนิทานอันขาดตอน
ผญากลอนจากจากคนบนคันนา

ในคืนนี้จะหลับฝันไปจันทร์แจ่ม
แล้วจะแนมยิ้มรับกลับมาหา
ขณะร่างหลับใหลในผืนนา
จนกว่าดวงดาริกาจะลับไป....

ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ

เมื่อฝนมาน้ำนองคลองตลิ่ง
มากหมู่ปลิงออกจากเหิบมาลอยไหล
ได้ฉมวกจับจ้องสาดส่องไฟ
จ้วงแทงปลาน้อยใหญ่เป็นอาจิน

บ้างเจอกบพบเขียดเพิ่งพ้นไง
ถืกแสงไฟมันแสบตาไม่โดดดิ้น
จับแสนง่ายหนักหนาคราฝนริน
ทั่วแดนดินท้องนากลางฝนโปรย

จึงมาอ่อมใส่ผักบักเขือขื่่น
อีกดาษดื่่นมากมีมิหิวโหย
เติมพลังให้กล้าแกร่งแรงไม่โรย
ฝนลมโบยเร่งก้าวฉับหาจับมัน

ยิ่งปลาบืนขึ้นจากหนองอย่ามองข้าม
คอยติดตามหนองไหนแรกวสันต์
บางทีอาจจะได้เต็มข้องพลัน
อิ่มหลายวันต้มย่างตามสบาย


คนอิสานบ้านนาทำมาหากินคือกัน..สะล่ะล่ะ

[ตะวันฉาย]

อย่ามาติ แถลงเว่าเอาเลามาจักตอก
จักบ่ถืกข่อ หย่อบ่ถืกปล้อง .... มันสิกินข่าตางขิงนางเอ่ย

สิบปีล่ำ  ซาวปีล่ำ บ่เห็นกวางมายามมั่ง
บัดว่าเข่าขึ้นเล่า จั่งเห็นเจ้าเนาะเถือเดียว

นกเขาเด้เนี่ย

นกเขาคู้พรากคู่กะยังขัน กาเหว่าวอนพรากคอนกะยังฮ้อง
น้องพรากอ้าย..คำเดียวบ่เอิ้นสั่ง
ครั้นบ่เอิ้นสั่งใกล้ กะเอาเลขหมายมือถือมา...
สั่นแหล่ว...นางเอ่ย

...อ้ายเอ้ย...อย่ามาติแถลงเว่า...
ไฟไหม้ป่าจังเห็นหน้าหนู ...น้ำท่วมฮูจังเห็นหน้าจิหล่อ
คึดฮอดอ้ายปานได๋สิเห็นหน่า...ไห่แต่ถ่าจนตะเว่นย้อย...กะบ่มา
ซังนกเขาคู้พรากขูกะยังขัน นางผูฮ้ายแนมทางถ่ากะบ่เห็น
ไห่คำผญานำฮ้อง...ถัวโท่งนาฮ้าง...ไห่อ้ายคืนเมื้อ

คั่นสิจากนางไห่ไปดีเด้ออ้าย......ผู้สายคอซู้เพิ่น...
เจ้าผู้เปิ่นเวินหน้า.........อย่าลืมน้องอยู่คอง....วาซันแหล่ว...อ้ายเอย...

[ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ]

สวัสดีพ่อแม่พี่น้อง ลุงป้าน้าบ่าวอาวอา อ้ายพี่เอื้อยน้อง เป็นจังได๋น้อ
สุขซำบายมั่นเสมอมันเคือเก่าบ่น้อ ยามมื้อแลงจั่งซี่กินข้าวแล้วไปยัง
ลองมาฟังอ๋วยข่อยคอยถามดอกฮอดข่าว ว่าแต่ทางหมู่เจ้าฟังแล้วว่าจั่งได๋

มันซำบายฮือยากแค้นแน่นอั่งอกทรวง ทองคำหลวงเงินมณีคำแก้ว
ทางผักแพวหมากไม้มีไว้กินบ่น้อง พี่เอย

บักหล่านี่ก็เป็นคนซ้อนบ้านกลอนว่ามาใหม่
ขาแขนยังบ่ทันได้ว่าสิทื้นแลนหัน
คันว่ายืนกะยังย้านก้มลงก้นขี้ทั่ง
ได้แต่นั่งข่อหล่อขอซ้อนฮ่วมวิซา
บาคานท้าวเขียนกลอนกะบ่เก่ง
เก่งกะเก่งอีเหล่นเข็ญฮ้ายบาดฮ่าเขียน
ได้แต่เพียรสืบสร้างทางตำราเพิ่นมีก่อน ได้แต่ลี้ลักค้นหลอยเจ้าผู้เพิ่นเก่งซั่นแหลวว พี่เอ๊ย

สวัสดีครับ เป็นจั่งได๋น้อคือมาม่วนซื่นโฮแซวแท้นอ กินข้าวกินน้ำแล้วไปครับ
จังได๋กะเบิ่งกะแยงผมแนเด้ออออ พี่น้องกะดาย
อิอิ ย้อนว่ามือใหม่ หัวก่อเข้ามาเป็นสมาชิกนี่หละครับ
ซำบายดีเด้อครับ สู่ผู้สู่คนกะดาย

[ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ]

...แสงตะเว่นพาล้าน้ำตากะไหลหยาว คึดฮอดบ่าวผูใกล้ไปไสมาต้อน
อ้ายเอ้ย...คั่นคึดฮอดนางผูถ่า กะหลบมาเถียงนาฮ่วม
อีเกิ้งเย้ยย่ามมืด จิ้งหรีดมาฮ่องใส่
นางผูฮ้ายยังถ่าอยู่หม่องเก่าเด้ออ้ายเด้อ...วาซันแหล่ว...

นางเอ๊ย อ้ายกะอยากไปซ้อนนอนตักดอกนั่งฮ่วม อยากไปไกล้งานอ้ายผัดไล่มา
อ้ายกะยากไปจาเว้าต่อพะนางน้อง คองถ้าคองคอยอ้ายอยู่เถียงนาสาก่อน
อ้ายสิสอนลอนหน้าไปซ้อนต่อพะนาง
หนทางไกลกะบ่ย้าน แล้วเวียกงานสิฟ้าวต่าว ว่าแต่ทางอ๋วนเจ้า คอยถ้าพี่ซ้าย
ย้านแล้ว ย้านแต่ตั๊วะอ๋วนอ้าย ให้พาเฮือกลางท่ง ย้านลงข้ามน้ำยามขึ้นผาดแล่นหนี
ย้านแต่มีกุญซรซ้างทางนั้นสิขี่หนี ซันแหลวววววว

[ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ]

เย็นสายลมเย็นน้ำค้างอย่างเย็นยิ่ง
หวานหรีดหริ่งขับขานประสานเสียง
เพราะฟางหมอบกรอบแกรบแนบสำเนียง
สะท้อนเถียงนาน้อยคล้อยเสียงมา

บนผืนฟ้าแลว่าวเร้าส่ายส่าย
ประหนึ่งใครกวักมือหรือเรียกหา
ดูสิตัดดาวกระพริบระยิบตา
เคียงจันทราส่องสะท้อนกอดฟ่อนฟาง

ยายเตรียมผ้าตาก่อไฟไล่ไรยุง
ควันที่ฟุ้งซับแสงจันทร์อันพราวพร่าง
คล้ายคล้ายควันเรื่องระเรื่ออยู่ลางลาง
ไฟสว่างเร้ารบจะกลบควัน

ณ ราตรีงดงามยามนอนนา
ห้วงเวลาการระลึกบันทึกฝัน
ในอ้อมกอดฟ่อนฟางพร่างแสงจันทร์
คู่ดนตรีเพลงสวรรค์อยู่คันนา

แกล้มนิทานโบราณแต่กาลเก่า
ตายายเล่ากล่อมหลานแสนหรรษา
บ้างก็ลืมช่วยกันนึก หลาน ยาย ตา
ขณะหาว่าวสะนูอยู่ฟ้าไกล

จันทร์เอ๋ยจันทร์ขอเพราะจันทร์วอนจันทร์เจ้า........
ก่อนจะเช้าจะห่มเงาเจ้าได้ไหม
จั๊กจั่นเสียงรวนอย่าด่วนไกล
ขอฟังเพลงกล่อมใจยามหลับนอน

ลมเอยลมบนฟ้าอย่าแรงตก
เพียงกรรโชกว่าวสะนูอยู่ไว้ก่อน
ให้เสียงใสสุดสะแนนแล่นคำวอน
มาออดอ้อนความฝันบันดาลดล

ดลหัวใจเปี่ยมสุขใจในคืนค่ำ
น้ำค้างฉ่ำกับน้ำใจปานสายฝน
รอเพลาย่ำกลองยามมาเยือนยล
ก่อนผู้คนจะพักล้าหลับลานอน

ในยามนี้หอมลมดมน้ำค้าง
หนุนหมอนฟางฟกฟอดกอดไม้ขอน
ยามนอนนาฟังนิทานอันขาดตอน
ผญากลอนจากจากคนบนคันนา

ในคืนนี้จะหลับฝันไปจันทร์แจ่ม
แล้วจะแนมยิ้มรับกลับมาหา
ขณะร่างหลับใหลในผืนนา
จนกว่าดวงดาริกาจะลับไป....

ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ

เมื่อฝนมาน้ำนองคลองตลิ่ง
มากหมู่ปลิงออกจากเหิบมาลอยไหล
ได้ฉมวกจับจ้องสาดส่องไฟ
จ้วงแทงปลาน้อยใหญ่เป็นอาจิน

บ้างเจอกบพบเขียดเพิ่งพ้นไง
ถืกแสงไฟมันแสบตาไม่โดดดิ้น
จับแสนง่ายหนักหนาคราฝนริน
ทั่วแดนดินท้องนากลางฝนโปรย

จึงมาอ่อมใส่ผักบักเขือขื่่น
อีกดาษดื่่นมากมีมิหิวโหย
เติมพลังให้กล้าแกร่งแรงไม่โรย
ฝนลมโบยเร่งก้าวฉับหาจับมัน

ยิ่งปลาบืนขึ้นจากหนองอย่ามองข้าม
คอยติดตามหนองไหนแรกวสันต์
บางทีอาจจะได้เต็มข้องพลัน
อิ่มหลายวันต้มย่างตามสบาย


คนอิสานบ้านนาทำมาหากินคือกัน..สะล่ะล่ะ

สวัสดีครับอ้ายไอ้หนุ่มซินตึ๊ง ได้หยังกินน้อ มาสู่กันกินนำแนเด้อ หิวบักคัก หิวหล้ายหลายยยย กะยังว้า กะยังวา

[ดอกกระเจียว]

กินเข่าปุ้นหัวก้ะอิ่ม..

[มะเขียบ]

...อ้ายเอ้ย...อย่ามาติแถลง เว่า...
ไฟไหม้ป่าจังเห็นหน้าหนู ...น้ำท่วมฮูจังเห็นหน้าจิหล่อ
คึด ฮอดอ้ายปานได๋สิเห็นหน่า...ไห่แต่ถ่าจนตะเว่นย้อย...กะบ่มา
ซังนกเขาคู้ พรากขูกะยังขัน นางผูฮ้ายแนมทางถ่ากะบ่เห็น
ไห่คำผญานำฮ้อง...ถัวโท่งนา ฮ้าง...ไห่อ้ายคืนเมื้อ

คั่นสิจากนางไห่ไปดีเด้ออ้าย......ผู้สายคอ ซู้เพิ่น...
เจ้าผู้เปิ่นเวินหน้า.........อย่าลืมน้องอยู่คอง....วาซัน แหล่ว...อ้ายเอย...



 ไฟไหม้ป่า ฟ่าวดับอย่าเหลือด้น น้ำท่วมฮูอ้นจังเห็นหน้าจิหล่อ(มันไหลฮาดกัน)
ว่าครั้นคึดฮอดอ้ายให้เหลียวเบิ่งหนอดาวเดือนyou think me you see the sky.พะนะ

สายตาเฮา สิกล่อมกันอยู่เทิงฟ้า
the we eyes see on the skiesพุ้นหนะ

[ไพร พนาวัลย์]

พอเหลียวเห็นหน่า หนีไปผุกิ่นกิ้น
เห็นแต่ดินไหง่กุ้ม โตอ้าย กะเหล่าโลย...
ซ้ะ ล่ะ ลา 

แบบว่าคิดฮอดความหลัง ที่ฝังใจ ใน อ สว่างแดนดิน อ่ะนะ

ลำบ่ได้ ฮ้องกะบ่ได้ แต่เว้าได้สำบายๆ สังวาด ขอนแจ่น เน้อ

 

ลุงปรางค์ เน้อ

[มะเขียบ]

ของกิน  บ้านเฮา

อาหารชั้นสูง.....................ไข่มดแดง
อาหารชั้นต่ำ................กุดจี่ - ปลาไหล
อาหารชั้นใน....................หม่ำ  ทำจากเครื่องในสัตว์
อาหาีรสุดที่รัก..................อ่อมบักหอยจูบ
 


อาหารแลกคุ

[ตะวันฉาย]

...แสงตะเว่นพาล้าน้ำตากะไหลหยาว คึดฮอดบ่าวผูใกล้ไปไสมาต้อน
อ้ายเอ้ย...คั่นคึดฮอดนางผูถ่า กะหลบมาเถียงนาฮ่วม
อีเกิ้งเย้ยย่ามมืด จิ้งหรีดมาฮ่องใส่
นางผูฮ้ายยังถ่าอยู่หม่องเก่าเด้ออ้ายเด้อ...วาซันแหล่ว...

นางเอ๊ย อ้ายกะอยากไปซ้อนนอนตักดอกนั่งฮ่วม อยากไปไกล้งานอ้ายผัดไล่มา
อ้ายกะยากไปจาเว้าต่อพะนางน้อง คองถ้าคองคอยอ้ายอยู่เถียงนาสาก่อน
อ้ายสิสอนลอนหน้าไปซ้อนต่อพะนาง
หนทางไกลกะบ่ย้าน แล้วเวียกงานสิฟ้าวต่าว ว่าแต่ทางอ๋วนเจ้า คอยถ้าพี่ซ้าย
ย้านแล้ว ย้านแต่ตั๊วะอ๋วนอ้าย ให้พาเฮือกลางท่ง ย้านลงข้ามน้ำยามขึ้นผาดแล่นหนี
ย้านแต่มีกุญซรซ้างทางนั้นสิขี่หนี ซันแหลวววววว

...อ้ายเอ้ย...ทางนำต่าวยังไกลฮ่วม สุ่มกับงานอ้ายถ่าเลยลืมนางแท้น้อ
ถ้าหากมีกุญชรต้อนมาฮ่วมขี่ กะบ่หนีถ่าอ้ายนั้นผูเดียว
ย้านแต่พ้อนางผูงาม บ่หันต้อนคนอยู่ไกล
ไผ...น้อ สินอนหนุนซ้อนนางผูถ่าเถียงนาเก่า
ได๋แต่แหงนเบิ่งฟ้าถ่าตะเว่นหย้อยคอยอ้ายคืนนา...วาซันแหลววววววว

[ตะวันฉาย]

 ไฟไหม้ป่า ฟ่าวดับอย่าเหลือด้น น้ำท่วมฮูอ้นจังเห็นหน้าจิหล่อ(มันไหลฮาดกัน)
ว่าครั้นคึดฮอดอ้ายให้เหลียวเบิ่งหนอดาวเดือนyou think me you see the sky.พะนะ

สายตาเฮา สิกล่อมกันอยู่เทิงฟ้า
the we eyes see on the skiesพุ้นหนะ

...อ้ายเอ้ยยยยย...คั่นห่าน้องเหลียวเบิ่งเดือนดาวคราวฮ่วมต้อน
บ่มีอ้ายเหลียวเบิ่งนำ...สิสบตาจ้องอ้ายได๋จังได๋...น้ออ้ายยยยย

ย้านแต่ถ่าเหลียวเบิ่งจ้อง แนมผูเดียวจนฮอดแจ้ง
อย่ามาติแถลงเว่า....วาเฮาสิได๋อ่วม
แม้แต่เดือนดาวจ้อง...ยังเหลียวหน้าหนี
หือว่าพ้อผูใหม่จั่งถิ่มนางผูถ่าเบิ่ง สบตาอ้ายแต่พุ้นกะบ่มา....วาซันแหลวววววอ้ายเอยยยย...

[มะเขียบ]

...อ้ายเอ้ยยยยย...คั่นห่า น้องเหลียวเบิ่งเดือนดาวคราวฮ่วมต้อน
บ่มีอ้ายเหลียวเบิ่งนำ...สิสบตา จ้องอ้ายได๋จังได๋...น้ออ้ายยยยย

ย้านแต่ถ่าเหลียวเบิ่งจ้อง แนมผูเดียวจนฮอดแจ้ง
อย่ามาติแถลงเว่า....วาเฮาสิได๋อ่วม
แม้แต่เดือน ดาวจ้อง...ยังเหลียวหน้าหนี
หือว่าพ้อผูใหม่จั่งถิ่มนางผูถ่าเบิ่ง สบตาอ้ายแต่พุ้นกะบ่มา....วาซันแหลวววววอ้ายเอยยยย...


หล่านางเอ้ยยยยย ... อันว่าใจคนนั่นสำคัญพร้อมพิสดาร
ขอใจเปิดสัญญานแมนต่างบ้าน ใจนั้นอาจฮวมเคียง...

แมนว่าถ่าเหลียวจ้อง มองบ่เห็นดอกเทิงฟ้า
ให้น้องย้อนมองมาในใจของเจ้านั่น ครั้นแมนคิดพ้ออ้ายกำลังใจเจ้าสิส่ง
ทางนี้ล้วนมากประสงค์ กลับใจส่งคิดฮอดเจ้าแสงดาวพร่างสัญญานใจ....นางเอ่ย
 
http://www.youtube.com/watch?v=rxnaycdkFhg (External Embedding Disabled)

[ตะวันฉาย]

หล่านางเอ้ยยยยย ... อันว่าใจคนนั่นสำคัญพร้อมพิสดาร
ขอใจเปิดสัญญานแมนต่างบ้าน ใจนั้นอาจฮวมเคียง...

แมนว่าถ่าเหลียวจ้อง มองบ่เห็นดอกเทิงงฟ้า
ให้น้องย้อนมองมาในใจของเจ้านั่น ครั้นแมนคิดพ้ออ้ายกำลังใจเจ้าสิส่ง
ทางนี้ล้วนมากประสงค์ กลับใจส่งคิดฮอดเจ้าแสงดาวพร่างสัญญานใจ....นางเอ่ย
 

....อ้ายเอ้ยยยย...หากรุกแต่ด้าว...แดนถิ่นทางได๋  ประสงค์หยังทางใจ จั่งด่วนมาทางนี้
พอแต่เหลียวเห็นหน้า.....หลดขาวมาสีเปิ่นเวิ่นโตนางว่าสิเอิ้น.....กลัวย่านอ้ายบ่แนม
คั่นแมนเหลียวทางใจย้อน หากสิต้อนกะยากแท้ วาซัน
ใจคนนั่นยากแท้หยั่งถึง แต่ใจนางนั่นแท้จริงแน่กว่าแนม เด้ออ้ายเด้อ
สัญญาใจส่งมาต้อน อ้อนคำผญาฮ่วม วาซันแหลว...อ้ายเอย...

[ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ]

ของกิน  บ้านเฮา

อาหารชั้นสูง.....................ไข่มดแดง
อาหารชั้นต่ำ................กุดจี่ - ปลาไหล
อาหารชั้นใน....................หม่ำ  ทำจากเครื่องในสัตว์
อาหาีรสุดที่รัก..................อ่อมบักหอยจูบ
 


อาหารแลกคุ

ถืกใจข่อยหลายยยย อาหาร 55555555
คึดได้เนาะ ป๊าดดด หัวท้องเแข็งสันแหลวข่อย