...แค่อ่อนไหว ไม่ใช่เรื่องจริง...!!!
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 03:56:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1] 2
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...แค่อ่อนไหว ไม่ใช่เรื่องจริง...!!!  (อ่าน 19145 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 9 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 มีนาคม 2011, 11:36:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« เมื่อ: 21 มีนาคม 2011, 11:36:AM »
ชุมชนชุมชน



...เหมือนลมแผ่วพัดผ่านสะท้านไหว
สะเทือนทิวผิวใจใครคนหนึ่ง
คล้ายสัมผัสแปลกใหม่ในคำนึง
อาจลึกซึ้งก็บ้างบางเวลา

...ในความจริงคือต่างระหว่างฝัน
มิอาจทบสบกันในวันหน้า
แม้แอบซ่อนรอยหวังหลังแววตา
สุดท้ายใจไม่กล้าค้นหามัน

...กลัวถลำจำห่างต้องร้างหลบ
ฝากเรื่องราวคราวคบจบรอยฝัน
แค่คนอ้อนอ่อนไหวไปวันวัน
อย่าให้มันคาใจของใครเลย...


........................//ดรีม

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ลมหนาว, จีราวัฒน์, ดาว อาชาไนย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
21 มีนาคม 2011, 01:29:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #1 เมื่อ: 21 มีนาคม 2011, 01:29:PM »
ชุมชนชุมชน





...ในห้วงฝัน ฉันเฝ้า เคล้าไอกรุ่น
เชยกลิ่นอุ่น แอบอิง พิงเขนย
ชมแก้มงาม ทรามวัย ในอกเอย
เกินเปรียบเปรย สุขใด ที่ไหนมี

...แม้นหยุดกาล ผ่านผัง ได้ดั่งคิด
ขอใช้สิทธิ์ เคียงใจ ในหนนี้
หยุดทุกอย่าง กลางฟ้า ณ.ราตรี
ให้อยู่ยง ตรงที่ ฉันมีเธอ

...ห่มแพรวา ผ้าผวย ให้ด้วยรัก
มอบใจภักดิ์ ดั่งเพ็ญ เด่นเสมอ
กล่อมนิทรา พาขวัญ ฝันบำเรอ
ให้พบเจอ สิ่งงาม ข้ามบรรทม

...แต่คงได้ เพียงนั้น ในฝันนึก
ความรู้สึก ทึกทัก รักขื่นขม
เวลากาล หาหยุด ที่จุดชม
ยังเดินดม ดุ่มดุ่ม ตามทุ่มยาม

...มีเพียงใจ เท่านั้น ที่มันหยุด
อยู่ที่จุด ประจำ คอยพร่ำถาม
หากเธอแล เพียงหน แม่คนงาม
จะเห็นความ รักฉัน นั่นในใจ

...ทุกห้วงฝัน ครรลัย ไห้-ร่ำร้อง
ยามยลมอง สองแขน แสนหวั่นไหว
เมื่อความจริง ไร้ร่าง ห่างแสนไกล
จำรับไป ตามนั้น ที่ฉันควร....



***เมฆา...***




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ลมหนาว, จีราวัฒน์, ดาว อาชาไนย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
21 มีนาคม 2011, 02:56:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #2 เมื่อ: 21 มีนาคม 2011, 02:56:PM »
ชุมชนชุมชน


สั่นสะท้านร้านร้าว ยามก้าวผ่าน
สัมผัสกาลเวียนวน เกินทนไหว
ความผันแปรแท้จริง เหนือสิ่งใด
สะท้อนไหวไล่ลับเจ้ากลับลืม

คล้ายคล้ายใจพ่ายแพ้ ฤาแค่หวั่น
โลกความฝัน ความจริงทุกสิ่งฝืน
ความเดียวดายร่ายล้ำ เข้ากล่ำกลืน
ได้เพียงยืนยื่นรับ โถมทับใจ

ซ่อนชะตาล้าแรง แซงความช้ำ
ที่ก้าวล้ำ รุกเร้า เข้าหวั่นไหว
ก็อ่อนแอแพ้ทาง อย่างใคร..ใคร
จะรุกไล่ โรยลา ไม่กล้าพอ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ลมหนาว, จีราวัฒน์, ดาว อาชาไนย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
24 มีนาคม 2011, 12:48:PM
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 601


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 มีนาคม 2011, 12:48:PM »
ชุมชนชุมชน



~เพียงความอ่อนไหว~


อาจเป็นเพราะใจฉันนั้นบางเบา
มิต่างเมฆสีเทาเฝ้าผืนฟ้า
จึงหวั่นไหวคล้ายเมฆเสกมายา
เกิดเป็นภาพลวงตาหลอกอารมณ์

คล้ายดวงมานนั้นซ่อนความอ่อนไหว
เพียงลมพัดหัวใจแทบไหวล่ม
เธอเองใจไม่ต่างอย่างสายลม
ที่คอยพรมความเย็นและเร้นลวง

ถวิลยามลมพัดสะบัดอ่อน
หวังความร้อนผ่อนพักความหนักหน่วง
เธอกลับกลายพายุประทุทรวง
กระหน่ำดวงใจแยกแทบแหลกลาญ

เธอมีสิทธิ์เลือกเป็นเช่นเธอฝัน
แปรลมผันพายุลุประหาร
อานุภาพทำลายในต้องการ
ทุกสถานพระพายไม่ปรานี

เมฆเคลื่อนลาล้าท้อเพราะเกินแบก
พร้อมจะแยกลาจากซากป่นปี้
แปรไปตามลมพาทุกนาที
ตามวิถีลมพรากยากลบเลือน

เมื่อเมฆขาวราวฝ้ายกลายผันรูป
ด้วยหลงจูบรูปฟ้าพายุเฉือน
เอนอ่อนไหวตามเธอเพ้อบิดเบือน
ก็คลายเคลื่อนเบือนหายมลายไกล

อาจคือความอ่อนไหวของใจฉัน
สร้างภาพฝันมั่นคงหรือหลงใหล
เป็นทุกสิ่ง..วิ่งตามเธอร่ำไป
เพียงเพราะเราอ่อนไหว..มิใช่จริง!

 ยิ้มแก้มแดง

~ดาว พฤหัส~


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

24 มีนาคม 2011, 10:19:PM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« ตอบ #4 เมื่อ: 24 มีนาคม 2011, 10:19:PM »
ชุมชนชุมชน



~เพียงความอ่อนไหว~


อาจเป็นเพราะใจฉันนั้นบางเบา
มิต่างเมฆสีเทาเฝ้าผืนฟ้า
จึงหวั่นไหวคล้ายเมฆเสกมายา
เกิดเป็นภาพลวงตาหลอกอารมณ์

คล้ายดวงมานนั้นซ่อนความอ่อนไหว
เพียงลมพัดหัวใจแทบไหวล่ม
เธอเองใจไม่ต่างอย่างสายลม
ที่คอยพรมความเย็นและเร้นลวง

ถวิลยามลมพัดสะบัดอ่อน
หวังความร้อนผ่อนพักความหนักหน่วง
เธอกลับกลายพายุประทุทรวง
กระหน่ำดวงใจแยกแทบแหลกลาญ

เธอมีสิทธิ์เลือกเป็นเช่นเธอฝัน
แปรลมผันพายุลุประหาร
อานุภาพทำลายในต้องการ
ทุกสถานพระพายไม่ปรานี

เมฆเคลื่อนลาล้าท้อเพราะเกินแบก
พร้อมจะแยกลาจากซากป่นปี้
แปรไปตามลมพาทุกนาที
ตามวิถีลมพรากยากลบเลือน

เมื่อเมฆขาวราวฝ้ายกลายผันรูป
ด้วยหลงจูบรูปฟ้าพายุเฉือน
เอนอ่อนไหวตามเธอเพ้อบิดเบือน
ก็คลายเคลื่อนเบือนหายมลายไกล

อาจคือความอ่อนไหวของใจฉัน
สร้างภาพฝันมั่นคงหรือหลงใหล
เป็นทุกสิ่ง..วิ่งตามเธอร่ำไป
เพียงเพราะเราอ่อนไหว..มิใช่จริง!

 ยิ้มแก้มแดง

~ดาว พฤหัส~


อยากหลับตาแล้วลืมขึ้นมาใหม่
ให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปในทุกสิ่ง
แม้ความรักครั้งเก่าเราเคยอิง
มิเคยนิ่งในรักจักให้ไป

ไม่สามารถย้อนกลับนับเริ่มต้น
แล้วดั้งด้นค้นหาพาแก้ไข
จึงเป็นเพียงสายลมพัดเลยไกล
อย่าหมองไหม้เลยหนาพาเศร้าตรม

ไม่อาจขืนชีวิตลิขิตฟ้า
จะนำพาดวงใจให้ขื่นขม
เมื่อเธอเปรียบตัวพี่นี้เช่นลม
ก็ขอเพียรพัดชมให้เย็นกาย

หากชีวิตติดตรึงความไหวอ่อน
ที่มันซ่อนอยู่ภายในไม่รู้หาย
โปรดรับรู้ว่าของจริงไม่นิ่งดาย
ที่พี่หมายเพียงไหว..ใจเจ้าเอน

...................................

ฉันเอง..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
25 มีนาคม 2011, 03:06:PM
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 601


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 03:06:PM »
ชุมชนชุมชน

อยากหลับตาแล้วลืมขึ้นมาใหม่
ให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปในทุกสิ่ง
แม้ความรักครั้งเก่าเราเคยอิง
มิเคยนิ่งในรักจักให้ไป

ไม่สามารถย้อนกลับนับเริ่มต้น
แล้วดั้งด้นคนหาพาแก้ไข
จึงเป็นเพียงสายลมพัดเลยไกล
อย่าหมองไหม้เลยหนาพาเศร้าตรม

ไม่อาจขืนชีวิตลิขิตฟ้า
จะนำพาดวงใจให้ขื่นขม
เมื่อเธอเปรียบตัวพี่นี้เช่นลม
ก็ขอเพียรพัดชมให้เย็นกาย

หากชีวิตติดตรึงความไหวอ่อน
ที่มันซ่อนอยู่ภายในไม่รู้หาย
โปรดรับรู้ว่าของจริงไม่นิ่งดาย
ที่พี่หมายเพียงไหว..ใจเจ้าเอน

...................................

ฉันเอง..

พระพายโอบเมฆาคราเคลื่อนไหว
แต่หัวใจใช่คล้องเพียงของเล่น
พระพายพลิ้วรอบถิ่นบินตระเวน
ตามกฏเกณฑ์ธรรมชาติที่วาดมา

ยามลมโชยโปรยผ่านม่านกลางหาว
เมฆย่อมผันร่างพราวเร้าเวหา
ตามแรงลมพรมทิศชิดเมฆา
ก็งามตาภาพแปลงตามแรงลม

อ่อนเอนไหวกายาตามพายุ
เสกบรรจุภาพฝันพลันติดหล่ม
หากคือเธอผันเปลี่ยนเวียนทางชม
ไม่นิยมเมฆเก่าเฝ้าเสียดาย

ฉันคือฉัน..คล้ายเมฆที่เสกอ้าง
เธอคือทางลมไกลไร้เป้าหมาย
เพียงอย่าผันพายุมุทำลาย
พัดเมฆคลายหายลาจากฟ้างาม

หากหัวใจไยคล้ายลายม่านเมฆ
เธอเลือกเสกตามใจเกินใครห้าม
พัดมาแล้วผ่านไปไกลเกินตาม
ฝากนิยามความเหงาให้ร้าวราน

เมฆเปลี่ยนสีมีผันวันจางหาย
มีก่อร่าง..จาง..คลาย..กลายผันผ่าน
แต่จิตอันอ่อนไหวคล้ายหม่นนาน
ไปกับม่านสายลม..ระทมยาว

 ยิ้มแก้มแดง




เมฆรุ้ง เมฆที่สวยที่สุดในโลก ขอบคุณภาพจาก บล็อค http://wowboom.blogspot.com/  ค่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 มีนาคม 2011, 04:45:PM
ปากะญอ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 48
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 130



« ตอบ #6 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 04:45:PM »
ชุมชนชุมชน



ลมพัดผ่านต้องกายทักทายจิต
ธาราชิดขอบน้ำตาทาอีกหน
เสียงสะอื้นยื่นบรรเลงเป็นเพลงปน
กล่อมกมลด้วยบทโศกเข้าโบกใจ

ฉันอ่อนไหวเมื่ออ่อนแอยอมแพ้พ่าย
สิ้นมลายด้วยรสรักเทียวผลักไส
ก่อกำแพง แฝงเงาถม ขมฤทัย
หมดอาลัยสลายลง...ตรงรักเธอ

ฉันอ่อนแอเกินกว่าจะตั้งรับ
ขอขยับตั้งฉากลืมยืมเสนอ
เป็นเรื่องจริง ที่สิงสู่ ปูทางเจอ
คำรักเบลอ  เมื่อเจ้าทิ้ง  จริงทุกคืน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"หัวใจมีไว้รัก      แม้อกหักยังรับไหว
หัวใจไม่ให้ใคร   แต่เก็บไว้ให้ตัวเอง"
25 มีนาคม 2011, 07:24:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 07:24:PM »
ชุมชนชุมชน


สะกดความอ่อนไหวในทีท่า
เก็บซ่อนความประหม่าอุราตื่น
แสร้งหลบตาภายในไยโครมครืน
สำเนียงฝืนอย่างหนัก..ยามรักเยือน

ใช่ซินะ..อ่อนไหวหัวใจหวิว
กว่าลมพลิ้วแล้วแรงแฝงเข้าเฉือน
ชายปากหนักรักคุดทรุดสะเทือน
แอบรักเพื่อนใกล้ชิด..จิตทุรน..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 มีนาคม 2011, 08:05:PM
ดอกกระเจียว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 317
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,264


จินตนาการในความว่างเปล่า


« ตอบ #8 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 08:05:PM »
ชุมชนชุมชน





แค่คนจรนอนตรอกชอบหลอกเด็ก
หลงปรัชญาจีนเจ๊กจึงฝึกฝน
ซ่อนกับดัก-ปลักข่ายหลายซุกซน
หวังพบคนเข้าแตะต้องคล้องถึงใจ

คล้ายขุดบ่อล่อปลาเวลาว่าง
แม่น้องนางใดหนอพอหวั่นไหว
ไม่หวังอื่นตื่นหาประสาใจ
ถึงแม้ใครขุ่นข้องอย่าฟ้องกัน

จะศาลไทร-เจ้าแม่-เป้าบุ้นจิ้น
ทั่วแผ่นดินคิดไปก็ไหวหวั่น
รักสนุกกระตุกต่อมออมชอมกัน
เพราะผมนั้นโคตรทะลึ่งพึงเข้าใจ


 




ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

27 มีนาคม 2011, 05:28:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #9 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 05:28:PM »
ชุมชนชุมชน






.
.
.

...มีเพียงใจ เท่านั้น ที่มันหยุด
อยู่ที่จุด ประจำ คอยพร่ำถาม
หากเธอแล เพียงหน แม่คนงาม
จะเห็นความ รักฉัน นั่นในใจ

...ทุกห้วงฝัน ครรลัย ไห้-ร่ำร้อง
ยามยลมอง สองแขน แสนหวั่นไหว
เมื่อความจริง ไร้ร่าง ห่างแสนไกล
จำรับไป ตามนั้น ที่ฉันควร....

***เมฆา...***





...จบรอยใจ...ไหวหวั่น...เมื่อฝันหยุด
รักที่ผุด...ครั้งก่อน...มิย้อนหวล
เจ้าดาวน้อย...ลอยคว้าง...ร่างเซซวน
ทุกกระบวน...ปรวนแปร...ไม่แท้จริง

...เพียงสายลม...พลิ้วผ่าน...สะท้านอ่อน
ใจสะออน...เอออวย...ด้วยคือหญิง
คราเคลิ้มฝัน...พลันแนบ...คล้ายแอบอิง
สุดท้ายหรือ...คือนิ่ง...ไม่จริงแท้...

...................//ทอฝัน
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
27 มีนาคม 2011, 06:11:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #10 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 06:11:PM »
ชุมชนชุมชน


สั่นสะท้านร้านร้าว ยามก้าวผ่าน
สัมผัสกาลเวียนวน เกินทนไหว
ความผันแปรแท้จริง เหนือสิ่งใด
สะท้อนไหวไล่ลับเจ้ากลับลืม

คล้ายคล้ายใจพ่ายแพ้ ฤาแค่หวั่น
โลกความฝัน ความจริงทุกสิ่งฝืน
ความเดียวดายร่ายล้ำ เข้ากล่ำกลืน
ได้เพียงยืนยื่นรับ โถมทับใจ

ซ่อนชะตาล้าแรง แซงความช้ำ
ที่ก้าวล้ำ รุกเร้า เข้าหวั่นไหว
ก็อ่อนแอแพ้ทาง อย่างใคร..ใคร
จะรุกไล่ โรยลา ไม่กล้าพอ
...เจ้ดิษฐา...

...ในความหวาน...หวามไหว...ของใครหนึ่ง
อาจซาบซึ้ง...ห้วงใจ...ใคร่ตามต่อ
สัมผัสกานท์...ขานคำ...ล้ำละออ
เผลอพะนอ...รุกไล่...จนใกล้แล้ว

...ในโลกฝัน...ฉันพรอด...ได้กอดก่าย
ในความจริง...ฉันพ่าย...เพียงปลายแถว
จะก้าวล้ำ...อย่างไร...ไร้วี่แวว
คงสิ้นแนว...นำทาง...ระหว่างเรา...

....................//ทอฝัน
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
27 มีนาคม 2011, 06:30:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #11 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 06:30:PM »
ชุมชนชุมชน




~เพียงความอ่อนไหว~

อาจเป็นเพราะใจฉันนั้นบางเบา
มิต่างเมฆสีเทาเฝ้าผืนฟ้า
จึงหวั่นไหวคล้ายเมฆเสกมายา
เกิดเป็นภาพลวงตาหลอกอารมณ์

คล้ายดวงมานนั้นซ่อนความอ่อนไหว
เพียงลมพัดหัวใจแทบไหวล่ม
เธอเองใจไม่ต่างอย่างสายลม
ที่คอยพรมความเย็นและเร้นลวง..........ดาว



...ในส่วนลึก...แห่งใจ...ใครจักรู้
ฉันคือผู้...ลุ่มหลง...พะวงห่วง
เฝ้าพร่ำเพรียก...เรียกหา...สุดาดวง
แม้ผ่านช่วง...เวลา...ยังกล้ารัก

...หวังว่าคน...ของเรา...คงเข้าถึง
ห้วงคำนึง...ตรึงจิต...ที่คิดหนัก
อย่าให้ขม...ตรมท้อ...รอนานนัก
ด้วยใจภักดิ์...เธอเหลือ...เหนือผู้ใด..........ดรีม


อาจคือความอ่อนไหวของใจฉัน
สร้างภาพฝันมั่นคงหรือหลงใหล
เป็นทุกสิ่ง..วิ่งตามเธอร่ำไป
เพียงเพราะเราอ่อนไหว..มิใช่จริง!..........ดาว

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
27 มีนาคม 2011, 09:09:PM
frontman
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11



« ตอบ #12 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 09:09:PM »
ชุมชนชุมชน

เหมือนลมแผ่ว พัดผ่าน สะท้านทรวง
ใจหนึ่งดวง สวนเส คะเนหา
เคยหมายหมั้น ผูกพัน กัลยา
อยู่ไหนหนา เธอมา ห่างไกลกัน

ในความจริง คิดต่าง ระหว่างฝัน
จิตผูดพัน รักนั้น ตอบสนอง
เชื่อหมดใจ รักนี้ ที่หมายปอง
แม้นวนน้อง จะลา พี่อาลัย

แม้ถลำ ใจนาง ไม่ร้างหลบ
ขอเพียงชบ กายนั้น ที่แสนอุ่น
จะยอมตาย เพื่อให้ เธอการุน
ขอเพียงคุณ บอกมา ว่าอาลัย



--------
รักออกแบบ ไม่ได้ แต่เรา เลือก ที่จะรักใครก็ได้

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
27 มีนาคม 2011, 09:34:PM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #13 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 09:34:PM »
ชุมชนชุมชน

เหมือนลมแผ่ว พัดผ่าน สะท้านทรวง
ใจหนึ่งดวง สวนเส คะเนหา
เคยหมายหมั้น ผูกพัน กัลยา
อยู่ไหนหนา เธอมา ห่างไกลกัน

ในความจริง คิดต่าง ระหว่างฝัน
จิตผูดพัน รักนั้น ตอบสนอง
เชื่อหมดใจ รักนี้ ที่หมายปอง
แม้นวนน้อง จะลา พี่อาลัย

แม้ถลำ ใจนาง ไม่ล้างหลบ
ขอเพียงชบ กายนั้น ที่แสนอุ่น
จะยอมตาย เพื่อให้ เธอการุน
ขอเพียงคุณ บอกมา อาลัย


--------
รักออกแบบ ไม่ได้ แต่เรา เลือก ที่จะรักใครก็ได�


...เหมือนลมแผ่ว...พัดผ่าน...ณ ลานสรวง
ใจตกห้วง...รวนเร...จึงเร่หา
เคยหมายมั่น...พันผูก...ปลูกรักพา
กลับต้องมา...ลาห่าง...ลืมร้างกัน

...คือความจริง...คิดต่าง...ระหว่างสอง
ในผูกพัน...มั่นปอง...ครอบครองฝัน
สี่ห้องใจ...ใครนี้...ที่แบ่งปัน
แม้นวลน้อง...พ้องกัน...นั้นเป็นบุญ

...เผลอถลำ...คำนาง...ไม่ร้างหลบ
หากอุ่นไอ...ได้ซบ...คงอบอุ่น
จะยอมตาย...หมายว่า...เธอการุณ
ขอเพียงคุณ...ตอบมา...เห็นค่าใจ...


...........ทักทายค่ะ...//ดรีม
...ออกแบบใหม่ไม่ได้ แต่ปรับปรุงนิดหน่อยได้ค่ะ...!!!
...ขอบพระคุณ"ครูอักษราฯ"พี่ชายในดวงใจที่ช่วยจัดการแก้ไขข้อผิดพลาดให้น้องค่ะ ขอโทษคร๊าบบ ส่งจูบจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
27 มีนาคม 2011, 10:05:PM
frontman
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11



« ตอบ #14 เมื่อ: 27 มีนาคม 2011, 10:05:PM »
ชุมชนชุมชน

แม้ลมแผ่ว พัดผ่าน สะท้านใจ
ไม่เปรียนไป ใจนี้ ไม่หดหาย
จะมีเธอ เคียงคู่ ทั้งใจกาย
แม้ชีพวาย ก็ไม่คราย จากรักเธอ

คือความจริง คิดต่าง ระหว่างฉัน
เธอเท่านั้น ที่ผูดพัน ฉันเราสอง
ใจดวงนี้ มีไว้ เพื่อหมายปอง
ขอนวนน้อง เอ่ยมา ว่ามีใจ

หากถลำ ซ้ำรัก ไม่หักหลบ
ฉันขอจบ เส้นทาง ไม่ร้างหนี
ขอจดจำ เธอนั้น น่ะคนดี
จะไม่หนี รักนี้ ด้วยพลีใจ


------
สวัสดีครับคุณดรีม  ขออภัยนะครับ ที่พิมพ์ผิด พิมพ์ถูก รู้สึกจะเบลอๆครับช่วงนี้ อิอิ
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
30 มีนาคม 2011, 10:55:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #15 เมื่อ: 30 มีนาคม 2011, 10:55:AM »
ชุมชนชุมชน


สะกดความอ่อนไหวในทีท่า
เก็บซ่อนความประหม่าอุราตื่น
แสร้งหลบตาภายในไยโครมครืน
สำเนียงฝืนอย่างหนัก..ยามรักเยือน

ใช่ซินะ..อ่อนไหวหัวใจหวิว
กว่าลมพลิ้วแล้วแรงแฝงเข้าเฉือน
ชายปากหนักรักคุดทรุดสะเทือน
แอบรักเพื่อนใกล้ชิด..จิตทุรน..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก


...ด้วยความจริง...มิอาจ...ประกาศรัก
ด้วยสำนึก...ประจักษ์...ในเหตุผล
ด้วยรักซ้อน...ซ่อนลึก...ตรึกกมล
ด้วยเริ่มต้น...คลุมเคลือ...เกินเชื่อใจ

...แค่อ่อนไหว...ไปบ้าง...บนทางเปลี่ยว
แค่ดายเดียว...ดุ่มด้น...บนทางใหม่
แค่ลมพลิ้ว...พัดเยือน...แล้วเลื่อนไกล
ทิ้งรอยจาง...บางบางไว้...ให้จดจำ...

...................//ทอฝัน
...ตอบกลอนครูทีไรหนาวหัวใจทุกที ขอบพระคุณค่ะ...!!!

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จีราวัฒน์

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
30 มีนาคม 2011, 11:20:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #16 เมื่อ: 30 มีนาคม 2011, 11:20:AM »
ชุมชนชุมชน





แค่คนจรนอนตรอกชอบหลอกเด็ก
หลงปรัชญาจีนเจ๊กจึงฝึกฝน
ซ่อนกับดัก-ปลักข่ายหลายซุกซน
หวังพบคนเข้าแตะต้องคล้องถึงใจ

คล้ายขุดบ่อล่อปลาเวลาว่าง
แม่น้องนางใดหนอพอหวั่นไหว
ไม่หวังอื่นตื่นหาประสาใจ
ถึงแม้ใครขุ่นข้องอย่าฟ้องกัน

จะศาลไทร-เจ้าแม่-เป้าบุ้นจิ้น
ทั่วแผ่นดินคิดไปก็ไหวหวั่น
รักสนุกกระตุกต่อมออมชอมกัน
เพราะผมนั้นโคตรทะลึ่งพึงเข้าใจ


 





...แค่อารมณ์...อ่อนไหว...ใช่จริงแจ้ง
คิดแสดง...แผลงปน...พอทนได้
ด้วยเรารับ...รู้ซึ้ง...ซึ่งภายใน
เพียงซ่อนใส่...เงื่อนปม...ในคมคำ

...รู้ขุดบ่อ...ล่อใจ...ยังไหลหลง
เพราะพะวง...ในศิลป์...ที่รินพร่ำ
ยังร้อยเรียง...เคียงคู่...อยู่ประจำ
เหมือนขนำ...ค้ำค่า...คู่นาดอน

...รักสนุก...กระตุกต่อม...จอมทะลึ่ง
อย่าให้ถึง...อนาจาร...มิพาลถอน
สัมพันธ์นี้...ยาวนาน...มิขาดตอน
อย่าให้กลอน...อ่อนคิด...มาบิดเบือน...

.........ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย...//ทอฝัน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
31 มีนาคม 2011, 09:41:PM
ธาตรี รติกานท์
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 59
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86


ถึงจะด้อยฝีมือ...แต่ก็คือตัวตน


« ตอบ #17 เมื่อ: 31 มีนาคม 2011, 09:41:PM »
ชุมชนชุมชน

...ความห่วงใย ให้ซึ้ง คะนึงหา
แม้หน้าตา เช่นใด มิได้เห็น
แลกเปลี่ยนผ่าน กานท์พจน์ เช้าจรดเย็น
ทุกประเด็น กับคุณ อบอุ่นใจ...

...ตัวหนังสือ สื่อตาม ความรู้สึก
ช่างลุ่มลึก ยามพิศ จิตหลงใหล
แม้มิอาจ รู้เห็น ว่าเป็นใคร
แต่รู้ไหม เหมือนผูกพัน กันแสนนาน...

...ด้วยรสถ้อย ถูกโฉลก อีกโลกหนึ่ง
ร้อยเรียงซึ้ง ช่วยบ่ม ผสมผสาน
ร่วมบรรลุ มธุรส พจมาน
จนฉ่ำหวาน กว่าใด ในแดนจินต์...

...แต่แดนจริง ประจักษ์ เพียงอักษร
เป็นบทกลอน ฝันใฝ่ ให้ถวิล
มิอาจยล ย่างใกล้ หรือได้ยิน
แค่แดนดิน เหมือนฝัน นิรันดร...

ให้แก่เพื่อนๆทุกคนที่เล่าจินต์ผ่านกลอนมา
ในโลกไม่จริง
..แต่สัมผัสได้จริง..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อันไฟรักมักสุมรุมที่อก................ควันลอยปรกปิดตาให้พร่าหมอง
หากพลาดพลั้งเข้าตาน้ำตานอง......ใครได้ลองรักแล้วลืมไม่ลง
01 เมษายน 2011, 03:41:PM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #18 เมื่อ: 01 เมษายน 2011, 03:41:PM »
ชุมชนชุมชน




แค่อ่อนไหวไปนิดด้วยจิตเหงา
มันซึมเศร้ามิวายสู่ปลายฝัน
อยู่ในห้วงคำนึงซึ้งใจกัน
จึงผูกพันแนบชิดสนิทใน

กลอักษรวอนเว้าเข้าใจผิด
จึ่งครุ่นคิดว้าวุ่นขุ่นอยู่ได้
กว่าจะรู้ตื้นลึกระทึกใจ
เป็นแค่กลอนพาไป...ใช่จริงจัง

เพราะอารมณ์อ่อนไหวในความรัก
จึ่งทึกทักทุ่มเททะเลคลั่ง
เห็นอักษรอ้อนคำพร่ำอีนัง
สุดจะหยั่งยั้งคิดจิตระบม

คิดไปเองเออเองจึ่งเคร่งเครียด
เขาละเมียดละมุนมัยใจขื่นขม
หวานกันไปหวานกันมาว่าเกลียวกลม
จึ่งซานซมอมทุกข์..ซุกน้ำตา  ยิ้มกวนตีน

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : masapaer, amika29

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

01 เมษายน 2011, 04:55:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #19 เมื่อ: 01 เมษายน 2011, 04:55:PM »
ชุมชนชุมชน






.
.
.

...มีเพียงใจ เท่านั้น ที่มันหยุด
อยู่ที่จุด ประจำ คอยพร่ำถาม
หากเธอแล เพียงหน แม่คนงาม
จะเห็นความ รักฉัน นั่นในใจ

...ทุกห้วงฝัน ครรลัย ไห้-ร่ำร้อง
ยามยลมอง สองแขน แสนหวั่นไหว
เมื่อความจริง ไร้ร่าง ห่างแสนไกล
จำรับไป ตามนั้น ที่ฉันควร....

***เมฆา...***





...จบรอยใจ...ไหวหวั่น...เมื่อฝันหยุด
รักที่ผุด...ครั้งก่อน...มิย้อนหวล
เจ้าดาวน้อย...ลอยคว้าง...ร่างเซซวน
ทุกกระบวน...ปรวนแปร...ไม่แท้จริง

...เพียงสายลม...พลิ้วผ่าน...สะท้านอ่อน
ใจสะออน...เอออวย...ด้วยคือหญิง
คราเคลิ้มฝัน...พลันแนบ...คล้ายแอบอิง
สุดท้ายหรือ...คือนิ่ง...ไม่จริงแท้...

...................//ทอฝัน



 




๐  แว่วแว่วเสียงเพียงฟ้าปลอบข้าน้อย
ผ่านฝนปรอยย้อยหยดรดกระแส
ยามที่ข้ามองเหม่อเพ้อดวงแด
ลอบเลียแผลพลาดช้ำอย่างจำนน

๐ สุดท้ายหรือคือนิ่งจริงดั่งนั้น
แค่เคลิ้มฝันฟุ้งคว้างแต่ปางหน
ครวญถึงร่างนางใจในกมล
ที่ไกลจนเกินข้าจะคว้าชม

๐  เอื้อมมือรองธาราจากฟ้าชื่น
หมายลูบลื่นล้างหน้าคราขื่นขม
ให้สร่างเศร้าเหงาหงอยรอยระบม
อันเปียกปมผมเผ้าถึงเหง้าใจ

๐  แต่ก็หาได้ชื่นกลับยืนสั่น
สุดไหวหวั่นพลันข้าน้ำตาไหล
แข่งกับฝนบนฟ้านภาลัย
แลร่ำไห้ร้องห่มท่ามลมโชย

๐  ยิ่งเพิ่มหนาวเพิ่มเหน็บจนเจ็บเนื้อ
พิรุณเจือเกลือกวนยิ่งครวญโหย
พสุธาท่วมขังครั้งฝนโปรย
ฤทัยโอยโอดอ่วมก็ท่วมตาม

๐  ขอเถอะเจ็บเหน็บเน้นจงเป็นฝัน
โปรดให้มันเป็นฉากแค่ขวากหนาม
อย่าได้พบผ่านแผ้วแคล้วทุกยาม
ตราบฟ้าครามหลังครึ้มจงลืมที....


***เมฆา...***





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : masapaer

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
หน้า: [1] 2
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s