๏ ถึงแม้ร้อนรู้แล้วยังแล่นฝัน
แม้ไฟนั้นแผดเผายังเข้าหา
ฤาหลงเล่ห์เสน่ห์ลวงบ่วงมนตรา
ไม่กลัวหนาเฉกเช่นอยากเล่นไฟ
๏ โปรยคำรักคำหวานซับลานสรวง
หมายซบทรวงเกี่ยวซึ้งตรึงหลงใหล
พอเบื่อแล้วจรจากทิ้งซากไป
มอดหมดไฟเพลิงสงบรักจบลง
๏ เมื่อสิ้นชาติวาสนาชะตาคู่
มองย้อนดูรักเป็นเช่นเศษผง
ยามหมดค่ากลับกลายสลายลง
เลิกใหลหลงหลบเลี่ยงมิเคียงคลอ
~แม่ค้าหน้าหวาน~
แม้เจ็บรักบาดลึกไม่นึกฝัน
เฝ้ารอมันเนิ่นนานแทบคลานขอ
เพียงแค่อยากได้รักมาถักทอ
จึงเฝ้ารอร้องหาพาอกตรม
รู้ว่ารักครั้งนี้ไม่มีใส
มิมีใจเผื่อใครได้เหมาะสม
แต่ทั้งรู้ก็ยังรักผลักใจซม
แม้รักขมก็ยังฝืนกล้ำกลืนกิน
แค่อยากได้ความรู้สึกให้นึกรัก
แม้เธอผลักลาไกลให้ผกผิน
ถึงจะอยู่คนละฝั่งฟากอาจินต์
ยังถวิลหารักจากฟ้าไกล
....................
ฉันเอง..