ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ห า ก ย้ อ น เ ว ล า ก ลั บ ไ ป ไ ด้
ฉันคง..ไม่พลั้งใจ..ไปอย่างนี้
แล้วยังไงล่ะ..เวลาก็ย้อนกลับไป..ไม่ได้อยู่ดี
สมน้ำหน้าตัวเองทุกที..
ที่อยู่หน้ากระจกเงา

เ ป็ น ฉั น
ผู้หญิงที่ร้องไห้จนตัวสั่น...เพราะเขา
เห็นน้ำตา สะท้อนผ่านมา..
กับเสียงสะอื้นเบาเบา
มั น
ตอกย้ำความงี่เง่า..ของคนเหงา..
ได้อย่างดี

[~ นายใบชา ~]

พึ่งรู้ว่าพลาดอะไรไป
ก็ไม่อาจแก้ไข ให้เป็นเหมือนเก่า
เยื่อใย บางๆ ระหว่างเรา
หมดสิ้นแล้ว...ไม่เหลือเงา ของวันวาน

วันนี้อยากได้เธอคืนมา
เพราะโหยหา ไออุ่นแสนหวาน
ทั้งที่เคยบอกว่ารำคาญ
วันนี้กลับทรมาน แทบขาดใจ

มองผ่านกระจกเงา
เห็นน้ำตาคนเศร้า กำลังรินไหล
เสียใจ ยิ่งกว่าเสียใจ
เมื่อพบคำว่าสายเกินไป เกินจะหวนคืน

[~ นายใบชา ~]

ฉันไม่กล้าทำอะไร คุณหรอก ที่รัก
หัวใจถึงล้าหนัก...อย่างที่เห็น
คุณอยากไปไหน ...ตามใจอย่างที่เป็น
บางวันอยากล้อเล่น ก็ไม่เป็นไร

เรื่องราวต่างๆ ไม่เคยโกรธ
ที่มาขอโทษ...ฉันไม่มีอะไรให้
ผ่านแล้ว ก็แล้วกันไป
ไม่ต้องเสียใจ...อะไรเลย

ฉันรู้ว่าเธอเก่ง
บางทีแค่หลงตัวเอง..เฉยๆ
ผิดพลาดไปแล้ว อย่าจำอีกเลย
เพราะฉันไม่เคย..ไม่เคยไม่รักเธอ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

....แค่นี้ก็พอจะรู้....
ว่าคุณดู....ฉันก็แค่ผู้หญิงอ่อนไหว
คุณเลยแกล้งทำมีใจ
เห็นฉันเป็นเงาสะท้อน....ของใครบางคน

....หาต้องการทำร้ายกัน....
ไม่ต้องหลอกให้ฝัน....และสับสน
แค่คุณพูดดังๆว่ารักใครอีกคน
แม้สุดทน....จะบอกให้คุณโชคดี

....ไม่อยากเป็นเงาในกระจก....
อย่าได้ปกปิดหัวใจ.....แล้วบินหนี
จะหลบหัวใจตังเองได้สักกี่ที
เพราะฉันรู้ดี....เค้าก็มีคุณอยู่ในหัวใจ

ยามพระอาทิตย์อัสดง

[my smile]

ห น้ า ก ร ะ จ ก
ก็แค่ผู้หญิงที่เขาก็โกหก..และทิ้งไว้
แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง.ที่เอาแต่ใจ
ผู้หญิงที่ยื้อ...แม้แต่คนรักไม่ได้..
ทำอะไรก็ผิดซ้ำซ้ำ...
จนใครต่อใคร..เอือมระอา

เ ว ล า
ภาวนาให้มันลบล้างและรักษา
ทำหน้าที่ชโลมความเจ็บปวด..
ลบบาดแผล...เกินเยียวยา
ที่ใครหนึ่งคนให้มา..โดยไม่ตีค่า
แ ล ะ ..ไม่ใยดี

[เมฆา...]

…. กระจก
 ยืนกอดอกหมกตัวในรั้วห้อง
  สบตานิ่งกับเงาที่เรามอง
ไยมีแต่รอยความหมองเต็มสองตา
.... ภาพนั้น
 คล้ายคนรั้น ฝันเพ้อ ละเมอหา
คิ้วขมวด หนวดกระดิก พลิกไล่กลับไป-กลับมา
เหมือนอาการของคนบ้า คนบอ รอบางสิ่ง
...มือซ้าย
รอยทำร้าย ฉายแช่จวบแน่นิ่ง
นิ้วที่เคยแกว่งไกวมันกลับไม่ไหวติง
หรือหลังจาก..ถอด..ทิ้งแหวน..อันเคยแทนดวงมาน
...ดูซิ
ดูชายคนนั้นซิ ในกระจกนั่น
เอ๊ะ!เขาคิดจะทำอะไรของเขากัน
กับเชือกสีมัวๆเส้นเส้นนั้น….ที่อยู่ใกล้ใกล้ชั้นวาง
...อย่าน่ะ!
ขอล่ะ โปรดปล่อยมันทิ้งเถอะนะ อย่าทำหรืออำสร้าง
ตะโกนก้อง..ร้องห้ามและปรามพลาง
แต่..สุดท้าย..ภาพในกระจกทุกทุกอย่าง..ก็ดับลง... 





ปล.เจ้าหญิงกลอนเปล่า my smile ชี้แนะด้วย..

[my smile]

…. กระจก
 ยืนกอดอกหมกตัวในรั้วห้อง
  สบตานิ่งกับเงาที่เรามอง
ไยมีแต่รอยความหมองเต็มสองตา
.... ภาพนั้น
 คล้ายคนรั้น ฝันเพ้อ ละเมอหา
คิ้วขมวด หนวดกระดิก พลิกไล่กลับไป-กลับมา
เหมือนอาการของคนบ้า คนบอ รอบางสิ่ง
...มือซ้าย
รอยทำร้าย ฉายแช่จวบแน่นิ่ง
นิ้วที่เคยแกว่งไกวมันกลับไม่ไหวติง
หรือหลังจาก..ถอด..ทิ้งแหวน..อันเคยแทนดวงมาน
...ดูซิ
ดูชายคนนั้นซิ ในกระจกนั่น
เอ๊ะ!เขาคิดจะทำอะไรของเขากัน
กับเชือกสีมัวๆเส้นเส้นนั้น….ที่อยู่ใกล้ใกล้ชั้นวาง
...อย่าน่ะ!
ขอล่ะ โปรดปล่อยมันทิ้งเถอะนะ อย่าทำหรืออำสร้าง
ตะโกนก้อง..ร้องห้ามและปรามพลาง
แต่..สุดท้าย..ภาพในกระจกทุกทุกอย่าง..ก็ดับลง... 





ปล.เจ้าหญิงกลอนเปล่า my smile ชี้แนะด้วย..

เ ข า วู บ ไ ป
เพราะไม้หน้าสามอันใหญ่...ในประสงค์
ตีต้นคออย่างหนัก.เข้าจุดตรง...(กะให้ตายเลยชิมิ...หุหุ)
ที่วูบลงคงเป็นเพราะ...หมดสติไป..(มั้ง)

3 นาทีก่อน

ห น้ า ห้  อ ง
นั่งดูบุรุษไร้สมอง..มองกระจกใส...(ขอโทษค้า...)
ยัง.งง.งง.ว่าเขาทำอะไร..เปิดประตูทิ้งไว้.ทำไม
ด้วยความที่อยากรู้ปนสงสัย..หัวใจ..เลยหยุดดู

นั่ ง จ้ อ ง ตั ว เ อ ง
นั่งร้องเพลงหรือร้องไห้.ก็ไม่รู้
ถอดแหวนเขวี้ยงทิ้ง..จากนิ้วที่สวมอยู่
หันหน้า.หันหลัง.มองดูเชือกเส้นใหญ่บนตู้..ใกล้ชั้นวาง

ร้ อ ง ไ ห้ เ ห ร อ
หน้าตาเขาเบลอเบลอ..หรือเพราะ..ระยะการมองมันห่าง
ทำอะไรน่ะ.หยิบเชือกทำไม. อยากรู้จัง ..จึงขยับตัวเองเข้าไปอีกนิด...ในเส้นทาง
เ ฮ้ ย !!
ภาพที่เห็นทำฉันสมองว่าง
 เผลอไปหยิบไม้หน้าสาม กะตีเขาให้สร่าง จากการกระทำโง่โง่
คิดสร้างฉาก..ทำร้ายตัวเอง..
(ได้ข่าวว่าตีเขาสลบไปเลยนิแม่คู๊ณณณณณ.....)



ถ้ากลอนเขียนจากใจ..หยกว่ามันเพราะทุกกลอนแหละค่ะ..เป็นกำลังใจให้เสมอ
ปล. อย่าจับเค้าเข้าคุกน่ะขาค่ะ หวังดีแท้ ๆ แต่ตีแรงไปนิ๊สสสส นึง แหะ ๆ

[ไพร พนาวัลย์]

มองกระจก ตกกะใจ ใครละหว่า?
ดูวางท่า ขึงขังยังกะจะรีบไปไหน
มองซ้ายที ขวาที เอ๊ะ จะทำอะไร?
หน้านิ่ว คิ้วขมวดอยู่ได้ น่าอายจัง

โห ที่แท้ ท้องร่วงอย่างแรง วิ่งแซงคิว
ดั่งจะโลดลิ่ว ปลิวไป ไม่สนใจว่าจะมีใครมองมามั่ง
เคาะประตูห้องน้ำที่ปิดไว้ ค่อยๆไม่ให้มันดัง
อาจจะมีใครนั่ง อยู่ข้างใน เกรงใจจังเลย

เคาะๆๆ แรงขึ้นๆ เพราะจะทนไม่ไหวแล้ว
โธ่ พ่อแก้ว แม่แก้ว มันเปิดหวูดกันสนั่นหวั่นไหว แล้วเหวย
คนอยู่ข้างใน ใจดำ ทำไม่รู้ไม่ชี้ หรือไม่เคย..?
สุดจะทนแล้วเอย ผลักประตูเข้าไป ไม่มีใคร ไม่ใส่กลอน..!!

 

ลุงปรางค์

ลองๆเขียนกลอนเปล่า แจมเจ้าแม่ ดู ชี้แนะด้วย เน้อ 

[มะเขียบ]

๐๐ เหมือนสะท้อนก่อนหลังครั้งชีวิต
จดจำผิดติดถูก เช่นปลูกฝัง
สะท้อนลงตรงกลางใจใคร่ครวญทาง
ว่ารกร้างห่างไกลหรือใกล้ครอง

๐๐ สะท้อนตน สะท้อนผล ไว้ดลคิด
อาจประสิทธิกิจหมายทำง่ายคล่อง
หรือแรกรับกลับเห็นเป็นมุมมอง
ดีร้ายตรองมองกระจก ตกลงจำ

๐๐ ผู้ปล่อยวางข้างหลังผังกระจก
เห็นแต่รกตกรู้อยู่ เช้า-ค่ำ
อยู่เช่นหลังดังไม่รับปรับใจนำ
เลยไม่กล้ำ จำดีร้าย...สบายวาง

[my smile]

มองกระจก ตกกะใจ ใครละหว่า?
ดูวางท่า ขึงขังยังกะจะรีบไปไหน
มองซ้ายที ขวาที เอ๊ะ จะทำอะไร?
หน้านิ่ว คิ้วขมวดอยู่ได้ น่าอายจัง

โห ที่แท้ ท้องร่วงอย่างแรง วิ่งแซงคิว
ดั่งจะโลดลิ่ว ปลิวไป ไม่สนใจว่าจะมีใครมองมามั่ง
เคาะประตูห้องน้ำที่ปิดไว้ ค่อยๆไม่ให้มันดัง
อาจจะมีใครนั่ง อยู่ข้างใน เกรงใจจังเลย

เคาะๆๆ แรงขึ้นๆ เพราะจะทนไม่ไหวแล้ว
โธ่ พ่อแก้ว แม่แก้ว มันเปิดหวูดกันสนั่นหวั่นไหว แล้วเหวย
คนอยู่ข้างใน ใจดำ ทำไม่รู้ไม่ชี้ หรือไม่เคย..?
สุดจะทนแล้วเอย ผลักประตูเข้าไป ไม่มีใคร ไม่ใส่กลอน..!!

 

ลุงปรางค์

ลองๆเขียนกลอนเปล่า แจมเจ้าแม่ ดู ชี้แนะด้วย เน้อ 

ข้ า ศึ ก โ จ  ม ตี
โทษค่ะ โทษที หลบทางก่อน
พอดีว่ามันอยู่หน้าด่านแล้วอ่ะ เดี๋ยวข้าศึกงอน…(น้านนนน..งอนได้ด้วย)
เปิดประตูให้หนูก่อน เอ้า ไม่มีใครนี่น่า ไม่ใส่กลอนซะด้วย ..เสร็จเรา

ข ณ ะ นั่ ง ป ล ด ป ล่ อ ย
เป็นแบบนี้บ่อยบ่อย  งานอ่ะชอบเข้า
ส่ายหัวไปมา..ถอดหายใจเบาเบา..
กลัวคนข้างนอกได้ยิน.แล้วเหมาว่าเรานิสัยไม่ดี..
(แล้วที่เบียดเขามา..นั้นเรียกว่านิสัยดีรึ....หึหึ)

ว่ า แ ต่ ว่ า
ตอนเข้ามา..ลุงคนนั้น.แก่มองอะไรหนักหนา..
หรือเห็นผี
ผีที่ไหนอ่ะ..ผิดแล้วลุง...หนูออกจะหน้าตาดี..(หน้าไม่อาย...หลงตัวเอง)
เอ๊ะ !! เดี๋ยวน่ะ  เข้ามา ลุง ผู้ชาย ทบทวนอีกที ตายล่ะหวา..รู้คำตอบแล้วอ่ะดิ
ฉันเข้าห้องน้ำผู้ชาย....(สมน้ำหน้าซะ ก๊ากกกก ๆๆ..)


ใครไม่เล่น..เล่นเองเลย ขอบคุณที่มาร่วมแจมค่ะลุงปรางค์
ปล. ผิดที่ลุงนั้นแหละ ทำไมไม่บอกหนูอ่ะ...ว่าเข้าผิดห้อง....

[my smile]

พึ่งรู้ว่าพลาดอะไรไป
ก็ไม่อาจแก้ไข ให้เป็นเหมือนเก่า
เยื่อใย บางๆ ระหว่างเรา
หมดสิ้นแล้ว...ไม่เหลือเงา ของวันวาน

วันนี้อยากได้เธอคืนมา
เพราะโหยหา ไออุ่นแสนหวาน
ทั้งที่เคยบอกว่ารำคาญ
วันนี้กลับทรมาน แทบขาดใจ

มองผ่านกระจกเงา
เห็นน้ำตาคนเศร้า กำลังรินไหล
เสียใจ ยิ่งกว่าเสียใจ
เมื่อพบคำว่าสายเกินไป เกินจะหวนคืน

ห า ก หั น ก ลั บ ม า
เธอคงเห็นใบหน้า.ที่มีแต่คราบน้ำตา..
และคง..
ได้ยินเสียงสะอื้น
เห็นบางคน.ที่ทนกล้ำกลืน
ปล่อยมือเธอ.ให้กับคนอื่น.ที่คิดว่าดี

ท ร ม า น
เวลามันช่างยาวนาน..ในการฝืนใจครั้งนี้
กระจกสะท้อนความผิด...ที่คิดปล่อยมือคนดี
หากมีโอกาสอีกที....เราคง
ได้พบกัน

ร ะ ย ะ ห่ า ง
กับช่องว่างที่เหมือน....ผากั้น
มันอาจช่วยต่อเติมเยื้อใย...ความผูกพัน
หวังเสมอว่าคง..มีวันนั้น...
วั น ที่ เ ร า รั ก กั น...เช่นเดิม

^_^

[ไม่รู้ใจ]

กระจกเงา....มองเขาจาก

คือความช้ำ น้ำตา คราแพ้พ่าย
อยู่เหมือนตาย กายจาก พรากโหยหา
มิหวังถ้อย ร้อยคำ ช่วยนำพา
อย่าเมตตา เพราะฝัน มันอับจน

ตราบยังมี ลมหายใจ เวียนไหลล่อง
ได้แต่มอง ลองย้อน ตอนสับสน
ใจคนเรา เปลี่ยนง่าย ร่ายวกวน
คงต้องทน ถึงคราว ก้าวไกลเกิน

ไม่รู้ใจ

[ฉันเอง]

ยามเมื่อทอดสอดส่องมองกระจก
หวั่นวิตกมองดูเราที่เฝ้าฝัน
เคยเป็นตัวของตัวเองทุกคืนวัน
แต่ในนั้นมันไม่ใช่ตัวของเรา

ทำไมถึงจึงเปลี่ยนไปให้นึกคิด
ผันชีวิตตกเป็นทาสความขลาดเขลา
ต้องยอมเธอทุกอย่างไม่บางเบา
เริ่มหนักเข้ายอมเปลี่ยนไปเอาใจเธอ

.........................................

ฉันเอง..

[my smile]

ยามเมื่อทอดสอดส่องมองกระจก
หวั่นวิตกมองดูเราที่เฝ้าฝัน
เคยเป็นตัวของตัวเองทุกคืนวัน
แต่ในนั้นมันไม่ใช่ตัวของเรา

ทำไมถึงจึงเปลี่ยนไปให้นึกคิด
ผันชีวิตตกเป็นทาสความขลาดเขลา
ต้องยอมเธอทุกอย่างไม่บางเบา
เริ่มหนักเข้ายอมเปลี่ยนไปเอาใจเธอ

.........................................

ฉันเอง..

หั ว ใ จ
หากรักใคร...พร้อมทุ่มเทเสมอ
ฉันก็เป็น..ดังเช่นเธอ
ยอมแม้กระทั่ง..ลบสิ่งที่เพ้อ..เปลี่ยน..
แม้ใจ

แ ต่ ค ว า ม รั ก
ไม่แน่ใจ.ว่าเขารู้จัก.มันแค่ไหน
ทำไมต้องอยากให้ฉัน..เปลี่ยนไป..เหมือนใครใคร
แล้วฉันล่ะ...ฉันเป็นใคร....เขารู้จักฉันใช่ไหม..?
ไม่แน่ใจเหมือนกัน

ห า ก เ ข า ย อ ม รั บ
ไม่พยายามปรับเปลี่ยน.. สิ่งต่างต่าง..เหล่านั้น
มองกระจกเงานั้นสิ...รักฉันเท่าที่เห็น..ได้ไหมเธอ....
ยอมรับ.ซึ่งกันและกัน
ถึงตอนนั้น..ฉันอาจเรียกมัน..ว่า “รัก”
ได้..เต็มปากกว่าเดิม


เค้าเอง

[~ นายใบชา ~]

พึ่งรู้ว่าพลาดอะไรไป
ก็ไม่อาจแก้ไข ให้เป็นเหมือนเก่า
เยื่อใย บางๆ ระหว่างเรา
หมดสิ้นแล้ว...ไม่เหลือเงา ของวันวาน

วันนี้อยากได้เธอคืนมา
เพราะโหยหา ไออุ่นแสนหวาน
ทั้งที่เคยบอกว่ารำคาญ
วันนี้กลับทรมาน แทบขาดใจ

มองผ่านกระจกเงา
เห็นน้ำตาคนเศร้า กำลังรินไหล
เสียใจ ยิ่งกว่าเสียใจ
เมื่อพบคำว่าสายเกินไป เกินจะหวนคืน

ห า ก หั น ก ลั บ ม า
เธอคงเห็นใบหน้า.ที่มีแต่คราบน้ำตา..
และคง..
ได้ยินเสียงสะอื้น
เห็นบางคน.ที่ทนกล้ำกลืน
ปล่อยมือเธอ.ให้กับคนอื่น.ที่คิดว่าดี

ท ร ม า น
เวลามันช่างยาวนาน..ในการฝืนใจครั้งนี้
กระจกสะท้อนความผิด...ที่คิดปล่อยมือคนดี
หากมีโอกาสอีกที....เราคง
ได้พบกัน

ร ะ ย ะ ห่ า ง
กับช่องว่างที่เหมือน....ผากั้น
มันอาจช่วยต่อเติมเยื้อใย...ความผูกพัน
หวังเสมอว่าคง..มีวันนั้น...
วั น ที่ เ ร า รั ก กั น...เช่นเดิม

^_^

เธอพร้อมหรือเปล่า ตอนกุมมือฉัน
เธอมีความสุขกับมัน บ้างหรือไม่
ฉันเคยทรมานกับการเสียใคร
บางทีตอนนี้ยิ่งไม่แน่ใจ...ว่ากำลังเสียเธอ

.....

เธอเบื่อหรือเปล่า
กับความงี่เง่า ที่เป็นอยู่เสมอ
บางทีฉันแค่อยากเจอ
ทำให้แสดงความน่าเบื่อกับเธอบ่อยไป

.....

เธอคิดอะไรอยู่ ตอนกุมมือฉัน
เหนื่อยหรือเปล่ากับความดื้อรั้น ไม่เอาไหน
ที่ด้านหน้ามาถาม เพราะความไม่แน่ใจ
ฉันกลัวรู้ไหม...กลัวหัวใจเธอไม่รักกัน

[my smile]

เธอพร้อมหรือเปล่า ตอนกุมมือฉัน
เธอมีความสุขกับมัน บ้างหรือไม่
ฉันเคยทรมานกับการเสียใคร
บางทีตอนนี้ยิ่งไม่แน่ใจ...ว่ากำลังเสียเธอ

.....

เธอเบื่อหรือเปล่า
กับความงี่เง่า ที่เป็นอยู่เสมอ
บางทีฉันแค่อยากเจอ
ทำให้แสดงความน่าเบื่อกับเธอบ่อยไป

.....

เธอคิดอะไรอยู่ ตอนกุมมือฉัน
เหนื่อยหรือเปล่ากับความดื้อรั้น ไม่เอาไหน
ที่ด้านหน้ามาถาม เพราะความไม่แน่ใจ
ฉันกลัวรู้ไหม...กลัวหัวใจเธอไม่รักกัน

อ ะ ไ ร..ที่ ทำ ใ ห้ เ ธ อ ไ ม่ แ น่ ใ จ
คำถามคือสิ่งไหน...ที่ทำให้เธอไม่แน่ใจ...ในตัวฉัน
ความกลัวของเธอ...ฉันเบื่อมากกว่า...ตอนที่เธอไม่ใส่ใจกัน
เพราะฉะนั้น...เธอควรมั่นใจในตัวฉัน...ขอแค่นั้น..น่ะ..
คนไกล

ฉั น คิ ด อ ะ ไ ร อ ยู่
มองฟ้าเธอก็รู้...เห็นอะไรไหม
ท้องฟ้าเป็นเหมือนกระจกจำลอง....บอกความใน
แค่เธอใส่ใจมองมัน...ฉันว่า..
เธอรู้ดี

เ ห นื่ อ ย น่ ะ
แต่ทำไงได้ล่ะ..เผลอใจไปแล้วนิ
เผลอไปรักคนอย่างเธอ...คนนิสัยไม่ดี
แล้วเธอล่ะ เคยรักฉันสักวินาที..หรือแค่ล้อเล่นอย่างนี้...
ถึงไม่แน่ใจ

[~ นายใบชา ~]

เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาเท่านั้น
ไม่ใช่เจ้าชายในฝัน ที่เธอค้นหา
แม้ทุกความเป็นไปในเงาตา
จะมีแต่เธอตรงหน้า เต็มตื้นใจ

. . . . . . . . . . . .
ไม่อาจเป็นเจ้าชายของเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ เพราะความอ่อนไหว
คนที่มองเธออยู่ไกลๆ
ขอโอกาสให้ฉันเป็นเจ้าชายในหัวใจ ได้ไหมเธอ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

....เช้าแล้วสินะ  คนดี....
เมื่อคืนนี้....นอนหลับคุณฝันถึงกันบ้างไหน
นั่งรอคุณทั้งคืนว้าวุ่นใจ
คุณจะรู้บ้างไหม....ว่าใครเฝ้ารอคุณทั้งคืน

....ไม่มีข้อความ  ใดใด....
ส่งตรงถึงใจ....ให้หัวใจได้ระรื่น
รู้บ้างไหมว่าห่วงใย....แม้ยามหลับยามตื่น
แม้ขมขืน....เพียงใดใจยังรอ

....อย่าได้ตัดพ้อ  และต่อว่า...
ที่ผ่านมา....มีฉันเองที่ร้องขอ
และ.......หัวใจดวงนี้ก็เริ่มท้อ
เพียงเพราะคุณไม่เออ-ออ....กับรักที่ให้ไป

....หากฉันต้องการเจ้าชาย....
คุณว่าความหมาย....คืออะไรโปรดตอบได้ไหม
ฉันแค่ต้องการคนดีที่สุดของหัวใจ
แต่คุณทำตัวห่างไกล....ขึ้นไปทุกที

....ยืนร้องไห้หน้ากระจก....
ฉันจะปก...จะปิดได้อย่างไงกันนี่
ก็รักคุณมากขึ้นพันทวี
จะให้ทำยังไงดี....กับหัวใจ


ยามพระอาทิตย์อัสดง

[my smile]

เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาเท่านั้น
ไม่ใช่เจ้าชายในฝัน ที่เธอค้นหา
แม้ทุกความเป็นไปในเงาตา
จะมีแต่เธอตรงหน้า เต็มตื้นใจ

. . . . . . . . . . . .
ไม่อาจเป็นเจ้าชายของเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ เพราะความอ่อนไหว
คนที่มองเธออยู่ไกลๆ
ขอโอกาสให้ฉันเป็นเจ้าชายในหัวใจ ได้ไหมเธอ

ห น้ า ก ระ จ ก
ฉันนั่งตลก...ตัวเองเสมอ
ไม่ใช่คน..ที่ควรคู่..สำหรับเธอ
แต่ก็ยังเผลอ...ให้ใจไป

เ จ้ า ช า ย
แน่ใจแล้วหรือ...ว่าฉันคือจุดหมาย..
ที่จะฝากชีวิตไว้
รับได้ไหม..ผู้หญิง.ที่เอาแต่ใจ
ฉันอาจเป็นไม่ได้ทุกอย่าง..ดั่งใจ..
ไม่เป็นอย่างที่เธอคิดไว้..
ถึงตอนนั้น..อย่าเสียใจ..น่ะ
เจ้าชาย

....เช้าแล้วสินะ  คนดี....
เมื่อคืนนี้....นอนหลับคุณฝันถึงกันบ้างไหน
นั่งรอคุณทั้งคืนว้าวุ่นใจ
คุณจะรู้บ้างไหม....ว่าใครเฝ้ารอคุณทั้งคืน

....ไม่มีข้อความ  ใดใด....
ส่งตรงถึงใจ....ให้หัวใจได้ระรื่น
รู้บ้างไหมว่าห่วงใย....แม้ยามหลับยามตื่น
แม้ขมขืน....เพียงใดใจยังรอ

....อย่าได้ตัดพ้อ  และต่อว่า...
ที่ผ่านมา....มีฉันเองที่ร้องขอ
และ.......หัวใจดวงนี้ก็เริ่มท้อ
เพียงเพราะคุณไม่เออ-ออ....กับรักที่ให้ไป

....หากฉันต้องการเจ้าชาย....
คุณว่าความหมาย....คืออะไรโปรดตอบได้ไหม
ฉันแค่ต้องการคนดีที่สุดของหัวใจ
แต่คุณทำตัวห่างไกล....ขึ้นไปทุกที

....ยืนร้องไห้หน้ากระจก....
ฉันจะปก...จะปิดได้อย่างไงกันนี่
ก็รักคุณมากขึ้นพันทวี
จะให้ทำยังไงดี....กับหัวใจ


ยามพระอาทิตย์อัสดง

มี อี ก ค น
ที่ร้อนรน....เธอเห็นไหม
เห็นน้ำตา..เธอแล้ว...ปวดใจ
ฉันจะทำยังไง...ทำได้เพียง...
เฝ้าดู..

ห่ ว ง ใ ย
สำหรับคนไกล..ไม่มีสิทธิ์อะไร..ฉันรู้
แต่น้ำหยดใส..ที่หลั่งมา..และพรั่งพรู
ฉันคงหยั่งใจไม่อยู่...ที่จะโอบกอด....และปลอบ..เธอ

[~ นายใบชา ~]

เคยบ้างหรือเปล่าคุณ
เคยคิดอยากหลบหนีความว้าวุ่น .. บ้างไหม
ในที่~ที่ใดซักแห่ง .. แสนไกล
ไปแบบไม่มีไครคนไหน .. ตามเจอ

. . . . .

สร้างบ้านหลังน้อยกลางป่า
มีคุณให้คอยสบตา .. อยู่เสมอ~เสมอ
โอบล้อมด้วยท้องฟ้าเพื่อนเกลอ
กับตักนุ่มละมุนของเธอ .. นิรันด์

.....