ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

พริกขี้หนู9เม็ดเผ็ดจริงหนอ
มะละกอสับให้เห็นเป็นเส้นสาย
ทั้งกะปิกระเทียมน้ำตาลทราย
กุ้งแห้งตายปูเค็มเน่าคละเคล้ากัน

บีบมะนาวเปรี้ยวจี๊ดบิดเข้าใส่
เด็ดลงไปถั่วฝักหักท่อนสั้น
มะเขือเทศฝานลงครกโขลกตำมันส์
เสร็จสรรพนั้นชิมแซบแสบซี้ดคอ

ขาดเครื่องเคียงเรียงคู่อยู่คือเจ้า
ว่างหรือเปล่าเล่าเออนะเธอหนอ
เตรียมย่างไก่ไว้เสิร์ฟเปิบยังรอ
น้ำลายสอขอโทษโปรดรีบมา

เชิญผักบุ้งหน้าฝนแม่คนสวย
มากินด้วยส้มตำชิมลิ้มชิวหา
เพียงน้อยนิดจุนเจือเผื่อเวลา
จอมมารฟ้าจักขอบใจในพระคุณ

ฟ้า (มารสุรา)
20 มี.ค. 54

...ด้วยผักบุ้ง...ยุ่งงาน..."ดรีม"สานต่อ
มาซิพ่อ...มารเมา...เข้าอิงอุ่น
ไก่ย่างเสริฟ...เปิบเสร็จ...สำเร็จทุน
แล้วค่อยลุ้น...บรรเลง...เรื่องเพลงยุทธ

...แบกกระบี่...ลี้ไป...หลายวันก่อน
ครานี้ย้อน...คืนถิ่น...คงสิ้นสุด
แสนสงสาร...เซียนใหญ่...ใจชำรุด
ด้วยรักคุด...นางใด...ไหนบอกที

...พริกขี้หนู...เก้าเม็ด...แม้เผ็ดร้อน
มิอาจซ่อน...ความใน...ที่ไหลปรี่
ขอโขลกรวม...สวมใจ...ด้วยไมตรี
เชิญท่านพี่...มารฟ้า...รีบมาชิม...นะจ๊ะ...!!!

......................//ดรีมค่ะ

[masapaer]

แอบชมช่อดอกผักพลอยหนักจิต
หลงเพลินพิศจิตหวามทำกรุ้มกริ่ม
ดอกผักบุ้งทุ่งฝันปานภาพพิมพ์
กลับกระหยิ่มยิ้มลาน่าเสียดาย

วาดลวดลายเริงร่าท้าลมฝน
ชูช่อไหวใบวนบนหมอกสาย
จับดอกซ้อนซ่อนช่อก็ดูคล้าย
โบตั๋นกลายปลายกนกปกคลุมดิน

งามเหงาหวานบานดอกหยอกลมฟ้า
วิไลตาพาฝันอรัญถิ่น
ปานประดับทับหล้ามาสู่จินต์
ยามยลยินช่อดอกออกลีลา

พระพายพัดปัดใบไหวเอนลู่
ระเริงชูดูเด่นเย็นแผ่นหล้า
คุณเลิศล้ำงามสมยามลมพา
ยิ้มทุกครายามชมภิรมย์พิศ!   

~ดาว พฤหัส~

[chaipan1999]

แอบชมช่อดอกผักพลอยหนักจิต
หลงเพลินพิศจิตหวามทำกรุ้มกริ่ม
ดอกผักบุ้งทุ่งฝันปานภาพพิมพ์
กลับกระหยิ่มยิ้มลาน่าเสียดาย

วาดลวดลายเริงร่าท้าลมฝน
ชูช่อไหวใบวนบนหมอกสาย
จับดอกซ้อนซ่อนช่อก็ดูคล้าย
โบตั๋นกลายปลายกนกปกคลุมดิน

งามเหงาหวานบานดอกหยอกลมฟ้า
วิไลตาพาฝันอรัญถิ่น
ปานประดับทับหล้ามาสู่จินต์
ยามยลยินช่อดอกออกลีลา

พระพายพัดปัดใบไหวเอนลู่
ระเริงชูดูเด่นเย็นแผ่นหล้า
คุณเลิศล้ำงามสมยามลมพา
ยิ้มทุกครายามชมภิรมย์พิศ!   

~ดาว พฤหัส~

เห็น"มะแป"ชมผักบุ้ง ท้องทุ่งนา
นี่แหละหนา วาจา ว่างามจิต
เมินหอยขม ตัวน้อย จ้อยกระจิ๊ด
ไม่มีฤทธิ์ วิตามิน เขาชิงชัง

เป็นหอยน้อย ต่ำเตี้ย เรี่ยโคลนตม
ไม่งามสม "ทอดยอด" หมดความหวัง
เขาชูช่อ ดอกไสว ไร้คนชัง
หอยถูกฝัง พานพบ จบในเลน...



 emo_62ทักทายมะแปและdreamครับผม....(มีน้อยใจด้วยล่ะ...)

[masapaer]

เห็น"มะแป"ชมผักบุ้ง ท้องทุ่งนา
นี่แหละหนา วาจา ว่างามจิต
เมินหอยขม ตัวน้อย จ้อยกระจิ๊ด
ไม่มีฤทธิ์ วิตามิน เขาชิงชัง

เป็นหอยน้อย ต่ำเตี้ย เรี่ยโคลนตม
ไม่งามสม "ทอดยอด" หมดความหวัง
เขาชูช่อ ดอกไสว ไร้คนชัง
หอยถูกฝัง พานพบ จบในเลน...


 emo_62ทักทายมะแปและdreamครับผม....(มีน้อยใจด้วยล่ะ...)

ชมบักบุ้งทุ่งแรกก็แหวกยอด
พอคนปลอดถอดกออย่ารอ..เผ่น! (เผื่อมีเจ้าของ)
เตรียมผักบุ้งปรุงผัดอย่างจัดเจน
แล้วตะเวนหาดูหนูหอยขม

เมื่อหน้านาพาฝนคนก็อิ่ม
อาหารปริ่มท้องไร่ได้สุขสม
อาหารหรูดูดีที่นิยม
หรือเกินต้มหอยเค็มแบบเต็มรส

ลอกผักบุ้งคลุ้งน้ำตามคว้าหอย..อิอิ
ยำแกงคั่วตัวจ้อยอร่อยหยด
อร่อยเหาะเหมาะยกกระดกซด
ไม่กลัวอดอิ่มแน่แค่ลุยโคลน

น้อยใจไยหอยขมคนชมแซ่บ
ตำหรับแบบบ้านนาป่าผาดโผน!
ต้องกินแบบจุ๊บจุ๊บกระดุ๊บโดน
อยากตะโกนบอกหอยอย่าน้อยใจ!


 emo_115ทำไมเราต้องวางยาตัวเองด้วย  เฮ้อ!  เกือบไม่รอดมาต้องแต่สระเอนแล้ว!!!

 ...น้อยใจทำไมจ๊ะไชยพันธ์ คิดถึงเหมือนกัน..รักนะหอยขม จุ๊บ ๆ อิอิ

[สมนึก นพ]

โรงเรียนปิด คิดย้อน ตอนเล็กอยู่
ด้วยคุณครู ดูให้ ได้ฝึกฝน
มุ่งประสาน ทางการ ท่านลุกลน
ให้ศิษย์ตน สนงาน วันปิดเรียน

คือวิชา กิจกรรม ในยามว่าง
มีค่าจ้าง ไว้ซื้อ คือเครื่องเขียน
ทำไปบ้าง เล่นบ้าง ต่างกร่างเกรียน
ครูแวะเวียน หลายที่ มีคะแนน

พักกลางวัน ทานรวม ร่วมกับเพื่อน
ไม่แชเชือน แย่งกัน มันสุดแค้น
คือสนุก กันไง ไม่ดูแคลน
จึงคิดแผน การใหม่ ได้แยบยล

ผัดผักบุ้ง กุ้งแห้ง แฝงเต้าเจี้ยว
พริกสดเขียว เตรียมไว้ ไม่สับสน
ยัดในข้อ ผักบุ้ง ยุ่งวกวน
มันปะปน ไม่รู้ได้ ท่อนไหนมี

ถึงเวลา อาหาร ทานเหมือนก่อน
ทั้งเผ็ดร้อน ปากอ้า หน้าเหมือนผี
หลังจากนั้น ทุกวัน มันดูดี
ก็ถ้อยที ถ้อยอาศัย ได้ฮาเฮ

ผักบุ้งหนึ่ง จะขอ ต่อบทด้วย
ต้นไม่สวย เถาวาง เก้งก้างเฉ
ขึ้นตามพื้น หาดทราย ชายทะเล
มีชื่อเท่ ตามบ้าง อย่างกลมกลืน

ประโยชน์แน่ แก้พิษ กะพรุนไฟ
ปวดแสบไหม้ ร่างทรุด สุดทนฝืน
ขึ้นบวมแดง ชัดเด่น เห็นเป็นผื่น
คงสะอื้น นานแน่ แพ้พิษมัน

ใบผักบุ้ง ทะเล ไม่เสแสร้ง
จะขอแจ้ง แก้ได้ พิษร้ายนั่น
หนึ่งกำมือ บี้ขยำ ฉ่ำได้ทัน
นำพอกพลัน ที่แผล แพ้ทุเลา.

ด.ช. นพ
210354

[ทอฝัน]

...ผักบุ้งฟื้น...คืนยอด...สอดสลับ
ชูช่อดอก...ออกรับ...ละอองฝน
แทรกใบเขียว...เลี้ยวไล่...ไล้ปะปน
อยู่โคนต้น...ข้าวซัง...เลียบฝั่งนา

...ท้องทุ่งเขียว...ขจี...ที่เริงรื่น
ปูปลาตื่น...แหวกวน...คล้ายค้นหา
ธรรมชาติ...วาดภาพ...อาบลีลา
จินตนา...พาพริ้ว...ริ้วลำนำ

...น้ำที่หลาก...กรากลิ่ว...ลงริ้วร่อง
ไหลเรื่อยลู่...สู่คลอง...มองชุ่มฉ่ำ
ปลาน้อยว่าย...แหวกหวล...ทวนประจำ
แลคราคร่ำ...ผุดโผง...เหนือโดงดอน
.
.
.

[ดอกกระเจียว]

ปลายยอดอ่อนชอนไชเลื้อยไปทั่ว
ปลาหมอเล่าเข้าซ่อนตัวใต้ถิ่นน้ำ
คอยฉกงับฉับไวจนหลายคำ
เมื่ออิ่มหนำจึงจากไปในสายชล

เต่าตาตี่รี่เร็วต้วมเตี้ยมว่าย
สี่เท้าพายเข้าหากลางห่าฝน
หอยกอดก้านกิ่งเน่าเฝ้าอดทน
แทะเล็มจนต้นแหว่งทุกแห่งไป

แล้วออกไข่สร้างพันธ์เต็มธารทั่ว
สีชมพูแกมกลั้วเขียวไสว
ในท้องถิ่นชาวนาจึงหาไป
หอยตัวใหญ่ต้มก้อยซอยเครื่องปรุง

ไม่ลืมเด็ดยอดอ่อนในทุ่งเกลื่อน
ใส่ตะกร้าคืนเรือนไม่ยากยุ่ง
แจกเรือนหลานบ้านอาถ้วนป้าลุง
เกิดเมนูผักบุ้งต่างต่างกัน

บ้านยายสาแกงส้มใส่ปลาทู
บ้านลุงชูให้เมียผัดเร่งจัดสรร
บ้านน้าไผ่ทำก้อยหอยอร่อยมัน
ผักบุ้งนั้นมากมีวิตามิน

ส่วนบ้านผมจิ้มแจ่วบองเป็นของเลิศ
ลวกสักหน่อยก็ก่อเกิดแซบสุขสันต์
ข้าวเหนียวจิ้มอิ่มหมีพุงพีมัน
อีกปลาหมอย่างพลันอร่อยเอย

มาเด้อกินเข่า..

[สายใย]

 
ผักบุ้งนาบ้านผมรสขมฝาด
เลื้อยยอดพาดท้องนาอย่างผ่าเผย
เห็นเจ้าทุยลุยบ่อยอร่อยเลย
ผมไม่เคยรู้ว่ามันน่ากิน

เถอะฝนหน้าถ้ามี ดังที่กล่าว
ช่วยบอกข่าวด้วยซิอย่าติฉิน
ผักบุ้งนาหน้าฝนหากยลยิน
คิดคืนถิ่นทุ่งบ้างหรืออย่างไร
 

[ทอฝัน]

ปลายยอดอ่อนชอนไชเลื้อยไปทั่ว
ปลาหมอเล่าเข้าซ่อนตัวใต้ถิ่นน้ำ
คอยฉกงับฉับไวจนหลายคำ
เมื่ออิ่มหนำจึงจากไปในสายชล

เต่าตาตี่รี่เร็วต้วมเตี้ยมว่าย
สี่เท้าพายเข้าหากลางห่าฝน
หอยกอดก้านกิ่งเน่าเฝ้าอดทน
แทะเล็มจนต้นแหว่งทุกแห่งไป

แล้วออกไข่สร้างพันธ์เต็มธารทั่ว
สีชมพูแกมกลั้วเขียวไสว
ในท้องถิ่นชาวนาจึงหาไป
หอยตัวใหญ่ต้มก้อยซอยเครื่องปรุง

ไม่ลืมเด็ดยอดอ่อนในทุ่งเกลื่อน
ใส่ตะกร้าคืนเรือนไม่ยากยุ่ง
แจกเรือนหลานบ้านอาถ้วนป้าลุง
เกิดเมนูผักบุ้งต่างต่างกัน

บ้านยายสาแกงส้มใส่ปลาทู
บ้านลุงชูให้เมียผัดเร่งจัดสรร
บ้านน้าไผ่ทำก้อยหอยอร่อยมัน
ผักบุ้งนั้นมากมีวิตามิน

ส่วนบ้านผมจิ้มแจ่วบองเป็นของเลิศ
ลวกสักหน่อยก็ก่อเกิดแซบสุขสันต์
ข้าวเหนียวจิ้มอิ่มหมีพุงพีมัน
อีกปลาหมอย่างพลันอร่อยเอย

มาเด้อกินเข่า..

...น้ำพริกป่า...มาแจม...เติมแต้มต่อ
หน่อไม้กอ...เคียงดี...นะพี่เอ๋ย
ตั้งวงรวม...แม่พ่อ...พนอเคย
ถ้อยคำเอ่ย...อุ่นอิ่ม...เปรมปริ่มใจ

...ควันจากครัว...ลอยฟุ้ง...พวยพุ่งนั้น
โอบอวลสาย...สัมพันธ์...อันยิ่งใหญ่
มิหลงลืม...ชีวี...วิถีไทย
ที่ฝังลึก...เกินใด...จะเทียบแทน

...เพียงผักบุ้ง...พุ่งยอด...หวังทอดถึง
สู่ก้นบึ้ง...ห้วงใจ...ไทยทั่วแถน
คืนสู่เหย้า...เฝ้าถิ่น...สร้างดินแดน
สุขเหลือแสน...ล้ำค่า...กว่าแห่งใด...


...............//ผักบุ้งนาหน้าฝน

[ทอฝัน]

 
ผักบุ้งนาบ้านผมรสขมฝาด
เลื้อยยอดพาดท้องนาอย่างผ่าเผย
เห็นเจ้าทุยลุยบ่อยอร่อยเลย
ผมไม่เคยรู้ว่ามันน่ากิน

เถอะฝนหน้าถ้ามี ดังที่กล่าว
ช่วยบอกข่าวด้วยซิอย่าติฉิน
ผักบุ้งนาหน้าฝนหากยลยิน
คิดคืนถิ่นทุ่งบ้างหรืออย่างไร
 

...ผักบุ้งดอน...ย้อนคืน...ผืนนานี้
หวังจะมี...ดินน้ำ...คอยถามไถ่
ให้ทอดทาบ...นาบยอด...ตลอดไกล
ผลิดอกใบ...โผล่พ้น...ให้คนชม

...มิต้องรอ...ฝนหน้า...ดอกหนาพี่
เพียงโปรยปราย...มานี้...ก็ดีถม
รินจากใจ...คนเดิม...เติมนิยม
ผักบุ้งล้ม...ตั้งช่อ...รอรับแล้ว...

........ขอบพระคุณเจ้าค่ะพี่ชาย..//ผักบุ้งนา...ทอฝัน

[ธาตรี รติกานท์]

...ผืนดินฉ่ำ น้ำฝน ที่หล่นร่วง
จากบนสรวง ลงย้อม ทั่วหย่อมหญ้า
ผืนดินแห้ง แล้งธาร เนิ่นนานมา
ฝนนำพา ความสมบูรณ์ ปูนแผ่นดิน...

...ผักบุ้งนา หน้าฝน ต้นอ่อนช้อย
เริ่มทยอย ขึ้นไป ในทุกถิ่น
ยอดสลวย สวยงาม ชวนตามกิน
รวมชีวิน ฝังฝาก หยั่งรากลึก...

...ดินเจ้าเอย เคยเลี่ยน ดูเตียนโล่ง
กลับผูกโยง สัมพันธ์ กลั่นผลึก
หลอมชีวัน กันไว้ อย่างใจนึก
รวมผนึก เป็นหนึ่ง ตรึงฤทัย...

...มินานนัก ผักบุ้งนา ก็มาจาก
ถูกคนพราก ออกหมด อดพิสมัย
ความพันผูก ถูกสลัด ตัดเยื่อใย
เมื่อจากไป เจ้าดิน เหมือนสิ้นลง...

...ผักบุ้งนา หน้าฝน ต้นไม่อยู่
ดินนั้นดู แดสลาย กลายเป็นผง
ไร้ฤดี ชีวิต เหมือนปลิดปลง
จะอยู่คง นานนัก สักกี่วัน...

...ฝนร่วงโรย โปรยลง ดั่งสงสาร
สู่บาดาล ดินร้าง เพื่อสร้างฝัน
ไม่นานนัก ผักบุ้งนา ขึ้นมาพลัน
สิ้นโศกศัลย์ ภูวดล หายหม่นใจ...



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ทอฝัน]


...ผืนดินฉ่ำ น้ำฝน ที่หล่นร่วง
จากบนสรวง ลงย้อม ทั่วหย่อมหญ้า
ผืนดินแห้ง แล้งธาร เนิ่นนานมา
ฝนนำพา ความสมบูรณ์ ปูนแผ่นดิน...

...ผักบุ้งนา หน้าฝน ต้นอ่อนช้อย
เริ่มทยอย ขึ้นไป ในทุกถิ่น
ยอดสลวย สวยงาม ชวนตามกิน
รวมชีวิน ฝังฝาก หยั่งรากลึก...

...ดินเจ้าเอย เคยเลี่ยน ดูเตียนโล่ง
กลับผูกโยง สัมพันธ์ กลั่นผลึก
หลอมชีวัน กันไว้ อย่างใจนึก
รวมผนึก เป็นหนึ่ง ตรึงฤทัย...

...มินานนัก ผักบุ้งนา ก็มาจาก
ถูกคนพราก ออกหมด อดพิสมัย
ความพันผูก ถูกสลัด ตัดเยื่อใย
เมื่อจากไป เจ้าดิน เหมือนสิ้นลง...

...ผักบุ้งนา หน้าฝน ต้นไม่อยู่
ดินนั้นดู แดสลาย กลายเป็นผง
ไร้ฤดี ชีวิต เหมือนปลิดปลง
จะอยู่คง นานนัก สักกี่วัน...

...ฝนร่วงโรย โปรยลง ดั่งสงสาร
สู่บาดาล ดินร้าง เพื่อสร้างฝัน
ไม่นานนัก ผักบุ้งนา ขึ้นมาพลัน
สิ้นโศกศัลย์ ภูวดล หายหม่นใจ...



...ผักบุ้งนา...มิพราก...จากท้องทุ่ง
พลิกยอดมุ่ง...พุ่งปราด...รอคราดไถ
ยามฝนโปรย...ปรายมา...จึงคราไคล
ทอดเถาเรียว...เทียวไล้...ไปกับดิน

...ด้วยดินผืน...ฟื้นฉ่ำ...ด้วยน้ำหยาด
ธรรมชาติ...พาดเกี่ยว...เป็นเกลียวกลิ่น
จึงซึมซับ...รับรู้...สู่ชีวิน
มิอาจผิน...ต้นใบ...ไปไหนแล้ว...

..........ขอบคุณค่ะ...//ผักบุ้งนา

[ทอฝัน]

แค่เป็นเต่า อย่าเห็นแค่เป็นเต่า
กินผักบุ้งเบาเบาเขาเงียบกริบ
เห็นยอดงามถามหามากระซิบ
ผ่านกี่สิบร้อยปียังมีเธอ

คือความงามความรักเมื่อปักหมุด
ใช่สิ้นสุดเพียงครู่ฤดูเผลอ
แต่ยั่งยืนชื่นบานจารใจเจอ
ตราบชีพเต่าเฝ้าเหม่อละเมอเดียว

กามนิต
๒๔ มี.ค.๕๔


 

...คิดว่ามี...แต่ปลา...คราฝนชื่น
เต่าก็ตื่น...น้ำหลาก...อยากมาเที่ยว
แม้เชื่องช้า...อืดอาด...ไม่ปราดเปรียว
หากบทเกี้ยว...ลึกซึ้ง...ถึงก้นใจ

...จะปักหมุด...ณ ปลายนา...รีบมาเถิด
ผักบุ้งเปิด...ยอดปล่อย...จะคอยไหม
พึ่งตุ่มตา...ผลิเพียง...ไม่กี่ใบ
ยังอ่อนไร้...เรี่ยวแรง...ไปแข่งเซียน

...คือความงาม...ความรัก...สมัครมิตร
ร้อยเรียงด้วย...ดวงจิต...ลิขิตเขียน
ขอบคุณเต่า...เข้าเยือน...เป็นเพื่อนเคียง
แม้เร้นเสียง...ซ่อนซุ่ม...ก็ทุ่มใจ...

.........ขอบพระคุณค่ะ...//ผักบุ้งนาหน้าฝน

[ทอฝัน]

เต่านาน้อยค่อยมา เต่านาน้อย
ทีละนิดทีละหน่อยมิถอยไหน
ทุ่งนานี้มีผักมิพักไกล
จะเกี่ยวไหมยกเกี้ยวมาเกี่ยวกัน

ทอดยอดผักผลิตุ่มพอชุ่มเนตร
มะเขือเทศมิแลชะแง้หัน
ปองผักบุ้งมุ่งหวังมาตั้งวัน
ที่ด้นดั้นหันหาอาหารกิน

เต่านาน้อยคอยท่า เต่านาน้อย
จะเกี่ยวก้อยยอดไหนใจถวิล
จะเกี้ยวกลอยก็ช้าจนชาชิน
ท่าจะสิ้นใจร้าวแล้วคราวนี้

กามนิต
๒๔ มี.ค.๕๔


 

...ผักบุ้งเปรียว...เลี้ยวรี่...ปรี่ประสาน
ด้วยซาบซึ้ง...ถึงมาน...กานท์ฉวี
เต่านาเทียว...เกี่ยวใจ...ไปแล้วซี
ยอดกวี...แห่งทุ่งเดิม...มาเติมคำ

...คล้ายคือหลัก...พักพิง...ให้อิงยอด
ปกป้องปลอด...รอดอยู่...เป็นคู่ขำ
จะร้อยเรียง...เคียงรับ...ขับลำนำ
เพียงขนำ...นาดอน...บ้านกลอนไทย...

......ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะครู..//ผักบุ้งนา

[ทอฝัน]

...สลัดยอดทอดเถาเคล้ากอกก
ด้วยระกำช้ำฟกอกหม่นไหม้
คืนท้องทุ่งคุ้งคลองหมองหัวใจ
หวังซบใบเรียวอ่อนเพื่อซ่อนช้ำ

เผื่อวันพรุ่งรุ่งแสงเป็นแกงกับ
ในสำรับคู่คอนดอนขนำ
ผักบุ้งน้อยพลีร่างมิขวางลำ
เพียงอย่าย่ำยียอดแล้วทอดทิ้ง...


..............//ผักบุ้งนา...