|
|
| 16 มีนาคม 2011, 03:11:PM |
|
ต้นก้ามปู
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 มีนาคม 2011, 03:11:PM » |
 ชุมชน
|
สิ่งมีชีวิตต้องการเปลือก
ต้นไม้
หอย
มนุษย์ต้องการเปลือก
ตา
ใจต้องการเปลือก
ไว้ซ่อนตัว
ยามอกหัก
|
ความมืดมิดเมื่อถึงที่สุด แสงสว่างเพียงปลายเข็มก็เจิดจ้ากว่าหมื่นตะวัน
|
|
|
|
|
| 24 มีนาคม 2011, 09:15:PM |
|
♥ กานต์ฑิตา ♥
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 มีนาคม 2011, 09:15:PM » |
ชุมชน
|
สิ่งห่อหุ้มประดับตาจับจ้อง
แทรกในมองเห็นชัดถนัดกว่า
สิ่งซ่อนอยู่ข้างในควรไขว่คว้า
มิใช่ประเมินค่าแค่เปลือกดี "กานต์ฑิตา"๒๔ มีนาคม ๒๕๕๔ |
|
|
|
|
| 24 มีนาคม 2011, 10:14:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 24 มีนาคม 2011, 10:14:PM » |
ชุมชน
|
เปลือกนอกแข็งช่วยคุ้ม ชีวิต
ปรามหมู่มารอมิตร มิกล้า
ปราบพวกก่อทุจริต มายมาก
เปลือกนอกออกอ่อนล้า แน่แท้ปลิดปลง
|
|
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 04:25:AM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 04:25:AM » |
ชุมชน
|
เปลือกสัมผัสจัดวางอย่างพอเหมาะ
ถ้าเปลือกเปลาะต้องระวังพลั้งเผลอไผล
ต้องเตือนตนคนถืออย่ามือไว
เอาแต่ใจไม่คิดจะผิดกาล
ให้เลือกมองสองอย่างวางตรงหน้า
เหตุใดหนามีเปลือกเลือกสมาน
หากไร้เปลือกดีมั้ยให้ตรึกนาน
ข้างในสานหรือแตกแยกเป็นรอย
หากทุกอย่างวางลงตรงพอเหมาะ
ยามกะเทาะเลาะเปลือกต่างเลือกสอย
ไม่ยากง่ายเกินใครได้รอคอย
เปลือกก็พลอยน่าชมสมชื่นใจ
เมื่อสังคมปนเปื้อนเหมือนเป็นพิษ
ย่อมมีสิทธิ์สร้างเปลือกเลือกสวยใส
เพื่อป้องกันทุกอย่างห่างออกไกล
เพียงแต่ใครอย่าหลงตรงเปลือกงาม
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 10:41:AM |
|
(ฟ้า) มารสุรา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 10:41:AM » |
ชุมชน
|
บ้างดีแต่แค่เปลือกนอก
มองออกว่าสวยสดใส
แท้จริงสิ่งซ่อนภายใน
ดูแล้วมองไม่โสภา
เปรียบเหมือนคนดีแต่พูด
ในบูดสุดเน่าเอาหนา
เสแสร้งแกล้งทำมารยา
ลับตาเปลี่ยนตนคนมาร
บ้างเปลือกไร้ที่ดูเด่น
ในเห็นคุณค่ามหาศาล
เหมือนไม้ใช้แก่นแทนงาน
สร้างบ้านกันนั้นมั่นคง
มองว่าอย่างที่ตาเห็น
รู้เช่นเห็นแท้แค่หลง
รู้ดีแจ้งจะทะนง
แต่คงไม่ซึ้งถึงใจ
ใช้จิตคิดไขให้แน่
แก่นแท้คงมีที่ไหน
สมองตรองตรึกนึกไว้
นอกในจึ่งได้เห็นจริง
ฟ้า (มารสุรา)
๒๕ มี.ค. ๕๔ |
รินหยด..รสเมรัย..ซ่านชอนไช..ในชิวหา |
|
|
| 25 มีนาคม 2011, 10:52:AM |
|
Music
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 10:52:AM » |
ชุมชน
|
ดวงเนตรใสใจหม่น..ยังบ่นอยู่
เป็นผู้รู้ร่ำเรียน..ยังเพียรฝัน
ความสามารถท่วมหัว..เค้ากลัวกัน
ลึกนิรันดร์จมปรักแถมหักคา
ทำลีลาสารพัดแบบคัดเลือก
ยังกลั้วเกลือกแอบคั่วอยู่ทั่วหล้า
เขียนกวีดีดล..ปนตำรา
แต่ตะหวัดชิวหา..ขาประจำ
จิตยังแต่งแหว่งเว้าเคล้าอักษร
รั้งนิวรณ์ปรารถนา..มันน่าขำ
คิดว่ามีผู้ดู..กรูระบำ
ผสมคำยอกย้อน...(ละครคน)
ยิ่งเห็นเธอ-เห็นธรรม..เห็นกรรมเก่า
ความเปลี่ยวเปล่าเผาผลาญจึงหว่านผล
รู้ดี-ชั่ว..มัวหมอง..ดั่งต้องมนต์
กระทำตนไม่อาย...ใครจะมอง?
กาลประเจิดประเจ้อ..เพ้อสนิท
ยังหลงผิดคิดพร่ำเหมือนธรรมพร่อง
เห็นผิวเผือกเปลือกด่าง..ที่วางกอง
แค่พุพอง...ภายนอก..ถ้าลอกทัน |
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
| 15 พฤษภาคม 2011, 01:51:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
 |
« ตอบ #8 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 01:51:PM » |
ชุมชน
|
หมดเปลือก
คนคิดอย่างเมตตา
มีความสุขเสมอ
ทั้งในยามชนะและยามพ่ายแพ้
ถ้าท่าน...
คิดสร้างสรรค์...ไม่คิดทำลาย
คิดขอบคุณ...ไม่คิดทวงบุญคุณ
คิดขอโทษ...ไม่คิดคาดโทษ
คิดที่จะให้...ไม่คิดแต่จะรับฝ่ายเดียว
คิดถึงทุกคนด้วยความรัก...ไม่คิดแต่จะให้ทุกคนมารัก
คิดถึงคนที่รัก...จนไม่มีเวลาคิดถึงคนที่เกลียด
คิดถึงปัจจุบัน...จนไม่มีเวลาจะเสียใจกับอดีต หรือกังวลกับอนาคต
พัฒนาความคิดให้ชีวิตมีความสุขเถิด
(สุพัฒนา เดชาติวงศ์ ณ อยุธยา) Peepoonsuk 
|
|
|
|
|
|
