ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ค น ที่ ฉั น..ไ ม่ เ ค ย เ ห็ น ห  น้ า
รู้ไหมชื่อของเธอถูกบันทึกลงในสมุดเล่มหนา..ของฉัน
อาจเป็นเพราะฉันคิดถึง..หรืออาจเป็นเพราะฉันหลงเธอ.จึงเขียนมัน
ข้อความในนั้น..บรรยายเรื่องราวเพ้อฝัน..จินตนาการแสนไกล

ส มุ ด ที่ ใ ค ร ค ง ไ ม่ รู้ ..ว่ า ฉั น มี
สร้างมันเพื่อจดจำเรื่องราวดีๆ..เธอก็ไม่รู้ใช่ไหม
ฉันเขียนชื่อเธอ..เก็บทุกความทรงจำเอาไว้.ในสมุดหัวใจ
รับรู้หรือไม่.เธอน่ะ..คนของใจ.พร้อมด้วยความหมายมากมาย



ไ ด้ แ ต่ เ ขี ย น..เ ท่ า นั้ น
แอบคิดถึงคนในฝัน..ที่ตอนเช้าก็เลือนหาย
หน้าตาเธอเป็นยังไง..ฉันจำไม่ได้..แต่สำหรับฉันเธอคือเจ้าชาย
เป็นหนึ่งคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้..เธอทำให้เรื่องราวร้ายร้ายจางหาย..เจ้าชายในฝัน "ฉันรักเธอ"

[my smile]

แอบรักเจ้าชาย
ขณะที่หัวใจเดียวดาย..แอบเพ้อฝัน
รู้ว่าคิดไกล..แต่ก็ยังเผลอ.คิดมัน
เจ้าชายของฉัน.ฝันถึง..เจ้าชายในใจ

บันทึกอีกครั้ง
หัวใจมันสั่ง.หยุดไม่ได้
ก็เธอเป็นเจ้าชายที่มีค่า.ต่อความรู้สึก.ข้างใน
ยังไม่อยากทิ้งเธอให้ไกล..ให้พ้น.จากความทรงจำ

[my smile]

ห วั ด ดี เจ้ า ช า  ย
คุณสบายดีไหม
ตอนนี้กำลัง...คิดถึงใคร
รู้หรือไม่...มีหนึ่งใจ...
"คิด ถึง คุณ"

บ ร ร ย า ก า ศ...แ ส น ห น า ว
มองดูดาว...ดวงคุ้น
อยากได้โอบกอด...จากคุณ
คงอบอุ่น...น่าดู

[my smile]

ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง คุ ณ
ฉันรอลุ้น...ให้คุณเผย
โลกทั้งโลก..ยังอบอุ่บเช่นเคย
รอยยิ้มของคุณ...
มิอาจทำให้ฉัน .เมินเฉย....
ละสายตา

[ไม่รู้ใจ]

ถึงวันนี้ ยังมี วจีขาน
สู่ดวงมาน เจ้าชาย สายลมหนาว
วูบลมวอน อ่อนไหว ใจพร่างพราว
คืนที่ยาว นานลง คงเจือจาง

มาเพื่อพบ ความจริง หรือสิ่งหลอน
ให้อาวรณ์ ซ่อนจิต คิดสะสาง
เพียงบันทึก กานท์กลอน สอนแนวทาง
แต่ผู้วาง ไร้คำ จำนรรจา

ไม่รู้ใจ

[~ นายใบชา ~]

ไปด้วยกันไหม....

     กับหนทาง..ที่ทอดไกลตรงหน้า

     กลัวมั้ย กับร้อยเรื่องราวที่จะผ่านเข้ามา

     กับคนธรรมดาอย่างฉัน...จะไปด้วยกันไหมคนดี

   
 - - - - - - - - - - - - - - - -

   
 ชีวิตอาจไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้

     หนทางลำบากแค่ไหน....โปรดเชื่อใจคนๆนี้

     ท่ามกลางความเหงา..ทบทวี   

     จะโอบกอดเธอ..ผ่านอุปสรรคที่มี..ก้าวไปด้วยกัน

     
 - - - - - - - - - - - - - - - -


     ตกลงเธอจะไปกับฉันมั้ย

     ถ้าหากว่าได้..ก็ขอให้จับมือฉัน

     สัมผัสความอาทรที่ซ่อนความผูกพัน

     จะเดินข้ามฝั่งฟ้า...ให้ถึงฝั่งฝัน.....อย่างที่เธอฉัน ตั้งใจ

[~ นายใบชา ~]

ที่เริ่มต้นไปพร้อมกับเธอ
บอกได้อย่างเขินเก้อ  ว่าเธอใช่
ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร
กับคำตอบของหัวใจ ...ที่เผยมา

. . . .

ความอาทร ที่อ่อนโยน
เดินทางมาไกลโพ้น อีกฝั่งฟ้า
อาจเพราะเรานั้น เคยสัญญา
กาลครั้งหนึ่ง...ที่เกิดมาเพื่อรักกัน

. . . .

ขอบคุณ..ฉันขอบคุณ
สำหรับไออุ่น อย่างที่ฝัน
มารัก มาผูกพัน
มีวันนี้ที่หากัน...จนเจอ

[my smile]

ที่เริ่มต้นไปพร้อมกับเธอ
บอกได้อย่างเขินเก้อ  ว่าเธอใช่
ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร
กับคำตอบของหัวใจ ...ที่เผยมา

. . . .

ความอาทร ที่อ่อนโยน
เดินทางมาไกลโพ้น อีกฝั่งฟ้า
อาจเพราะเรานั้น เคยสัญญา
กาลครั้งหนึ่ง...ที่เกิดมาเพื่อรักกัน

. . . .

ขอบคุณ..ฉันขอบคุณ
สำหรับไออุ่น อย่างที่ฝัน
มารัก มาผูกพัน
มีวันนี้ที่หากัน...จนเจอ

เ พ ร า ะ ใ ช่
ฉันจึงเลือกที่จะจับมือเธอไว้เสมอ
เลือกที่จะรับไออุ่น.....จากเธอ
คนที่ฉันเฝ้าหาจนเจอ...
ใช่เธอคนดี


สู่ ป ล า ย ข อ บ ฟ้ า
ณ จุดหมายข้างหน้า...กับเธอคนนี้
เชื่อว่าทุกเรื่องราวที่แสนลำบาก.....
จะผ่านพ้น..ไปด้วยดี
เ พ ร า ะ
ฉันมั่นใจในทุกวินาที....ที่จับมือ
เจ้าชาย..

[ไพร พนาวัลย์]

แม้ฉันจะเป็นคนอนาถา
แต่จิตใจร่ำหาความอ่อนหวานแห่งสายลม
ความสดชื่นสวยงามแห่งมวลบุปผา มาผสม
ความอบอุ่นจากแสงแห่งศรัทธา มาดอมดม
ขอเธอมาชื่นชมเป็น "เจ้าหญิง" ในหัวใจของฉันจะได้ไหม? คนดี

 

"ปรางค์  สามยอด"

[my smile]

แม้ฉันจะเป็นคนอนาถา
แต่จิตใจร่ำหาความอ่อนหวานแห่งสายลม
ความสดชื่นสวยงามแห่งมวลบุปผา มาผสม
ความอบอุ่นจากแสงแห่งศรัทธา มาดอมดม
ขอเธอมาชื่นชมเป็น "เจ้าหญิง" ในหัวใจของฉันจะได้ไหม? คนดี

 

"ปรางค์  สามยอด"

ใ น โ ล ก ก ว้ า ง
ที่ถูกวาดวางด้วยพู่กันหลากสี
ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดา.. ใฝ่คว้า
.ความฝันที่มี..
ไม่ยอมแม้ซักนาที...ให้ชะตา
ขีดทางใจ

ด อ ก ไ ม้ ..แ ส ง แ ด ด.. ส า ย ล ม
ความสวยงาม...ที่ชะตาสร้างพรหม-ลิขิตไว้
ให้ฉันเดินหลง..สู่ความอบอุ่น...ในห้วงใจ
ของเจ้าชายจากแดนไกล...หรือ
ใครหนึ่งคน

[แป้งน้ำ]

  ก็ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงที่ทำรองเท้าแก้วหล่นไว้
เจ้าชายอย่างคุณจึงไม่ออกตามหา
และคงไม่มีโอกาสให้คนแปลกหน้า
ได้เปลี่ยนฐานะมา . .. เป็นคนรู้ใจ



ถึงอยากได้ความรักจากคุณ
ฉันคงไม่มีสิทธิ์ลุ้น . .. เข้าไปใกล้
แค่นี้ . . ขอแค่มีคุณในฝันต่อไป
เป็นคนที่โชคชะตาขีดไว้ . .
ให้รักคุณไกล~ ไกลเท่านั้นเอง



 

[my smile]

คุ ณ..จ ะ ไ ด้ ยิ น ฉั น ไ ห ม เ จ้ า ช า ย
ขอโทษน่ะ..ที่เงียบหาย...ไปอย่างนี้
เวลาเศร้าใจ..ไม่รู้ทำไมคิดถึงคุณ..ทุกที
อาจเพราะรักในฝัน...มันคงดี..กว่าความเป็นจริง

คุ ณ เ ค ย..แ อ บ รั ก ใ ค ร ไ ห ม
ฉันเจ็บที่หัวใจ..จนไม่อยากรับรู้..ทุกทุกสิ่ง
รู้ไหม..ตอนนี้โลกทั้งใบของฉัน..กำลังหยุดนิ่ง
เพราะหัวใจดวงนี้..ถูกทำร้ายให้จมดิ่ง..กับความเสียใจ

ฉั น มี คุ ณ ใ น ฝั น..ยั ง ดี ยิ่ ง ก ว่ า
อย่างน้อยก็ไม่เจ็บ..ไม่เสียน้ำตา...ใช่ไหม
ฉันมันโง่...ที่ผิดพลั้ง...เผลอปล่อยใจ
คุณได้ยินฉันใช่ไหม..เข้าใจฉันน่ะ..เจ้าชาย



แ ล้ ว จ ะ ก ลั บ.. ม า ทั ก ท า ย ใ ห ม่
ตอนนี้เบาใจ..เจ็บยังทนไหว..ในอกซ้าย
รบกวนพอแล้ว..โทษน่ะ..ฉันแค่อยากระบาย
คืนนี้หลับฝันดีน่ะเจ้าชาย..ขอบคุณมากมาย..จริงจริง

[~ นายใบชา ~]

คุ ณ..จ ะ ไ ด้ ยิ น ฉั น ไ ห ม เ จ้ า ช า ย
ขอโทษน่ะ..ที่เงียบหาย...ไปอย่างนี้
เวลาเศร้าใจ..ไม่รู้ทำไมคิดถึงคุณ..ทุกที
อาจเพราะรักในฝัน...มันคงดี..กว่าความเป็นจริง

คุ ณ เ ค ย..แ อ บ รั ก ใ ค ร ไ ห ม
ฉันเจ็บที่หัวใจ..จนไม่อยากรับรู้..ทุกทุกสิ่ง
รู้ไหม..ตอนนี้โลกทั้งใบของฉัน..กำลังหยุดนิ่ง
เพราะหัวใจดวงนี้..ถูกทำร้ายให้จมดิ่ง..กับความเสียใจ

ฉั น มี คุ ณ ใ น ฝั น..ยั ง ดี ยิ่ ง ก ว่ า
อย่างน้อยก็ไม่เจ็บ..ไม่เสียน้ำตา...ใช่ไหม
ฉันมันโง่...ที่ผิดพลั้ง...เผลอปล่อยใจ
คุณได้ยินฉันใช่ไหม..เข้าใจฉันน่ะ..เจ้าชาย



แ ล้ ว จ ะ ก ลั บ.. ม า ทั ก ท า ย ใ ห ม่
ตอนนี้เบาใจ..เจ็บยังทนไหว..ในอกซ้าย
รบกวนพอแล้ว..โทษน่ะ..ฉันแค่อยากระบาย
คืนนี้หลับฝันดีน่ะเจ้าชาย..ขอบคุณมากมาย..จริงจริง

.. เ จ้ า ห ญิ ง ..
ผมเคยคิดอยากหนีความเป็นจริง .. ในหลายๆครั้ง
แต่เพราะตรงหน้าอกข้างซ้ายมันเต้นเสียงดัง
จนทำให้กลับคิดย้อนหลัง .. ไม่อยากเสียคุณ

. . . . .

.. ถ้ า ฝั น นั้ น มั น คื อ ค ว า ม สุ ข ..
ผมก็ไม่อยากจะตื่นลุก .. จากตักอุ่นๆ
เพราะบนนั้นอ่อนนุ่มละมุน
แนบในความรักของผมกับคุณ .. ตลอดทั้งคืน

[bpmoon]

เธอคงเป็นเจ้าชายของฉัน...

เพียงพบเธอครั้งแรก
ใจแปลกหนักหนา
ยิ่งได้เห็น ยิ่งคุ้นตา
จนใจข้าพลั้งเผลอไป
ไม่รู้เมื่อไหร่ กี่วันคืนเดือนไหน
ที่ฉันมอบใจ ไปกับเธอ ไม่รู้ตัว...
 

[my smile]

ห า ก.. เ ข า รู้ ตั ว
ฉันแค่กลัว..ความสัมพันธ์ร้านฉาน
แต่ยิ่งปล่อยไว้..นานแสนนาน
ฉันก็ต่อทรมาน..เช่นกัน



ทำ ยั ง ไ ง ดี ..เ จ้ า ช า ย
หรือปล่อยให้มัน..ค่อยค่อยเลือนหาย..ไปอย่างนั้น
แล้วถ้ายิ่งชัดเจนขึ้น...ฉันต้องทำยังไง..กับมัน
ความรู้สึกที่นึกถึงเมื่อไหร่..ฉันก็ไม่อาจกลั้น..
“หยาด น้ำ ตา”

ห า ก วั น นี้.. เ ป็ น วั น สุ ด ท้ า ย
แต่ความรู้สึกดีๆต้องจางหาย...ก็ไร้ค่า
ฉันรู้สึก...แต่เขาไร้ใจ...จนปัญญา
หากบอกไป...สุดท้ายก็ได้มา...แต่ความ+ปวดใจ!!

[~ นายใบชา ~]

ง่วงหรือยังคนดี
                มาหนุนตักตรงนี้ เอาไหม
                ฉันมีนิทาน จะกล่อมไกว
                ขับไล่ความล้าใจในคืนวัน

                -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหญิงแห่งดวงดาว
                                  เธอบริสุทธิ์งดงามราว กับภาพฝัน
                                  พบรักกับเจ้าชาย แห่งดวงจันทร์
                                  และในอีกไม่กี่วัน จะเข้าวิวาห์

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  ด้วยความลุ่มร้อนของตะวัน
                                  ที่มองเจ้าสาวของพระจันทร์ด้วยความอิจฉา
                                  มิอาจครอบครองหัวใจของเจ้าชายจันทรา
                                  ด้วยเหตุผลที่กาลเวลา ต่างกันมากมาย

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                 ครั้นถึงวันที่เจ้าชายไม่ทอแสง
                                  ตะวันจึงกลั่นแกล้ง สมใจหมาย
                                  คำสาปส่งผลให้เจ้าหญิงกลายเป็นเม็ดทราย
                                  ดำ ดิ่ ง จ ม ห า ย  ใ น ม ห า น ที

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  เจ้าหญิงร่ำไห้ อย่างปวดร้าว
                                  - - - - - -
                                 "ทำไมตะวันต้องทำร้ายเรา ถึงเพียงนี้
                                       เจ้าชายที่รัก ข้าเหน็บหนาวเต็มที
                                       ข้าจะออกไปจากที่แห่งนี้ ได้อย่างไร"

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  ฝ่ า ย เ จ้ า ช า ย.....
                                  ทราบข่าวว่าเจ้าหญิงตกไปที่โลกมนุษย์
                                  แต่ทั่วทั้งเจ็ดคาบสมุทร ไม่รู้เธออยู่ที่ไหน
                                  จึงส่งเสียงเดินทางข้ามฟ้าไกล
                                  แต่ยิ่งร้องเรียกเท่าไหร่
                                        เ ม็ ด ท ร า ย ไ ม่ ไ ห ว ติ ง

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  เจ้านทีเห็น ทุกเหตุการณ์
                                  บังเกิด ความสงสาร ในเจ้าหญิง
                                  จึงสั่งสายน้ำเข้าโอบอิง
                                  อันเชิญเจ้าหญิง สู่หาดทราย

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

               อ้าว !!! หลับแล้วหรือ คนดี
                แต่นิทานเรื่องนี้ ยังไม่ถึงตอนสุดท้าย
                ยังไงราตรีนี้ฉันจะคอยดูแลไม่ห่างกาย
                พรุ่งนี้ค่อยฟังใหม่
                - - - -
                คื น นี้ ห ลั บ ใ ห้ ส บ า ย  น ะ ที่ รั ก


-`๏?- + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = -`๏?-

[~ นายใบชา ~]

*-*

[สายลมสีขาว]

บันทึกถึงเจ้าชาย

ที่รัก...เธอเป็นอย่างไรบ้าง
อย่าอำพรางฉันเลยเข้าใจไหม
จะร้องไห้ จะยินดี จะเสียใจ
ก็ให้รู้ คนใกล้ที่ห่างไกล...ยังห่วงใย อยู่เหมือนเดิม

ฝนอาจจะตก แดดอาจจะร้อน
ฉันก็จะบอกทุกต้อง จะส่งใจเป็นแรงเสริม
จะเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่พร้อมจะเติม
และริเริ่มเสริมสร้างทุกสิ่งของเธอที่ขาดหายไป

[my smile]

ง่วงหรือยังคนดี
                มาหนุนตักตรงนี้ เอาไหม
                ฉันมีนิทาน จะกล่อมไกว
                ขับไล่ความล้าใจในคืนวัน

                -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหญิงแห่งดวงดาว
                                  เธอบริสุทธิ์งดงามราว กับภาพฝัน
                                  พบรักกับเจ้าชาย แห่งดวงจันทร์
                                  และในอีกไม่กี่วัน จะเข้าวิวาห์

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  ด้วยความลุ่มร้อนของตะวัน
                                  ที่มองเจ้าสาวของพระจันทร์ด้วยความอิจฉา
                                  มิอาจครอบครองหัวใจของเจ้าชายจันทรา
                                  ด้วยเหตุผลที่กาลเวลา ต่างกันมากมาย

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                 ครั้นถึงวันที่เจ้าชายไม่ทอแสง
                                  ตะวันจึงกลั่นแกล้ง สมใจหมาย
                                  คำสาปส่งผลให้เจ้าหญิงกลายเป็นเม็ดทราย
                                  ดำ ดิ่ ง จ ม ห า ย  ใ น ม ห า น ที

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  เจ้าหญิงร่ำไห้ อย่างปวดร้าว
                                  - - - - - -
                                 "ทำไมตะวันต้องทำร้ายเรา ถึงเพียงนี้
                                       เจ้าชายที่รัก ข้าเหน็บหนาวเต็มที
                                       ข้าจะออกไปจากที่แห่งนี้ ได้อย่างไร"

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  ฝ่ า ย เ จ้ า ช า ย.....
                                  ทราบข่าวว่าเจ้าหญิงตกไปที่โลกมนุษย์
                                  แต่ทั่วทั้งเจ็ดคาบสมุทร ไม่รู้เธออยู่ที่ไหน
                                  จึงส่งเสียงเดินทางข้ามฟ้าไกล
                                  แต่ยิ่งร้องเรียกเท่าไหร่
                                        เ ม็ ด ท ร า ย ไ ม่ ไ ห ว ติ ง

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

                                  เจ้านทีเห็น ทุกเหตุการณ์
                                  บังเกิด ความสงสาร ในเจ้าหญิง
                                  จึงสั่งสายน้ำเข้าโอบอิง
                                  อันเชิญเจ้าหญิง สู่หาดทราย

                                  -`๏?- + = - +-`๏?- + = - +-`๏?-

               อ้าว !!! หลับแล้วหรือ คนดี
                แต่นิทานเรื่องนี้ ยังไม่ถึงตอนสุดท้าย
                ยังไงราตรีนี้ฉันจะคอยดูแลไม่ห่างกาย
                พรุ่งนี้ค่อยฟังใหม่
                - - - -
                คื น นี้ ห ลั บ ใ ห้ ส บ า ย  น ะ ที่ รั ก


-`๏?- + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = - + = -`๏?-

นิ ท า น...จะดำเนินอย่างไร
คืนนี้แบบเดิมได้ไหม..นอนหนุนตัก
แล้วเจ้าชาย
จะได้พบกับเจ้าหญิงหรือเปล่า..อยากรู้นัก
ทั้งสอง..จะสมหวังใน รั ก ไหม...เล่าต่อซิ

เ ว ล า เ ล่ า...ห้ามทำเสียงหนักเบา
ช่วยใช้เสียงในการเล่า..คงที่เสมอเสมอ..แบบนี้
ไม่มีอะไรหรอก..
ฉันกลัวสะดุ้งตื่น...จาก นิ ท ร า ดี ดี
หลับแล้วอย่าปลุกน่ะ...พรุ่งนี้ค่อยฟังต่ออีกที...
หากนิทานยาวเกิน
______________________

 

[ต้นก้ามปู]

เจ้าชายเอ๋ย
อย่าอ่านบันทึกนี้เลย
เจ้าจะไม่มีเวลาอันเสรี
นอกกรงทอง