...ยืนสบตา อาลัย จะไกลห่าง
มองน้องนาง น้ำตา พาจะไหล
เจ้ามาจร จากพี่ จำลี้ไกล
ยังประตู สู่ใต้ ถิ่นไทยเรา...
...จะซื้อตั๋ว กลัวย้ำ อำลาบัตร
จำใจจัด ซื้อไป ฤทัยเฉา
สิบโมงครึ่ง ซึ่งลง ให้ปลงเอา
ไม่นานเล่า ลออนาง จะห่างกาย...
...จับกุมมือ ถือเอา มาเข้าอก
น้ำตาตก ต้องมือ สื่อความหมาย
พลอดวาจา อาลัย จากใจชาย
ก่อนจะหาย ห่างตา แสนอาวรณ์...
...ประคองกอด พลอดพร่ำ ร่ำลารัก
สุดจะหัก ห้ามฤทัย เกินไถ่ถอน
จูบหน้าผาก ฝากฝัง แก่บังอร
สายตาวอน อย่าจาก แต่ปากลา...
...มือค่อยคลาย กายนาง เริ่มห่างอก
หวั่นวิตก ทรวงใน ใจผวา
น้องเริ่มก้าว ร้าวฤทัย ในอุรา
แก้วกานดา ขึ้นรถ สลดใจ...
...ยามรถเคลื่อน เลื่อนออก ยิ่งชอกช้ำ
สุดระกำ อกสั่น ประหวั่นไหว
เริ่มเลือนลาง ห่างแล้ว แก้วหทัย
ดุจสายใย สายสวาท จะขาดลง...
