เทพธิดาแห่งโชคในโลกหล้า
หรือความรักหนักหนาเมื่อคราสม
มีตัวตนยลแน่หรือแค่ลม
จงเผยปมออกแจ้งหายแคลงใจ
เจ้าความรักไม่มีในที่สุด
ไม่เคยผุดเผยออกบอกคนไหน
ที่หวานเทียมน้ำผึ้งซึ้งกระไร
ก็แค่ใจคิดเองวังเวงกล
เมื่อก่อนนั้นเคยคิดพ้อพิษรัก
เพราะตระหนักคราสุขทุกทุกหน
เป็นภาพลวงกลวงเหตุเจตน์อับจน
แพ้ทุพพลน้ำตาไหลทาปราง
เพียงเพราะเธอคนดีชี้แจงให้
แถลงใจเปิดเผยเอ่ยสะสาง
คราวก่อนนั้นไม่มีคนชี้ทาง
จึงมาอ้างฉันไว้ให้คอยดู
ถึงวันนี้เธอพบประสบสุข
แต่เราทุกข์หมองหม่นทนอดสู
ลาจากกันหันมองจ้องพธู
ต้องหดหู่หมองมัวชั่วกัปกัลป์
บัณฑิตเมืองสิงห์
