ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไม่รู้ใจ]

สักวาพรายม่านมาขานขับ
ให้ลำดับชมมิตรด้วยจิตหวาน
แต่ละท่านยอดเยี่ยมเทียมใดปาน
ได้พบพานควรค่าน่านิยม
มิได้ยอปอปั้นสรรคำป้อน
อ่านจากกลอนซ่อนลำนำสุขสม
มาเอื้อนเอ่ยใช่อวดอ้างฤาวางข่ม
ขอชื่นชมบอกลงตรงนี้เอย

ไม่รู้ใจ

[พรายม่าน]

สักวาเด็กชายใช้ชื่อนพ
อ้างแอบหลบลบคำเพราะจำผิด
แต่กลอนลงชงไว้นั้นไม่นิด
ต้องหยุดคิดคมขวั้นเหมือนบั่นใจ
อ่านก็รู้ดูก็เห็นเป็นสักขี
ถ้อยคำมีศรีสร้อยน้อยเมื่อไหร่
จำเรียงฝันพรรณาเทวาลัย
ชื่อหรือไม่ไม่ชื่อคือนพเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[พรายม่าน]

สักวาสายใยพิสัยพิสุทธิ์
เปล่งประดุจประดับดาวสกาวสนาน
รอยจารึกผนึกเบาแต่ยาวนาน
เป็นสายใยประจุกาล กลอนกวี
อัครประสะใดกับยาจก
เหมือนเข็นครกขึ้นเขาตะนาวศรี
รังถูกทับอับสิ้นใหนชิ้นดี
ขอแต่พี่สายใยไว้ชื่อเอย

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[รพีกาญจน์]

สักวาเขียนกลอนเมื่อตอนแก่
เดินยักแย่ยักยันไม่ทันเขา
พอเขียนหนักทักมาว่าเบาเบา
ลองเขียนเอาใจตัวว่าชั่วทราม
จับดินสอรอโน้ตจ่อจดจ้อง
ชะแง้มองพบใครขอไต่ถาม
กลอนคือกลอนใช่ไหมใส่จิตตาม
ช่างงดงามยิ่งนักรักจริงเอย

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

สักวาเขียนกลอนจะตอนไหน
ก็มิใช่ปัญหาจะมาเกี่ยว
หากมีใจใฝ่เรียนเพียรอย่างเดียว
ก็จะเชี่ยวชาญดีกลอนมีมา
ส่วนจะหนักจะเบาเลือกเอาเถิด
อย่าเตลิดหนักนักมิตรรักษา
พอแต่ควรชวนคิดสะกิดนา
ใครช่างกล้าว่ารพีฯไม่ดีเอย.

  "กานต์ฑิตา"

๖ มีนาคม ๒๕๕๔

[พรายม่าน]

สักวาห้าเก้าผู้เก๋ากร้าน
รพีกาญจน์ผ่านไห้มาหลายฝน
จนใจแกร่งแรงบิ่นเหมือนหินปน
สักกี่คนทนที่รพีกาญจน์
สักวาครูบอกมาหลอกเล่น
หรือกลัวเด่นเป็นปราชญ์ผู้อาจหาญ
แต่ล้วนรับศัพท์คำผู้ชำนาญ
แกล้งกลกลอนกร่อนกานท์กลบกันเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[ดาวระดา]

สักวาหวนคืนมายืนส่าย
คำหดหายหลายหาบภาพอักษร
เหมือนโคลนตมถมทับยามขับกลอน
เพราะขาดตอนฟ้อนคำหลายค่ำแล้ว

เพียงหนึ่งบทสี่บาทก็ขาดพร่อง
ไม่ลอยฟ่องฟูฟุ้งคำปรุงแผ่ว
คล้ายรสหมากฝาดเฝื่อนเหมือนหมดแวว
ต้องตั้งแถวแนวใหม่ให้ตรงเอย

[ทอฝัน]

...สักวามองเมียงเลี่ยงมาตอบ
ด้วยรักชอบคำคมนิยมชื่น
แค่นักกลอนอ่อนวัยไร้จุดยืน
เพียงอยากยื่นไมตรีจึงรี่มา

...ครูมารวมตัวกัน"ทอฝัน"ปลื้ม
มิอาจลืมรสถ้อยรอยภาษา
อิ่มทุกคราวเมื่ออ่านกานท์วาจา
สลักซึ้งตรึงค่าบูชาเอย...
...................//ทอฝัน

[พรายม่าน]

สักวาเพลงดาบคือดาบกล้า
ดาวระดาฝ่าศึกมาหนึกหนัก
จะกระไรสักวาเหลือบ่านัก
ไม่ต้องชักฝักด้ามใช้จามเลย
อันเพลงครูคู่ถิ่นกระบิลเทียบ
ไม่ต้องเปรียบเรียบต่ำคำเฉลย
กับดาบวัดตวัดเกร็งเพลงเชยเชย
ใครจะเกยดาวระดาก็บ้าเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[พรายม่าน]

สักวาพิงค์ชมพูเป็นผู้สาว
ใสสว่างพร่างพราวเหมือนดาวใหญ่
บอกว่าเรียนมาเขียนก็เขียนไป
แต่คล้องใจด้วยประคองแห่งคล้องคำ
ใครจะสอนดาวเด่นให้เต้นร็อค
ถ้าเพลงบอกฉับแกระพอแตะต่ำ
ก็คำร้องจ้องตามยิ่งงามล้ำ
ยังยิ่งย้ำโยงเยงเก้งก้างเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[พรายม่าน]

สักวาทอฝันสวรรค์สร้าง
ต้องทนร้างห่างบ้านเกินฝันได้
เสียทุกวันขวัญเสียระเหี่ยใจ
อัสดงคงหลงใครไปไกลแล้ว
ไม่เป็นไรกระมัง ใครยังอยู่
มองมองดูคู่คิวเป็นทิวแถว
ที่ร้องร่ำพร่ำพิรี้ก็มีแวว
ถึงสายแล้วก็จะรอทอฝันเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๖.๐๓.๕๔

[อักษรารำพัน]

๐ สักวามาอ่านแต่วานนี้
ทุกท่านมีลีลาภาษาสาส์น
ช่างเสนาะเพราะล้ำชื่นฉ่ำมาน
ยามยลงานกานท์งามช่างหวามทรวง

จึงขอแจมแต้มพจน์ด้วยบทหนึ่ง
แม้ไม่ซึ้งตรึงตราในท่าท่วง
อักษรกลั่นนั้นแท้จากแดดวง
จากหนึ่งห้วงดวงมานรักกานท์เอย

[รพีกาญจน์]

สักระวา รักกวี มากที่สุด
คอยเติมจุด เชื้อไฟ ให้สว่าง
ให้คนเรียน เขียนมี ทุกที่ทาง
เอาตัววาง วัตถุดิบ หยิบเขียนกัน
เปิดสมอง ลองมือ ถูกหรือผิด
เอาวิกฤต เปิดโอกาส ดังคาดฝัน
ตั้งกระทู้ ครู่เดียว เหลียวหลังพลัน
กลอนของฉัน เลื่อนไป ใหม่มาเอย

[สมนึก นพ]

สักวา ท่านชายคุณพรายม่าน
สร้อยเรียกขานสันทรายใช้นามแฝง
ชอบบทกลอนนำมีที่แสดง
กึ่งชี้แจงกึ่งสอนตอนเข้ามา

ยังเปรียบเทียบแยบยลกลกานท์เขียน
เคยแอบเลียนเรียนอยู่ดูศึกษา
ขออภัยด้วยนี้ที่พรรณนา
เพื่อรู้ว่าลอกคำลักจำเอย.

ด.ช. นพ 062036มีค.54

[พริฎฐา]

สักวา ภาษา พาสนุก
แซวกระตุก ทุกท่าน พรายม่านสรรค์
แสนละเมียด เจียดคำ สร้อยจำนรรจ์
ลีลาชั้น- เชิงกลอน กระฉ่อนไกล

ทั้งเฉียบคม สมศักดิ์ กลอนนักปราชญ์
เป็นศรีชาติ ศาสตร์ศิลป์ กวินใหญ่
สืบวัฒนธรรม เลิศอำไพ
สานสมัยส่งเสริมเผดิมเอย

 

สักวา บ้านกลอนไทยซ่อนเร้น
ฝีมือเด่น เส้นเสียง สำเนียงสวย
กิริยา มารยาท มาดสำรวย
คอยอำนวย ช่วยแนะ ยามแวะมา

เห็นแผ่นหลัง ยังรู้ ว่าหนูหล่อ
โอละพ่อ รอดู- หน้าอยู่หนา
อย่านิ่งนอน ซ่อนคำ ไม่นำพา
พริฎฐา มาแซว แล้วน้องเอย

 

สักวา เจ้าของกลอนบทนี้
ไม่ยักมี บทไหน วางให้เห็น
แจมสนุก ทุกกระทู้ อยู่เช้า-เย็น
เปิดประเด็น เป็นยอด ตลอดกาล

แม้นวาจา ว่าตรง ดูโผงผาง
ทว่าวาง ทางถูก ให้ทุกด้าน
แสดงลง ส่งคำ ฝากสำนาน
หวังว่าท่าน อ่านคำ แล้วฉ่ำเอย

 

สักวา ดาระดาว อ้าวเรียกผิด
ดาวหลงทิศ พริฎฐา เห็นท่าเต้น
เหวี่ยงสะโพก โยกย้าย มิวายเว้น
ขยับเส้น เต้นตาม พ่อทรามวัย

มิรู้จัก มักคุ้น พ่อบุญปลูก
ยินดีผูก- สัมพันธ์ ต่อกันไหม
ดูเพริศแพร้ว แพรวพราว กว่าดาวใด
ระนาวใส ไสวหล้า ระดาเอย

 

[พรายม่าน]

สักวาพริฏฐาพฤทธาทิพย์
บรรจงเขียนเพียรหยิบ น้ำผึ้งหยด
มาพรมร่ำคำเรียงสำเนียงรส
เทพประสิทธิ์ทิศทศ ก็ไม่ทาน
เคยรออ่านขานกลอนแต่ก่อนนั้น
บนรางเลือนเลื่อนหลั่นของวันผ่าน
จะว่าช้าคงไม่ช้าแต่ว่านาน
แหละสมรอพ้อกาล แม้นานเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๗.๐๓.๕๔

[รพีกาญจน์]

ยังเปรียบเทียบแยบยลกลกานท์เขียน
เคยแอบเลียนเรียนอยู่ดูศึกษา
ขออภัยด้วยนี้ที่พรรณนา
เพื่อรู้ว่าลอกคำลักจำเอย.

สักวา กฎเกณฑ์ ที่เห็นอยู่
วงเล็บครู ให้ทำ ตามคำบอก
เห็นว่าคำ ล้ำลึก พอนึกออก
ฉันจึงลอก วาจา มาชี้แจง
ชั่วหรือดี ชีวิต อนิจจัง
มิได้หวัง ภิรมย์ ชมตำแหน่ง
อันยศลาภ สรรเสริญ เพลินแสดง
ท้ายสู่แหล่ง ฝังเผา เท่านี้เอย

[สมนึก นพ]

สักวา ท่านชายคุณพรายม่าน
สร้อยเรียกขานสันทรายใช้นามแฝง
ชอบบทกลอนนำมีที่แสดง
กึ่งชี้แจงกึ่งสอนตอนเข้ามา

ยังเปรียบเทียบแยบยลกลกานท์เขียน
เคยแอบเลียนเรียนอยู่ดูศึกษา
ขออภัยด้วยนี้ที่พรรณนา
เพื่อรู้ว่าลอกคำลักจำเอย.

ด.ช. นพ 062036มีค.54

สักวา ว่าเห็นเป็นสองแพร่ง
ขอชี้แจงหน่อยนามาเฉลย
ในบทหนึ่งนั้นนำคำเปรียบเปรย
กลัวเกินเลยเข้าใจให้ผิดไป

ขอยกท่อนกลอนเก่าเอามาอ้าง
คือยังค้างคาอยู่ได้ดูใหม่
มีถ้อยคำวนเวียนเขียนแล้วไง
ต่อบทใหม่ท่อนนี้จบทีเอย.

สักวา ว่าอ่านผ่านบทต่อ
เพื่อมาขอแก้ความตามกล่าวนี่
ผมแอบเลียนหลายคำควบกล้ำมี
นำเสริมที่สัมผัสหัดคัดลง

ยังเปรียบเทียบแยบยลกลกานท์เขียน
เป็นบทเรียนเก็บไว้จะไม่หลง
พร่ำพรรณนามาเห็นเป็นมั่นคง
ว่าอย่างงผมลอกคำลักจำเอย.

ด.ช. นพ   
0710450354 (วัน ว.เวลา น. มิใช่เบอรโทรนะขอรับ)

[เมฆา...]

 







...สักวา ว่าหวาน น้ำตาลก้อน
หมู่ภมร หมายมิตร ชิดบุปผา
หวังเสาะค้น คำนวณ มวลผกา
ลิ้มชิวหา คราบาน หวานกำจาย

...แต่ไพรสัณฑ์ ขัดสน คนขัดสาน
ดอกไม้กร้าน แห้งเกรียม เทียมป่าหาย
ไร้ซึ่งช่อ เบ่งฉ่ำ น้ำหวานวาย
ครั้นจะหมาย ทรายแดง ก็แพงเอย...






***เมฆา...***

[พรายม่าน]

สักวาเมื่อเมฆเมฆาเคลื่อน
จักรวาลลั่นเลื่อนสะเทือนหนาว
ดาราพรั่นจันทร์มัวลงชั่วคราว
ให้ครึ้มคลุ้มคลุมสกาว สกลกลาย
เมื่อดินแห้งแล้งหาปุบผาสด
น้ำหวานหมดมดช้ำน้ำตาลหาย
แต่เดือนห้าว่าถึงน้ำผึ้งวาย
หวานสนิทติดตายปลายลิ้นเอย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๗.๐๓.๕๔