ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไม่รู้ใจ]

มวลหมู่มิตร ชนใด ได้บรรจบ
มาประสบ พบกัน นั้นมากหลาย
ร้อยความดี มีชั่ว มั่วมากมาย
อย่าดูดาย สองข้าง ระหว่างตน

รักอย่างเพื่อน เตือนอย่างพี่ ดีอย่างน้อง
โปรดไตร่ตรอง มองย้ำ นำสับสน
หากไม่แน่ ควรคิด หยั่งจิตดล
ค่อยลองค้น หมายดู จะรู้นา

รักสิ่งใด ใจเอื้อ เผื่อสิ่งนั้น
ด้วยผูกพัน ชื่นชม สมปรารถนา
ความซื่อตรง คงมั่น ด้นดั้นมา
ช่วยรักษา ค่าล้ำ ค้ำชูใจ

ไม่รู้ใจ

[เพรางาย]

รักมิต่างไม้ต้นรอ ยล ดอก
กี่คำบอกบรรเจิดเลิศแค่ไหน
มิเท่าคอยบ่มเพาะหล่อเลี้ยงไป
แตกยอดใบหยิบยื่นชื่นดวงตา

เฝ้าถนอมสังเกตเหตุดีร้าย
ภัยกล้ำกรายหมายรู้ดูทีท่า
ดอกรักบานงามซึ้งถึงเวลา
รู้รักษาจะเข้าใจ...รักให้เป็น

[ไพร พนาวัลย์]

ความรักจะยืนยาวแม้หนาวร้อน
ไม่ยอกย้อนยอมรับขยับได้
ต้องสมดุลอุ่นรักสลักใน
แม้นใกล้ไกลผูกพันทุกวันคืน

สมศรัทธา เชื่อมั่นไม่หวั่นไหว
ชอบสิ่งใดเหมือนกันพลันเริงรื่น
ไม่ขัดคององ้ำจนกล้ำกลืน
ไม่ขมขื่นชื่นใจยามใกล้กัน

สมสีลา ศีลสัตย์ดัดนิสัย
มีหัวใจงดงามยามคับขัน
แม้ทุกข์ทนหม่นหมองประคองพลัน
ร่วมสุขสันต์มั่นใจในรักจริง

สมจาคา ชอบให้ทานสราญรื่น
ต่างชื่นมื่นให้อภัยในทุกสิ่ง
บริจาคร่วมใจไม่ประวิง
ให้พึ่งพิงรอบข้างไม่รั้งรอ

สมปัญญา เท่าทันกันเสมอ
ทั้งฉันเธอรู้ใจไม่ขี้ฉ้อ
ไม่เอารัดเอาเปรียบระเบียบ งอ
เฝ้าพะนอชื่นชมเหมาะสมกัน

ถ้าสมกันสี่อย่างหนทางรัก
ผูกสมัครรักแท้ไม่แปรผัน
เข้ากันได้ทุกที่ชั่วชีวัน
ผูกสัมพันธ์ยั่งยืนแสนรื่นรมย์

 

"ปรางค์  สามยอด"

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เริ่มด้วยรอก่อเกิดกำเนิดก่อน
รอไม่ร้อนผ่อนปรนต่างคนต้อง
ความแปรผันหันอากาศเกี่ยวพาดดอง
กอไก่จ้องจิกติดประชิดตาม

รักจึงสุขทุกข์เคล้าตามกำเนิด
รักเลอเลิศเพราะรอไม่ต่อถาม
หากไม่รอก่อไฟให้ลุกลาม
อากาศช่วยด้วยยามลมพัดตึง

ดั่งเกลียวเชือกเลือกถือจับยื้อยุด
ต่างคนฉุดสุดแรงอย่างแข็งขึง
ไม่พินิจผิดเส้นก่อนเน้นดึง
จับได้ผึงกระตุกล้มจุกกอง

เฉกเดียวรักมักมีอวดดีแข่ง
ต่างตะแบงแรงฤทธิ์คอยคิดจ้อง
อากาศหันผันแปรไม่แลมอง
"รัก"จึงกองข้างไก่ได้เป็น"รก".

  "กานต์ฑิตา"

๔ มีนาคม ๒๕๕๔

[ปรางทิพย์]

รักนั้นหรือคือให้ยามได้พบ
จึงสงบซบอิงทุกสิ่งหมาย
อาจมีบ้างห่างเหินดำเนินกราย
แต่สุดท้ายสายใยไม่เปลี่ยนแปลง

จงล่วงรู้ดูรักใช่กักขัง
จงร่วมฟังยั้งเตือนเกลื่อนแสลง
จงอยู่ข้างสร้างข้อเพื่อต่อแรง
จงอย่าแสร้งแบ่งเขตด้วยเลศนัย

เพียงมีเราเท่านั้นร่วมฟันฝ่า
โชคชะตาพาสู้ย่อมอยู่ไหว
แม้หนักหนาสาหัสเร่งรัดไป
ยอมอภัยให้เสมอเมื่อเผลอทรวง...

[เมฆา...]

!..รักให้เป็น..!

…หากเริ่มรัก จักรู้ คำคู่รัก
นั้นคือหนัก และแน่น ในแก่นสาร
ถามถ้วนทั่ว หัวใจ ให้จงนาน
ก่อนเผยมาน มอบรัก ภักดิ์ให้ไป

แม้นเพียงแค่ แลหลง ในองค์ร่าง
โปรดละวาง เว้นกะ ระยะไว้
แล้วหวนคิด จิตท่อง ฝึกตรองไกล
ควรหรือไม่ ทบทวน ประมวลความ

มองให้รอบ ขอบด้าน ประมาณเหรียญ
จงหมั่นเพียร  เพ่งพิศ  พินิจถาม
ถึงประสงค์ ตรงแท้ แน่นิยาม
อย่าให้ลาม ลุกลน จนเกินยั้ง

เพราะใจตน คนเรา หาเอาแน่
วันนี้แท้ พรุ่งนี้เทียม หาเปี่ยมทั่ง
มีเกิดแตก แยกบิด อนิจจัง
ใช่จีรัง ยั่งยืน เป็นพื้นเพ

เมื่อมีรัก จักรู้ รักษารัก
หมั่นพิทักษ์ หักเสี้ยม ตัวเหลี่ยมเล่ห์
ที่คอยสร้าง วางพิษ ให้จิตเซ
อย่าเกเร เห,เห็น เป็นของตาย

ยกใจเขา ใจเรา มาเข้าว่า
ใช้ศีลห้า ปกครอง ครรลองหมาย
ครอบครัวรัก จักสุข ทุกข์วางวาย
ทั้งหญิงชาย  โปรดตระหนัก รักให้เป็น...




***เมฆา...***