เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน..~~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
03 พฤศจิกายน 2024, 04:19:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน..~~  (อ่าน 6195 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
03 มีนาคม 2011, 07:40:PM
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 168


Alone_Me ...


« เมื่อ: 03 มีนาคม 2011, 07:40:PM »
ชุมชนชุมชน

ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา

เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ

ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว

เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น


เหมือน(วัน)ที่ใบไม้ร่วงหล่น มันก็ลอยเคว้งคว้าง

แต่เมื่อฤดูผ่าน เรื่องทุกๆอย่างจะผ่านไป

เมื่อไม่มีเธอก็ยังมีฉัน แม้ว่าความฝันมันพังสลาย

แต่สิ่งที่เหลือคือความจริงนั้น ฉันยัง(ต้อง)เดินต่อไป

เมื่อไม่ยอมลืมก็ให้จำไว้ ตอนที่ผิดหวังมันเจ็บเท่าไร

ก่อนจะให้หัวใจใครอีก

ถึงเวลาผ่านเลย ให้ฉันได้เปิดใจ

เริ่มจะมีความหมาย กับใครสักคน

ถึงจะเป็นอย่างหวัง หรือต้องอีกหน

รักก็เวียนอยู่บน เส้นทางของมัน



รบกวนใครสักคนหรือผู้ที่ผ่านมา เข้ามาแต่งกลอนเศร้า ๆ เอาให้อ่านแล้วร้องให้เลย เพราะ

สมาชิกบ้านกลอนไปทย คนนี้กำลังร้องให้อยู่ อยากมีไอเดียแต่งกลอนเศร้า ๆ
  เอ้อ..จริงว่ะ
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา

เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ

ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว

เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
03 มีนาคม 2011, 08:47:PM
เพลิงคำ
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 142
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 447


หมื่นคำหวานมิสู้หนึ่งใจรัก


« ตอบ #1 เมื่อ: 03 มีนาคม 2011, 08:47:PM »
ชุมชนชุมชน



<a href="http://www.youtube.com/v/fX4N5WOVIac&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/fX4N5WOVIac&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพลง ความรัก ของ บอดี้แสลม

จากวันที่ชีวิตเกือบผิดพลาด
เมื่อรักบาดฝังพิษจิตหม่นหมอง
ทุกวันเหม่อเพ้อพกวิตกตรอง
น้ำตานองอาบหน้าทุกคราครวญ

ใจวันนั้นผันแปรจนแพ้พ่าย
เหมือนร่างกายวิญญาณโดนหารส่วน
เหลือเพียงซากกากช้ำโดนจำตรวน
วิญญาณทวนลอยหลงในวงเวียน

จินต์สับสนต้นสายปลายท้ายสุด
บ่งหนามนุชจากเนื้อยังเหลือเสี้ยน
เจ็บกระอักหนักหนาระอาเอียน
เปรียบเปลวเทียนสิ้นแสงเพราะแรงลม

จนตัวฉันได้รู้อยู่อย่างหนึ่ง
เมื่อมาถึงวันนี้ที่ขื่นขม
แม้ต้องเจ็บเหน็บหนาวร้าวระทม
อย่างน้อยผมเคยรักประจักษ์ใจ

ก้านกล้วย

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ทอดร่างอุทิศชีวิตไว้
เอื้อมไปทะเลปุจฉา
เสพสมอักษรศรัทธา
จำหลักวาจาแดนดิน
03 มีนาคม 2011, 09:48:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 มีนาคม 2011, 09:48:PM »
ชุมชนชุมชน

 
   
      ทนจนสุด ก็หยุดทน ดูสักพัก
   วางเรื่องรัก พักเรื่องงาน วันอ่อนไหว
   แล้วเตือนตน อบรมจิต พินิจใจ
   มั่นคงใว้ ถึงร้ายหลั่ง ถั่งโถมเอา
 
 
      หอบอ่อนแอ แหย่ซอกใจ ใว้ลึกสุด
   เศร้าอย่าหลุด ตีตรวนใว้ ด้วยใจเหงา
   ความแพ้พ่าย ละลายออก บอกกับเงา
   เก็บช้ำเข้า ลิ้นชักใจ ใส่กุญแจ..... เอ็นดู ฉลองกัน
แว่นตาดำยิ้มแก๊ก แว่นตาดำยิ้มแก๊ก แว่นตาดำยิ้มแก๊ก แว่นตาดำยิ้มแก๊ก แว่นตาดำยิ้มแก๊ก[/size]
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 มีนาคม 2011, 03:13:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #3 เมื่อ: 04 มีนาคม 2011, 03:13:AM »
ชุมชนชุมชน


พกบาดแผลนอนซมระทมทุกข์
ไร้สนุกคลุกขมระทมหนัก
พิษอะไรไหนเล่าเท่าพิษรัก
เฝ้านอนฟักพิษไข้ใจตรมตรอม

น่าสงสารมานช้ำร่ำเทวษ
เกิดอาเพศแก่ตนจนผ่ายผอม
หน้าเคยผ่องก็เศร้าเจ้าพะยอม
ใจกายพร้อมยอมสังเวย...เอยความรัก

เจ้าจะเศร้าอย่างนี้ไปกี่ชาติ
ที่เจ้าขาดคืออะไรให้ตระหนัก
พ่อแม่หรือ~ทรัพย์ทองกองล้นตัก
หรือคนรัก~เพียงคนบ่นอยากตาย

ไม่รักตนคนไหนใครจะรัก
เศร้าโทรมนักใครปักรักมั่นหมาย
ทั้งซูบผอมยอมเผาเอาร่างกาย
มาท้าทายอเวจี...นี่หรือคน.

"บ้านริมโขง"
๐๔/๐๓/๒๕๕๔

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

14 มีนาคม 2011, 03:12:PM
flowerbeam
LV6 เทพบุตรกลอนประจำอำเภอ
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 19
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 130



« ตอบ #4 เมื่อ: 14 มีนาคม 2011, 03:12:PM »
ชุมชนชุมชน

ถึงไม่มีเธออีกต่อไป....แต่ชีวิตยังต้องเดินก้าวไปข้างหน้า
ในเมื่อวันนี้เธอมาจากลา...ก้อไม่มีค่าต่อที่จะร่วมทางเดิน

ถึงไม่มีเธอ..ฉันก้อต้องอยู่ต่อให้ได้
ในเมื่อตัดสินใจ...ไม่คบกันต่อไป ไม่ต้องใส่ใจ ฉันอยู่ได้ด้วยตัวเอง

ไม่ต้องมาทำสายตาอาวรณ์ และบอกกลัวฉันอยู่ไม่ได้
ขอบคุณ..แต่อย่าใส่ใจ เพราะไม่ต้องการความห่วงใยจอมปลอม

ฉันดูแลตัวเองได้ .... ไม่ได้หยุดหายใจเมื่อเธอทิ้ง
ส่วนเธอ...ขอให้ไปจริง ๆ  อย่ากลับมาอ้อนวอนร้องให้ให้ได้ยิน..รำคาญ
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

-เข้าใจผิด ที่คิดว่าเรารักกัน-
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s