ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไม่รู้ใจ]

เมื่อมีเธอ โลกนี้ สีสวยสด
ล้วนงามงด จดจำ นำให้เห็น
เพลงรักหวาน บานฉ่ำ ดื่มด่ำเย็น
มิลำเค็ญ เว้นว่าง ฤาห่างลา

เมื่อมีเธอ ใสสว่าง ช่างสุขสันต์
ควงคู่กัน หมั่นร้อย ถ้อยภาษา
หนาวหรือร้อน นอนคะนึง ถึงทุกครา
วันเวลา พารัก หนักแน่นจริง

ไม่มีเธอ เพ้อพรอด ถอดคำอ้อน
ให้ทอดถอน อ่อนใจนัก ด้วยรักยิ่ง
เพียงแค่เดิน เมินเฉย มิเอ่ยติง
หรือทุกสิ่ง ทิ้งไว้ ให้คิดเอง

ไม่รู้ใจ

[ปาระ]

เมื่อมีเธอ ทำให้ ใจฉันสุข
ไม่มีเธอ ใจทุกข์ เข้าคลุกหา
เมื่อมีเธอ ใจสนุก ทุกเวลา
ไม่มีเธอ ใจล้า แรงราโรย

เมื่อใกล้เธอ เพ้อพร่ำ รำพันถ้อย
เมื่อไกลเธอ เม่อลอย คอยหวนโหย
เมื่อใกล้เธอ แช่มชื่น ระรื่นโปรย
เมื่อไกลเธอ ใจโรย โอ้ยอ่อนใจ

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เมื่อมีเธอ เฮ้อ!เหนื่อย แสนเมื่อยปวด
เธอสั่งฉัน บีบนวด ยามดวดเหล้า
ฉันไม่ดื่ม อืม!ไหง จึงได้เมา
เพียงกลิ่นเข้า จมูกโชย โอย!เดินเซ

ไม่มีเธอ เฮ้อ!ยอด กกกอดหมอน
ตีพุงนอน เต็มอิ่ม หน้ายิ้มเก๋
ไม่ต้องคิด หากับ หยิบจับเท
แต่งตัวเปรี้ยว เที่ยวเตร่ สบายใจ.

  "กานต์ฑิตา"

๓ มีนาคม ๒๕๕๔

***ขออภัยค่ะคุณวิ วันนี้เครียด ขอคลายเครียดหน่อยค่ะ***

[กัลมลี*]

มันเป็นเอกสิทธิ์จะคิดฝัน
ซึ้งถึงวันผ่านมาในคราก่อน
อยากได้ยินคำรัก...ฝากอาทร
อยากได้ยินคำอ้อน...นอนหรือยัง

เมื่อฟ้าสร้างเธอมา...โลกานี้
ก็ย่อมมีคนชอบ...มอบความหวัง
ฉันเป็นคนหนึ่งใคร...ใคร่จริงจัง
รินรักหยั่งลงไปเต็มใจแล้ว

แต่สมดุลโลกสร้าง...คือทางแพร่ง
ราวปั้นแต่งรักเข้าเพียงเบาแผ่ว
ให้ใกล้ชิด...ผูกพัน...ผันเปลี่ยนแนว
ไม่เหลือแววตารัก...ยามจากเธอ

[กาแฟดำ]

ความผูกพัน มั่นคง ตรงไม่เปลี่ยน

ตราบไส้เทียน มอดหาย กลายเป็นผง

หากชีพยัง ยืนหยัด กระหวัดคง

ระลึกตรง ยงยืน ยังชื่นใจ

[บ้านริมโขง]

เมื่อมีเธอแล้วเมื่อไม่มีเธอ
คงต้องเพ้อเผลอไผลหัวใจหด
ต้องระกำพร่ำหาพากำสรด
ต้องระทดระทวยด้วยอาวรณ์

เมื่อมีเธอแล้วเมื่อไม่มีเธอ
คนเคยเจอเพียงเป็นเช่นอนุสรณ์
เสียงเคยร่ำพร่ำหามาขาดตอน
เคยออดอ้อนวอนหวานพาลมลาย

เมื่อมีเธอแล้วเมื่อไม่มีเธอ
ยินเสมอไปลับแล้วดับหาย
มีเกิดดับลับล่วงร่วงเรียงราย
สิ้นสลายสู่ดินถิ่นเกิดกาล

เมื่อมีเธอแล้วเมื่อไม่มีเธอ
จริงนะเอออนิจจังยังสืบสาน
หาใดเที่ยงแน่แท้แค่ไม่นาน
ก็จะผ่านเลยไปไม่จีรัง

เมื่อมีเธอแล้วเมื่อยังมีเธอ
งามเลิศเลอคู่สมดุจพรหมสั่ง
ต้องถนอมรักนี้ให้ยืนยัง
ประดุจดั่งดาวสวยด้วยคู่เดือน.

"บ้านริมโขง"

[เมฆา...]

เมื่อมีเธอ โลกนี้ สีสวยสด
ล้วนงามงด จดจำ นำให้เห็น
เพลงรักหวาน บานฉ่ำ ดื่มด่ำเย็น
มิลำเค็ญ เว้นว่าง ฤาห่างลา

เมื่อมีเธอ ใสสว่าง ช่างสุขสันต์
ควงคู่กัน หมั่นร้อย ถ้อยภาษา
หนาวหรือร้อน นอนคะนึง ถึงทุกครา
วันเวลา พารัก หนักแน่นจริง

ไม่มีเธอ เพ้อพรอด ถอดคำอ้อน
ให้ทอดถอน อ่อนใจนัก ด้วยรักยิ่ง
เพียงแค่เดิน เมินเฉย มิเอ่ยติง
หรือทุกสิ่ง ทิ้งไว้ ให้คิดเอง

ไม่รู้ใจ

...สายลมเล้า ลูบไล้ ผิวกายซ่าน
ริมลำธาร ลานทุ่ง คุ้งละเหวง
ยืนโดดเดี่ยว เปลี่ยวนัก รักวังเวง
แอบหวั่นเกรง ทรวงกร้าว จักร้าวราน

ยินเสียงเจื้อย เรื่อยแจ้ว นกแก้วกู่
ร้องเรียกคู่ รู้ขับ รับเสียงหวาน
ยิ่งอิจฉา ตาท้อ ทรมาน
ภาพวันวาร วนเวียน เหมือนเสี้ยนตำ

เคยหยอกเย้า เราแย้ม ชมแก้มคู่
ชวนชี้ดู จันทร์เด่น เล่นหยอกขำ
ฟังเพลงหวาน ผ่านลม พรมลำนำ
แสนดื่มด่ำ ฉ่ำฤดี ทวีคูณ

มีเธอเคียง เอียงตัก ให้พักหลับ
มั่นมือจับ จากจินต์ มิสิ้นสูญ
มีแต่รัก ภักดิ์ถ้วน ล้วนเพิ่มพูน
ไร้อาดูร แน่แท้ แด่สองเรา

แต่คืนวัน ผันวน ไยคนเปลี่ยน
รักเคยเลี่ยน กลับลาง จืดจางเฉา
ด้วยเหตุผล กลใด ไร้ทางเดา
รู้เพียงเศร้า เข้าแทรก แหลกแล้วใจ

ไม่รู้จิต รู้ใจ รู้ในโชค
เหมือนชะตา ฟ้าโบก ให้โลกไหว
จับเรานั้น กั้นกลาง หรืออย่างไร
จึงทำให้...วันนี้ ไม่มีเธอ...

 

***เมฆา...***

[ไพร พนาวัลย์]

ทุกทุกวันหวั่นไหวดวงใจเหงา
เคยมีเราร่วมสองประคองขวัญ
เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขปลุกชีวัน
เรามีกันและกันเสมอมา

เมื่อมีเธอพี่สุขสนุกสนาน
เริงสำราญยั่วเย้าเราเริงร่า
เฝ้าหยอกล้อคลอเคล้าเจ้าน้ำตา
ทำลิงค่างเข้าหาจนหน้าบาน

มาวันนี้ไม่อยู่เคียงคู่เจ้า
เมื่อสองเราจำพรากจากถิ่นฐาน
แสนสลดทดท้อทรมาน
ดอกรักรานโรยราแทบบ้าตาย

ไม่มีเธอวันนี้พี่หงอยเหงา
คิดถึงรักสองเราเศร้าไม่หาย
เจ้ามีคนเคียงใกล้ไม่เดียวดาย
แต่พี่ชายขาดเจ้าสุดร้าวราน

 

"ปรางค์  สามยอด"

[bpmoon]

เมื่อมีเธอเคียงข้างห่างไหวหวั่น
เมื่อมีเธอเพียรกั้นความเหงาหงอย
เมื่อมีเธอเป็นดั่งฝันวันรอคอย
เมื่อมีเธอไม่ท้อถอยไม่โรยรา...

ไม่มีเธอเท่านั้นพลันหวั่นไหว
ให้หวั่นใจหวั่นทรวงห้วงเหว่หว้า
เธออยู่ไหนไกลเกินจะสบตา
โปรดกลับมาหากันฉันยังคอย...