ขนำเก่า รุงรัง พังทุกเมื่อ
หากไม่เชื่อ ระวัง ครั้งหลับไหล
เศษไม้หัก เกี่ยวแทง แฝงตรงใจ
จะหมองไหม้ เศร้าตรม ซมไปนาน
ใต้ต้นไม้ ใบดก ปรกเงาร่ม
หญ้าดุจพรม รองซับ รับตาหวาน
ใช้ตักต่าง หมอนหนุน อุ่นไอกานต์
ขอนงคราญ พินิจ พิจารณา
จะคอยเฝ้า ขับไส ไล่ยุงริ้น
ที่โบยบิน รบกวน ยวนโทษา
ตรงไหนที่ ล้าปวด นวดให้นา
ขอนิทรา สบาย พักกายมี.
ด.ช. นพ
ตักยังเหลือ ให้หนุน หรือคุณขา
แน่ใจหนา เต็มใจ ให้พื้นที่
เกรงว่าจะ ขมขื่น คนอื่นมี
ถูกเขาตี บีฑา จะว่าไง
หญ้ายังเหลือ เพื่อซับ รองรับนุ่ม
และยังชุ่ม ฉ่ำที่ อยู่ดีไหม
หรือหญ้าแห้ง แหว่งเว้น เป็นหย่อมไป
เพราะมือใคร เขินทึ้ง จับดึงโยน
หากหญ้าเว้า วิ่นแหว่ง ดินแข็งโป๊ก
หัวหูโขก เจ็บหนา ถ้าตักโค่น
ยามเอื้อมมือ ถือไม้ ไล่ยุงโจน
คนนอนโผน หล่นพลั่ก คอหักนา.
"กานต์ฑิตา"
๓ มีนาคม ๒๕๕๔
