ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาญจนธโร]

       
     เรื่อง...ธารรักจากแม่...
     ผู้แต่ง...ปภัสร์...

                           ๐ เลือดในกาย ไหลรวมกัน กลั่นเป็นก้อน
                     ธารอุ่นอ่อน ตะกอนรัก มากความหมาย
                          เฝ้าฟูมฟัก หนักท้องถ่วง หน่วงร่างกาย
                     เก้าเดือนปลาย จึงได้เกิด กำเนิดมา
     
                       ๐  ธารในกาย ไหลรินหลั่ง ดั่งสายฝน
                     เลือดแดงข้น ปนเหงื่อฉ่ำ ร่ำผวา
                          โอ้ย!เจ็บแท้ แม่กรีดร้อง นองน้ำตา
                     ทั่วกายา ช่างร้าวรวด ปวดรำพัน

                       ๐ เสียงอุแว้! ลูกแม่ร้อง ก้องในหู
                     ปลื้มปลาบพรู สู่ใจปริ่ม อิ่มสุขสันต์
                         ในวันนี้ ที่แม่ทุกข์ สุขพอกัน
                     เจ้าลูกขวัญ เทียมแก้วตา ยาใจจอม

                       ๐ บทปฐม บ่มเพาะเจ้า เริ่มคราวนั้น
                     นับแต่วัน รู้ตั้งครรภ์ ท่านถนอม
                         ทนทุกข์ยาก ลำบากแย่ แม่ยินยอม
                     กายใจพร้อม ตรอมหรือสุข เพื่อลูกยา

                       ๐ มองลูกน้อย กลอยใจ ในอ้อมกอด   
                     สองแขนสอด โอบละมุน อุ่นรักษา
                         ถันสองข้าง หลั่งธารรัก จากอกมา
                     อิ่มอุ่นกว่า ธาราใด ให้รำพึง
                               
                       ๐ กว่าเติบใหญ่ ได้พึ่งพา อาศัยเจ้า
                     ทุกข์สุขเคล้า มากมาย ไม่พร่ำถึง
                         สายใจลูก ผูกพัน กลั่นคะนึง
                     เจ้าคิดถึง ห่วงใยแม่ นั้นแค่ใด.....
                         
   

[เมฆา...]

Title : ความผูกผัน..ณ.ลานคำ
Author: เมฆา...



ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ


  ๐ ความผูกผัน..ณ.ลานคำ ๐

๐  ลานคำระบำคัด    กรกระหวัดกลัดอักษร
ชูเด่นเช่นบัวบอน    งามสลอนว่อนเต็มบึง
๐  มีมากแลหลากหลาย  วาดลวดลายสายงามซึ้ง
สวยพราวราวพลับพลึง  แลตะลึงถึงในทรวง
๐  บางดอกออกแนวไหว  รั้งหัวใจให้ห่วงหวง
บ้างก็จ่อเด่นดวง   ดั่งข้าวรวงควงข้าวลาน
๐  ผูกผันกันเป็นภาพ   โสตกำซาบเนตรกำสาส์น
สื่อซึ้งถึงดวงมาน   สะท้อนกาลสะท้านเกลียว
๐  สายใยไขว้บทวรรค  ดุจไหมถักปักแน่นเหนียว
พิเคราะห์เหมาะนักเชียว ประกอบเกี่ยวประดับปัน
๐  ต่างคนด้นต่างคิด   เสกลิขิตจิตรังสรรค์
น้อมนพเคารพกัน     ล้วนผูกผันจารเจือจุน
๐  พี่น้องร้องบอกทัก   ด้วยความรักมักเกื้อหนุน
ขัดเกลาเคล้าการุณย์   ดั่งลานบุญกรุ่นลานคำ
๐  ประหนึ่งคลังความรู้  เอกองค์ครูผู้แนะย้ำ
ให้เราเฝ้าจดจำ    รู้หลักกรรมกานท์กวี
๐  หากน้อยเพียงหนึ่งนิด  คงไร้สิทธิ์มิดราศี
แต่หากล้วนมากมี   ย่อมสุนทรีทุกครายล
๐ อักษรอันอ่อนไหว  ย่อมเกรียงไกรก้องเกริกผล
ประสานกันทุกคน   เพื่อย้ำตนเราคนไทย
๐  จงฉายความเป็นหนึ่ง เฉกบัวบึงพลับพลึงไหว
ผูกผันกันด้วยใจ     รักษาไว้ให้จงนาน....



***เมฆา...***




ปล. ขอเชิญชวนพี่น้องทุกๆท่านส่งกลอนเข้าประกวดกันเยอะๆนะครับรู้สึกว่าเดือนนี้จะเงียบๆนะ..
      เอ๊ะ!หรือว่าแต่ละท่านเตรียมตัวเล่นน้ำสงกรานต์กันแล้วครับเนี่ย..ด้วยความปรารถนาดีจากหัวใจอิอิ..

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ชื่อกลอน: ไม่มีความผูกพัน
ผู้แต่ง:     บ่อเช้งเกี้ยมแขะ(มายาวิน)

มีหนึ่งคำที่ไม่อาจพูดออกไป
ว่าผูกพันกับใครคนไหนบ้าง
เพราะชีวิตของฉันมันอ้างว้าง
และอยู่อย่างเดียวดายมิคลายตรม

แม้เคยรักปักจิตพิศวาส
ก็ต้องพลาดทุกคราพาขื่นขม
ไม่สมหมายคลายหวานต้องซานซม
จึงระทมครวญคร่ำอยู่ร่ำไป

ความผูกพันวันนี้ไม่มีแล้ว
เหมือนดวงแก้วแตกร้าวหมดวาวใส
ชั่วชีวิตติดย้ำแค่ช้ำใจ
ความผูกพัน...ใดใด...จึงไม่มี....  [/color]

             บ่อเช้งเกี้ยมแขะ
          ๒๙+๑  มีนาคม  ๒๕๕๔

[GreenMonkey]

ชื่อบทกลอน : ผูกพัน นิรันดร์กาล
ผู้แต่ง : GreenMonkey

เกิด มานาน ทานทน ร้อนฝนหนาว
จะกี่คราว เธอข้าง ไม่ห่างหาย
ทุกนาที ที่อยู่ เคียงคู่กาย
รักสุดท้าย แม้เกิดใหม่ ให้เป็นเธอ

แก่ ความรัก ปักจิต ไม่คิดเปลี่ยน
แม้วนเวียน วันวาน ผ่านไปเสมอ
อาจเลือนลาง พรางตา ยังหาเจอ
ยังเฝ้าเพ้อ แก่รักนี้ ที่ให้กัน

เจ็บ เมื่อครั้ง ยังหนุ่ม ตกหลุมรัก
อาการหนัก ปางตาย คล้ายใจสั่น
แต่เธอใช้ ใจรักษา อาการนั้น
จนตัวฉัน หมดไข้ ให้หายดี

ตาย จากโลก โศกเศร้า เมื่อเก่าก่อน
ความอาทร ทอถัก รักล้นปรี่
นานเท่าใด ให้กัน ฉันยอมพลี
ใจกายนี้ ยินยอม พร้อมตายแทน

ทุกทุกอย่าง ย่างก้าว เรื่องราวรัก
จึงฟูมฟัก ความผูกพัน อันเหนียวแน่น
ไร้ขอบเขต ขีดคั่น กั้นดินแดน
รักแน่นแฟ้น ฝากสานฝัน นิรันดร์กาล