ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน มีนาคม ๒๕๕๔ ความผูกพัน (สิ้นสุดการประกวด)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 07:08:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: 1 [2] 3
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน มีนาคม ๒๕๕๔ ความผูกพัน (สิ้นสุดการประกวด)  (อ่าน 57614 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 มีนาคม 2011, 02:10:PM
หยาดน้ำค้าJ
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 24



« ตอบ #20 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 02:10:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน: รักห่าง
ผู้แต่ง:  หยาดน้ำค้าง

เวลาพาพี่ล้ำ           ลาไกล
พรากพี่ร้างห่างใจ   ไกลน้อง
กายไกลไม่ไกลใจ   แม้ห่าง รักมั่น
แม้ห่างใจสี่ห้อง      ร่ำร้อง รอเรียม

ด้วยผูกพันมั่นแท้      ในรัก
รักพี่ไม่มีหัก            ห่างร้าง
รักนี้พี่ประจักษ์         มากมั่น นานวัน
ไม่ปล่อยน้องอ้างว้าง   ไม่ร้าง โรยใจ

ผูกใจแม้ห่างร้าง      ลอยไกล
พันพี่พันดวงใจ        มั่นแท้
ใจรักพี่จำใจ          ไกลห่าง ทั้งรัก
รักห่างไม่ผันแก้      แน่ทั้ง รักเรียม     
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มีนาคม 2011, 11:31:PM
ณัฐชรี
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 106
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 126


ยิ่งมืดยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน


« ตอบ #21 เมื่อ: 11 มีนาคม 2011, 11:31:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทโคลง:  ความผูกพัน..ระหว่าง: กวีกับบทกวี
ผู้แต่ง:  วรรณศิลป์



เจียรจารจดแจ่มแจ้ง                        จริงใจ
ยิ้มยื่นยามเยื่อใย                             ยิ่งแย้ม
ลายลักษณ์เริ่มลงไหล                      รินหลั่ง
เติมต่อตามติดแต้ม                         แต่งต้องเตือนตา

สัมพันธ์พาพร่ำเพ้อ                        ผูกพัน
กลอนกาพย์กานท์เกริกกรรณ              กู่ก้อง
ฝากฝังฝึกฝนฝัน                           ฝักใฝ่
ควรค่าคิดคุมคล้อง                        เคร่งค้ำคำขาน

ชนเชี่ยวชาญชาติเชื้อ                    เชิงเชาวน์
ร่วมรักษ์ลายลักษณ์เรา                   เร่งรู้
นับโน้นเนิ่นนานเนา                      เนืองนิตย์
เพลงพจน์พริ้งเพราะผู้                   พรรคพร้อมพากเพียร

ขีดเขียนโคลงคัดข้อ                     ครู่ครา
เหตุแห่งหวงแหนหา                      หัดให้
สร้างสรรค์ศัพท์ศึกษา                    สืบศาสตร์
ทอถักถ่องไทยไท้                        ทักข์แท้เธียรทำ

พริ้วพรำพจน์พร่างพร้อย                 ผูกพัน
พรายภาพเพียงพิศผัน                   ผ่องแผ้ว
พิพัฒน์พิพิธพลัน                        เผยแพร่
พูนภัทรพูนเพริศแพร้ว                   พจน์พริ้งเพลงผาย   กวีเอย.


ศุกร์ ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๔   
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

we will be forever
12 มีนาคม 2011, 01:47:PM
^^Little_Lady^^
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 9
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 18



« ตอบ #22 เมื่อ: 12 มีนาคม 2011, 01:47:PM »
ชุมชนชุมชน


ชื่อผลงาน :  "แด่แม่..ผู้มีรักแท้ที่สุดในโลก"
 
ผู้แต่ง  :  ^^Little_Lady^^



^^ วินาทีแรกลืมตามองฟ้ากว้าง
จำความได้เลือนลางต่างวันผ่าน
สองมือโอบอุ้มกอด..รอดคืบคลาน
โอละเห่..แว่วหวานทุกวันคืน

กอ เอ๋ย กอ ไก่
ปากพร่ำสอนให้ใจหยิบยื่น
เลี้ยงดูปูเสื่อทุกเมื่อเชื่อวันคืน
ยิ้มกริ่มกล้ำกลืน  ไม่ฝืน..ด้วยหัวใจ

จับจูงมือน้อยไม่ปล่อยพัก
จากเด็กน้อยกลอยรักจนเติบใหญ่
สองมือเหนื่อย อ่อนล้า ไม่ลาไกล
ลูกดีชั่วตัวตายไม่วายวาง

สายใยพันผูกลูกกับแม่
คือสายใยแห่งรักแท้ไม่แพ้ห่าง
แม้ชีพวายคลายสิ้นไม่บิ่นบาง
รักลูกแท้แผ่กว้างอย่างผูกพัน ^^

13.45น. 12 มี.ค. 54
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

^^ความรักทำให้ปวดใจ
แต่ทำไมยังคง..โหยหา
ความรักทำให้เสียน้ำตา
แต่ทำไมยังไขว่คว้า..มาครอบครอง ^^
12 มีนาคม 2011, 03:33:PM
eimakak
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 17



« ตอบ #23 เมื่อ: 12 มีนาคม 2011, 03:33:PM »
ชุมชนชุมชน

================

webmaster note

กลอนนี้ลอกคุณ กล่องความทรงจำ  จึงขอตัดสิทธิ์การประกวดและตัดคะแนนกลอนเหลือ 0 คะแนน

==================




...... ไม่มีขวด โหลใสใส อย่างใครเขา ......
ไม่มีดาว พันดาว ให้นับแทน ความเหว่ว้า
มีแค่ใจ ใสใส แต่ไหนแต่ไรมา
มีแค่รักจริง ตลอดเวลา ส่งให้เธอ

..... ไม่มีแม้ นกกะเรียนน้อย เป็นร้อยพัน .....
มีแต่ความผูกพัน คงมั่น สม่ำเสมอ
มีแต่ความจงรัก ภักดิ์ดี ให้กับเธอ
ภาวนาขอพบเจอ ได้อยู่ร่วมกับเธอ นิจนิรันดร์

..... หลับฝันดี .....
ก่อนนอนคืนนี้ ขอเธอ มาอยู่ในอ้อมขวัญ
ฝากสายลม กระซิบอ้อน ผ่านดวงจันทร์
ให้เธอซืมซับ ความห่วงใยจากฉัน  ... และความรักนั้น ยังทบทวี

..... อย่ากังวล .....
อย่าหมองหม่น อันใด นับจากนี้
ความผูกพันยังอยู่ใกล้ ไม่เคยห่างใจ สักนาที
และความรักทั้งหมดที่มี มอบให้เธอคนดี เพียงคนเดียว

 ชอบใจๆ ชอบใจๆ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

I LoVe U Go To ไม่ทิ้งหรอก I ไม่หลอกให้ U ฝันสลาย I จะ LoVe U จนวันตาย โอ้.... ฟังอยู่ได้ Iพูดเล่น
14 มีนาคม 2011, 01:20:PM
tomcubpom
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2



« ตอบ #24 เมื่อ: 14 มีนาคม 2011, 01:20:PM »
ชุมชนชุมชน

                                                         
                                                                     เพราะรัก ไม่ใช่ ความผูกพัน  ไปเที่ยวกันดีกว่า
                                                                            เธอเคยบอกคนสองคนจะรักกัน
                                                                      ความผูกนั้นสำคัญกว่าเสมอ
                                                                      ต้องใกล้ชิด ต้องเห็นหน้า ต้องพบเจอ
                                                                      สำหรับเธอฉันก็แค่คนห่างไกล
                                                                              เธอก็เลยไม่เคยเปิดใจรัก
                                                                      ฉันอกหักเพราะแพ้คนอยู่ใกล้
                                                                      ความผูกพันที่เธอคอยอ้างเรื่อยไป
                                                                      แท้ที่จริงเธอแค่ไม่เคยรักกัน
                                                                               อย่าพูดเลยว่ารักต้องใกล้ชิด
                                                                       เพราะว่าฉันไม่ได้คิดแบบนั้น
                                                                       เพราะความรัก ไม่ใช่ ความผูกพัน
                                                                       เพราะรักคือเธอกับฉันเท่านั้นพอ
ยิ้มแบบรักนะ.. ยิ้มแบบรักนะ.. ยิ้มแบบรักนะ.. หัวเราะยิ้มๆ หัวเราะยิ้มๆ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 มีนาคม 2011, 12:40:AM
บัณฑิตเมืองสิงห์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 378
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 608



« ตอบ #25 เมื่อ: 15 มีนาคม 2011, 12:40:AM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน : ความผูกพัน - ต้นกำเนิดของความรัก
ผู้แต่ง : บัณฑิตเมืองสิงห์


ความผูกพันกันย้ำ ..สม่ำเสมอ
เหมือนต้นเฌอเลอคู่ ..กระจู๋กระจี๋
ประคับประคอง.. สองอย่างหนทางมี
อย่ารีบฉีกปลีกหนี ..ตะบี้ตะบัน

พะเน้าพะนอ.. ข้อหนึ่งตราตรึงจิต
เวลานิจเนืองศรี ..พิถีพิถัน
ควรแบ่งไว้ให้มี ..ทุกวี่ทุกวัน
รำพึงรำพัน.. ฉันเธอเสมอครวญ

ข้อที่สองปองคิด ..สนิทสนม
พะอืดพะอม.. ลมปราณจากมารหวน
ให้มลายหายมิด ..กระบิดกระบวน
กระอักกระอ่วน.. รวนเรเป็นเล่ห์กล

ละมุมละไม.. ใจครองเพียงสองข้อ
มากมายพอท้อเกลือก ..กระเสือกกระสน
กระท่อนกระแท่น.. แม้นปันผูกพันคน
ยังเวียนวกปรกตน ..ทุรนทุราย

สองสิ่งล้ำสำคัญ ..กระชั้นกระชิด
ประดอยประดิด.. จิตรักประจักษ์หมาย
ผูกพันไหนไม่พลัด ..กระจัดกระจาย
ระส่ำระส่าย.. หมายเกิดกำเนิดรัก




บัณฑิตเมืองสิงห์
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 มีนาคม 2011, 02:52:PM
Maxim090
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1



« ตอบ #26 เมื่อ: 15 มีนาคม 2011, 02:52:PM »
ชุมชนชุมชน

 สาวน้อยเซย์ ฮาโหล

 นาทีที่ลูกน้อย          ลืมตา

ยิ้มลูกล้ำเลอค่า         แน่แท้

ร้องเรียกส่งเสียงหา   อ้อมกอด แม่เอย

สายรักผูกรักแม่          มอบให้ลูกยา


  อ้อมกอดของแม่นั้น         อุ่นกาย

เพลงกล่อมให้เจ้าคลาย     ทุกข์ร้อน

ยามไข้ลูกสบาย                 แม่ทุกข์

สายรักช่างซับซ้อน            ลึกซึ้งเกินคำ


  ใจผูกพันรักด้วย             วิญญา

รักแม่ยิ่งกว่าฟ้า                รักเจ้า ลูกเฮย

มือแม่เปรียบหัตถา            ครองภพ

ปัดเป่าความโศกเศร้า        ลูกน้อยร่มเย็น

         

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 มีนาคม 2011, 02:59:PM
เอื้องกุหลาบ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 39



http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=10000187
« ตอบ #27 เมื่อ: 15 มีนาคม 2011, 02:59:PM »
ชุมชนชุมชน

Title : ความผูกพัน..วันไร้เธอ
Author : อัครสุชาติ


ความผูกพัน วันนี้ ไม่มีแล้ว
เพียงลมแผ่ว แว่วยิน ก็สิ้นเสียง
ต้องตรอมตรม พรหมลิขิต เหมือนบิดเอียง
ก็แค่เพียง เพลี่ยงพล้ำ เลยช้ำใจ


ความผูกพัน วันก่อน ไม่ย้อนกลับ
เอื้อมมือจับ ลับหาย ตายไปไหน
หมดกำลัง รั้งฉุด หลุดมือไป
เธอทิ้งไว้ ให้พล่าม ความทรงจำ


ความผูกพัน มันลด จนหมดแล้ว
ไร้วี่แวว แก้วตา พาถลำ
วันหวานเศร้า เข้าถม จมกับคำ
ที่เธอพร่ำ คำรัก ยังปักทรวง


ความผูกพัน วันเก่า ของเราสอง
แม้มันต้อง หมองลง ยังคงหวง
ยังคิดถึง ตรึงใจ อยากไถ่ทวง
วันลุล่วง ดวงมาน เกินต้านมัน


ความผูกพัน กั้นขวาง ด้วยทางเศร้า
ยังมัวเมา ก้าวย่าง บนทางฝัน
สุดท้ายต้อง หมองหมาง กับทางตัน
เราจากกัน พลันห่าง จากทางเธอ


ความผูกพัน ฝันหวาน มันผ่านพ้น
อกโดนชน จนหัก รักเสมอ
จากนี้คง ปลงใจ ไม่พบเจอ
เจ้าหยุดเพ้อ เถอะใจ โปรดไม่จำ

ลาตายดีกว่าตู
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 มีนาคม 2011, 11:31:PM
jt
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 42
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 129



« ตอบ #28 เมื่อ: 16 มีนาคม 2011, 11:31:PM »
ชุมชนชุมชน

  ชื่อบทกลอน : บ่วงความผูกพัน
ผู้แต่ง : JT

ปฏิสนธิ์ ก่นก่อ เป็นหน่อเนื้อ
จนใยเยื่อ เนื้อรัก เริ่มถักสาน
บ่มเพาะร่าง สร้างตน จนเนิ่นนาน
ล่วงเลยกาล ผ่านพ้น เป็นคนเรา

ความผูกพัน อันใด ไฉนแท้
เท่ารักแม่ แก่ลูก ที่ผูกเฝ้า
สายสะดือ ฤาขาด อาจเพียงเยาว์
แต่ใยเล่า สายรัก จักขาดรอน

จนเติบใหญ่ พลัดพราก จากคนรัก
ได้อกหัก หนักมาก จนยากถอน
รับทุกข์ทน จนครา เพลานอน
เงาสะท้อน ตอนช้ำ ระกำทรวง

แต่วันใด ใยรัก ที่ถักร้อย
ได้ล่องลอย คล้อยคลาย ละลายห่วง
เหลือเพียงร่อง รอยรัก กับดักลวง
แต่ปาปบ่วง รัดตน จนวันตาย
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 มีนาคม 2011, 01:36:PM
กระรอกขาว
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 36
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 108



« ตอบ #29 เมื่อ: 18 มีนาคม 2011, 01:36:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน:ผูกพันรัก
ผู้แต่ง:กระรอกขาว
เริ่มแรกรักถักทอมาห่อหุ้ม  สายใยอุ้มโอบใจให้ห่วงหา
อ้อมอกอุ่นเคยกอดตลอดมา  กาลเวลาถักสายทอต่อสัมพันธ์

ความผูกพันคือรักสลักจิต   คือความคิดคือใจคือใฝ่ฝัน
คือเคยคู่เคยอยู่ดูแลกัน      คือคืนวันสานทอห่อหัวใจ

แม้ห่างไกลกายไปแต่ใจอยู่  ยังเคียงคู่ร้อยพันไม่หวั่นไหว
แม้ผ่านปีวันเดือนที่เคลื่อนไป    แต่หัวใจคงพันผูกทุกเวลา
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 มีนาคม 2011, 05:45:PM
jame
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8



« ตอบ #30 เมื่อ: 20 มีนาคม 2011, 05:45:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน : รอ คอย รัก กัน ในวานยังค่ำ
ผู้แต่ง : มายด์

รอสองนานเธอยังไม่มา
รอกี่นานเธอยังไม่หมาย
รอกี่ทีมีแต่กาย
รอเท่าไรวานหวานยังไม่มี

คอยเท่าไรไหนต้องคอย
คอยไม่หมายได้ไม่หวานใจ
คอยกี่แห่งมีกี่หนอยู่รอบกาย
คอยมากมายไหนล่ะเธออยู่ไหนกัน

รักเธออยู่กี่หนถึงหมายกัน
รักกี่วันให้ถึงฝันอันที่หวัง
รักกี่ครั้งที่เธอเหงาเราคู่ไกล
รักเข้าไปในจริง ๆ มีแต่เงา

กันแต่คอยค่อยๆไปในที่ฝัน
กันแต่บันดาลให้เราได้เจอคู่
กันแต่อยู่ในใจกายใจในฝัน
กันผูกผันรักกันวานยังค่ำเอย
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 มีนาคม 2011, 06:49:PM
palmfa
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 5
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 12



« ตอบ #31 เมื่อ: 20 มีนาคม 2011, 06:49:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน:จากห่างไกล
 
ชื่อผู้แต่ง:palmfa
                     
                ความผูกพันธ์ของเราเคยไกลห่าง      จากเจือจางบางเบาเป็นสดใส  อายแบบน่ารัก
              เพราะมีแต่ความรักความเข้าใจ            ตลอดไปมีเธอเคียงข้างกัน ยิ้มแบบรักนะ..

                ต่อจากนี้ไม่มีความอ้างว้าง              แสงสว่างนำพาแม้ทางกั้น สาวน้อยหัวเราะ
               ต่อจากนี้จะมีเพียงกันและกัน             สู่ความฝันของเราทั้งสองคน ยิ้มแก้มแดง

                 แม้จะยากลำบากสักเท่าไร              แต่หัวใจจะยังคงสู้ต่อ ยิ้มหน้าใส
               ขอแค่เพียงมีเธอเท่านั้นพอ               จะเติมต่อความผูกพันธ์ยาวนาน


                 
                       
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 มีนาคม 2011, 10:55:PM
จันทรา..ราตรีกานท์
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 16


จันทรา..แสงนวล


« ตอบ #32 เมื่อ: 20 มีนาคม 2011, 10:55:PM »
ชุมชนชุมชน

~๐ ความผูกพัน..พันผูกความ ๐~
โดย...จันทรา
 

...๐ เริ่มจากพบ..สัมพันธ์..ขั้นรู้จัก
การทายทัก..แรกเจอ..เสมอเหมือน
ยิ่งนานวัน..ผันผ่าน..มิลางเลือน
จากเป็นเพื่อน..เคลื่อนครบ..บรรจบใจ...๐

...๐ เมื่อสัมพันธ์..ขั้นต่อ..ขอเป็นแฟน
เดินควงแขน..แดนสรวง..ช่วงสุขใส
เรามีกัน..มั่นแท้..แน่หทัย
แม้มีภัย..ร่วมด้วย..ช่วยฝ่าฟัน...๐

...๐ คือระดับ..ขับเคลื่อน..เลื่อนชีวิต
ถูกลิขิต..ติดไว้..ที่ปลายฝัน
ด้วยความรัก..ที่มี..ให้แก่กัน
ความผูกพัน..จึงเกิด..เฉิดฉายแวว...๐

...๐ ครั้นลวงเลย..เผยความ..ตามนิสัย
ธาตุแท้นัย..ตัวตน..คนหางแถว
จึงถอยห่าง..ทางฝัน..กั้นเขตแนว
ลืมสิ้นแล้ว..รักก่อน..ตอนแรกรัก...๐

...๐ เมื่อครอบครัว..ตัวอย่าง..หาทางออก
ดั่งสำรอก..ยอกยิ่ง..ทุกสิ่งหนัก
มิอาจอยู่..สู้ต่อ..ชะลอพัก
จึงแตกหัก..รักนี้..ที่สร้างมา...๐

...๐ นี่แหละคือ สัมพันธ์ ขั้นสุดท้าย
ที่กลับกลาย..เป็นจบ..ลบปัญหา
พี่น้องเอ๋ย..เคยมั่น..ลั่นสัจจา
ล้วนเป็นค่า..ว่านั่น..พันผูกความ....๐

จันทรา..ราตรีกานท์


ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

สุริยันที่แรงกล้า...บางเวลาก็แพ้จันทร์
22 มีนาคม 2011, 02:24:PM
คนเผาถ่าน
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 129
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 297


FROM HERE TO ETERNITY


profile.php?id=10000208
« ตอบ #33 เมื่อ: 22 มีนาคม 2011, 02:24:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน..ครอบครัวบ้านกลอนไทย
แต่งโดย....คนเผาถ่าน



...~ จากทารกอ่านกลอนตอนแรกเริ่ม
ค่อยค่อยเติมอักษรกลอนในฝัน
ได้มวลมิตรช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
จึงผูกพันฉันท์มิตรสนิทใจ

บทกลอนดีมีอยู่ครูช่วยสอน
บางวรรคตอนผิดแปลกแยกแก้ไข
เพื่อคงอยู่รู้ซึ้งถึงกลอนไทย
จึงเลื่อนไปสู่กวีที่ต้องการ

กดคะแนนบวกเพิ่มเติมพลัง
มีความหวังก้าวสู่ผู้สืบสาส์น
ร่วมผนึกฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ
นี่คือบ้านพี่น้องของพวกเรา

ดุจญาติมิตรศิษย์ครูผู้ขับขาน
อักษรกานท์ยืนยงคงเสลา
ผูกพันรักถักทอต่อนานเนา
ที่ถิ่นเหย้าสืบสานบ้านกลอนไทย...~

~ คนเผาถ่าน ~


ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ด้วยฤทธิ์แรงแห่งรักสลักจิต   จึงลิขิตบทกลอนอักษรศิลป์
22 มีนาคม 2011, 05:03:PM
อักษรศิลป์
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 83
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 155



« ตอบ #34 เมื่อ: 22 มีนาคม 2011, 05:03:PM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน...ผูกเชือกแก้ง่าย ผูกพันแก้ยาก..
ผู้แต่ง... อักษรศิลป์
 
@.ผูกเชือกไว้ยังมีวิธีแก้
ผูกเรือแพแก้ได้ง่ายหนักหนา
ผูกสิ่งใดก็แกะได้คลายออกมา
แต่ผูกพันนั้นยากหาวิธีคลาย

@.ใช้หัวใจกันและกันนั้นเป็นเชือก
เราต่างเลือกผูกกันเป็นมั่นหมาย
ใช้เวลาเป็นเงื่อนทองคล้องใจกาย
กับหนึ่งด้ายความสัมพันธ์นั้นผูกเรา

@.จนกลายเป็นผูกพันเราสรรค์สร้าง
ระยะทางเวลาพาอับเฉา
ยิ่งผูกนานเชือกสัมพันธ์นั้นบาดเอา
จึงต้องเศร้าหาทางแก้แม้ผูกพัน

@.แต่ยิ่งแก้เท่าไรใจยิ่งเจ็บ
แกะแล้วเล็บไปข่วนใจให้ไหวสั่น
เนื่องจากเราใช้หัวใจผูกให้กัน
ทางแก้นั้นนั่นหรือ คือ เสียใจ


ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ     กองขยะดูดีดียังมีศิลป์"
22 มีนาคม 2011, 10:50:PM
แมวเหมียว
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 68
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 177



« ตอบ #35 เมื่อ: 22 มีนาคม 2011, 10:50:PM »
ชุมชนชุมชน

Title : ความผูกพัน จากเงื่อนรัก สู่ทางสายรุ้ง
Author : แมวเหมียว

ความผูกพันนั้นเสมือนเงื่อนชนัก
มาผูกรักสลักใจไม่เลือนหาย
เวลาผันสัมพันธ์เราไม่เก่าคลาย
ยังทักทายปรายยิ้มพริ้มให้กัน


ความผูกพันนั้นเพิ่มเติมดวงจิต
จากเหล่ามิตรผิดเตือนและเพื่อนฉัน
จากผองชนคนไทยเข้าใจกัน
แต่งเติมฝันวันหน้ามาอำนวย


ความผูกพันนั้นไม่ต่างกับทางลาด
ที่ประกาศวาดเส้นเป็นทางสวย
ในหัวใจไม่จำเป็นต้องเด่นรวย
เพียงร่วมด้วยช่วยเหลือกันนั่นคือไทย


ความผูกพันนั้นคล้ายกับสายรุ้ง
เจ็ดสีมุ่งรุ่งสว่างส่องทางใส
แสงระเรื่อเมื่อวานประสานใจ
มั่นคงในอุ่นไอรักสามัคคี
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
24 มีนาคม 2011, 11:04:AM
BangPlaMa
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 35
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 66



« ตอบ #36 เมื่อ: 24 มีนาคม 2011, 11:04:AM »
ชุมชนชุมชน

ชื่อบทกลอน  :   ความผูกพันฉันน้องพี่ไทยญี่ปุ่น
ผู้แต่ง   :       BangPlaMa

๐โอบอาทิตย์อุทัยไทยทุกทิศ               คนละนิดอุทิศรวมร่วมปลอบขวัญ
แด่ญี่ปุ่นจุนเจือช่วยเหลือกัน                 ดวงตะวันต้องกลับมากล้าร้อนแรง
๐แผ่นดินไหวไม่หมดหวังตั้งสติ             สึนามิโถมทลายเมืองหลายแห่ง
ชาวญี่ปุ่นมีวินัยได้แสดง                       ความเข้มแข็งให้โลกเห็นเป็นพยาน
๐ไม่แย่งยื้อหรือถือสิทธิ์ทำผิดกฎ           แม้ต้องอดข้าวปลาขาดอาหาร
ไม่ปริปากฟังภาครัฐมาจัดการ               หน่วยทหารเขาส่งไปในทันที
๐ญี่ปุ่นไทยผูกไมตรีมีประวัติ                 สืบแน่ชัดเคยเรืองรุ่งครั้งกรุงศรี
เป็นทหารร่วมรักษาเขตธานี                  สัมพันธ์นี้ชาวไทยไม่ลืมเลือน
๐ความผูกพันฉันน้องพี่ไทยญี่ปุ่น           ช่างอบอุ่นหาไหนไม่มีเหมือน
ยามไทยเจ็บเหน็บหนาวเช่นดาวเดือน    อาทิตย์เคลื่อนมาช่วยไทยในบัดดล
๐แต่วันนี้ตะวันนั้นอ่อนแสง                    ต้องขอแรงดาวเดื่อนเกลื่อนเวหน
รวมแรงทรัพย์กับแรงใจไทยทุกคน         ให้อาทิตย์อดทนพ้นผ่านภัย
๐ต้องกลับมาส่องแสงอันแรงกล้า            เศรษฐกิจรุดหน้าอย่าสงสัย
ชาวญี่ปุ่นสามัคคีมีวินัย                          และอาทิตย์จะอุทัยไปนิรันดร์
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 มีนาคม 2011, 10:46:PM
เอ๊พ
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 82
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 157



« ตอบ #37 เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 10:46:PM »
ชุมชนชุมชน


ขออนุญาตจัดเรียงกลอนเพื่อการอ่านสะดวกอีกครั้งหนึ่งครับ จ๋อยจนเหงื่อตก ต้องขออภัยอย่างยิ่ง
                                                  ชื่อบทกลอน: ผูกพันกรรม
                                                          ผู้แต่ง    : ape

                                           มรรคาจิตของใครผูกไว้หนึ่ง
                                                  แม้นฝืนดึงเท่าไรไม่หันเห
                                                    ขึงพาดวางกำหนดไว้ไม่รวนเร
                                                       ให้เดินเซอย่างไรได้ทางเดียว

                                               เป็นหนทางจิตจรดกำหนดแน่
                                                  บันดาลแท้กรรมสร้างไม่เฉลียว
                                                     สั่งสมมาปางชาติประหลาดเชียว
                                                        ผูกเป็นเกลียวเกาะนิ่งตะกอนใน

                                                ลิขิตรดบทวาดเป็นภาพลักษณ์
                                                   พันผูกพักตร์เลขผาดประกาศไสย
                                                      บุพการแก้วเกลอเสมอใจ
                                                         พรหมส่งให้ภูมิเกิดประเสริฐครัน

                                                แผ่นดินสานงานชอบประกอบหนอ
                                                   อีกคนรอขอคู่ตุนาหงัน
                                                     มาจากจิตเจตน์สรรค์สารพัน
                                                        สิ่งหมื่นอันวิบากพ่วงจากห่วงกรรม

                                                ผูกพันไว้รอบดวงใสบริสุทธิ์
                                                   โมหะหลุดแก่งแย่งแทงถลำ
                                                       ว่ายเวียนในวัฏฏะสงสารนำ
                                                          ร้อยรอยธรรมครบล่วง พ้นบ่วงมาร

                                                               

                                                                    ยิ้มให้จ้ะ  ยิ้มให้จ้ะ 
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 มีนาคม 2011, 10:51:AM
sati
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 23
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 96



« ตอบ #38 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 10:51:AM »
ชุมชนชุมชน

                          ชื่อบทกลอน    สรรพสิ่งผูกพัน
                          ชื่อผู้แต่ง       sati

                                 
     มนุษย์เรานี้           มากมีพันผูก
ความรักแม่ลูก            พันผูกดวงจิต
     นกคู่กับฟ้า            น้ำ-ปลาคู่คิด
พระจันทร์อาทิตย์         มีจิตผูกพัน
     ร้อนเย็นคู่โลก         ทุกข์โศกสุขสันต์
ล้วนแต่คู่กัน                 ไม่ผันเปลี่ยนแปร
     หนาวมาอุ่นคลาย      สุขกายแน่แท้
เย็นค่ำนั้นแก้                 แสงแผ่อรุณ
     สัตว์น้อยสัตว์ใหญ่     ป่าได้เกื้อหนุน
ช่วยเหลือเจือจุน             บุญคุณล้นปรี่
     สรรพสิ่งผูกพัน         คู่กันมากมี
ดำรงชีวี                       สุขีนิรันดร์
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"พอเพียง แค่นี้ก็เพียงพอ"
26 มีนาคม 2011, 03:27:PM
ข้าวโพดขาว
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 5



« ตอบ #39 เมื่อ: 26 มีนาคม 2011, 03:27:PM »
ชุมชนชุมชน


 อ้อนหน่อย อ้อนหน่อย อ้อนหน่อย
ชื่อบทกลอน..ความผูกพัน..เมื่อฉันพบเธอ

ชื่อผู้แต่ง..ข้าวโพดขาว..

ตั้งแต่เรา...ได้พบกันวันนั้น
เหมือนเคยรู้จักกันมานานหนักหนา
รู้สึกคุ้นเคยทุกครั้งที่สบตา
ดั่งกับว่ารู้จักกันมาแสนนาน

จะเพราะอะไรอธิบายไม่ถูก
ความผูกพันจึงเริ่มปลูกสาน
เธอ..เป็นคนทำให้รักเราเบ่งบาน
และวันนี้ อยากให้เรามีกันตลอดไป

จะหัวเราะ จะยิ้ม หรือพูดจา
ทุกกริยาเธอ..ทำให้ฉันหวั่นไหว
รักเธอคนนี้..จนหมดหัวใจ
บอกไม่ได้เพราะอะไรรักเธอจัง

เพราะความผูกพันใช่หรือเปล่า
ทุกเรื่องราวเธอเข้ามาสร้างความหวัง
เติมเต็มส่วนที่ขาดหายให้ใจมีพลัง
เธอคอยฉุดรั้งให้ก้าวย่างอย่างมั่นใจ

มีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง
คอยเฝ้าฝันซึ้งซึ้งจนวาบไหว
โอ้..ใจเอ๋ยรักเธอ หลงเธอ หรืออย่างไร
จึงอยากผูกพันทั้งใจและกายให้ยั่งยืน




 ปลื้มจัง ปลื้มจัง ปลื้มจัง
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


คำบางคำพูดออกมาไม่ได้ ก็เลยมาขยายเป็นกลอน
หน้า: 1 [2] 3
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s