ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดิษฐา]

หัวข้อประกวดกลอนประจำเดือน มีนาคม ๒๕๕๔ ... ความผูกพัน...


ผลการให้คะแนน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดกลอน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดเก่าๆ
>>> คลิ๊กที่นี่


กติกา
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิกให้สมัครสมาชิก่อนที่ !!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 คน
5. ผู้ที่ได้รางวัลชนะเลิศของเดือนนั้นๆ จะต้องเป็นกรรมการของเดือนถัดไปด้วย มิฉะนั้นจะขอคะแนนคืน

เมื่อหมดเวลารับผลงาน จะมีแบบฟอร์มกลอนประจำเดือนนั้น ที่มีบทกลอน + ผู้แต่ง ส่งไปเพื่อให้กรอกคะแนน ซึ่งกรรมการทุกท่านจะได้รับคะแนน 5 คะแนนเป็นน้ำใจจ้ะ

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

ชื่อบทกลอน : ...................................
ผู้แต่ง : ..............................

รางวัล    
 
1. รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com

2. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้รับ 12 คะแนน

3. รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้รับ 9 คะแนน

4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน

5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน

6. และสำหรับ Class ธรรมดา (ชื่อคลาสอักษรเหลือง) หากติดอันดับ 1 ใน 6 จะได้ปรับคะแนนเป็น 20 และเป็น SP Class LV1 ทันที 


ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่

เมื่อประกาศผลการประกวดกลอนแล้ว จะบวกคะแนนไปให้ใน profile ทันที (ไม่ได้มีการแจ้งแต่อย่างใด)

ใช้เกณฑ์การตัดสิน (5 ธ.ค.53) จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[tanapok]

ชื่อบทกลอน ...ที่นี้  มากมีความทรงจำ
ชื่อผู้แต่ง.......tanapok

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

เสียงที่เคยฟังยังแว่ว    อยู่ในใจฉัน

เพลงเดิม เดิม  ที่เคยร้องตะโกนด้วยกัน

ผ่านมาถึงวันนี้นั้น     ฉันก้ยังฟัง เป็นประจำ


เหมือนกันแหละ หมอนใบเก่า

รูปภาพสองเรา   หยอกเย้า เล่นกันขำ ๆ

แผลเป็นที่ศอกซ้าย   โดนเธอผลักใส่ขอนไม้  ทำให้จดจำ

เสียงด่า  เสียงตะคอก  และทุก ๆ การกระทำ   ยังมีในให้ย้ำ   ความทรงจำมากมาย


ย้อนเรื่องถ้อยคำให้กันฟัง

บางครั้งชอบ  บางครั้งซึ้งจัง   ถูกใจหลาย

บางบทบางตอน   ว่าได้ย้อกย้อน  หัวใจจะวาย

บางถ้อยที่กระจัดกระจาย  แต่ก็รวบรวมไว้  ให้ห่วงใยกัน


แม้เวลาผ่านเลย

อยากให้เธอรู้ว่าไม่มีวันเลย   ความทรงจำจะเลือนหาย จากใจฉัน

มิตรภาพที่ดี  สร้างความสำพันธ์มากมี  รู้สึกถึงทุกที   ที่อ่านมัน

แม้จะเลอะเทอะบ้าง  แต่ความทรงจำไม่เคยย้าย จากที่นั่น  บ้านกลอนไทยของฉัน  และเธอ

 

[คนแบกไมค์]

ชื่อบทกลอน  ด้วยรักและผูกพัน
ชื่อผู้แต่ง      ♪♫mercury♫♪

ด้วยรักและผูกพัน
สมานฉันท์ด้วยไมตรี
ผูกมิตรด้วยภักดี
กับรอยยิ้มที่จรุงใจ
อาจทำความร้าวฉาน
มีมานานมลายไป
พวกเรารู้แก่ใจ
ความยิ่งใหญ่อยู่ที่ใคร
เรามีชาติศาสน์กษัตริย์
ที่ยืนหยัดแผ่นดินไทย
รัก..ผูกพันกันไว้
ให้ชาติไทยได้ยินยง.
 

[กล่องความทรงจำ]

ชื่อบทกลอน : "รักและผูกพัน...จากหัวใจ"
ผู้แต่ง : กล่องความทรงจำ


 


...... ไม่มีขวด โหลใสใส อย่างใครเขา ......
ไม่มีดาว พันดาว ให้นับแทน ความเหว่ว้า
มีแค่ใจ ใสใส แต่ไหนแต่ไรมา
มีแค่รักจริง ตลอดเวลา ส่งให้เธอ

..... ไม่มีแม้ นกกะเรียนน้อย เป็นร้อยพัน .....
มีแต่ความผูกพัน คงมั่น สม่ำเสมอ
มีแต่ความจงรัก ภักดิ์ดี ให้กับเธอ
ภาวนาขอพบเจอ ได้อยู่ร่วมกับเธอ นิจนิรันดร์

..... หลับฝันดี .....
ก่อนนอนคืนนี้ ขอเธอ มาอยู่ในอ้อมขวัญ
ฝากสายลม กระซิบอ้อน ผ่านดวงจันทร์
ให้เธอซืมซับ ความห่วงใยจากฉัน  ... และความรักนั้น ยังทบทวี

..... อย่ากังวล .....
อย่าหมองหม่น อันใด นับจากนี้
ความผูกพันยังอยู่ใกล้ ไม่เคยห่างใจ สักนาที
และความรักทั้งหมดที่มี มอบให้เธอคนดี เพียงคนเดียว

 



.....

***ขอแก้ไขชื่อบทกลอนค่ะ****

[jame]

ชื่อบทกลอน : ไมตรีคิดถึงกันฉันเธอ
ผู้แต่ง : มายด์


----------------------------------------

  ผูกพันมีไมตรีเกินเต็มร้อย
เป็นอย่างน้อยให้น้ำใจ
มากกว่าให้ใครใคร
แค่น้ำใจในไมตรี

  ทุกอย่างวางเพรียบพร้อม
สองมือคล้องความผูกผัน
นอนหลับฝันกันและกัน
มีแต่อันผูกใจใฝ่หาเธอ

  ไปไหนใจละเมอ
ใครจะเอ๋อรออยู่นาน
ผูกผันนานเป็นกาล
มีแต่วานอันหวานใจ

   ชวนคิดปิดบอกใจ
ใครที่ไหนจะมาถาม
คิดถึงตามทุกวัน
มีแต่ฉันนั้นรอเธอ

  ทุกอย่างวางในใจ
ใครก็ใครนั้นมาถาม
ทุกยามฉันคิดถึง
มีแต่พึ่งกันและกัน

  บอกใจให้ใครถาม
รอเฝ้ายามนั้นคิดถึง
ผูกใจถึงละเมอ
มีแต่เธอรอขวัญใจ

----------------------------------------

[โบ้ พรหมราช]

ชื่อบทกลอน..................หวังผูกพันธ์ในวันเกิด
ผู้แต่ง...............โบ้   พรหมราช

๏  เข้าปีเถาะตรีศกตกเดือนสาม   ดิถีงามสองพันพุทธพรรษา
กับห้าร้อยห้าสิบสี่แห่งทิวา      เดือนมีนาวันที่สองต้องมงคล
   ๏ จึงนึกกลอนพันผูกดั่งปลูกรัก   ใจสมัครเหนียวแน่นแก่นโกศล
สารภาพบอกรักใครสักคน      ขอปวงชนรับรู้และดูไป
   ๏รักนางน้องศิริพรก่อนวันเกิด      จึงตรองเลิศอันยามงามไสว
ขอใจภักดิ์สลักเธอเพ้อรำไพ      ขอนวลใยตอบรับสดับฟัง
   ๏แม้ตัวเป็นเห็นแล้วแก้วตาเอ๋ย      เธอก็เคยมีมาสุดฟ้าสังข์
ผ่านกี่คนบอกมาอย่าปิดบัง      จะรอฟังจนจบครบกระบวน
   ๏แล้วจะเอ่ยวาจาอาภาพูด      กล่าวคำสูตรบอกรักภักดิ์ฉนวน
มาคบกันสุขสันต์ทุกวันนวล      เธอจงมาเป็นส่วนของชีวัน
   ๏จะเฝ้าภักดิ์รักษาดวงตาใส      จะเฝ้าดูฤทัยให้สุขสันต์
จะเฝ้าบ่มความรักชั่วนิรันดร์      จะสานฝันเธอนั้นให้มันจริง
   ๏จะเฝ้าบอกคำรักไม่พักหยุด      จะเป็นพุทธนำเธอในทุกสิ่ง
จะพาเธอห่างทุกข์ทุกข์ประวิง      จะพาเธอเดินวิ่งรอบโลกา
   ๏จะกันฝนกันแดดแผดผิวหนัง   จะระวังปวงภัยใจรักษา
จะขัดสีฉวีวรรณนวลขวัญตา      ตราบฉันสิ้นอุรายังอาวรณ์
   ๏จะพันธ์ผูกปลูกฝังพลังจิต      มอบชีวิตให้เธอเพ็อสมร
จะโอบอุ้มเธอในบังอร      ขอเถิดนะศิริพรเป็นแฟนกัน

[jk]

                            ชื่อบทกลอน......ความผูกพัน
                                   ชื่อผู้แต่ง...JKทารกน้อย


                                     ความผูกพัน   พันผูก   คือลูกรัก
                                     ให้ตระหนัก    รักแท้   คือแม่ฉัน
                                     เฝ้าถะน้อม   กล่อมจิต   ทุกคืนวัน
                                     ความผูกพัน   หนักแน่น  ไม่แคลนคลาย


                                     ถึงแม้เหนื่อย   เพียงใด   ให้ลูกอิ่ม
                                     ยามลูกยิ้ม   แม่สุข    ทุกข์เหือดหาย
                                     ขออย่างเดียว   ให้ลูก   สุขสบาย
                                     แม่ยอมตาย   ขอเพียงลูก   อยู่สุขเอย


                                     เมื่อเจ้าป่วย   ใครเล่า   เฝ้ารักษา
                                     หาหยุกยา    มาให้   คือใครหรือ
                                     เมื่อเจ้าล้ม   ใครผยุง   คอยส่งมือ
                                     ใครน่ะหรื    ที่แท้   แม่ฉันเอง


                                     เพราะว่ามี   สายใย   ความพันผูก
                                     ก็เพราะลูก   คือดวงแก้ว   แห่งดวงใจ
                                     คอยปกปัก   ปัดป้อง   ป้องผองภัย
                                     เพื่อมิให้     ลูกยา    ต้องระทม

[LyLy]

ชื่อบทกลอน : ..ความผูกพันระหว่างเราสองคน..
ผู้แต่ง : ..LyLy..

ความผูกพัน ที่มี ของเราสอง
ที่เคยมอง ดูเหมือน เป็นแค่เพื่อน
ในใจฉัน นั้นยัง คงตักเตือน
อย่ามองไป ให้มาก กว่าเพื่อนเลย

ความรักนั้น ของเรา ยังคงอยู่
ยังคงคู่ ดวงใจ นี้ของฉัน
แล้วเธอหละ คิดว่า ยังไงกัน
แล้วตัวฉัน อยู่มั้ย ในใจเธอ

                            

[LyLy]

ชื่อบทกลอน : ......วันเวลาเก่าเก่าที่ผ่านมา.....
ผู้แต่ง : .....LyLy.....

วันเวลา เก่าเก่า จำได้มั้ย
ที่จิตใจ ของฉัน นั้นทวงถาม
ความเป็นห่วง ที่ให้ ทุกวันวาน
ความผูกพัน ที่ไม่ เคยถูกลืม

ทุกคำพูด ของเธอ ฉันจำได้
ยังเก็บไว้ ในใจ นี้ของฉัน
ทุกความสุข จำไว้ ทุกคืนวัน
ความผูกพัน นี้จะอยู่ ตลอดไป

[benkung69]

       นี้คงเป็นแค่ความผูกพัน
เพราะเธอเปนเพื่อนฉัน...มาตั้งแต่ไหน
ได้คุย...ได้เจอหน้า...ได้หยอกล้อทุกวันไป
แต่สิ่งที่คิดในใจ ไม่ใช่เพื่อนได้ไหม...ตอบฉันที

       กับเวลาที่ผ่านมา
เธอทำให้ฉันมีค่าเกินคำว่าน้องพี่
ไม่รู้หรอกนะ...ที่เธอทำเป็นแสนดี
มันคือความรักที่ล้นปรี่หรือ...แค่ความผูกพันที่มีในหัวใจ


 

[กัลมลี*]

ชื่อบทกลอน : "ความผูกพัน" ยังรอ...เธอต่อเติม
ผู้แต่ง : pink*





ดูเหมือนว่าสองเราต่างเศร้าสร้อย
ยามเดินคล้อยหลังให้...ไปไกลห่าง
มีความเงียบเป็นเงา...เหงาร่วมทาง
ทั้งเคว้งคว้างว่างเปล่า...เกินกล่าวลา

เพราะไม่อาจคิดฝันถึงวันพรุ่ง
ต่างต้องมุ่งตามฝันของวันหน้า
จนรีบร้อนไปบ้างในบางครา
ลืมวาจานับพัน...สัญญาไว้

ใจเล็กเล็กลึกลึกรู้สึกเจ็บ
ต้องข่มเก็บความคิด...ไร้สิทธิ์ใฝ่
ภาวนา...ว่าพบกัน...ในวันใด
เพียงขอให้ทุกอย่าง...ยังเหมือนเดิม

ถ้าหากเธอเหงาใจในวันนี้
ถึงห่างกันนานปี...มีทางเริ่ม
"ความผูกพัน" ยังรอ...เธอต่อเติม
ถึงไม่เพิ่ม...ก็อย่าลด...จนหมดลง

[กล่องความทรงจำ]

ชื่อบทกลอน ... ความผูกพัน ซื้อความรักไม่ได้
ผู้แต่ง ... กล่องคามทรงจำ


... อยู่ใกล้ใกล้ ...
แต่ไม่มีปัญญา อะไร จะไขว่คว้า
ทำได้แค่เอื้อมมือ แต่ไม่อาจสัมผัส ดึงใจเธอมา
เป็นได้แค่ที่ปรึกษา รับฟังปัญหา ระหว่างเขาและเธอ

... เอาใจใส่ ...
คอยอยู่เป็นกำลังใจ และห่วงใย อย่างสม่ำเสมอ
แต่ไม่เคย รับรู้ได้เลยนะ หัวใจของเธอ
ความหวังดี กลายเป็นความเพ้อเจ้อ ... กลายเป็นทำให้เธอ รู้สึกรำคาญ

... แต่เขาไม่ต้องทำอะไร ....
กลับได้ใจเธอไป ... ฉันสิ ต้องแอบร้องไห้ อย่างน่าสงสาร
สงสารหัวใจ ที่เป็นไป ด้วยความร้าวราน
เจ็บใจ ความไหวหวาน ที่เกิดมี

... เราอยู่ใกล้กันเกินไป ....
ความผูกพัน บังคับให้เป็นความรักไม่ได้ ฉันรู้อยู่แก่ใจนี้
ความสำคัญ คนใกล้ใจ จึงไม่ได้มีค่าอะไร ในความดี
กลายเป็นเรื่องธรรมดา ของทุกวันที่ต้องมี ฉันคนนี้คอยเอาใจ

... ความรัก ...
ไม่สามารถ ทึกทัก หรือบังคับได้
ความผูกพัน ไม่สามารถกำหนด ให้ชนะใจ
ฉันผิดเอง ที่หวั่นไหว .... และหวังว่าสักวันจะได้ หัวใจของเธอ


 
     

[benkung69]

ชื่อผลงาน...แค่ความผูกพันที่มี....ในหัวใจ     
ผู้แต่ง....l3enkung

 
       นี้คงเป็นแค่ความผูกพัน
เพราะเธอเปนเพื่อนฉัน...มาตั้งแต่ไหน
ได้คุย...ได้เจอหน้า...ได้หยอกล้อทุกวันไป
แต่สิ่งที่คิดในใจ ไม่ใช่เพื่อนได้ไหม...ตอบฉันที

       กับเวลาที่ผ่านมา
เธอทำให้ฉันมีค่าเกินคำว่าน้องพี่
ไม่รู้หรอกนะ...ที่เธอทำเป็นแสนดี
มันคือความรักที่ล้นปรี่หรือ...แค่ความผูกพันที่มีในหัวใจ

[bpmoon]

ชื่อบทกลอน:  ผูกพัน วันมีเธอ
ชื่อผู้แต่ง:  bpmoon

อาจเป็นเพราะความผูกพันทำหวั่นไหว
เริ่มก่อตัวเมื่อใดใจใคร่รู้
เฝ้าค้นหาคำตอบกันน่าดู
แต่ที่รู้คือเรื่องรัก..ถักทอใจ...

กาลเวลาที่หมุนเปลี่ยนและเวียนนั้น
คือใครกันย้ำใจเตือนเหมือนฝันใฝ่
ก้าวเข้ามาทักทาย ด้วยห่วงใย
จนผูกใจผูกพันถึงวันนี้...

ทุกเรื่องราวคราวรู้สึกให้นึกคิด
คอยพินิจตรึกตรองถ่องถ้วนถี่
มากมายล้นเกินเอ่ยถ้อยวจี
ในฤดีผูกพัน...จากวันวาน...

ทางข้างหน้าเป็นอย่างไรมิใคร่รู้
คงเป็นอยู่กับวันนี้ที่แสนหวาน
เมื่อมีเธอจับมือก้าว ข้ามผ่านกาล
เก็บไว้นานรักนี้..ที่มีกัน...

[ธารินทร์]

.. เพียงบางสิ่ง ..
.. ธารินทร์ ..

เพียงบางสิ่งสั่นไหวในสายลมอ่อน
ก็สัมผัสความอาทรของเธอได้
เพียงเสียงกระซิบจากปลายฟ้าไกล
ก็ดังก้องในหัวใจใครอีกคน

เพียงจังหวะหนึ่งของความคิดถึง
ความรู้สึกจากก้นบึ้งก็ท่วมท้น
เพียงหนึ่งเสี้ยวห่วงไยจากใครบางคน
ก็มากล้นจนอบอุ่นกรุ่นในใจ

[มะเขียบ]

ชื่อผลงาน ......... สายเลือดสัมพันธ์
                 ผู้แต่ง      ......... มะเขียบ




โอ้ว่าอุ่น กรุ่นใน เลือดไทยมิ่ง
ชื่น อกอิง ติงภพ สบแดนแก้ว
ขนบวัฒน์ จัดสม อบรมแนว
กว่าเพริดแพร้ว แว่วคำชัด สวัสดี

 พระพุทธค้ำ ธรรมสอน มาก่อนเก่า
แล้วขัดเกลา เผ่าไทยพร้อม ประนอมศรี
ให้ละบาป ทราบกระทำ คุณความดี
แผ่นดินนี้ มีผูกพัน ให้มั่นคง

 คุณพ่อหลวง ปวงประชา ล้วนผาสุข
ไท้ประมุข สุขปรารถนา นำพาส่ง
คุณแม่หลวง ห่วงประชา วาจาองค์
ว่าผูกพัน เสกสรรค์ตรง คงอาทร

 ประชาไทย ในชาติ องอาจมั่น
ด้วยมิ่งขวัญ พันผูก ปลูกสะท้อน
อบอุ่นเอย เขนยนับ แม้หลับนอน
ยังคำสอน ตอนเชิญธง คงสามัคคี

 ผูกพันใจ สายใยชาติ สมาตรแน่น
พันผูกแคว้น แดนไทย ไว้ศักดิศรี
ผูกพันด้วย ช่วยสร้าง สู่ทางดี
พันผูกนี้ พี่น้อง เช่นท้องเดียว

[ดอกยางนา]

ความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเรา
อาจจะเกิดจากความเหงาความเหว่ว้า
เราต่างประคองความรู้สึกของกันและกันเรื่อยมา
ไม่อยากให้ถึงวันต้องลา..จากกัน

วันนี้..มองเห็นเพียงเงาตัวเอง
ความเงียบ วังเวงเข้าเกาะกุมหัวใจฉัน
แท้จริงรักที่คิดว่า..รัก มันคือผูกพัน
บางอย่างที่ผูกใจฉัน...เข้ากับทุกอย่างที่เป็นคุณ

อยากมีคุณทุกครั้งที่ลืมตาตอนเช้า
อยากได้ยินเสียงปลอบเบาเบา...ที่แสนอบอุ่น
คงมีชีวิตที่ไม่เหมือนชีวิต..หากต้องขาดคุณ
กลับมาเถอะ..มาเติมความอบอุ่น...
ให้สายใยละมุนที่ผูกเราไว้ด้วยกัน[/color]

แก้ไขค่ะ ตะกีพิมพ์ผิดค่ะ //ดอกยางนา (หน้ารถ)///

[/quote]

 

[ปาระ]

ชื่อบทกลอน สายใยแม่
ผู้แต่ง  นิวาตะ

รักของแม่แน่นักประจักษุ์จิต
ท่านอุทิศเทให้ไม่หวนเห
ถนอมลูกผูกใคร่ไกวญวนเปล
แม่กล่อมเห่ให้นอนยามอ่อนใจ

เฝ้าฟูมฟักรักลูกผูกสมัคร
เป็นมิ่งรักมิ่งขวัญไม่หวั่นไหว
เป็นพรหมาเมตตาดั่งยาใจ
กรุณาแม่ให้ไม่คลายคลอน

เมื่อลูกพลั้งพลาดผิดไม่คิดโกธร
ทั้งยกโทษแก้กล่าวแล้วสั่งสอน
อยากให้ดีมีธรรมนำเป็นพร
ดุจอาภรณ์ห่มจิตไม่ผิดทาง

เมื่อลูกเจ็บเหน็บหน่วงในดวงจิต
แม่ก็คิดขมขื่นไม่ชื่นสาง
แม่เจ็บด้วยช่วยรับจับเบาบาง
ให้คลายจางเจ็บปวดรวดร้าวใจ

ความผูกพันพานเกี่ยวไม่เลี้ยวหลบ
จะประสบพบเห็นเช่นไฉน
รักของแม่แน่แท้อยู่แก่ใจ
รักที่ให้ลูกนี้นิรันดร์กาล

[christ]

ชื่อบทกลอน: ความผูกพันของฉันและเธอ
ชื่อผู้แต่ง: Christ (เปลี่ยนชื่อได้แล้ว ขอบคุณพี่กามนิตมากนะคะ    )

ขอเขียนกลอนบทนี้ส่งเล่าถึง
เขียนถึงใครคนนั้นเพียงคนหนึ่ง
คนที่ฉันระลึกถึงตลอดมา...

   ถึงใครคนนั้นคนที่อดทนทุกเวลา..........................ยอมเหนื่อยล้าเพื่อเราไม่หวั่นเกรง
ถึงใครคนนั้นคนที่ยอมทนเจ็บเสียเอง..........................แค่เพราะเกรงว่าเราจะตรากตรำ

   ถึงใครคนนั้นที่ยอมทนทั้งน้ำตา..........................ฟาดก้นเราให้เหมือนว่าช่างน่าขำ
แม้จะเห็นเราร้องไห้ก็ยังทำ..........................เพื่อให้จำทำให้เราต้องได้ดี

   ถึงคนที่คอยรักษาทายาให้..........................เราเป็นไข้ห่วงใยเราไม่หน่ายหนี
คอยป้อนยายามเราเพ้ออยู่ที..........................แม้ตีสามตีสี่ใยดีเรา

   ถึงคนที่คอยสั่งและคอยสอน..........................ยามจะนอนคอยกล่อมเราไม่ให้เหงา
คอยเป็นเพื่อนยามเราทุกข์ตรมเศร้า..........................ซ้ำคอยเฝ้าดูแลเราเสมอมา

   แม้เรามีความผิดถึงร้อยล้าน..........................ไม่รำคาญอภัยให้แม้หนักหนา
ปากก็บ่นว่าแสนเบื่อระอา..........................แต่ใจว่ายังรักเราไม่เปลี่ยนไป

   ขอขอบคุณฟากฟ้านภาสวรรค์..........................ที่ส่งคนคนนั้นมอบมาให้
ส่งเรามาเป็นลูกแม่จากหัวใจ..........................เป็นสายใยผูกพันกันนิรันดร.

ส่งเข้าประกวดก็ใช่ แต่ใจจริงคือแต่งให้คุณแม่ค่ะ 


ปล.แก้คำผิดค่ะ _/\_

[torsak14]

ชื่อบทกลอน:  รักไม่ได้..ก็ใช้เลว
ผู้แต่ง:  สัญญาณไม่ดี



คงมิอาจผูกพันใจไว้ด้วยรัก
มันยากนักเปิดใจเธอเจอแต่เขา
ไม่เหลือว่างเว้นไว้ให้กับเรา
เธอนั้นเอาใจทั้งใจให้เขาครอง

อยากให้เธอเหลียวแลแคร์กันบ้าง
อยากร่วมทางสร้างฝันฉัน-เธอสอง
แต่ตอนนี้ที่หวังหมดอดเรียกร้อง
จึงจำต้องหาทางอื่นเพื่อคืนใจ

ฆาตกรรมครั้งนี้มีมูลเหตุ
แฝงด้วยเลศนัยซ่อนเอาไว้
ฉันถูกจับยอมรับว่าฆ่าเขาไป
ขัดขวางไว้งานแต่งแห่งเขา-เธอ

ความผูกพันครั้งใหม่ไม่ใช่รัก
แต่ก็จักอยู่ข้างในใจเสมอ
พอใจแล้วที่อยู่ในใจของเธอ
เทียบเสมอกับความแค้นฝังแน่นใจ