ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ณัฐชรี]

กาญจนกานท์ (วรรคทองของบทกวี กวีวรรคทอง)

.....ขอเชิญร่วมแบ่งปันวรรคทองที่ท่านประทับใจ (ไม่จำเป็นต้องยกมาทั้งบท, ทั้งสำนวน) เพื่อจารึกและสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อ่าน หรือ นักเขียน หรือผู้ที่กำลังเริ่มคลานเตาะแตะหัดเขียนใหม่ ๆ
ทั้งนี้ขออนุญาตเป็นว่า ห้ามเอาของสมาชิกในบ้านกลอนไทยแห่งนี้มาลงครับ เพราะเดี๋ยวจะปะปนกันไปหมด หากชอบวรรคทองของสมาชิกบ้านกลอนไทยท่านใด ก็ขอให้นำไปลงที่ "กาญจนกานท์ บ้านกลอนไทย" นะครับ เพื่อเป็นเอกลักษณ์ และอัตลักษณ์ของบ้านกลอนไทยไปเลยครับ สมาชิกท่านอื่นๆหรือบุคคลทั่วไป ที่อยากอ่านวรรคทองของกวีบ้านหลังใหญ่นี้จะได้เข้ามารับชมถูกครับ วรรคงาม ๆ อันทรงคุณค่าทางภาษา และจิตใจก็สมควรจะเก็บบันทึกไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์สืบไปนะครับ

วรรณศิลป์
อาทิตย์ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔

[ณัฐชรี]

เป็นมนุษย์หรือเป็นคน

เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน
ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา

พุทธทาสภิกขุ

[ณัฐชรี]

อหังการ์ของดอกไม้

ดอกไม้มีหนามแหลม
มิใช่แย้มคอยคนชม
บานไว้เพื่อสะสม
ความอุดมแห่งแผ่นดิน

จิระนันท์  พิตรปรีชา (ประชาธิปไตย ๒๕๑๖)

[ณัฐชรี]

บทสุดท้ายของนิยายรัก


ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก

แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน

และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน

เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล


เฉลิม(ศักดิ์) (ศิลาพร)รงคผลิน หรือ"หยก บูรพา"

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

  พฤษภกาสร            อีกกุญชรอันปลง
โททนต์เสน่งคง             สำคัญหมายในกายมี
  นรชาติวางวาย          มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี            ประดับไว้ในโลกา

  จากเรื่อง กฤษณาสอนน้องคำฉันท์
พระนิพนธ์ของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

[ไม่รู้ใจ]

[ดอกกระเจียว]

                                                                     รักกันอยู่ขอบฟ้า             เขาเขียว
                                                      เหมือนอยู่หอแห่งเดียว      ร่วมห้อง
                                                      ชังกันบ่แลเหลียว            ตาต่อ    กันนา
                                                      เหมือนขอบฟ้ามาป้อง       ป่าไม้     มาบัง

[ทอฝัน]

อารมณ์คือเครื่องเล่นเป็นนามรูป
ย่อมวาบวูบเวียนตามความยึดถือ
เมื่อใจแตกแหลกยับลงกับมือ
ใครเล่าคือคนที่ขยี้มัน



ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์...(ลูกข่าง:ของเล่นกับความรัก)

[พรายม่าน]

ฯ  นี่แต่งต่อยอยศรศระรื่น
    หวังชมชื่นชอบจิตรเหมือนพิศโฉม
    อันสุนทรกลอนบรรเลงดังเพลงโลม
    ควรจะโสมนัศแสนแทนลคร
   
    ถึงรำเต้นเห็นกายร่ายฤาเชิด
    ก็ไม่เลิศเหมือนหนึ่งลักษณในอักษร
    ได้ระเบียบเรียบรศแบบบทกลอน
     ไว้ให้นอนอ่านแอบแนบอุรา ฯ

    นิราศวังบางยี่ขัน พ.ศ. ๒๔๑๒
    คุณพุ่ม “บุษบาท่าเรือจ้าง” กวีสตรีฝีปากกล้าสมัยรัชการที่๓
   
    นาม “บุษบาท่าพระจันทร์” ที่อิงอรสมญาให้กับ คุณนิภา บางยี่ขัน
    ก็ล้อมาจากนามของกวีท่านนี้

[ไม่รู้ใจ]

[/center

ไม่ปรากฏนามผู้เขียน

ที่มา  :    teenee.com

[ไพร พนาวัลย์]

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน (เก้าคำ)

บทกวีของท่านง่ายๆแต่กินใจ
และท่านใช้ เก้าคำ ได้อย่างสวยงาม
นี่คือคำสอนที่เตือนสติเตือนใจทุกๆครั้ง
และเป็นบทเรียนสำหรับคนหัดเขียนกลอนใหม่ๆได้อย่างดี
หลายๆท่านคงรู้จัก และจำกลอนบทนี้ได้ขึ้นใจ

ท่านคือ  สุนทรภู่ กวีเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ปากะญอ]

" ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน "

สุนทรภู่

[ณัฐชรี]

ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง! ๚

นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา , ๒๕๑๐

บทกวี "เพลงชาติ" นี้ ประพันธ์โดย คุณนภาลัย สุวรรณธาดา (นามสกุลเดิม ฤกษ์ชนะ) เพื่อส่งเข้าประกวดที่สถานีวิทยุแห่งหนึ่งและได้รับรางวัลชนะเลิศ ในปี พ.ศ.๒๕๑๐ สมัยที่คุณนภาลัยยังเป็นนิสิตอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย


*เนื่องจากบทกวีสำนวนนี้ทำให้คนไทยแทบทุกคนจำได้ดีและสร้างจิตสำนึกของคนในชาติอย่างดียิ่ง คุณนภาลัย จึงถูกเสนอชื่อ เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปีพุทธศักราช ๒๕๕๓ แต่ทางคณะกรรมการคัดเลือกยังตัดสินไม่ให้เป็นศิลปินแห่งชาติ ด้วยดุลยพินิจของทางคณะกรรมการ แต่เนื่องจากบทนี้ที่เราหลายๆคนคุ้นเคยกันอย่างมากผมจึงขออนุญาตนำมาลงแบบฉบับเต็มเลยนะครับ

เพลงชาติ

๏ ธงชาติไทยไกวกวัดสะบัดพลิ้ว
แลริ้วริ้วสลับงามเป็นสามสี
ผ้าผืนน้อยบางเบาเพียงเท่านี้
แต่เป็นที่รวมชีวิตและจิตใจ

๏ ชนรุ่นเยาว์ยืนเรียบระเบียบแถว
ดวงตาแน่วนิ่งตรงธงไสว
"ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย"
ฟังคราวใดเลือดซ่านพล่านทั้งทรวง

๏ ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่พำนัก
เราแสนรักและแสนจะแหนหวง
แผ่นดินไทยไทยต้องครองทั้งปวง
ชีพไม่ล่วงใครอย่าล้ำมาย่ำยี

๏ เธอร้องเพลงชาติไทยมั่นใจเหลือ
พลีชีพเพื่อชาติที่รักทรงศักดิ์ศรี
เพลงกระหึ่มก้องฟ้าก้องธาตรี
แม้ไพรีได้ฟังยังถอนใจ

๏ แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไทยร้าวใจเหลือ
คือเลือดเนื้อเป็นหนอนคอยบ่อนไส้
บ้างหากินบนน้ำตาประชาไทย
บ้างฝักใฝ่ลัทธิชั่วน่ากลัวเกรง

๏ ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง! ๚

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=507597

[กาญจนธโร]

       
       
                             รอนรอนสุริยะโอ้             อัสดง
                             เรื่่่่่่่่่อยเรื่อยลับเมรุลง          ค่ำแล้ว
                             รอนรอนจิตจำนง             นุชพี่  เพียงแม่
                             เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว      คลับคล้ายเรียมเหลียว.....
                                                             เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์         [/size]     [/color]                                       

[กาญจนธโร]

     
              
            แม้นเนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ
        พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
        แม้นเป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา
        เชยผกาโกสุมปทุมทอง
             แม้นเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่
        เป็นราชสีห์สมสู่้เป็นคู่สอง
        ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง
         เป็นคู่ครองพิศวาสไม่คลาดคลา.....

       วรรณคดีเรื่อง พระอภัยมณี ของ ท่านสุนทรภู่
   ขอนำลงสองบทเพื่อความครบถ้วนของเนื้อหาครับ

[ปรางทิพย์]

แสงเพชรก่องส่องกล้าปัญญาฉาย
เป็นประกายแจ่มหล้าปัญญาฉาน
นับเป็นหนึ่งนำหน้าปัญญาชาญ
ผู้นำการกิจจาปัญญาชน

"รำลึกถึงคึกฤทธิ์" - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

[ไม่รู้ใจ]

แม่

ยามโลกมืดเหลือทนลูกล้นทุกข์
แม่นำสุขสว่างใสให้ทุกหน
ลูกร้อนรุ่มกลุ้มใจดั่งไฟลน
แม่ยอมทนคลี่คลายให้กลายเย็น
ลูกท้อแท้อับจนกลางหนทาง
แม่พลีร่างพร้อมรับช่วยดับเข็ญ
ลูกก้าวพลั้งทั้งนำชีพลำเค็ญ
แม่พร้อมเป็นผู้นำกำลังใจ
ลูกเซล้มถมร่างจมกลางทุกข์
แม่ปลอบปลุกให้ฝืนลุกยืนใหม่
ลูกกล้าแกร่งแข็งคราวเดินก้าวไกล
แม่อยากได้เล็กน้อยเพียงรอยยิ้ม

กวีนิพนธ์ โดย คุณพิชชา ถาวรรัตน์ (ฆนรต)

ขออุทิศให้กับ   :     Mrs. Vimol  Rambau

Arizona, USA.
March 19, 2011

ไม่รู้ใจ