ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พรายม่าน]

บทเดียวที่เคี่ยวเขียน

เพียงบทเดียวบาทดั้นที่บั่นได้
ผจงขานจารไขว้ หลั่งใจเขียน
ประเดิมรานดาลลดเป็นบทเรียน
สอนจิตตัดจัดเตียน จากเจียนตาย

พรายม่าน
สันทราย
๒๖.๐๒.๕๔

[เมฆา...]

บทเรียนที่เขียนคำ

~..วลีวรรคสลักจรดเพียงบทบาท
เกลาวิลาสวาทลึกสำนึกหมาย
หากรู้คำร่ำเขียนริเรียนพาย
ย่อมฝังกายฝ่ายกรรมสู่ช่ำชอง ..~

เมฆา...
แสลงโทน
๒๖.๐๒.๕๔


คารวะท่านพรายม่าน..ชอบครับบทนี้

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

บรรจงจารกานท์กลอนให้อ่อนอก
บทเดียวทำเหงื่อตกตลกต้อง
ครั้งก่อนเก่าเราหัดติดขัดกรอง
คนเขียนหมองร้องแย่นอนแผ่พุง.

 

"กานต์ฑิตา"
     ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔

[กฤษณาต้องน้ำ]

เพียงบทเดียวแค่นี้มีค่าล้ำ   
สุดแต่ใครลองทำก็ย่อมได้
โง่เขลาท่านชี้นำเอาใจใส่       
หวังพึ่งพาท่านไว้ช่วยให้เก่งเอย

         กฤษณาต้องน้ำ
           เสริมงาม
        26 กพ. 54

เพียงบทเดียวแค่นี้       ค่าล้ำ   
สุดแต่ใครลองทำ          ย่อมได้
โง่เขลาท่านชี้นำ           ใจใส่       
หวังพึ่งพาท่านไว้          ช่วยให้เก่งเอย
   
           กฤษณาต้องน้ำ
             เสริมงาม
            26  กพ 54


จับแยกกลอนซ่อนโคลงจร้า
 

[ตะวันฉาย]

...จารคำพจน์จดกลอนทอนใจฝาก
เป็นบทฉากส่วนลึกบันทึกฝัง
ร่ายนำทางวางกลอนตอนเอวัง
พอประทังคนเศร้าที่เฝ้าคำ...

"ตะวันฉาย"

หล่มสัก
 ๒๖  กุมภาพันธ์  ๒๕๕๔

[บ้านกลอนไทย]

o กลอนหนึ่งวรรคหนักวาบระนาบ...วก
ถ้อยเปรยยกปกยิ้มเห็นปริ่มย่ำ
วางตำแหน่งแต่งเนื้อเจือติดนำ
แล้วออกพร่ำอำพรางดั่งอ้างพรู



แบบว่า....รู้กันเฉพาะบางคน..

 

[ปาระ]

ระเริงพจน์รจนาภาษาศิลป์
ทำนองถิ่นกลอนไทยร่ายอักษร
รำพันพร่ำคำจัดขัดบทกลอน
เรียงสุนทรร้อยรัดวัดกวี

ภุชงประยุต
พิจิตร
๒๖/๒/๒๕๕๔

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

คำท้ายบทพจน์รู้คุณครูสอน
มาเชื่อมกลอนต่อกันอย่าผันหนี
จึงชูเชิดเกิดกานท์น่าอ่านดี
ผิดจากนี้มีใดไหนควรชม...

      แต่งเมื่อกี้

[คนเผาถ่าน]

~ บทเดียว เคี่ยวจากใจ~
จากห้วงจิต..ประดิษฐ์คำ..นำอักษร
เป็นบทกลอน..ขจรคู่..สู่ความหมาย
แม้เพียงบท..จรดไว้..ได้คมคาย
บรรจงร่าย..ไพเราะ..เสนาะจินต์

คนเผาถ่าน
กาญจน์..บุรี
๒๖/๒/๒๕๕๔

[ณัฐชรี]

เจิดแจรงแห่งคำระบำร่าย
บอกความหมายคล้ายดลมิ่งมนต์ศิลป์
เชลงรสพจน์แผนพร่างแผ่นดิน
หยาดย้อยรินร่วงลงสู่วงวรรณฯ

วรรณศิลป์
เสาร์ ๒๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๔

[พรายม่าน]

บทเดิม
เจิดจันทราจ้าสุรีย์ยังมีหม่น
ธาราท้นล้นหลากมีซากหิน
ผกากลีบยังกลายบนสายพิณ
แต่คนครวญมิเคยยิน คำหยุดยอ

พรายม่าน
สันทราย
๒๖.๐๒.๕๔

[บ้านริมโขง]

กลอนบทเดียวนี่หนาพาใจป่วน
อ่านทั้งมวลหาซึ้งถึงถวิล
เพียงบทเดียวเคี่ยวคำนำสมจินต์
ให้ตายดิ้นใครเด่นอยากเห็นตัว

"บ้านริมโขง"

ต่อให้แล้วนะครับท่าน Lจ้าVojกaoนบทนี้

ป้าด...คือปาดหน้าหลายแท้ 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

กลอนบทเดียวเสียวใจกลัวไม่รอด
มาพร่ำพรอดพจน์เองบรรเลงศิลป์
กลัวไม่เพราะเสนาะหูอยู่คู่จินต์
กลอนกวินดิ้นรนด้นประพันธ์

บัณฑิตเมืองสิงห์

[สมนึก นพ]

กลอนบทเดียว เขียนไง เล่าไม่หมด
ทั้งเรื่องปด เรื่องโม้ โอ้มากหลาย
ปล่อยไปเพียง ครึ่งนะ จะบ้าตาย
อีกมากมาย เมื่อไหร่ ได้เขียนนา.

ด.ช. นพ

[สมนึก นพ]

กลอนบทเดียว เขียนไง เล่าไม่หมด
ทั้งเรื่องปด เรื่องโม้ โอ้มากหลาย
ปล่อยไปเพี่ยง ครึ่งนะ จะบ้าตาย
อีกมากมาย เมื่อไหร่ ได้เขียนนา.

ด.ช. นพ

ขออีกบท ละกัน อั้นไม่ไหว
จะเป็นไข้ ตัวร้อน นอนผวา
มีบทนี้ เปรียบหมาย ได้ทานยา
ประมาณว่า ทุเลา ค่อยเบาใจ.

ด.ช. นพ

[jk]

       

   
 
                 อันบทเดียวเที่ยวคิดให้ปวดหมอง
                     ทั้งจะต้องพ้องเสียงเสียด้วยหนา
                      มีเสียงสูงเสียงต่ำตามตำรา
                      แล้วจึงมาเป็นกลอนแค่บทเดียว
                     
                     

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

กรองก่อคำรำพันเพื่อสรรค์สร้าง
กวินทางสืบสานตำนานศิลป์
วรรณกรรมคำกลอนสุนทรยิน
มิสุดสิ้นจบลงแค่ตรงนี้.

"กานต์ฑิตา"
     ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔

[ฉันเอง]

เพียงบทเดียวก็เพียงพอขอรู้สึก
เต็มสำนึกที่อยากบอกตอกให้แน่น
ที่มันหลุดหายไปใส่ใจแทน
คำเป็นแสนมีคำเดียวที่เกี่ยวใจ

ฉันเอง..

[พรายม่าน]

ขอบคุณ

ขอบคุณมิตรคิดกลอนตัดทอนทด
ประกอบบทรสศัพท์เป็นบรรพเดี่ยว
ได้เห็นกลึงคลึงคัดสะบัดเกลียว
กรายกรีเกี่ยวไกรกานท์แห่งบ้านกลอน

พรายม่าน
สันทราย
๒๖.๐๒.๕๔

[ไพร พนาวัลย์]

ขอร่วมแจมแถมกลอนคนนอนดึก
หวนระลึกถึงมิตรยิ่งคิดเหลิง
เพราะหัวใจหวังเหวิดจนเปิดเปิง
จะร่าเริงอย่างไรเมื่อไร้นาง

 

"ปรางค์  สามยอด"
๒๖ กุมภา ๕๔