ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กามนิต]

....

[ไม่รู้ใจ]

รักชวนหวาน หรือขม ชื่นชมเถิด
เมื่อมันเกิด ก่อให้ ใจสุขสันต์
บ้างยอมทุกข์ เจ็บช้ำ ย้ำคืนวัน
ขอแอบฝัน สักครั้ง หวังว่าจริง

ไม่รู้ใจ

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~รักหวาน มารวัย จำไว้ ระวัง~


จิตวาบหวาม หวิวหวั่น วันอ้างว้าง
จึงวาดวาง รักหว่าน ทานถวาย
ใจว้าวุ่น ก่อหวอด เพลิงวอดวาย
จำเวียนว่าย วังวน กลแห่งวัย

รักหวานแหวว แวววับ ดับวิเวก
จึงโหวกเหวก ตีแหวก แลกหวั่นไหว
อย่าวู่วาม กระวน ล้นใจไว
จักหวาดไว้ ในหวัง พลั้งคือเวร


 


วอม วอง วุ๊ก

[มัสยาหลงเหยื่อ]

ความรักนี้มีหลายร้อยนิยามรัก
คนตวงตักทายทักมิขาดสาย
สุข ทุกข์ เศร้า เหงาระทมล้วนเรียงราย
บทสุดท้ายรักยั่งยืนหรือร่วงโรย

รักเอยเปรียบได้ดั่งผัดเปรี้ยวหวาน
มันซาบซ่านเมื่อเวลาเราหิวโหย
เย็นสบายยามเวลาลมโบกโชย
ต้องกอบโกยเข้ามาเหมือนเงินทอง

รักเอยเปรียบได้ดั่งหยาดน้ำฝน
ต้องอดทนหากรักนี้มีเจ้าของ
เจ็บเพียงใดเศร้าแค่ไหน...น้ำตานอง
ตัวสำรองใครเขารู้ก็ชิงชัง

รักเอยเปรียบได้ดั่งยารสขม
ต้องตรอมตรมข่มใจยามผิดหวัง
หมดเรี่ยวแรงทำอะไรไร้กำลัง
รักสมหวังพังทลายชั่วพริบตา

รักเอยเปรียบแล้วมีหลายฤดู
ความหดหู่รอใครคนหนึ่งกลับมาหา
ต้องรอแล้ว..ต้องรอเล่า..ก็ไม่มา
รักนี้หนาเหลือไว้แค่ความทรงจำ

[กฤษณาต้องน้ำ]

   
 
 
อันรักเอยสุดซึ้งซึ่งแสนหวาน        ดั่งเหล้าตาล สุดเมาเขามากลั่น
รินรินรดเทกินเมาปลิ้นพลัน               เพราะรสนั้นหวานซึ้งจึงลืมตัว
     ยิ่งดื่มกินยิ่งหลงตรงความหวาน     สุขสราญซาบซ่าแสนมึนหัว
หลงใจกายติดเหล้าไม่รู้ตัว                 ใจระรัวปวดร้าวเหล้าลงแดง
     ทรมานเมื่อขาดรสชาดหวาน        เมื่อวันวานห่างหายเขาหน่ายแหนง
หากระวังยั้งใจรู้ระแวง                       คงใจแข็งไม่คิดติดเหล้าเอย
 
                         กฤษณาต้องน้ำ
                            เสริมงาม
                        25   กพ . 54


 

[คนแบกไมค์]

จริงไม่จริงคงรู้ถ้าได้รัก
ไม่ห่วงนักหากรักต้องหม่นหมอง
นาทีนั้นคงคิดได้แค่อยากลอง
สุขสมสองคลอเคล้าหยอกล้อกัน

จะว่าหวานก้คงหวาน เพราะยังรัก
มองพิศพักตร์แต่เธอคงว่าหวาน
เอ่ยวาจาออกมาดั่งน้ำตาล
ถ้าไม่หวานก็ไม่รู้ว่าอะไร.
 

[ไพร พนาวัลย์]

รักอย่าร้าย..!!

กุหลาบแดงแสนสวยรวยความรัก
อยากรู้จักรักเธอเป็นไฉน?
ฉันเฝ้าลุ้นเฝ้ารอท้อดวงใจ
อีกเมื่อไหร่จะได้รักจากใจเธอ?

ต้องทุ่มเทหัวใจเท่าไหร่หนอ?
จะต้องรอกี่ปีที่เสนอ?
จะให้มีกี่ล้นเฝ้าปรนเปรอ?
รักของเธอจึงจะบานวานบอกที

กลัวเหลือเกินกลัวรักจะรอเก้อ
กลัวว่าเธอมีรักซ่อนก่อนรักพี่
กลัวคืนวันผันผ่านมานานปี
กลัวฤดีรอนางจะร้างลา   

ที่รักจ๋า จะให้รอไปถึงไหน?
บอกได้ไหมคนดีพี่ผวา
ถ้าไม่รักไม่รอจะขอลา
จะไปหาคนอื่นเขาที่เฝ้าคอย

 

"ปรางค์  สามยอด"

[พรายม่าน]

รักหรือ..หวาน

คือผสมกลมกลืนของ ขื่น..หวาน
ล่วงวันวารผันค่าอัตราขม
แรกล้นรื่นชื่นล้ำล้วนคำชม
สัดส่วนตรมบ่มตาม อัตตาตน

รักแห่งโลกย์หรือเล่าเปล่าวิมุต
จะสดสวยด้วยพิสุทธิ์ วิเศษสนธิ์
เคลือบน้ำผึ้งคลึงหวานน้ำตาลปน
เป็นเปลือกบนบรเพ็ดแทรกเกล็ดซม

แหละถึงรู้ตู่ตะโมหะมหันต์
มหรรณพห้วงนั้น ฤาสั้นสม
ต้องอาบร่างกลางเล่ห์ทะเลลม
ยอมกดข่มขมทานด้วยหวานเทียม

เถิดความรักสลักไว้บนใจโลก
ถึงทุกข์ทับสับโขก สุขโศกเขียม
คงยอมทนบนหทัยอันไหม้เกรียม
ขอต้นรักปักเตรียม ไว้ก่อนตาย

พรายม่าน
สันทราย
๒๕.๐๒.๕๔

[GreenMonkey]

หลากรสคำ ฉ่ำหวาน ปานน้ำผึ้ง
สุดแสนซึ้ง สนิทใน หทัยฝัน
เอ่ยพรอดพร่ำ คำพูด พิสูจน์พลัน
ว่ารักฉัน ชั่วฟ้าดิน เจียนสิ้นลง

มาหยอดเย้า เคล้าคลอ พะนอรัก
จึงยอมภักดิ์ ด้วยใจ ที่ใหลหลง
เป็นน้ำตาล หวานสื่อ ว่าซื่อตรง
เธอบรรจง รักมา พาชื่นใจ

แล้วน้ำตาล หวานเลี่ยน ก็เปลี่ยนรส
รักเลือนหมด หมางหมอง ต้องหม่นไหม้
สุดตรอมตรม จมจิต ผิดที่ใคร
แสนอาลัย เริ่มท้อ ทรมาน

รักเจ้าเอย จริงหรือ ชื่อหวานฉ่ำ
แท้เพียงคำ ลวงหลอก ที่บอกขาน
ทำให้คน ทนเจ็บ เก็บอาการ
เพราะน้ำตาล ต้องกลืนกล้ำ ทั้งน้ำตา

 
.. GreenMonkey ..

[ฉันเอง]

ไม่มีคำสมบูรณ์แบบแนบคำรัก
ให้ประจักษ์ว่ารักขมหรือจมหวาน
หากจะรักเคียงคู่อยู่กันนาน
เหยาะน้ำตาลให้หวานนิดชิดชื่นใจ

แม้วันล่วงผ่านเลยไปใจยังคิด
แนบสนิทสองดวงมานมาขานไข
มิเคยจืดมืดมิดแล้วปิดไป
เพราะยังไงก็เข้าใจในคำ..รัก

หากวันใดมีน้ำตาเข้ามาเกี่ยว
อย่าเฉลียวใช้เวลาให้นานนัก
รีบเปิดใจให้ทุกอย่างผันประจักษ์
สิ่งที่หนักจะกลับเบาจนเข้าใจ

ข้อคิดชีวิตคู่ครับ

ฉันเอง..

[ไพร พนาวัลย์]

... หรือทรมานใจคน.?

ที่รักจ๋า ถ้ารักกันไม่ได้
รีบตัดใจจากกันเสียเถิดหนา
ก่อนจะสายเกินไปให้ใจชา
รีบรักษาใจเราอย่าเศร้าตรม

แม้จะฝืนเพียงใดให้รักมั่น
สร้างความฝันเป็นจริงไม่ชิงล่ม
หลงรักเขาข้างเดียวไม่เกลียวกลม
รักติดหล่มไม่ราบรื่นทนฝืนใจ

แต่ยิ่งรักยิ่งฝืนกลืนไม่เข้า
ดั่งรักเราด้อยค่าว่าไม่ไช่
ก็อย่าฝืนรักอยู่เลยไม่เป็นไร
เก็บหัวใจไว้ให้คนที่รอคอย

คงไม่เคยทำบุญไว้ร่วมชาติ
ไม่ตักบาตรร่วมขันจึงท้อถอย
จากเดี๋ยวนี้ดีกว่าอย่าสำออย
ถ้าขืนปล่อยใจถลำคงช้ำนาน

รักเอย ยากนักหนากว่าจะพบ
เมื่อประสบแล้วทุกข์ไม่สุขสันต์
จะรักให้ทรมานทำไมกัน
ตัดสัมพันธ์ก่อนเครียดถึงเกลียดชัง

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ธาตรี รติกานท์]

...กุหลาบงาม หนามแหลม แซมกิ่งก้าน
แสนสราญ ชื่นกลิ่น ถวิลหา
แม้นระทม คมบาด มิอาจลา
จักไขว่คว้า เชยชม สมฤทัย...

...ดั่งความรัก งดงาม ยากห้ามจิต
อยากเชยชิด ทุกครา น่าหลงใหล
แม้นสิบร้อย พันแผล แล่หัวใจ
ก็ยังใฝ่ ฝันลอง มาครองเอย...