คนดื้อดึง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
03 พฤศจิกายน 2024, 03:11:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คนดื้อดึง  (อ่าน 2459 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 กุมภาพันธ์ 2011, 03:27:PM
เอื้องกุหลาบ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 39



http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=10000187
« เมื่อ: 20 กุมภาพันธ์ 2011, 03:27:PM »
ชุมชนชุมชน

เธอหมดใจ ไปแล้ว ไม่แคล้วเศร้า
รักฉันเน่า เข้าขั้น ฝันสลาย
แล้วไม่อาจ รั้งเธอ เพ้อไม่คลาย
ว่าฉันตาย จากใจ ไม่กลับคืน
อะไรหนอ ลอบกล้ำ ทำเธอเปลี่ยน
ก็จะเขียน เป็นกลอน วิงวอนฝืน
ยอมเป็นหมา จงรัก มักกล้ำกลืน
ใครที่อื่น เปลี่ยนเธอ คงเพ้อนาน
เธอบอกมา บางอย่าง มันขวางกั้น
รำคาญฉัน ทำไม ไม่สงสาร
ช่วยทำเป็น รักกัน เหมือนวันวาน
ทรมาน แค่ไหน ไม่ลืมเลือน
ฉันไปไหน ใครทัก มักจะเศร้า
นานนานเข้า ไม่ไหว ใจโดนเฉือน
ดีกว่ายอม จากไป ใจมันเตือน
ยอมให้เพื่อน ตอกย้ำ จนช้ำใจ
เธอไปแล้ว คงเจ็บ กว่าเล็บฉีก
ไม่รักอีก ซ้ำเติม เริ่มไม่ไหว
ฉันก็คน เหมือนกัน มันเหนื่อยไป
แล้วฉันให้ รักไป ทำไมกัน
ก็จะยอม พ่ายแพ้ แต่จะไม่-
ทนปล่อยให้ พลัดพราก ไปจากฉัน
ให้คนนี้ ดูแล แม้ทุกวัน
คนนึงฝัน ดั้นด้น อีกคนเมิน
ดื้อดึงคิด ไปเอง เกรงเธอทิ้ง
รักเธอจริง จึงมั่ว กลัวห่างเหิน
ได้ไหมเธอ ขอแต่ แค่ร่วมเดิน
ฉันขอโทษ ที่เพลิน คิดเกินเอง
ให้เธอคุย กับเขา เข้าใจอยู่
เห็นใจผู้ นี้หน่อย อย่าปล่อยเคว้ง
ไม่เป็นไร ไม่ท้อ ขอบรรเลง
ถ้าเธอเปล่ง รักฉัน นั้นเหมือนเดิม
ไม่รักกัน แล้วเหรอ ละเมอหา
ปล่อยให้บ้า รักอยู่ ดูส่งเสริม
คนอย่างฉัน ไม่พอ เธอขอเติม
ดึงดันเริ่ม ต้องช้ำ โดนย่ำยี
อย่างฉันเธอ คงไม่ สนใจหรอก
รักแค่บอก เพียงปาก แล้วอยากหนี
เธอเงียบหาย ห่างไป ไร้ใยดี
ต่อไปนี้ หมานั้น คือฉันเอง
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s