ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ไม่เข้าใจ

ความคิดคนยากนักจักเดาคาด
สะพรึงหวาดระแวงสำแดงผล
ตระหนักจิตคิดไปในกมล
ให้สับสนตนตัวมั่วกบาล

จะคิดดีคิดร้ายยากคลายออก
เหมือนกับหอกทิ่มแทงแสดงพล่าน
อึดอัดในใจทุกข์ทรมาน
สลักจารบนจิตชีวิตคน

อันความนัยกลเล่ห์ลังเลจิต
เฉกยาพิษริดรอนตอนหมองหม่น
อาศัยอยู่ในใจให้ทุพพล
ทุกแห่งหนกระด้างบนร่างกาย

จะมีใครไหนเล่าเข้าใจบ้าง
ที่รู้ทางร้างจิตดังคิดหมาย
จะมีใครไร้ตรมแก้ปมคลาย
เหมือนกับด้ายเย็บติดจิตใจคน



บัณฑิตเมืองสิงห์

[บ้านริมโขง]

ไม่เข้าใจข้องจิตคิดไม่ตก
ในหัวอกอัดอั้นมันขัดสน
ยากจะวางทางก้าวราวมืดมน
ไม่เข้าใจในตนยิ่งหม่นมัว

ความสับสนปนมาพาใจหวั่น
ความสัมพันธ์ยังพร่าตาสลัว
ความเข้าใจยังงงไม่ลงตัว
ความเงียงัวตัวถ่วงบ่วงอารมณ์

ไม่เข้าใจให้ถามตามแต่เหตุ
อย่าสมเพชตัวตนคนโง่ขม
ไม่มีใครรู้สิ้นทั้งอินทร์พรหม
อย่าถามผม..ก็แล้วกัน...ฉันชื่อไร ?

"บ้านริมโขง"

[สมนึก นพ]

ไม่เข้าใจ เหตุการณ์ ที่ผ่านพ้น
ยังสับสน เกิดได้ อย่างไรนั่น
ก็ทุกอย่าง ต่างหมาย ให้ตรงกัน
ว่ามีฉัน มีเธอ เสมอไป

แต่บัดนี้ ผิดแปลก ยากแยกแยะ
มีค่อนแคะ ลึกลับ เหมือนขับไล่
ความหวังดี มีค้ำ กำลังใจ
เปลี่ยนทันใด เยาะเย้ย ที่เปรยมา

จากวันนั้น วันนี้ มีแปรผัน
หรือว่าฝัน ร้ายไป ให้ผวา
คงไม่ใช่ เห็นอยู่ สุริยา
เป็นเวลา กลางวัน ฝันได้ไง

ที่ผ่านมา หรือเรา เข้าใจผิด
มัวแต่คิด ฝ่ายเดียว เขาเกี่ยวไม่
จึงวุ่นเวียน วกวน ปนเปไป
พึงรู้ได้ เมามัว หลอกตัวเอง.

ด.ช. นพ

[กัลมลี*]

                         ฉันเป็นใครในใจเธอได้บ้าง
                    มากกว่าความไกลห่าง...เป็นได้ไหม
                    เป็นเพียงเสี้ยวห่วงหายามลาไป
                    หรือไม่เคยอาลัย...ยามไกลกัน

                   มองแววตาเธอแล้วเกิดคำถาม
                   โปรดนิยามความรักให้เชื่อมั่น
                   ว่ารักจริง...หรือแค่...มาผูกพัน
                   อิ่มเอมฝันเพียงพอ...ก็แยกทาง