ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

ขอสักถ้วยช่วยหน่อยถอยจากเหงา
อาการเมาเหล้าค้างมิสร่างถอน
เอาแบบเข้มเต็มรสโปรดวิงวอน
กายบั่นทอนแรงล้าสุราริน
ปีใหม่ผ่านสงกรานต์เศร้าเราท้อแท้
ในดวงแดมีแต่กลุ้มรุมเร้าสิ้น
อยากให้ผ่านหลุดพ้นกมลจินต์
หรือชีวินดิ้นดับกับสงกรานต์
ขอกาแฟแช่ไฟให้ลวกร้อน
ดื่มกัดกร่อนฟอนไหม้ให้ล่วงผ่าน
เผาดวงจิตปลิดปลงตรงดวงมาน
ชีพวายปรา๋ํ๋ณผลาญม้วยด้วยชีวี

ฟ้า(มารสุรา)

[/size][/color]

[panthong.kh]

เอากาแฟ มาให้ ด้วยใจซึ้ง
หวานกลมกลึง เพียงใด ชิมได้พี่
รินถ้อยพจน์ หยดเติม เสริมพอดี
ชิมดูซี ถูกใจ ยกให้เลย

พร้อมขนม สมดั่ง หวังเอาไว้
ทำด้วยใจ ใส่ด้วยรัก ปักจิตเอ่ย
หากไม่ชอบ อภัยด้วย ช่วยบอกเอย
ว่าชายเคย ชอบแบบไหน ใคร่บอกมา
พันทอง
 

[กาแฟดำ]

๐ แสงแดดอุ่น อุ่น ยามเช้า
กับมุมกาแฟมุมเก่าที่ริมระเบียง
กลิ่นหอม หอม ของกาแฟกับขนมมาพร้อมเพรียง
นั่งฟังเสียงสกุณาหยอกล้อ คลอเคลียกัน

๐ เก้าอี้ตัวเดิมยังคงนั่งสบาย
ปล่อยใจ ปล่อยกาย ปล่อยอารมณ์ให้สุขสันต์
ที่ตรงนี้ยังคงมีให้ ไม่จาง ร้างสัมพันธ์
แม้คืนและวันผันผ่าน..เนิ่นนานเพียงใด

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณทุก ๆ ท่านนะครับที่แวะเยี่ยมร้านกาแฟ..
เจ้าของร้านหายหน้าบ่อย ๆ เพราะฝึกวิชานินจาอยู่...อิ อิ

[กาแฟดำ]

๐ อารมณ์เหงากับวันว่าง
ความแตกต่างระหว่างเธอและฉัน
ความคิดถึงที่ไม่เท่ากัน
และความฝันที่ต่างมุมมอง

๐ จากจุดเริ่มจนเดี๋ยวนี้
อาจบางทีฉันเป็นเพียงตัวสำรอง
คอยรองรับอารมณ์ยามที่เธอมัวหมอง
เหมือนครรลองของคำว่า " รักเขาข้างเดียว "

กาแฟดำ

ปอลู.ว่างมากก็ฟุ้งซ่านมากนิคนเรา อิ อิ

[ไม่รู้ใจ]

๐ แสงแดดอุ่น อุ่น ยามเช้า
กับมุมกาแฟมุมเก่าที่ริมระเบียง
กลิ่นหอม หอม ของกาแฟกับขนมมาพร้อมเพรียง
นั่งฟังเสียงสกุณาหยอกล้อ คลอเคลียกัน

๐ เก้าอี้ตัวเดิมยังคงนั่งสบาย
ปล่อยใจ ปล่อยกาย ปล่อยอารมณ์ให้สุขสันต์
ที่ตรงนี้ยังคงมีให้ ไม่จาง ร้างสัมพันธ์
แม้คืนและวันผันผ่าน..เนิ่นนานเพียงใด

กาแฟดำ

บ่ายแก่แก่กับกาแฟถ้วยอุ่น
กลิ่นรสละมุนช่วยกระตุ้น..ความสดใส
ถึงม้านั่งข้างข้างจะยังว่าง..ไม่มีใคร
แต่ความสุขในหัวใจไม่ได้หวั่นไหว..กับความว่างเปล่านั้นเลย

บรรยากาศในมุมเก่า
แม้คำว่าเราจะดูเงียบเหงา..และเรียบเฉย
แต่ทุกอย่างยังดำเนิน ใช่ว่าจะหมางเมิน..หรือถูกละเลย
เรื่องราวที่คุ้นเคยบางครั้งไม่ต้องเอ่ย..ก็รู้สึกดี

ไม่รู้ใจ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

๐ แสงแดดอุ่น อุ่น ยามเช้า
กับมุมกาแฟมุมเก่าที่ริมระเบียง
กลิ่นหอม หอม ของกาแฟกับขนมมาพร้อมเพรียง
นั่งฟังเสียงสกุณาหยอกล้อ คลอเคลียกัน

๐ เก้าอี้ตัวเดิมยังคงนั่งสบาย
ปล่อยใจ ปล่อยกาย ปล่อยอารมณ์ให้สุขสันต์
ที่ตรงนี้ยังคงมีให้ ไม่จาง ร้างสัมพันธ์
แม้คืนและวันผันผ่าน..เนิ่นนานเพียงใด

กาแฟดำ

บ่ายแก่แก่กับกาแฟถ้วยอุ่น
กลิ่นรสละมุนช่วยกระตุ้น..ความสดใส
ถึงม้านั่งข้างข้างจะยังว่าง..ไม่มีใคร
แต่ความสุขในหัวใจไม่ได้หวั่นไหว..กับความว่างเปล่านั้นเลย

บรรยากาศในมุมเก่า
แม้คำว่าเราจะดูเงียบเหงา..และเรียบเฉย
แต่ทุกอย่างยังดำเนิน ใช่ว่าจะหมางเมิน..หรือถูกละเลย
เรื่องราวที่คุ้นเคยบางครั้งไม่ต้องเอ่ย..ก็รู้สึกดี

ไม่รู้ใจ

กลับมานั่งตรงนี้ตรงที่เก่า
เพราะรู้ว่าจะไม่เหงา ... จะมีเรามีกันไปทุกที่
นั่งฟังเรื่องราวข่าวคราวเล่าจากคนดี
น้องอยากรู้ว่าพี่ๆ... ที่หายไปเป็นปี่พี่ไปไหนกันมา

อยากให้บรรยายกาศเก่าๆย้อนคืนกลับ
แต่เหมือนดูคล้ายจะลับเหมือนดาวดับไม่ห่วงหา
อยากให้รู้ทุกบทกลอนยังคงอยู่ในสายตา
ยังคงหวังว่า...สักวันจะกลับมาเหมือนเดิม

พระอาทิตย์อัสดง

โคตรคิดถึง 

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณรูปภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ

หอมลอยลมโชยมาอย่างอ่อนอ่อน
ให้นึกย้อนครั้งเราต่างแต่งเสริม
รสชาติลงย้อมหัวใจดวงเดิม
จากกาแฟถ้วยเริ่มแห่งไมตรี

ด้วยละมุนคุ้นชินคราวสัมผัส
ในยามดึกกำดัด รัศมี-
ศศิธรอ้อนฟ้าเมฆเมฆี
กับกาแฟถ้วยนี้เคยมีมา

ปรากฏภาพอดีตให้คิดถึง
ความตราตรึง ซึมซับอย่างห่วงหา
กับกาแฟถ้วยเก่า ที่คุ้นตา
ความรู้สึกที่มีค่า ไม่น้อยลงเลย

[กาแฟดำ]

๐ มิตรไมตรีที่มีที่ให้กัน
เติมความฝันนั้นให้ไม่เพิกเฉย
อาจลาร้างห่างไปใช่ละเลย
จุดลงเอยเผยให้เข้าใจกัน

๐ สะพานดาวยาวไกลใจสื่อถึง
เกินคำนึงซึ้งซาบอาบจิตมั่น
นานเพียงไรไม่จบลบสัมพันธ์
ตราบชีพนั้นสลายกลายธุลี

๐ ต่างภาระหน้าที่ต่างมีห่วง
แต่ในบ่วงสัมพันธ์นั้นคงที่
แม้เนิ่นนานเพียงไหนใจคงมี
เหล่าน้องพี่เพื่อนพ้อง..ปองนิรันดร์

กาแฟดำ

ปอลู. ดีใจมากที่พี่สาวแสนดี(พี่วิ)และน้องสาวที่น่ารัก(น้องดง)แวะมาทักทาย..แสดงว่ายังไม่ลืมกัน
ขอบคุณคุณสุวรรณด้วยครับที่แวะเยี่ยมเยียนร้านกาแฟ(ผมชื่นชมบทกลอนของคุณมาก..
แอบเป็นแฟนคลับนะขอบอก อิ อิ)

[Shumbala]

ถ้วยกาแฟว่างเปล่า
รินความเหงาเคล้าลงบนความฝัน
อ่านบทกวีแห่งนิรันดร์
เติมคืนวันของใจอันริบราง

บทเพลงวันวานบรรเลงเรื่อย
สายลมเอื่อยพัดย้อนตอนรุ่งสาง
จิบกาแฟขมฝาดใต้แดดจาง
มองหนทางที่ไม่รู้สู่หนใด

ถ้วยกาแฟว่างเปล่าอีกครั้ง
อยากเติมเต็มความหวังในถ้วยใหม่
น้ำร้อนในกากลับเย็นไป
รสชาติที่ได้..ช่างชืดชา

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ถ้วยกาแฟว่างเปล่า
รินความเหงาเคล้าลงบนความฝัน
อ่านบทกวีแห่งนิรันดร์
เติมคืนวันของใจอันริบราง

บทเพลงวันวานบรรเลงเรื่อย
สายลมเอื่อยพัดย้อนตอนรุ่งสาง
จิบกาแฟขมฝาดใต้แดดจาง
มองหนทางที่ไม่รู้สู่หนใด

ถ้วยกาแฟว่างเปล่าอีกครั้ง
อยากเติมเต็มความหวังในถ้วยใหม่
น้ำร้อนในกากลับเย็นไป
รสชาติที่ได้..ช่างชืดชา

 

หยิบถ้วยกาแฟที่ว่างเปล่า
รินความเป็นเราคลุกเคล้าเข้ากับความห่วงหา
ผสมอักษรกลอนกวีด้วยวาจา
สื่อสัมผัสทางภาษา ... มากด้วยคุณค่าที่หัวใจ

บทเพลงยังคงกังวานก้อง
เสียงทำนอง ... ล่องลอยคล้อยจนหวั่นไหว
สายลมพัดเอื่อยๆเรื่อยๆตามความเป็นไป
กาแฟถ้วยไหนๆ .... ก็เย็นชืดและจืดจาง

เต็มเติมความอบอุ่นในถ้วยเก่า
บอกความเป็นเรา .... ความเหงาความเศร้าจะลาห่าง
สัมผัสอ่อนอุ่นความหอมกรุ่นของกาแฟบางๆ
เพราะเราจะมีกันอยู่ข้างๆไม่ห่างกาย


พระอาทิตย์อัสดง
 

[กรกช]

หยิบถ้วยกาแฟที่ว่างเปล่า
รินความเป็นเราคลุกเคล้าเข้ากับความห่วงหา
ผสมอักษรกวีส่งเป็นวาจา
สื่อสัมผัสทางภาษา ... มากด้วยคุณค่าที่หัวใจ

บทเพลงยังคงกังวานก้อง
เสียงทำนอง ... ล่องลอยคล้อยจนหวั่นไหว
สายลมพัดเอื่อยๆเรื่อยๆตามความเป็นไป
กาแฟถ้วยไหนๆ .... ก็เย็นชืดและจืดจาง

เต็มเติมความอบอุ่นในถ้วยเก่า
บอกความเป็นเรา .... ความเหงาความเศร้าจะลาห่าง
สัมผัสอ่อนอุ่นความหอมกรุ่นของกาแฟบางๆ
เพราะเราจะมีกันอยู่ข้างๆไม่ห่างกาย


พระอาทิตย์อัสดง
 

#๘๕

-๐-
เป็นคนไม่ดื่มกาแฟ
แต่....ชมชอบกลิ่นหอมให้ความหมาย
ในบ้านกลับมีถ้วยกาแฟอยู่มากมาย
บางถ้วยหงาย...เติมความว่าง...
-๐-
แต่ส่วนใหญ่...คว่ำถ้วยไว้
ไม่อยากให้ฝุ่นเกาะ ต้องคอยล้าง
แต่ลืมไปว่า...จะคว่ำหรือหงายถ้วยที่วาง
เป็นรอยด่าง...ฝุ่นธุลีย่อมมีเสมอ
-๐-
ถ้าถ้วยคว่ำไว้...ก็คงไร้ค่า
เพราะว่า...หากมีโอกาสมาเสนอ
ไม่เหมือนถ้วยหงาย...ว่างพร้อม...ได้พบเจอ
สัมผัสไออุ่นกาแฟที่เธอ...โปรดปราน
-๐-

#๘๕-๑

-๐-
เพราะเป็นคน ไม่ดื่มแน่ กาแฟขม
แต่กลับชม ชอบกลิ่น ถวิลหมาย
ในบ้านกลับ ถ้วยกาแฟ แท้เรียงราย
บางถ้วยหงาย วางไว้ รอให้ชู
-๐-
แต่ส่วนใหญ่ เก็บงำ คว่ำถ้วยไว้
ไม่อยากให้ ฝุ่นเกาะ เพราะต้องถู
แต่ลืมไป คว่ำหงาย ถ้วยก็ดู
ธุลีอยู่ เกาะเกลื่อน เหมือนเพื่อนเกลอ
-๐-
เปรียบกับถ้วย คว่ำไว้ คงไร้ค่า
อาจพลาดท่า โอกาส ขาดเสนอ
ส่วนถ้วยหงาย ว่างพร้อม ย่อมพบเจอ
สัมผัสเธอ อุ่นไอ ในกาแฟ
-๐-

[กรกช]

#๘๕

-๐-
เป็นคนไม่ดื่มกาแฟ
แต่....ชมชอบกลิ่นหอมให้ความหมาย
ในบ้านกลับมีถ้วยกาแฟอยู่มากมาย
บางถ้วยหงาย...เติมความว่าง...
-๐-
แต่ส่วนใหญ่...คว่ำถ้วยไว้
ไม่อยากให้ฝุ่นเกาะ ต้องคอยล้าง
แต่ลืมไปว่า...จะคว่ำหรือหงายถ้วยที่วาง
เป็นรอยด่าง...ฝุ่นธุลีย่อมมีเสมอ
-๐-
ถ้าถ้วยคว่ำไว้...ก็คงไร้ค่า
เพราะว่า...หากมีโอกาสมาเสนอ
ไม่เหมือนถ้วยหงาย...ว่างพร้อม...ได้พบเจอ
สัมผัสไออุ่นกาแฟที่เธอ...โปรดปราน
-๐-

#๘๖

-๐-
เกิดเป็นกาแฟไม่เคยเลือก
ว่าเป็น เหยือก ถ้วย โฟม คริสตัลหวาน
คนดื่มต่างหากเป็นคนหยิบใช้งาน
ให้เหมาะกาล เหมาะใจ ใส่กาแฟ
-๐-
เปรียบเหมือนคนทั่วไปในโลกหล้า
สิทธิ์ไขว่คว้าคบใครนั่นมีแน่
สรรพสิ่งหมุนเวียนเปลี่ยนผันแปร
สุดจริงแท้ อยู่ที่ใจ ขอให้จริง
-๐-

#๘๕-๑

-๐-
เพราะเป็นคน ไม่ดื่มแน่ กาแฟขม
แต่กลับชม ชอบกลิ่น ถวิลหมาย
ในบ้านกลับ ถ้วยกาแฟ แท้เรียงราย
บางถ้วยหงาย วางไว้ รอให้ชู
-๐-
แต่ส่วนใหญ่ เก็บงำ คว่ำถ้วยไว้
ไม่อยากให้ ฝุ่นเกาะ เพราะต้องถู
แต่ลืมไป คว่ำหงาย ถ้วยก็ดู
ธุลีอยู่ เกาะเกลื่อน เหมือนเพื่อนเกลอ
-๐-
เปรียบกับถ้วย คว่ำไว้ คงไร้ค่า
อาจพลาดท่า โอกาส ขาดเสนอ
ส่วนถ้วยหงาย ว่างพร้อม ย่อมพบเจอ
สัมผัสเธอ อุ่นไอ ในกาแฟ
-๐-

#๘๖-๑

-๐-
เป็นกาแฟ ไม่มี สิทธิ์ที่เลือก
ว่าเป็นเหยือก ถ้วยขัน คริสตัลแน่
คนดื่มสิ คิดใช้ สิ่งใดแล
ให้เหมาะแท้ เหมาะกาล สำราญใจ
-๐-
เปรียบเหมือนคน ทั่วไป ในโลกหล้า
สิทธิ์ไขว่คว้า คบมิตร พิสมัย
กาลเวลา ผันผ่าน อีกนานไกล
เราเลือกได้ คลายทุกข์ ใจสุขจริง
-๐-

ขออนุญาต ซ้ำกระทู้ตัวเอง กำลังเพลินเข้าประเด็นพอดี

[Shumbala]

หยิบถ้วยกาแฟที่ว่างเปล่า
รินความเป็นเราคลุกเคล้าเข้ากับความห่วงหา
ผสมอักษรกวีส่งเป็นวาจา
สื่อสัมผัสทางภาษา ... มากด้วยคุณค่าที่หัวใจ

บทเพลงยังคงกังวานก้อง
เสียงทำนอง ... ล่องลอยคล้อยจนหวั่นไหว
สายลมพัดเอื่อยๆเรื่อยๆตามความเป็นไป
กาแฟถ้วยไหนๆ .... ก็เย็นชืดและจืดจาง

เต็มเติมความอบอุ่นในถ้วยเก่า
บอกความเป็นเรา .... ความเหงาความเศร้าจะลาห่าง
สัมผัสอ่อนอุ่นความหอมกรุ่นของกาแฟบางๆ
เพราะเราจะมีกันอยู่ข้างๆไม่ห่างกาย


พระอาทิตย์อัสดง
 

ถ้วยกาแฟเต็มเปี่ยม
รสชาติก็ยอดเยี่ยม กรุ่นไอในความหมาย
ควันบางเบาหอมกรุ่น ยิ่งจิบยิ่งอบอุ่นไม่รู้คลาย
จนหัวใจแทบละลาย ไหลลงในถ้วยกาแฟ

ขอบคุณสำหรับกาแฟถ้วยโปรด
และขอโทษที่ชงกาแฟได้ย่ำแย่
กาแฟฝีมือเธอ รสชาติเลอเลิศแท้
โปรดอย่าเชือนแช ขอกาแฟอีกถ้วย..ด้วยใจ

 

[ไม่รู้ใจ]

บนโต๊ะริมระเบียง
ถ้วยสองใบวางเคียง..มีกาแฟกับชากลิ่นหอมรินใหม่ใหม่
บรรยากาศที่เคยคุ้นความอบอุ่นดูแตกต่าง..เปลี่ยนไป
ความรู้สึกของหัวใจละเมียดละไม..กว่าเคย

กลิ่นหอมยังเหมือนเก่า
ไอกรุ่นบางเบาล่องลอยระเหย
บางสิ่งที่เลือนกลายก็ห่างหาย..และผ่านเลย
ความรู้สึก..นี่สิ ใจเอย..เติมเต็มได้เหมือนกาแฟ

ไม่รู้ใจ

[Shumbala]

โต๊ะริมระเบียงตัวเก่า
ที่สองเราเคยนั่งจิบกาแฟยามบ่ายแก่ๆ
บรรยากาศยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปร
แต่...ไม่มีเธอเคียงข้างเหมือนวันวาน

กาแฟยังหอมกรุ่น
อาบไอแดดอุ่นๆที่ส่องผ่าน
นั่งละเลียดกาแฟเพียงลำพัง..เนิ่นนาน
ซึมซับความหวาน...ของกาลเวลาที่ล่วงเลย

 

[กาแฟดำ]

๐ ถ้วยกาแฟหลากหลาย เรียงรายอยู่บนชั้น
มีเพียงหนึ่งในนั้น ที่พิเศษและมีความหมาย
ไม่ได้สวยโดดเด่น หรือเตะตาที่ลวดลาย
แต่แทนใจแทนกาย บางใครฝากไว้ให้คิดถึงกัน

๐ ทุก ทุกเช้าไม่เคยลืม
ที่จะหยิบมาชงกาแฟดื่มและคิดถึงใครคนนั้น
จิบกาแฟหอม หอม นั่งมองเหม่อเพ้อฝัน
อยากให้เธอรู้ว่าไม่มีสักวัน..ที่ฉันไม่ไม่คิดถึงเธอ

กาแแฟดำ

ปอลู.ขอบคุณทุกท่านครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนร้านกาแฟ
ยินดีต้อนรับทุกท่านครับ..ถ้าเจ้าของมะอยู่ก็บริการตัวเองได้เลย อิ อิ

[กาแฟดำ]

๐ เธอ..คือต้นเหตุแห่งความคิดถึง
เธอ..คือผู้ซึ่งทำให้หัวใจใฝ่หา
เธอ..คือผู้หว่านเมล็ดพันธุ์รักไว้ทั่ววิญญา
เธอ..คือศรัทธาที่ไม่จางร้างจากใจ

กาแฟดำ

ปอลู. อารมณ์คิดถึงยังไม่จาง..ขอต่ออีกหน่อย ^^

[กาแฟดำ]

๐ เธอ..คือความอบอุ่นกลางสายลมหนาว
เธอ..คือดวงดาวที่ส่องทางสว่างไสว
เธอ..คือสายน้ำที่ให้ความชุ่มฉ่ำอยู่ภายใน
เธอ..คือลมหายใจ หากขาดไปคงสิ้นชีวา

กาแฟดำ

ปอลู. ขอต่อจากกระทู้ก่อนอีกนิด ^^

[กาแฟดำ]

๐ สายไปแล้วใช่ไหม..
หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วใช่หรือเปล่า
เพียงเพราะความไม่เข้าใจ ห่างหายกันไปชั่วคราว
กลายเป็นความปวดร้าว ที่ไม่อาจหวนคืน

๐ แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ..
เธอกับเขาคนนั้น..ออดอ้อนกันหวานชื่น
ช่างเถอะนะ..เมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ขอให้รักกันยั่งยืน
ส่วนฉันที่กลายเป็นคนอื่น ก็ขอไปตามทาง..

กาแฟดำ / อารมณ์นี้ได้มาจากซิทคอมเป็นต่อ
ตอนที่ ยม เลิกกับ ครีม ฮือ...เศร้า( อินไปหน่อย อิ อิ)

[กาแฟดำ]

๐ คงไม่มีใครอยากเป็นผู้เสียสละ
เป็นพ่อพระที่น้ำตาตกใน
สูญเสียความรัก เสียคนที่เคยรู้ใจ
จมอยู่กับรอยอาลัยที่ไม่เคยจืดจาง

๐ แค้นใจไปก็เท่านั้น
คงไม่ใช่คู่กัน ชีวิตถึงต้องเหินห่าง
กรรมจะสนองเธอหรือไม่ก็ปล่อยไปตามทาง
แค่อยากทำใจให้ว่าง..เพื่อที่จะลืมเธอได้โดยไว

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณลายเมฆครับที่มาร่วมแจม..
ถ้ารักไม่สมหวังก็คิดซะว่าไม่ใช่เนื้อคู่กัน..น่าจะสบายใจกว่าเนอะ ^^