ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาแฟดำ]

๐ ฤๅรักร้างลาลับดับแสงฉาย
สิ้นประกายก่อฝันอันหวามไหว
เหลือรอยกร้านล้านร้าวเหน็บหนาวใจ
กับเยื่อใยทอดร้างเพียงข้างเดียว

๐ ยังหลงปลื้มดื่มด่ำคำหวานเก่า
กังวานเร้าจินต์ไหวในยามเปลี่ยว
ความรู้สึก สัมผัสยังรัดเกลียว
ตรึงแน่นเหนียวเกี่ยวจินต์มิสิ้นจาง

๐ ในราตรีที่เหงากับดาวเกลื่อน
เศร้าเป็นเพื่อนเตือนตอกบอกรักห่าง
นับจากนี้ไม่มีใครใจคงว่าง
กับอ้างว้างระทมตรมอีกครา

กาแฟดำ

ปอลู. ช่วงนี้มะรุเป็นไร..ว่างปุ๊บออกแนวเหงา ๆ สงสัยหัวใจอ่อนแอ อิ อิ

[Shumbala]

ในมุมข้างความเหงาแอบเศร้าลึก
ร้าวรู้สึกรอยคำเคยร่ำหา
ชั่วเพียงผ่านลมแผ่วแว่วครวญพา
ก็หายลับกลับลาทุกคราคอย

ลมรัญจวนหวนหาเวลาล่วง
ใคร่ถามทวงดวงขวัญมิทันสอย
ห้วงเวหาดาราเดือนล้วนเกลื่อนลอย
ดาวหนึ่งคอยคว้าคืนท่ามหมื่นดวง

น้ำตาดาวพราวพร่างหว่างเวหาส
รินหยดวาดหยาดใสราวไหลร่วง
น้ำตาคนปนดาวดังพราวพวง
คงสิ้นสรวงสวรรค์เคยฝันเคียง

*****
 

*มาช่วยเหงากับท่านกาแฟดำครับ อิอิ*

[กาแฟดำ]

๐ เสพความรักสู่ห้วง     ฤทัย
อบอุ่นอวลกลิ่นไอ     รักล้น
ซ่านซึ้งตรึงทรวงใน     แค่หนึ่ง เดียวนา
เติมรักให้เข้มข้น     แต่งแต้มสองใจ

๐ ในใจมีแต่เจ้า     เพียงหนึ่ง
ด้วยรักอย่างลึกซึ้ง     บ่มไว้
โอบรักแก่นตราตรึง     หวานฉ่ำ
เนาแนบอิงแอบได้     อย่างนี้ชั่วกัลป์

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณShumbalaครับที่มาร่วมแจม
เศร้าบ้าง สุขบ้าง ก้ออย่างนี้ล่ะเนอะชีวิตเรา อิ อิ

[กาแฟดำ]

๐ นั่งสัมผัสสายลมยามเย็น
มองเห็นพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
คิดถึงเอยคิดถึงนัก..คิดถึงคนรักที่อยู่ไกลตา
ได้แต่ส่งความรักผ่านเวหา หวังว่าเธอคงได้รับมัน


๐ อย่ากังวลนะคนดี
ถึงห่างกันอย่างนี้แต่พี่รักคงมั่น
ในใจมีเพียงเธอ คิดถึงเสมอทุกคืนทุกวัน
สัญญาว่าจะรักษาความสัมพันธ์..และถนอมมันเพื่อเธอ

กาแฟดำ

ปอลู. นั่งดูพระอาทิตย์ตกเนี่ย มันจะออกแนวเศร้า ๆ ไงมะรู้ เนอะ

[ไม่รู้ใจ]

สิ้นแสงแห่งตะวัน
นวลเย็น เย็นจันทร์..คนเหงาใจหวั่นก็พาลเผลอ
ร่ำร่ำอาลัย คิดถึงคนไกล..อยากเจอ
ดึกดึก ยังเหม่อ..พร่ำเพ้อนัยภวังค์

ใจเอยเหงานัก
เพรียกหา หารัก..ไกลหลักเคยฝากฝัง
คิดคิด แม้จะถึง..เพราะไกลจึงยังประดัง
บ่นบ่น เพียงลำพัง..พอประทังความร้าวราน

ไม่รู้ใจ

[หมูหวาน]

จิบกาแฟแล้วขอแชร์ความเหนื่อยล้า
น้องเพิ่งเดินผ่านมายังหวั่นไหว
กับหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนไป
รวมถึงใจของบางคนที่ทนรอ
กาแฟจะหมดแล้ว
ก้มมองแก้วแล้วหัวใจก็ยิ่งท้อ
นานแค่ไหน เหงาแค่ไหนที่เฝ้ารอ
แต่เธอขอให้จบลงปลงวักที
ถ้าเธอเป็นเหมือนกาแฟ
ฉันคงไม่ต้องมานั่งแช่อยู่แบบนี้
อาจจะทิ้งขว้างเธอไปไกลเลยยิ่งดี
แต่ก็ทำได้แค่นี้คิดในใจ
ก็ใครจะลืมลง
คนทั้งคนนะจะลืมยังไงได้
อุตส่ารอ อุตส่าคอยทั้งหัวใจ
แต่เอกลับทิ้งกันง่าย...ใจช่างดำ

[กาแฟดำ]

๐ สายใยที่ชื่อความสัมพันธ์
ผูกมัดเธอและฉัน เชื่อมใจสองเราไว้
ถึงแม้ตัวเราจะห่าง แต่มั่นคงบนความวางใจ
ความรักที่มีให้จะไม่ลดจางฤๅร้างไป ตามกาลเวลา

๐ สัมผัสของหัวใจ
คืออุ่นไอของความสิเน่หา
มีความคิดถึงส่งให้กันยามไกลตา
เช่นยามนี้ที่ฉันนั่งมองดวงดารา อยากตะโกนว่า.."คิดถึงจัง"

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณพี่วิและคุณหมูหวานครับ..ที่แวะร้านกาแฟ
วันนี้เป็น..อารมณ์คิดถึงเวลานั่งมองดาว  อิ อิ

[กาแฟดำ]

เมื่อคืนไปดูเค้าซ้อมใหญ่การแสดงบนปราสาทหินเขาพนมรุ้งมาล่ะ..
เอารูปมาลงให้ดู (แสง สี สวยมากขอบอก อิ อิ)

กาแฟดำ

[กาแฟดำ]

๐ ลมหายใจจากวันนี้
จวบชีวีวันสุดท้าย
เธอคือฝันที่ฉันหมาย
เคียงคู่กายเกี่ยวก้อยกัน

๐ ทุกเช้าค่ำพร่ำเพ้อถึง
ความคำนึงยังคงมั่น
อยากบอกว่า..ตราบนิรันดร์
ฤทัยฉันมีเพียงเธอ

กาแฟดำ

ปอลู. อากาศร้อนมั่ก ๆ อยากเล่นสงกรานต์แย้ว อิ อิ

[กาแฟดำ]

๐ ละลายหมดทั่วทั้ง     ฤทัย
เพียงสบเนตรคมไป     ชั่วครั้ง
ดั่งโดนเวทมนตร์ใด     โจมจู่ ใจนา
ให้หวั่นไหวไปทั้ง     ทุกห้องหัวใจ

กาแฟดำ

ปอลู. คนสวยมีเสน่ห์ก็เหมือนมีเวทมนตร์เนอะ อิ อิ

[กาแฟดำ]

๐ จรดปากกาพางงงัน
ความคิดฉันมันไม่แล่น
ติดติดขัดขัดเหลือแสน
นั่งนิ่งแทนทดท้อใจ

๐ อยากพากเพียรเขียนกลอนรัก
ต้องชะงักไปพักใหญ่
ก็รักหวานซ่านซึ้งใจ
เป็นอย่างไรไม่เคยเจอ

๐ เท่าที่ฉันนั้นได้พบ
คือจุดจบของรักเก้อ
รักแล้วร้างหว่างละเมอ
ดั่งแค่เผลอใจให้กัน

๐ อยากลองเปลี่ยนเขียนกลอนเศร้า
ตอนเหงาเหงาเฝ้าเพ้อฝัน
ในมืดมนจนจาบัลย์
ทอดทิ้งกันไปแสนไกล

๐ ให้ความทุกข์มันรุกฆาต
รักวิ่นขาด น้ำตาไหล
เพียงเริ่มเขียนก็ช้ำใจ
ปริ่มฤทัยจะขาดรอน

๐ เริ่มคิดถึงก็รู้สึก
จากส่วนลึกเกินถ่ายถอน
ต้องเลิกเขียนล้มตัวนอน
ไหลเปียกหมอน..คือน้ำตา

กาแฟดำ

ปอลู. มะมีไร อยากลองเขียนกลอนแบบหลาย ๆ บทดูบ้าง อิ อิ

[Shumbala]

เขียนรู้สึกลึกล้นบนกระดาษ
ระบายวาดแววดาวพราวเวหา
รัศมีเรืองรองของจันทรา
ลิขิตถึงคนึงหาทุกคราคืน

รัตติกาลนานยาวร้าวระบัด
สถิตท่ามความสงัดอันขัดขื่น
ฝันยาวไกลไยยังคงยั่งยืน
นานเกินฝืนใจฝ่านิศากาล

เสน่หาลาลับมิกลับแล้ว
หากยังแว่วอึงอลยากพ้นผ่าน
ความทรงจำย้ำย้อนกร่อนมนมาน
ดังสถานลงทัณฑ์นิรันดร

เสียงลมพัดใบไม้สะบัดไหว
ประหนึ่งใจไห้โหยจนโรยอ่อน
สำเนียงดุจน้ำคำที่พร่ำวอน
ในบทกลอนความคิดถึงอันตรึงตรา

*****
 

[กาแฟดำ]

๐ ถ้าฉันรู้..
ว่าสุดท้ายต้องอยู่กับความเหงา
กับความคิดถึงที่เธอทิ้งไว้ดังเงา
ที่มันคอยเฝ้าทำร้ายใจทุกค่ำคืน

๐ น้ำตาอุ่น อุ่นรินไหล
เกินหักห้ามใจทำอารมณ์ให้เริงรื่น
นานแค่ไหน..และอีกเมื่อไรถึงจะเลิกขมขื่น
ฤๅต้องทนกล้ำกลืน เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยไป

กาแฟดำ

ปอลู.ขอบคุณShumbalaครับที่มาร่วมแจม..
คำถามในใจ..ถ้าฉันรู้แล้วฉันจะเปลี่ยนมั้ย...นั่นจิ เปลี่ยนได้ก็ดีสิเนอะ

[หมูหวาน]

         เหนื่อยใจท้อใจเต็มที
ขอหลบพักมุมนี้หยุดเคลื่อนไหว
นั่งมองแก้วกาแฟแล้วถอดใจ
แล้วสุดท้ายเราก็กลับมามุมเดิม
         เคยผ่านมาเพราะเหว่ว้ากับความคิด
เคยหลงผิดคิดทวนแล้วแก้ไข
มาวันนี้เพราะเหงาเศร้าฤทัย
เหมือนที่เคยจากไปแล้วกลับมา
          เพราะความอ่อนแอของใจ
เพราะความอ่อนไหวเหว่ว้า
เพราะรักทำให้เราเสียน้ำตา
เพราะรักจึงยอมลดค่า...ของหัวใจ
          ถึงวันนี้จะยังเจ็บ
แต่จะเก็บสิ่งดีๆแล้วเริ่มใหม่
เปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างให้สมใจ
สร้างรักใหม่ที่มี...ดีกว่าเดิม

[กาแฟดำ]

๐ หัวใจดวงหนึ่งร้าว     รานรอน
รักเก่าบทเรียนสอน     เจ็บช้ำ
เนาแนบไม่ถ่ายถอน     ตรึงอยู่
เหงาหม่นคอยตอกย้ำ     เช่นนี้เดิมเดิม

๐ เจ็บนี้คงยาวนาน
เพาะบ่มหว่านร้าวรานเพิ่ม
อีกเหงาเข้าซ้ำเติม
ป่นดวงมานปานธุลี

๐ แผลรักเป็นแผลร้าย
ในอกซ้ายกลางใจนี้
ฝันเศร้าเหงาทุกที
ทุกราตรีที่ล้มนอน

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณหมูหวานครับที่มาร่วมแจม
สงกรานต์มะได้ไปเล่นน้ำเลย...ปะแป้งคนเข้ามาอ่านแทนก็แล้วกัน 55+

[หมูหวาน]

    บางครั้งเผลอร้องไห้
ทุกข์ในใจไม่ถ่ายถอน
นั่งเศร้าเคล้าอาวรณ์
จนล้าออ่นก่อนหลับไป
    เฝ้านึกถึงแต่เขา
คนที่ทำเราช้ำใจ
เจ็บซ้ำที่ข้างใน
อยากมีใครมาเยียวยา
   แค่มีความจริงใจ
คอยมอบให้คอยห่วงหา
นึกถึงกันยามไกลตา
ส่งข่าวมา...คราไกลกัน
 
(หมูหวานขอต่อกลอนพี่ด้วยค่ะ)
 หมูหวานก็ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลยเหมือนกันค่ะ

[กาแฟดำ]

๐ ความรู้สึกดี ดี
ที่เคยมีในสัมพันธ์
ระหว่างเธอและฉัน
ค่อยค่อยจางและห่างไกล

๐ ความจำไม่เลือนลบ
แม้รักจบเกินคว้าไว้
กล้ำกลืนฝืนทนไป
ในคิดถึงซึ่งร้าวราน

๐ ความรักและความฝัน
สิ้นสุดกันได้พ้นผ่าน
คงเป็นเส้นขนาน
ระหว่างเรา..เศร้าฤดี

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณที่มาต่อกลอนจ้า..
ไม่ได้ไปเล่นสงกรานต์กลอนถึงออกมาเศร้า ๆ เหมือนกันใช่ป่าว อิ อิ

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ไยเจ้าทิ้งเราจาก
ทำใจยากมากเลยนี่
ระทมตรมฤดี
นาทีนี้ไม่มีเธอ
สุดช้ำน้ำตาหลั่ง
อกแทบพังที่หวังเก้อ
แม้ตอนนอนละเมอ
ยังพร่ำเพ้อเสมอมา
ฝากรักสลักแน่น
อกอุ่นแฟนแสนโหยหา
ยังซึ้งตรึงอุรา
ตลอดมามิลาใจ
 

[กาแฟดำ]

๐ ณ.ราตรีที่เปลี่ยวเดียวดายนัก
ไร้คนรักรอบกายคล้ายว่างเปล่า
หลบสีแสงแฝงร่างอย่างเหงาเหงา
นั่งมองเงาเศร้าสร้อยเกินร้อยเรียง

๐ มีอดีตกรีดเจ็บคอยเหน็บฝัง
ภาพเก่ายังกระจ่างอย่างไร้เสียง
คำอำลาคาใจในสำเนียง
ฉันเป็นเพียงอะไรในสายตา

๐ เป็นชนักปักในใจดวงนี้
เป็นภักดีจากใจที่ไร้ค่า
เป็นความรักหลงใฝ่ในมายา
สิเน่หาหลอกลวง..บ่วงพรานเธอ

กาแฟดำ

ปอลู. ขอบคุณขลุ่ยกรรแสงที่มาร่วมแจมครับ
วันหยุดยาววันสุดท้าย..พรุ่งนี้ทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม เฮ้อ..

[หมูหวาน]

  จะขอยืนอยู่มุมนี้
มุมที่มีน้ำใจให้
ขอบคุณกำลังใจ
ที่ยื่นให้ซับน้ำตา
 เมื่อไหร่มีแรงพอ
ก็จะขอเอ่ยคำลา
เก็บใจพร้อมฟันฝ่า
เผื่อข้างหน้าได้...สมใจ
  ขอบคุณพี่อีกครั้ง
ที่พี่ยัง...อยู่เคียงใกล้
คอยอยู่เป็นแรงใจ
อย่าหายไปเหมือนใครเลย