11 กุมภาพันธ์ 2011, 10:25:PM |
|
|
11 กุมภาพันธ์ 2011, 11:27:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2011, 11:27:PM » |
ชุมชน
|
อย่าได้กลัวคืนเพ็ญที่เด่นหล้า หยาดน้ำตาเปรอะเปื้อนดวงตาเศร้า แม้ความรักไม่สมหวังดั่งใจเรา เพราะความเขลามาก่อนฉลาดคาดหวังใด
ทุกข์ให้ท้อจะได้รอรู้จักสุข ถึงปลายทุกข์จะพบสุขว่าเป็นไฉน ทุกข์กับสุขมันไม่ห่างความกว้างใจ รอนานไม่อย่าหวั่นไหวนะใจนาง
ฉันเอง..
|
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน
|
|
|
11 กุมภาพันธ์ 2011, 11:40:PM |
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2011, 11:40:PM » |
ชุมชน
|
อย่าได้กลัวคืนเพ็ญที่เด่นหล้า หยาดน้ำตาเปรอะเปื้อนดวงตาเศร้า แม้ความรักไม่สมหวังดั่งใจเรา เพราะความเขลามาก่อนฉลาดคาดหวังใด
ทุกข์ให้ท้อจะได้รอรู้จักสุข ถึงปลายทุกข์จะพบสุขว่าเป็นไฉน ทุกข์กับสุขมันไม่ห่างความกว้างใจ รอไม่นานอย่าหวั่นไหวนะใจนาง
ฉันเอง..
...มิเคยล้ากับดาวที่พราวแสง แม้จำแลงองค์ลงให้หลงร่าง เข้าสบตากลบเกลื่อนก่อนเลือนจาง สิ้นสุดทางรักหล่มให้จมใจ
...เมื่อเรียนรู้ที่สุขทุกข์เข้าโหม เฝ้าประโคมรอยแผลที่แช่ใส- บาดด้วยคมน้ำคำกระทำไป น้ำตาไหลก็แค่นั้นมิหวั่นเลย
...รอสร้างทางรักใหม่ให้ใสสด รอกำหนดขีดเส้นเราเฝ้าเฉลย รอพรวนดินถิ่นรักเข้าพักเชย รอเหมือนเคย...ที่เคยรอ...ท้อแล้วใจ...
|
ว่างเปล่า
|
|
|
12 กุมภาพันธ์ 2011, 12:26:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 12 กุมภาพันธ์ 2011, 12:26:AM » |
ชุมชน
|
โรคระยะ สุดท้าย ใช้ผ่าตัด เร่งรวบรัด ทิ้งไป แม้ใจฝืน หากจะยัง คงไว้ ไม่ยั่งยืน จะกลับคืน ย่ำแย่ แก้ไม่ทัน
แต่ความรัก จากใจ ได้ผิดพลาด ไม่ดังคาด ดังหวัง ดังใฝ่ฝัน ประเมินเป็น สุดท้าย ทำไมกัน คิดห่ำหั่น ร้างไป ไร้ราคา
วิกฤตคือ โอกาส จากพลาดหวัง มาคิดตั้ง ผู้ชำนาญ การรักษา เผื่อมีใคร รักคุด สะดุดมา ได้เยียวยา หมอมี ที่รู้งาน
ขอสมัคร คนไข้ เป็นรายแรก ด้วยใจแหลก แยกจาก ยากประสาน จะผ่าตัด เปลี่ยนใหม่ คงไม่นาน อย่ามองผ่าน ผู้ป่วย ช่วยดูแล
ที่รอบข้าง หว่างใจ เลือดไหลหยด ผ่าให้หมด เปิดกว้าง เพื่อล้างแผล รักระยะ สุดท้าย ได้เปลี่ยนแปร คือรักแท้ หมอใหม่ ใช้แทนยา.
ด.ช. นพ
|
|
|
|
12 กุมภาพันธ์ 2011, 12:21:PM |
|
|
12 กุมภาพันธ์ 2011, 02:48:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 12 กุมภาพันธ์ 2011, 02:48:PM » |
ชุมชน
|
|
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน
|
|
|
12 กุมภาพันธ์ 2011, 09:36:PM |
ไม่รู้ใจ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 12 กุมภาพันธ์ 2011, 09:36:PM » |
ชุมชน
|
จะสุดท้าย หรือท้ายสุด ฉุดไม่อยู่ คนเคยคู่ เดินเคียง เลี่ยงหลบหนี ฝากแต่คำ อำลา ว่าโชคดี นับแต่นี้ มิเหลือ แม้เยื่อใย
ไปเถิดหนา ถ้าเธอ เจอรักอื่น ที่หวานชื่น ฉ่ำเย็น เป็นไหนไหน ไม่ต้องห่วง หรอกนะ จะท้อใจ ชีวิตใหม่ คงดี กว่ามีเธอ ไม่รู้ใจ
|
|
|
|
13 กุมภาพันธ์ 2011, 03:03:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2011, 03:03:AM » |
ชุมชน
|
รักครั้งสุดท้าย
อยากมีรักครั้งสุดท้ายไว้คลายเหงา เพื่อแบ่งเบาความขมที่ข่ม,ฝืน สองเราร่วมปลอบขวัญทุกวันคืน มีที่ยืนกุมเกาะเพาะเม็ดพันธ์
ช่วยรดน้ำพรวนดินด้วยจินต์สุข ปล่อยความทุกข์ทิ้งไปใส่ความฝัน ต่างปรึกษาหารือร่วมมือกัน สร้างสวรรค์บั้นปลายมิดายเดียว
ถ้าสองเราเข้าใจในความรัก ต่างฟูมฟักรักแฟ้นให้แน่นเหนียว ร่วมทุกข์สุขปลุกใจให้กลมเกลียว เฝ้าแลเหลียวหวนให้ห่วงใยกัน
ขอมีรักครั้งสุดท้ายที่ปลายฟ้า ส่งใจมาถึงน้องมองดาวนั่น คิดถึงพี่อย่าหมองมองดวงจันทร์ เราร่วมฝันวันชื่นคืนหนาวกาย
อยากปลอบขวัญคนดีพี่แสนห่วง อยากให้ทรวงเคยช้ำร่ำสลาย อยากให้น้องพบสุขทุกข์มลาย อยากร่วมสายปลายทางไม่ห่างนวล
ได้เพียงฝันคนเดียวยามเปลี่ยวเหงา ให้สองเราครองคู่อยู่ปลายสวน ร่วมปลูกฝังหยั่งรากฝากเชิญชวน น้องเห็นควรหรือไม่.?ไหนตอบที..
"ปรางค์ สามยอด"
|
|
|
|
13 กุมภาพันธ์ 2011, 05:56:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2011, 05:56:AM » |
ชุมชน
|
ก่อนสิ้นลมหายใจสุดท้ายฉัน ขอมีวันสุขบ้างอย่างใครเขา ขอพบรักจริงแท้แก่ใจเรา ขอความเศร้าได้คลายสลายลง
ในระยะสุดท้ายปลายชีวิต ไม่ขอสิทธิใดมากจากความหลง ขอเพียงคำรักมั่นถึงวันปลง จากอนงค์นางหนึ่งก็พึงใจ
"บ้านริมโขง"
|
|
|
|
13 กุมภาพันธ์ 2011, 11:25:AM |
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2011, 11:25:AM » |
ชุมชน
|
รักครั้งสุดท้าย
อยากมีรักครั้งสุดท้ายไว้คลายเหงา เพื่อแบ่งเบาความขมที่ข่ม,ฝืน สองเราร่วมปลอบขวัญทุกวันคืน มีที่ยืนกุมเกาะเพาะเม็ดพันธ์
ช่วยรดน้ำพรวนดินด้วยจินต์สุข ปล่อยความทุกข์ทิ้งไปใส่ความฝัน ต่างปรึกษาหารือร่วมมือกัน สร้างสวรรค์บั้นปลายมิดายเดียว
ถ้าสองเราเข้าใจในความรัก ต่างฟูมฟักรักแฟ้นให้แน่นเหนียว ร่วมทุกข์สุขปลุกใจให้กลมเกลียว เฝ้าแลเหลียวหวนให้ห่วงใยกัน
ขอมีรักครั้งสุดท้ายที่ปลายฟ้า ส่งใจมาถึงน้องมองดาวนั่น คิดถึงพี่อย่าหมองมองดวงจันทร์ เราร่วมฝันวันชื่นคืนหนาวกาย
อยากปลอบขวัญคนดีพี่แสนห่วง อยากให้ทรวงเคยช้ำร่ำสลาย อยากให้น้องพบสุขทุกข์มลาย อยากร่วมสายปลายทางไม่ห่างนวล
ได้เพียงฝันคนเดียวยามเปลี่ยวเหงา ให้สองเราครองคู่อยู่ปลายสวน ร่วมปลูกฝังหยั่งรากฝากเชิญชวน น้องเห็นควรหรือไม่.?ไหนตอบที..
"ปรางค์ สามยอด"
...สวนมันร้างถางหญ้าฆ่าไม่หมด น้ำใช้รดยังหายากเหมือนซากผี เมื่อหัวใจไร้เกรดเศษที่ดี ปลูกร้อยปีไม่เป็นผลค้นไม่เจอ
...เปลี่ยนเป็นแห้วมันแกวแนวมีหัว จะดีชั่วก็มีกินหากทิ้งเผลอ สวนดอกรักเหี่ยวเฉาให้เงาเบลอ ค่าเพียงเพ้อหากทิ้งร้างกลางพงไพร
...เมื่อรักสิ้นถิ่นเยื่อมาเอื้อรับ ทุกสิ่งนับจบจางวางไฉน หากมีแผลแผ่ทางกลางฤทัย สวนดอกใจก็เริ่มเหี่ยวเปลี่ยวเอกา...
|
ว่างเปล่า
|
|
|
13 กุมภาพันธ์ 2011, 03:00:PM |
มัสยาหลงเหยื่อ
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2011, 03:00:PM » |
ชุมชน
|
ย้อนเวลาไปได้คงไม่รัก แค่รู้จักอย่างเพื่อนคงดีกว่า ไม่ต้องเจ็บอย่างทุกวันที่ผ่านมา ไม่ต้องเสียน้ำตาเมื่อเลิกกัน
ไม่ต้องห่วงเวลาเธอไปไหน ไม่ต้องใส่ใจเมื่อใครเข้ามาหา ไม่ต้องแคร์หากเธอทำเฉยชา ไม่ต้องว่าถ้าเธอนั้นเกเร
ไม่ต้องสนถ้าเธอไม่โทรหา ไม่ต้องพาให้หัวใจมันสับสน ไม่ต้องทะเลาะงอนง้อไม่ต้องทน กับใจคนที่โลเลได้ทุกที
คงจะดีหากรักนี้มันท้ายสุด แล้วก็หยุดหัวใจห้ามห่วงหา ปิดตายไปเลยบ่อน้ำตา ไม่ต้องรู้สึกรู้สาอย่างที่เป็น
|
|
|
|
13 กุมภาพันธ์ 2011, 05:46:PM |
|
|
|