ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

ถึงไม่เป็น เช่นสาว พราวเสน่ห์
ไม่รวนเร เพราะรัก มักไม่ขม
ยังไม่สิ้น รักแน่ แม่ตาคม
มองเอวกลม ยังรัก สลักใจ

ถึงไม่เป็น คนสวย รวยทรัพย์สิน
รักยุพิน แน่นัก รักรู้ไหม
คำว่ารัก ง่ายมาก หากรักใคร
อย่าหวั่นไหว คนดี พี่ต้องการ

จงเลิกงอน ซะที นะที่รัก
ซึ้งใจนัก ดวงแด แม่วัยหวาน
มาอ่านกลอน ก่อนหนา อย่าซมซาน
รักนงคราญ ทีสุด หยุดที่เธอ

พี่จึงมา เขียนกลอน ออนเอาไว้
รักด้วยใจ ของพี่ นี้เสมอ
แต่ยังกลัว ยิ่งนัก รักละเมอ
กลัวต้องเพ้อ ดวงแด แต่ฝ่ายเดียว

 

[สุนันยา]

ถึงไม่เป็น เช่นสาว พราวเสน่ห์
ไม่รวนเร เพราะรัก มักไม่ขม
ยังไม่สิ้น รักแน่ แม่ตาคม
มองเอวกลม ยังรัก สลักใจ

ถึงไม่เป็น คนสวย รวยทรัพย์สิน
รักยุพิน แน่นัก รักรู้ไหม
คำว่ารัก ง่ายมาก หากรักใคร
อย่าหวั่นไหว คนดี พี่ต้องการ

จงเลิกงอน ซะที นะที่รัก
ซึ้งใจนัก ดวงแด แม่วัยหวาน
มาอ่านกลอน ก่อนหนา อย่าซมซาน
รักนงคราญ ทีสุด หยุดที่เธอ

พี่จึงมา เขียนกลอน ออนเอาไว้
รักด้วยใจ ของพี่ นี้เสมอ
แต่ยังกลัว ยิ่งนัก รักละเมอ
กลัวต้องเพ้อ ดวงแด แต่ฝ่ายเดียว

 

พี่ฝันไป หรือเปล่า เล่าพี่เอ๋ย
ที่มาเผย หลงละเมอ เพ้อเปล่าเปลี่ยว
พี่รักใคร ก็ควรง้อ เป็นข้อเกลียว
อย่าไปเที่ยว จีบสาว มาเคล้าคลอ


คนเจ้าชู้ ใครที่ไหน เขาจะเชื่อ
รักเหลือเฟือ มากไป ใครก็ท้อ
ใครจะกล้า เชื่อพี่ ว่าดีพอ
คงต้องพ้อ พร่ำเพ้อ ละเมอครวญ

"สุนันยา"

[มานพ]

ยังไม่นอน ฝันได้ ที่ไหนเล่า
อยากให้เจ้า ยอมรับ กลับคืนหวน
ใครใครเขา ก็รู้ น้องคู่ควร
มาเรรวน ว่าไป ไม่ชายตา

พี่เจ้าชู้ ที่ไหน ใครเขาบอก
ใครเขาหลอก เขาอำ ทำมาว่า
เพราะรักเดียว เปลี่ยวใจ ในอุรา
สุนันยา มาง้อ ขอขอบคุณ

 

[สุนันยา]

บ้าหรือเมา พี่ชาย ใครมาง้อ
อย่ามาล้อ วุ่นวาย ให้หัวหมุน
พูดมาได้ เสียหาย จริงนะคุณ
เห็นว่าคุ้น เคยกัน จึงหันมา


พูดอย่างนี้ ไม่พูดด้วย แล้วนะตัว
มาเล่นมั่ว ดูเห็น เป็นไร้ค่า
แค่ต่อกลอน คนเพี้ยน ที่เขียนมา
สุนันยา ลาก่อน ขอจรแล้ว...หุหุ



"สุนันยา"

[ดอกกระเจียว]

พี่มานพมาแต่ไหนห่างหายหน้า
ไม่ทักกันบ้างเลยหนาหรือว่าวุ่น
เรื่องงาน-เงิน-จีบสาวชุลมุน
เคยการุญรักกันนั้นยังจำ

พี่เมืองน้ำก็เลือนหายเหมือนตายจ้อย
ไปหน้าม่อยซุ่มอยู่ไหนเป็นถิ่นถ้ำ
ไม่เห็นมาบ้านกลอนออดอ้อนคำ
หรือชอกช้ำแล้วเลยมาเฉยชา

ในเฟชบุ๊คเห็นถามข่าวเราแกล้งเฉย
ทั้งที่เคยคุ้นอยู่บ้านกลอนหนา
ไยหายวับลับไกลไม่เห็นมา
ส่งภาษาเหมือนก่อนกว่านอนตรม

[มานพ]

บ้าหรือเมา พี่ชาย ใครมาง้อ
อย่ามาล้อ วุ่นวาย ให้หัวหมุน
พูดมาได้ เสียหาย จริงนะคุณ
เห็นว่าคุ้น เคยกัน จึงหันมา


พูดอย่างนี้ ไม่พูดด้วย แล้วนะตัว
มาเล่นมั่ว ดูเห็น เป็นไร้ค่า
แค่ต่อกลอน คนเพี้ยน ที่เขียนมา
สุนันยา ลาก่อน ขอจรแล้ว...หุหุ



"สุนันยา"

อารมณ์เสีย จากไหน ใครว่าเธอ
แปลกจริงเออ ใครล้อ ช่อดอกแก้ว
พูดมาได้ เสียหาย พี่คลายแมว
คงทานแห้ว ทุกวัน มันจริงจริง

คงจะงอน พี่ยา หนาตัวเอง
ทำเล้งเล้ง หน้างอ หนอน้องหญิง
แค่ต่อกลอน วอนไหว้ ใจประวิง
จึงรีบชิ่ง ลาก่อน งอนพี่ชาย