ยิ้มเข้าไว้ไฟไหม้ไทยก็ยิ้ม
ยิ้มกรุ้มกริ่มยิ้มหวานน้ำตาลหยด
เหยาะกระหยิ่มยิ้มได้ไม่มีลด
โลกรันทดหมดหวังก็ยังยิ้ม
หรือยิ้มคือสื่อนามสยามประเทศ
กล่าวเกินเหตุวิเศษไปให้ใจอิ่ม
หรือมีใดเรียกไทยประไพประพิม
ยกมาเทียบเปรียบปริ่มกว่ายิ้มไทย
ไม่เป็นไรไม่เป็นไรคือไทยแท้
ให้ย่ำแย่แปร้ป่นยังทนไหว
ผิดก็ซ้ำทำใหม่ไม่เป็นไร
จะเจ็บปวดแค่ไหนเท่าใดกัน
หรือเป็นนิ้วพริ้วพรมประนมไหว้
ดูอ่อนนวลชวนไหว ใกล้สวรรค์
ถึงแดนดื่นอื่นไหว้ใช้มือดัน
แต่ไทยไหว้อภิวันท์ ด้วยหัวใจ
ไทยไม่ใส่ส่าหรีหรือกี่เพ้า
ขาสั้นเริดเปิดเว้า ก็ใช้ได้
จะดูหน้าขาเข่าหรือเดาใด
จึงบอกได้ไม่พ้นนี่คนไทย
พรายม่าน
สันทราย
๐๘.๐๒.๕๔
