ได้แค่ความห่วงใยมิใกล้ชิด
ได้แค่คิดห่วงใยแต่ไม่หวัง
ได้แต่คอยห่วงใยไม่ปิดบัง
ได้แค่ยั้งชั่งใจมิให้รัก
คอยดูแลห่างห่างอย่างคนห่วง
ไม่ได้หวงเป็นแค่ผู้คนรู้จัก
ไม่ใช่คนในฝันสำคัญนัก
แต่ให้พักเสมอเมื่อเธอล้า
ไม่ต้องมีอะไรมอบให้ฉัน
ต่อให้มีร้อยพันกี่ปัญหา
ฉันจะคอยเคียงข้างไม่ร้างลา
ขอแค่เพียงสายตาผ่านมามอง
คนไกลไกลคนนี้ที่ยังรัก
มีไหล่พักเสมอเมื่อเธอหมอง
และมีมือคอยจับประคับประคอง
มีเพลงร้องปลอบใจมอบให้เธอ
ได้แค่ความห่วงใยมิใกล้ชิด
ได้แค่สิทธิ์ห่วงใยใจเสมอ
อาจเป็นแค่คนรู้จักทักเมื่อเจอ
แต่ก็เผลอ"มอบใจ"...ให้ทั้งดวง
.....วรรณศิลป์.......
