ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

“ เก็บฟ้าทอเพื่อรอดาว “

 

เก็บสายม่านหมอกงามเมื่อยามเช้า
ประหนึ่งเพชรเม็ดพราวสกาวส่อง
ทักตะวันขวัญฟ้าเมฆาครอง
เก็บรอยแสงเรืองรองคล้องดวงมาน

ประกายวันผ่านฟ้ามาทายทัก
พระพายกวักทิวไผ่ไล้ปลายผ่าน
หวีดหวิวแว่วแผ่วเสียงสำเนียงกานท์
จินตนาเบิกบานก็พล่านบิน

สุริยันต์ผันจ้าเวหากร้าว
ความอบอ้าวเผาฝันอันถวิล
แสงตะวันดาษดื่นทั่วผืนดิน
แทบกลืนกินสิ้นฟ้าไร้ราตรี

ไอสุรีย์คลี่บางข้างฟ้าบ่าย
กลับผันกายม้วนซบทำหลบหนี
ไอม่านหมอกกลางวันผันลาที
ไอน้ำค้างพลันคลี่งามลีลา

พระอาทิตย์อัสดงลงกลีบเมฆ
ปลีกวิเวกบรรทมหลังห่มหล้า
รอขวัญเจ้าเงาสรวงดวงดารา
ล้อมจันทราพริ้มพรายมาให้ยล

หยาดน้ำฟ้าหยดหลั่งดั่งเกล็ดแก้ว
ทางช้างเผือกเชือกแถวแพรวเวหน
รอร้อยดาวพราวเรียงเคียงกมล
ณ ถนนราตรีวิมานไกล

ก่อนนิทราหลับใหลในคืนนี้
รำพึงบอกราตรีอย่าหนีไหน
ต่อเวลาอีกหน่อยจึ่งค่อยไป
ก่อนฝันนี้หมดไฟเพราะไร้ดาว


 

[ดอกกระเจียว]

ชอบ..ซาเต็ปเท้ามะแปร์จัง  เขาไม่เคยย่ำอยู่กับที่ง่ะ

[chaipan1999]

“ เก็บฟ้าทอเพื่อรอดาว “

 

เก็บสายม่านหมอกงามเมื่อยามเช้า
ประหนึ่งเพชรเม็ดพราวสกาวส่อง
ทักตะวันขวัญฟ้าเมฆาครอง
เก็บรอยแสงเรืองรองคล้องดวงมาน

ประกายวันผ่านฟ้ามาทายทัก
พระพายกวักทิวไผ่ไล้ปลายผ่าน
หวีดหวิวแว่วแผ่วเสียงสำเนียงกานท์
จินตนาเบิกบานก็พล่านบิน

สุริยันต์ผันจ้าเวหากร้าว
ความอบอ้าวเผาฝันอันถวิล
แสงตะวันดาษดื่นทั่วผืนดิน
แทบกลืนกินสิ้นฟ้าไร้ราตรี

ไอสุรีย์คลี่บางข้างฟ้าบ่าย
กลับผันกายม้วนซบทำหลบหนี
ไอม่านหมอกกลางวันผันลาที
ไอน้ำค้างพลันคลี่งามลีลา

พระอาทิตย์อัสดงลงกลีบเมฆ
ปลีกวิเวกบรรทมหลังห่มหล้า
รอขวัญเจ้าเงาสรวงดวงดารา
ล้อมจันทราพริ้มพรายมาให้ยล

หยาดน้ำฟ้าหยดหลั่งดั่งเกล็ดแก้ว
ทางช้างเผือกเชือกแถวแพรวเวหน
รอร้อยดาวพราวเรียงเคียงกมล
ณ ถนนราตรีวิมานไกล

ก่อนนิทราหลับใหลในคืนนี้
รำพึงบอกราตรีอย่าหนีไหน
ต่อเวลาอีกหน่อยจึ่งค่อยไป
ก่อนฝันนี้หมดไฟเพราะไร้ดาว


 

โอย....ปวดหัว ต่อกลอน แม่ดาวน้อย
งามหยดย้อย เลิศล้ำ ฉ่ำกลางหาว
ทุกกานท์กลอน อ้อนครบ ระบบดาว
ดูวับวาว เทียมฟ้า ยามราตรี

เฝ้ารำพึง รำพัน เก็บชั้นฟ้า
แม้แต่ดวง สุริยา ยังหลบหนี
มาอ้อนออด นิทรา ประดามี
แล้วอย่างนี้ จะหลับได้ อย่างไรกัน

ทั้งสายหมอก ทอรัก ถักสุริยา
พระพายพา หอบร่าง น้ำค้างฝัน
ประโลมโฉม จันทรา ดาราวรรณ
ผ่องอำพัน เผยฟ้า นภาครวญ

แต่แม่(ดาว)เจ้า เก็บไว้ ไปทั้งหมด
เพียรต่อพจน์ ถ้อยร่าง สร้างกำสรวญ
"ไมเกรนขึ้น ปวดขมอง ท้องใส้มวน"
ใช่ยียวน หวนไห้...เอาไปเลย.....(+1)


 emo_68เพราะมากนะจ๊ะ...ตะเอง..

[GreenMonkey]

จะหยิบฟ้ามาถักด้วยรักร้อย
ปุยเมฆลอยละลิ่วโพ้นกระโจนหยิบ
ค่อยทอผืนแพรฟ้าพร่าระยิบ
ให้ไกลลิบลับขอบโค้งเชื่อมโยงฟ้า

จะทอไปให้ถึงซึ่งอีกฝั่ง
ด้วยจิตตั้งความมุ่งมาดปรารถนา
ส่งความรักทอดไปไกลสุดตา
ให้รู้ว่ามีรักประจักษ์แสดง

ขอเพียงดาวดวงน้อยคล้อยเคลื่อนกลับ
พราวระยับระยิบกระพริบแสง
ช่วยปลุกใจดวงนี้ให้มีแรง
เหมือนห้วงแห่งเวหนระคนดาว

ทอดผืนฟ้าหารักสักคนหนึ่ง
เป็นคนซึ่งเคียงคู่อยู่ทุกก้าว
ช่วยลบเรื่องร้อยพันอันปวดร้าว
เหมือนฟ้าพราวดาราทุกราตรี

.. GreenMonkey ..

[กัลมลี*]

ฟ้าอาจหม่นไปบ้างยามเปลี่ยนสี
ก่อนราตรีปกคลุม...เธอกลัวไหม
ในความมืดดาวรอทอฟ้าไกล
คืออุ่นไอของแสงแห่งตะวัน

อย่าปิดขังตัวเองในคืนนี้
ฟ้ายังมีดาวเดือน...อย่าไหวหวั่น
ฝากความคิดถึงมาก...มาผูกพัน
เหมือนฟ้านั้นแผ่ล้อมโอบอ้อมดาว

[เมฆา...]

“ เก็บฟ้าทอเพื่อรอดาว “

 

เก็บสายม่านหมอกงามเมื่อยามเช้า
ประหนึ่งเพชรเม็ดพราวสกาวส่อง
ทักตะวันขวัญฟ้าเมฆาครอง
เก็บรอยแสงเรืองรองคล้องดวงมาน

ประกายวันผ่านฟ้ามาทายทัก
พระพายกวักทิวไผ่ไล้ปลายผ่าน
หวีดหวิวแว่วแผ่วเสียงสำเนียงกานท์
จินตนาเบิกบานก็พล่านบิน

สุริยันต์ผันจ้าเวหากร้าว
ความอบอ้าวเผาฝันอันถวิล
แสงตะวันดาษดื่นทั่วผืนดิน
แทบกลืนกินสิ้นฟ้าไร้ราตรี

ไอสุรีย์คลี่บางข้างฟ้าบ่าย
กลับผันกายม้วนซบทำหลบหนี
ไอม่านหมอกกลางวันผันลาที
ไอน้ำค้างพลันคลี่งามลีลา

พระอาทิตย์อัสดงลงกลีบเมฆ
ปลีกวิเวกบรรทมหลังห่มหล้า
รอขวัญเจ้าเงาสรวงดวงดารา
ล้อมจันทราพริ้มพรายมาให้ยล

หยาดน้ำฟ้าหยดหลั่งดั่งเกล็ดแก้ว
ทางช้างเผือกเชือกแถวแพรวเวหน
รอร้อยดาวพราวเรียงเคียงกมล
ณ ถนนราตรีวิมานไกล

ก่อนนิทราหลับใหลในคืนนี้
รำพึงบอกราตรีอย่าหนีไหน
ต่อเวลาอีกหน่อยจึ่งค่อยไป
ก่อนฝันนี้หมดไฟเพราะไร้ดาว

 

ดาวพฤหัส..



“เก็บน้ำค้างทอเพื่อรอขวัญ”

 

...หยดน้ำค้าง ค้างติ่ง บนกิ่งแก้ว
ประกายแวว แวววับ ประดับหนาว
จ้องชื่นชม ชมเห็น เป็นนัยราว
แววตาสาว สาวงาม ยามสบตา

คืนอ้างว้าง ว้างเวิ้ง กระเจิงจิต
เพียงลมบิด บิดผัน สั่นผวา
หวั่นต้องแสง แสงปะทุ สุริยา
สาดเปลวพา พาจาง น้ำค้างจร

สุริยง ยงยุทธ์ หยุดหมอกม่าน
สลายลาน ลานเสียง เรียงอักษร
ค่อยค่อยแผ่ว แผ่วพร่ำ ร่ำอาวรณ์
ยิ่งสั่นคลอน คลอนแคลน แดนฤทัย

ด้วยคิดถึง ถึงยิ่ง น้องหญิงเอ๋ย
ก่อนนี้เคย  เคยคู่ ร่วมอยู่ใกล้
ซบไออุ่น อุ่นแอบ แนบเนื้อใน
ผูกสองใจ ใจรัก มิภักดิ์แปร

อยากเก็บฟ้า ฟ้าทอ เพื่อรอค่ำ
เยี่ยงขวัญนำ นำคู่ สู่กระแส
แต่ก็หวั่น หวั่นเหมือน ถูกเชือนแช
ได้เพียงแค่ แค่ห่วง ผ่านดวงจันทร์

ก่อนฟ้าสาง สางแสง แห่งเดือนจ้า
ขอร้อยน้ำ น้ำฟ้า มาต่อฝัน
เรียบเรียงเกล็ด เกล็ดแก้ว แพรวอำพัน
คล้องแก้มขวัญ ขวัญใจ ในนิทรา.....


 

***เมฆา...***