ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Peony]

เหงา-เหงา ลำพังก็นั่งมองฟ้า
อยากให้น้ำตามันย้อนรินไหล
กลับคืนเข้าไปข้างในหัวใจ
เผื่อพรุ่งนี้วันใหม่-ฉันจะมีใจที่แข็งแรง

ให้ลม..ให้ฟ้า...รู้ว่าฉันเหงา
แล้วช่วยปัดเป่าเอาความแห้งแล้ง
ไปจากหัวใจที่ไร้เรี่ยวแรง
คืนความแข็งแกร่งของหัวใจให้ฉันที

[กัลมลี*]

วันธรรมดาน้ำตารินไหล
เสาร์อาทิตย์หัวใจขาดไออุ่น
ทุกกลางวันฉันคิดถึงแต่คุณ
ตกกลางคืนว้าวุ่น...เหงาเหลือเกิน

เอ่ยความในใจในความอ้างว้าง
เพียงเงาตัวเคียงข้างไม่ห่างเหิน
หมดพลังขับเคลื่อนให้ก้าวเดิน
ที่เผชิญอยู่อย่างนี้...ไม่โทษใคร

[บ้านริมโขง]

มีเพียงเราเท่านั้นในวันเหงา
มีเพียงเงาชิดใกล้ไม่ไกลห่าง
มีเพียงลมหายใจอุ่นไอจาง
มีเพียงความอ้างว้างค้างอารมณ์

ทอดตามองยาวไกลไร้จุดหมาย
เหมือนละลายความหวังฝังใจขม
สะท้อนใจไหวหวามยามต้องลม
ซบหน้าตรมถมเศร้าเขาจากลา

คล้ายแสงเทียนเล่มน้อยค่อยมอดดับ
เปลวอ่อนพับลับหายคลายห่วงหา
อาบละลายคล้ายหมองของน้ำตา
ยากรักษาสภาพเทียนเริ่มเปลี่ยนไป

สุดอ่อนล้าโรยแรงเมื่อแสงสิ้น
ความหวังบินลาลับกับแสงใส
ความอาวรณ์โหยหาต่างลาไกล
เหลือเอาไว้ใจเศร้า...เหงาคนเดียว.

"บ้านริมโขง"

[Peony]

ปล่อยตัวเองไว้ในความเหงา
รอบ-รอบกายยังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้
แต่อย่างน้อยในความเหงา...ก็ทำให้เรารู้จักตัวเองได้ดี
ว่าอย่างน้อยที่สุดในตอนนี้...ฉันก็ยังมีชีวิตต่อไป...

อย่ากลัวที่จะเหงา
แม้บางคราว...ความเหงา...ทำเราร้องไห้
น้ำตาก็ดีเหมือนกัน...ถ้ามันจะคอยล้างใจ
ไม่มีอะไรที่ต้องอาย...เมื่อเจ็บได้...ต้องหายให้เป็น

[ฉันเอง]

ความโดดเดี่ยวเดียวดายหมายข้องจิต
ทำให้คิดถึงความหลังที่พลั้งเผลอ
ในชีวิตมีหนึ่งหนที่ค้นเจอ
ก็คือเธอในดวงใจหมายใฝ่ปอง

มันเป็นเพียงรักข้างเดียวที่เลี้ยวหา
สู่กานดาผู้เป็นหนึ่งไม่พึงสอง
แต่เป็นเพียงรักข้างเดียวไม่เหลียวมอง
เราจึงต้องอยู่โดดเดี่ยวและเดียวดาย


ฉันเอง..