เหนื่อยหัวใจ เหนื่อยกาย แสนหน่ายเหนื่อย
หวังเรื่อยเปื่อย หวังไป ตามใจหวัง
ยังหายใจ ยังอยู่ รู้หรือยัง
เพียงสักครั้ง เพียงสักหน คนพอเพียง
ก้าวต่อไป ก้าวให้ถึง แม้หนึ่งก้าว
เสียงปวดร้าว เสียงร่ำ มิพร่ำเสียง
เคียงไฉน ใครเคียงอยู่ เป็นคู่เคียง
รอจนเดี้ยง รอเพียงคน สู้ทนรอ
แล้ววันนี้ ที่แล้วมา ซาหมดแล้ว
ขอน้องแก้ว ขอแล้วกัน ฉันเฝ้าขอ
พอเธอมา ก็พอใจ ถ้าให้พอ
รักเกิดก่อ รักเธอนั้น ฉันอยากรัก.......
มั่วๆเอานะครับ......อาจไม่ค่อยชัดเจนบ้าง
พอดีเห็นบอกว่าไม่ได้บังคับว่าต้องอยู่ตอนใดในวรรค
ก็เลยแต่งประยุกเอากลบทครอบจักรวาลผสมไปด้วย คงไม่ผิดกฏนะครับ
