ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กล่องความทรงจำ]

มองตรงไป สุดขอบ ปลายฟ้านี้
คนดี เธอเห็นไหม....
สีคราม ของท้องฟ้า อบอุ่นเพียงใด
ฉันฝากเมฆไป ว่าคิดถึงเธอ

ฝากหัวใจ ไปกับ สายน้ำ
สายลมพร่ำ เว้าวอน อาทรเสมอ
ดาวกระพริบถี่ คือใจนี้ ยังละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ คิดถึงแต่เธอ นะคนดี

เราอาจ อยู่ห่าง กันบ้าง
แต่ความอ้างว้าง ไม่เคยเกาะกุม ในใจนี้
ยิ่งอ้างว้าง ยิ่งรู้ว่า เรายังรักกัน ทุกนาที
เพราะความอ้างว้าง ที่มี ... เราไม่เคยให้ใคร แทนที่กัน

สำคัญ...สัญญา...ก่อนลาไกล
สำคัญ...สัญญา ....อย่างไร....ก็อย่างนั้น
จะอยู่ อย่างคิดถึง.... และรอคอยคืนวัน
ที่เราจะได้ อยู่เคียงข้างกัน .... ตลอดไป

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ตี๋จัดให้!!!!~


เคยคิดถึงเมคเดียวทำเหี่ยวเฉา
จึงต้องเอารักเติมเพิ่มอีกชั้น
พอสองเมคเสกได้ดั่งใจพลัน
ถึงกระนั้นมันยังแลค..แปลกจังเลย

ต้องเพิ่มสามตามไปไม่คิดเพิ่ม
ก็เหมือนเดิมยังช้าท่าทีเฉย
ดูจะแย่..งั้นสี่..ฟรีเช่นเคย
แต่ทรามเชยยังนิ่ง..ไม่จริงจัง

รักกระตุกยืดยืดอืดเป็นเต่า
หรือรักเรา..โดนไวรัส! มาดัดหลัง
หรือสปาย ซ่อนแทรก แหวกพลัง
มันเลยยั้ง เลยย่อ ไม่ต่อเติม

ห้าเมคแล้ว!! แห้วได้อีก เป๋าฉีกแน่
ด้วยเพราะแฟร์ใจปล้ำนำรักเสริม
นั่นไงล่ะ!!..ทรามวัยไม่เหมือนเดิม
มีเริ่มเริ่ม แลแล..แต่อยู่ไกล

อ๊ะอ๊ะอ๊ะ!!..ทำยิ้มปริ่มเลยหมวย
มีแถมด้วย บ๊วยเพิ่ม เหมือนเดิมใหม?
ใช่แล้วจ้ะ!! ห้าแรงมิแจ้งใบ
ฉันส่งให้คนงามตามต้องการ

ตี๋ขายบ๊วยรวยแหลกแจกสะบั้น
อาเจ็กลั่น..ไอ๊หยา!! บ้าหรือหลาน
เดี๋ยวกินแกลบหลานข้า..อย่าหน้าบาน
อย่าดื้อด้าน ห้าเม็ก ไม่เช็คตังส์

Oo..ดีที่เธอมาเยือนไม่เลือนหน้า
แม้นราคาบ๊วยแพงแต่แรงขลัง
ยังเฟี้ยวเฟี้ยว!!..ซาบซ่าบ้าพลัง
ไม่ต้องนั่งคิดถึง..อีกแล้วเรา


 


~บอม AF530 ~

[ไพร พนาวัลย์]

ทาสรัก

ใจเอ๋ยใจทำไมจึงดื้อนัก
รู้ว่าเขาไม่รักยังคิดถึง
ตกเป็นทาสคนดีที่ตราตรึง
นั่งรำพึงคนเดียวแสนเปลี่ยวใจ

ทำไมนะจึงต้องใจหมองเศร้า
เขาเกลียดเราหนักหนากว่าสิ่งไหน
ไม่ยอมพูดไม่ยอมทักหักอาลัย
โถ คนเลวเป็นไงไม่เหลียวแล

ขอหักอกหักใจไม่ข้องเกี่ยว
แต่ใจเอ๋ยมันเสียวเหนี่ยวดวงแข
มันเจ็บแสบแปลบใจใยงอแง
ขอยอมเป็นผู้แพ้แก่ใจนาง

เกลียดเถิดหนาเชิญเกลียดเชิญเหยียดหยาม
อยากประนามอย่างไรไม่ขัดขวาง
จะขอก้มดมดินจินต์อับปาง
เหลือเพียงร่างเดินไปดั่งใช่คน

ใจเอ๋ยใจไม่จำจึ่งช้ำชอก
ดั่งถูกกรอกยาพิษยังคิดด้น
คิดถึงเขาอยู่ได้ไยหน้าทน
เกิดเป็นคนใจเป็นทาสเบื้องบาทนาง

 

"ปรางค์ สามยอด"

[ปรางทิพย์]

โอ้ใจรักปักจิตย่อมคิดถึง
แสนคำนึงตรึงตราจวบฟ้าสาง
ยามเฝ้ามองถ่องแท้ว่าแพ้ทาง
ด้วยนวลนางหมางเมินกว่าเกินทน

เฝ้าวิงวอนอ้อนดาวสกาวใส
ส่งข่าวไปไกลถึงซึ่งเวหน
แล้วส่องแสงแรงรักปักกมล
พร้อมร่ายมนต์ดลเพลงบรรเลงมา

เพลงคิดถึงซึงซอที่คลอคู่
สองพธูรู้นัยจึงใฝ่หา
ฝากสายลมพรมพร่างไม่สร่างซา
โอบอุราปรารมภ์เคยชมจันทร์

ด้วยหน้าที่มีมากจำจากเจ้า
เหลือเพียงเงาเราสองเคยครองฝัน
กับรอยรักหักลาแทบจาบัลย์
และคืนวันหวั่นไหวให้รำพึง

[ฉันเอง]

คิดถึงพี่ไหม..?

หากคิดถึงพึงกลั่นได้คล้ายภาษา
จำนรรจาบอกกับเจ้าไม่รู้หาย
เพราะคิดถึงท่วมท้นทนมิวาย
มีมากมายอยากให้เจ้ารับเข้าใจ

จะได้รู้ดูเห็นพี่ที่คิดถึง
เฝ้าคนึงถึงวันฝันฟ้าใส
จะได้บอกคำว่ารักฝากเจ้าไป
เจ้าจะได้รู้ว่ารักปักใจจำ

ขอจงรู้ว่าพี่รักมากนักหนา
แน่นอุราทนไม่ไหวให้ถลำ
บอกรักแล้วไม่แคล้วอย่าใจดำ
ตอบสักคำว่าคิดถึง..พี่เช่นกัน


ฉันเอง..

[กล่องความทรงจำ]

 
[/img][/img]

มองตรงไป สุดขอบ ปลายฟ้านี้
นึกอยากมี บันไดไต่ ข้ามไปหา
ไปดูว่า วันวาน ที่ผ่านมา
คนของอีกฝั่งฟ้า เป็นอย่างไร

แต่ไม่มี บันได ไต่ข้ามฟ้า
จึงทำได้ แต่ภาวนา..อย่าหวั่นไหว
ยังคิดถึง เพียงเธอ นะคนไกล
และหวังว่าเธอ ในหัวใจ....
อยากมี ขั้นบันได ไต่ข้ามมา (เหมือนกัน)

[กัลมลี*]

ฟ้าทั้งกว้าง ทางก็ไกล เกินไปหา
ในเวลา ที่ไม่เจอ เธอรู้ไหม
ฉันมองฟ้า ลำพัง อย่างเหงาใจ
เพราะเหตุใด จึงห่าง กันอย่างนี้

อยากติดปีก บินไป เหมือนผีเสื้อ
เคียงข้างเธอ ทุกเมื่อ ไม่หน่ายหนี
แต่ก็รู้ ปฏิหาริย์ นั้นไม่มี
อยู่ที่นี่ คิดถึง...คิดถึงเธอ

[กล่องความทรงจำ]

อยากมีขั้น บันได ไต่ข้ามฟ้า
ไปดูว่า คนดี ... ดีอยู่ไหม
ไปดูว่า หนทาง ที่ห่างไกล
ไม่ทำให้  หัวใจ  ไกลห่างกัน

แต่ไม่มี ขั้นบันได ไต่ข้ามฟ้า
จึงทำได้ เพียงหลับตา อย่างเชื่อมั่น
ว่าคนไกล คนหนึ่ง ซึ่งผูกพัน
ก็คงอยากมีขั้น บันได .... ไต่ข้ามมา

 

[ไพร พนาวัลย์]

คงจะยากเหลือใจบันไดนั่น
กว่าจะไปถึงกันคงสั่นไหว
ขึ้นเครื่องไปดีกว่านะขวัญใจ
ส่งวีซ่ามาให้ไปเยี่ยมกัน

ไปไม่กลัว กลัวไม่ไปไกลขอบฟ้า
ก็ลัดมาเดี๋ยวเดียวเที่ยวสวรรค์
ใจถึงใจไม่นานผ่านคืนวัน
คงสุขสันต์สมใจไม่ไกลเลย

"ปรางค์  สามยอด"
แบบว่า เห็นเทียวปีนบันไดอยู่ สงสารอ่ะ

[กล่องความทรงจำ]

ฟ้าทั้งกว้าง ทางก็ไกล เกินไปหา
ในเวลา ที่ไม่เจอ เธอรู้ไหม
ฉันมองฟ้า ลำพัง อย่างเหงาใจ
เพราะเหตุใด จึงห่าง กันอย่างนี้

อยากติดปีก บินไป เหมือนผีเสื้อ
เคียงข้างเธอ ทุกเมื่อ ไม่หน่ายหนี
แต่ก็รู้ ปฏิหาริย์ นั้นไม่มี
อยู่ที่นี่ คิดถึง...คิดถึงเธอ

  +1ไปเลยจ๊ะ 

[กล่องความทรงจำ]

 

....ฟ้ายังเป็นสีฟ้า....
น้ำทะเล เบื้องหน้า ยังเย็นใส
ฟ้าอาจดู เวิ้งว้าง กว้างกว่าไกล
แต่ไม่กว้าง กว่าใจ จะโบยบิน

นกนางนวล ตัวสุดท้าย ที่ปลายฟ้า
บินเริงร่า เมื่อวาระ จะคืนถิ่น
กระซิบสั่ง ทะเลต่อ พอได้ยิน
หากไม่สิ้น ชีวิน จะกลับมา

ความห่างไกล สอนหัวใจ ให้คิดถึง
นับวันหนึ่ง คืนหนึ่ง ให้เดินหน้า
น้ำทะเล เปื้อนน้ำใส ที่ปลายตา
ดั่งทุกคำ ของสัญญา ยังเปื้อนใจ

.....ฟ้ายังเป็นสีฟ้า.....
น้ำทะเล เบื้องหน้า ยังเย็นใส
ฝากนางนวล หอบความห่วง จากดวงใจ
ข้ามฟ้าน้ำ กว้างไกล  ไปให้เธอ

 

[รพีกาญจน์]

เธอรู้ไหม
ว่าหัวใจ เศร้าเสียบ จนเงียบเหงา
ทิวาวาร ผ่านผัน มิบรรเทา
ยังคอยเฝ้า ร่วมเรียง เคียงเคล้าคลอ

ค่ำแล้วซี มีไหน ก็ไม่รู้
มีคนอยู่ ดูแลใจ แล้วไหมหนอ
มีคนพล่าม ความหวัง รั้งรีรอ
สายลมขอ ฝากห่วงใย ไปสักคราว

ณ แห่งนี้
รอบตัวมี สายลม ชมเมฆขาว
ราตรีกาล ผ่านมิด ปิดดวงดาว
ฉันยืนหนาว รำพึง คิดถึงเธอ

[กล่องความทรงจำ]

ขอความห่างไกล...
เพิ่มพูนความห่วงใย ที่ผูกพัน
ขอให้ช่วง เวลา ที่ห่างกัน
เพิ่มสัมพันธ์ ความอบอุ่น ในดวงใจ

ขอให้ ความคิดถึง....
เพิ่มพูน ความลึกซึ้ง ไม่หวั่นไหว
ขอให้ระยะทาง ความห่างไกล
เพิ่มพูน ความรักไป ตามกาลเวลา

[รพีกาญจน์]

อยากเอ่ยทัก สักครั้ง ยังคิดถึง
ยังซาบซึ้ง ไมตรี ที่ล้ำค่า
นานหลายวัน ฉันจำ จากอำลา
สุดเหว่ว้า อาวรณ์ สะท้อนใจ

คิดถึงมาก หลากล้น เธอคนนี้
เธอเล่ามี สักนิด คิดถึงไหม
หรือหน้าเพื่อน เลือนลาง จางหายไป
ลืมคนไกล ให้ครอง ความหมองมัว

นั่งนอนลุก ทุกครั้ง ยังอยากเห็น
ความจำเป็น เร้นร่าง ห่างเพียงชั่ว
อยากบอกรัก หักไว้ ใจระรัว
กลัวแสนกลัว เธอหยุด ไม่พูดจา

เคียงขวัญ
ความสัมพันธ์ อันดี ที่สูงค่า
ความห่วงใย ในเธอ เสมอมา
ขอบอกว่า คิดถึง จนซึ้งทรวง

[กล่องความทรงจำ]

ดาวหนึ่งดวง ร่วงหล่น จากบนฟ้า
เห็นแล้วกลั้น น้ำตา ไว้ไม่ไหว
คิดถึงจัง คนอีกฝั่ง ฟากฟ้าไกล
คิถึงอ้อมกอด อุ่นไอ....คิดถึงเธอ

แค่ระยะทาง ห่างไกล ... เท่านั้น
ขอเพียง คิดถึงกัน สม่ำเสมอ
นับคืนนับวัน เร่งให้ผ่าน เพื่อพบเจอ
คิดถึงนะ คิดถึงเสมอ ...และรอเธอเพียงคนเดียว

[ละอองฝน]

ดวงดาวอาจร่วงหล่นจากฟ้า
แต่ความห่วงหาไม่เคยร่วงหล่นจากใจดวงนี้
พระจันทร์พระอาทิตย์แบ่งเวลากันพอดี
แต่ความคิดถึงที่ฉันมีไม่เคยแบ่งให้ใคร

 

เธอไม่ใช่ที่หนึ่งหรือที่สอง
แต่เธอเป็นเจ้าของทุกห้องใจ รู้ไหม
ระยะทางหรือใคร ก็ไม่อาจทำฉันให้เปลี่ยนใจ
เธออยู่ห่างแค่ไหน หัวใจยังใกล้กัน

[กล่องความทรงจำ]

อยากเอ่ยทัก สักครั้ง ยังคิดถึง
ยังซาบซึ้ง ไมตรี ที่ล้ำค่า
นานหลายวัน ฉันจำ จากอำลา
สุดเหว่ว้า อาวรณ์ สะท้อนใจ

คิดถึงมาก หลากล้น เธอคนนี้
เธอเล่ามี สักนิด คิดถึงไหม
หรือหน้าเพื่อน เลือนลาง จางหายไป
ลืมคนไกล ให้ครอง ความหมองมัว

นั่งนอนลุก ทุกครั้ง ยังอยากเห็น
ความจำเป็น เร้นร่าง ห่างเพียงชั่ว
อยากบอกรัก หักไว้ ใจระรัว
กลัวแสนกลัว เธอหยุด ไม่พูดจา

เคียงขวัญ
ความสัมพันธ์ อันดี ที่สูงค่า
ความห่วงใย ในเธอ เสมอมา
ขอบอกว่า คิดถึง จนซึ้งทรวง

+1 จ้า

[กล่องความทรงจำ]

ดวงดาวอาจร่วงหล่นจากฟ้า
แต่ความห่วงหาไม่เคยร่วงหล่นจากใจดวงนี้
พระจันทร์พระอาทิตย์แบ่งเวลากันพอดี
แต่ความคิดถึงที่ฉันมีไม่เคยแบ่งให้ใคร

 

เธอไม่ใช่ที่หนึ่งหรือที่สอง
แต่เธอเป็นเจ้าของทุกห้องใจ รู้ไหม
ระยะทางหรือใคร ก็ไม่อาจทำฉันให้เปลี่ยนใจ
เธออยู่ห่างแค่ไหน หัวใจยังใกล้กัน

  emo_28นี่ก็เริ่ดค่ะ แต่เพิ่งบวกให้รพีกาญน์ไปตะกี้นี้เอง ต้องรออีก 1 ช.ม.นะ แล้วจะกลับมาบวกให้จ้า

[กล่องความทรงจำ]

มองไป สุดขอบ ปลายฟ้านี้....
ดูสิคนดี เธอเห็น นั่นไหม
แสงกระพริบ ของดวงดาว ที่พร่างพราว บนฟ้าไกล
ทั้งหมดคือ ความห่วงใย จากหัวใจ ส่งให้เธอ

อีกแสงจันทร์ อำพัน บนราวฟ้า
ที่อยู่เป็นเพื่อน ดวงดารา อย่างสม่ำเสมอ
ทั้งหมดคือแทนใจ ... ห่างอย่างไร ก็คิดถึงเธอ
คิดถึงนะ คิดถึงเสมอ รับรู้ไว้นะเธอ คนดี

ระยะทาง ห่างไกล ไม่สำคัญ
ขอเพียงเรา รักและผูกพัน กันอย่างนี้
ขอให้เธอ รับรู้ความคิดถึงจากฉัน ทุกวินาที
ลมหายใจเข้าออกที่มี ก็คิดถึงเธอคนดี...ไม่เปลี่ยนเลย

 

[กล่องความทรงจำ]

ดวงดาวอาจร่วงหล่นจากฟ้า
แต่ความห่วงหาไม่เคยร่วงหล่นจากใจดวงนี้
พระจันทร์พระอาทิตย์แบ่งเวลากันพอดี
แต่ความคิดถึงที่ฉันมีไม่เคยแบ่งให้ใคร

 

เธอไม่ใช่ที่หนึ่งหรือที่สอง
แต่เธอเป็นเจ้าของทุกห้องใจ รู้ไหม
ระยะทางหรือใคร ก็ไม่อาจทำฉันให้เปลี่ยนใจ
เธออยู่ห่างแค่ไหน หัวใจยังใกล้กัน

  emo_28นี่ก็เริ่ดค่ะ แต่เพิ่งบวกให้รพีกาญน์ไปตะกี้นี้เอง ต้องรออีก 1 ช.ม.นะ แล้วจะกลับมาบวกให้จ้า

มาบวก1 ให้ตามสัญญาแล้วน้า