~สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า..ความทรงจำ~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 กันยายน 2024, 06:27:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า..ความทรงจำ~  (อ่าน 4886 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
19 มกราคม 2011, 07:46:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« เมื่อ: 19 มกราคม 2011, 07:46:PM »
ชุมชนชุมชน






~สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า..ความทรงจำ~ ตอน..คู่หลอ


ตอนประถมแกเจ๋งเบ่งคับห้อง
ส่วนข้ามองเคืองตาจึงท้าสวน
หลังเลิกเรียนเกรียนแตกแลกหมัดทวน
ได้รอยข่วนรอยบวมอ่วมทั้งตัว

เพื่อนสมเจตน์แสนดีรี่นำฟ้อง
ทำเราสองหมองหม่นจนปวดหัว
โดนครูหวดปวดหน่อยไม่ค่อยกลัว
แต่พ่อนัวแม่นาบหลาบไปนาน

เมื่อข้าแบแกเปิดเกิดคู่ซี้
ชวนพวกตีป.หก อกห้าวหาญ
โดนเค้ายำบาทาเสียหน้าบาน
แต่เราต้านหนีตาย..ถวายฟัน

คู่นักเลงฟันหลอหมอส่ายหน้า
ครูระอาแม่ท้อพ่อขบขัน
เกิดฉายา..คู่หลอ..เพื่อนล้อกัน
จากวันนั้น เราก้มหน้า ซ่าไม่ลง

Oo..แม้นเนิ่นนานผ่านมาเวลานั้น
แต่ว่ากันจำได้ไม่ลืมหลง
ตอนวิดพื้นแกข้าหน้าเสาธง
มันยังคงฝังจิตคิดแล้วฮา

แม้นตอนนี้ไม่รู้แกอยู่ไหน?
แต่ยังไงก็แจ่มแหล่มนักหนา
ขออวยพร ให้แกร่ง แรงไม่ซา
จำไว้ว่า เพื่อนหลอ...รอพบแก

O




บอม ซอง ดุ๊ก



ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
19 มกราคม 2011, 08:16:PM
ดอกกระเจียว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 317
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,264


จินตนาการในความว่างเปล่า


« ตอบ #1 เมื่อ: 19 มกราคม 2011, 08:16:PM »
ชุมชนชุมชน






ในความจริงเราหนอก็หลออยู่
ยิ้มให้ดูหายสองฟันมันชักแย่
แต่ใช่ต่อยกับใครให้งอแง
เพราะเมาแผ่เพื่อนหามมาตามตัว

เอาใส่รถขี่ขับจะกลับบ้าน
แล้วลนลานลงรถมืดสลัว
เอาฟันทิ่มถนนทั้งเมามัว
มารู้ตัวก็ตอนสร่างอ้าวฟันตู

เหมือนถูกสาปบาปหนาครารูปหล่อ
เคยพนอหลอกสาวเขาอดสู
แต่คารมยังทนทานนะโฉมตรู
และขออยู่อย่างนี้มิเปลี่ยนแปลง

ง้อคนให้เวทนาสารพัด
ไม่ถนัดเลยใจสุดหน่ายแหนง
รูปอย่างเราเขาไม่เอาอย่าเสียแรง
ไปคิดแบ่งใจให้หรอกเสียดาย

พบแล้วนะเพื่อนรักเนี่ยแหละหลอ
เหมือนที่รอหรือไม่เกินคิดหมาย
เพียงชาวดินถิ่นเถื่อนเพื่อนคือควาย
มีผืนดินมีผืนทรายไว้ซบตรม







ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

19 มกราคม 2011, 09:09:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« ตอบ #2 เมื่อ: 19 มกราคม 2011, 09:09:PM »
ชุมชนชุมชน






ในความจริงเราหนอก็หลออยู่
ยิ้มให้ดูหายสองฟันมันชักแย่
แต่ใช่ต่อยกับใครให้งอแง
เพราะเมาแผ่เพื่อนหามมาตามตัว

เอาใส่รถขี่ขับจะกลับบ้าน
แล้วลนลานลงรถมืดสลัว
เอาฟันทิ่มถนนทั้งเมามัว
มารู้ตัวก็ตอนสร่างอ้าวฟันตู

เหมือนถูกสาปบาปหนาครารูปหล่อ
เคยพนอหลอกสาวเขาอดสู
แต่คารมยังทนทานนะโฉมตรู
และขออยู่อย่างนี้มิเปลี่ยนแปลง

ง้อคนให้เวทนาสารพัด
ไม่ถนัดเลยใจสุดหน่ายแหนง
รูปอย่างเราเขาไม่เอาอย่าเสียแรง
ไปคิดแบ่งใจให้หรอกเสียดาย

พบแล้วนะเพื่อนรักเนี่ยแหละหลอ
เหมือนที่รอหรือไม่เกินคิดหมาย
เพียงชาวดินถิ่นเถื่อนเพื่อนคือควาย
มีผืนดินมีผืนทรายไว้ซบตรม











~ความทรงจำบทใหม่~ตอน ปลอบใจ

ฟังเรื่องเก่าเล่ามาพาต้องคิด
เพราะสะกิดพิษภัยในน้ำขม
หากดื่มค่ำร่ำเย็นเป็นต้องจม
อาจต้องล้มซมเศร้าเพราะเมามาย

บทเรียนหนึ่งพึงตรองอย่ามองข้าม
สิ่งห้ามปรามตามเนื้อเพื่อสหาย
ว่าอิ่มเอมเปรมพลาดอาจวอดวาย
ด้วยทรงจำ"เลวร้าย"บนกายตน

Oo..แม้นยามยิ้มปริ่มนั้นมันดูหลอ
โอ้ว่าพ่อ..ยังงามยามสร้างผล
หนึ่งซี่สูญคูณค่าราคาคน
ไม่หมองหม่น บนทาง ที่ย่างไป

มีเพื่อนพ้องน้องพี่ที่คอยร่วม
เก็บหลอมรวมอีกบทที่สดใส
สู่ทรงจำล้ำล้นท้นห้วงใจ
ด้วยสิ่งใหม่ ไม่หลอ แถมพอเพียง

O

สู้ๆครับ ขอบคุณที่มาต่อกลอนบอมซองดุ๊กครับ

บอม ซอง ดุ๊ก





ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
25 กุมภาพันธ์ 2011, 01:09:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« ตอบ #3 เมื่อ: 25 กุมภาพันธ์ 2011, 01:09:PM »
ชุมชนชุมชน




แต่งไว้อ่านเล่นๆ ยามว่างๆ

~สิ่งเห่ยๆที่เรียกว่า..ความทรงจำ~ ตอน..ดับอนาถ~


ขึ้นม.ต้นเด็กหลอขอเปลี่ยนลุ๊ค
บอมซองดุ๊กมาดใหม่วัยเถล
รวมนักบิดติดแรงตั้งแก๊งค์เก
หาบพ่วงเห่ไปมาน่าตีตาย

หลังเลิกเรียนเกรียนซ่ามารวมซิ่ง
ท้าแรงจริงรอบจัดวัดสหาย
บิดแป๊นแป๊นแสนโก้โชว์วุ่นวาย
ยกคว่ำหงายส่ายทรงตีวงกลม

แม้นดูจี๊ดเสียงกรี๊ดไม่เคยได้
เสียงถอนใจเฮ้อเฮ้อนั้นเจอขรม
หลังกร้าวเสร็จชอบเก๊กเช็คนิยม
เจอแต่ลม วิ้ว..วิ้ว ปลิวไปมา

Oo.แอบหลงรักรุ่นน้องม.สองอยู่
แต่น้องหนูเด็กเรียนเพียรศึกษา
เลยยากเย็นเข็ญใจใส่มารยา
แถมใบหน้านิสัยไม่อำนวย

ได้เพียงดักแอบดูอยู่เยี่ยงนั้น
ทุกทุกวันต้องเจอเธอคนสวย
หากคิดห้าวอวดซิ่งนั้นยิ่งซวย
เพราะว่าหมวยไม่สนคนเกเร

ปรึกษาเพื่อนเพื่อนโม้ต้องโชว์เด็ด
กลเม็ดเคล็ดนี้มีหันเห
คือยกล้อคอตั้งแบบหลังเท
"รับรองเท่กินใจวัยวุ่นวาย"

 โปรดติดตามต่อไป(ดีมั้ย?)


Oo..หลังตกลงปลงใจในวันนั้น
จึงฝึกกันจนว่องคล่องเหลือหลาย
หลังเลิกเรียนรีบห้อรอเธอกลาย
นั่น..คุณนายแอ๊บแบ๊วเดินแน่วมา!!

บิดแว๊นแว๊น..เรียกร้องแม่น้องน้อย
คนนับร้อยคอยมองน้องคนซ่า
งั้นท่าแรก..แหวกชี้ตีลังกา
ตามด้วยท่าโดนัทจัดให้พอ

เห็นเธอสนคนคึกยิ่งฮึกเหิม
ซ้ำท่าเดิมพุ่งโผโชว์ยกล้อ
เอาหน้าตั้งหลังตึงขึงเป็นตอ
!!ไถลหัว"เสียบท่อ"หนอ..ซวยจริง!!

หัวรถปักคาท่อไปครึ่งคัน
ใบหน้าฉันจ่อพื้นยืนคานิ่ง
แม้จะดึงทึ้งหนอก็ไม่ติง
เลยต้องทิ้งติดท่อบอมขอลา

!!แล้วนรกที่กลัวก็รัวข้น!!
ร้อยผู้คนฮาครืนกลืนผู้กล้า
ยิ่งตอกย้ำช้ำเศร้าเข้าอุรา
เมื่อแก้วตาฮาก๊าก..จนปากบาน

หลังวันนั้นแก๊งค์ซิ่งนิ่งไปหนึ่ง
ด้วยซาบซึ้งปมซ่าไม่กล้าหาญ
ต้องก้มหน้าอดสูอยู่ตั้งนาน
กว่าจะผ่านเรื่องช้ำ..กรรมของตรู


 ร้องไห้งอแง

(โอม..อ่านแล้ว...จงลืมๆๆๆ)


ไม่มีชื่อ..ใครไม่รู้แต่ง






ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s