แค่อยากเขียนความรู้สึกเป็นกลอนเปล่า
ถึงเรื่องราวที่เคยใฝ่ฝัน
ไม่ได้หวังอะไรมากแค่อยากได้บ้านและรถสักคัน
โดยแลกด้วยการมีเพศสัมพันธ์กับใครสักคน
ใครคนนั้นที่มีใจเมตตา
และช่วยส่งเสริมการศึกษาจนจบปริญญาตั้งแต่ต้น
นี่มันแค่แสงแห่งความหวังบนเส้นทางที่มืดมน
และก็คงเป็นวังวนในด้านมืดของสังคมไทย
ถามว่าภูมิใจไหมกับคำว่าเด็กป๋า
ก็ขอบตอบจริงจริงเลยว่ามันไม่ใช่
แต่เพราะความจำเป็นจึงต้องลอบเร้นกระทำไป
โดยแลกกับความรู้สึกหดหู่ใจที่ได้มา
ก็ชีวิตของเด็กผู้หญิงจนจน
กับการไร้หนทางดิ้นรนเพื่อให้จบวุฒิการศึกษา
อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าไปปล้นจี้หรือคดโกงใครมา
ถึงแม้ชีวิตจะดูไร้คุณค่าสังคมตราหน้าก็ตาม
โดย MaYaWin
๑๘ มกราคม ๒๕๕๔
ปล.ต้องขออภัยอย่างแรง ไม่ได้มีเจตนาดูถูกลูกผู้หญิงหรือคนที่เกิดมาจนแต่อย่างใด เพราะก็เกิดมาในครอบครัวที่ยากจนเช่นกัน
เขียนไปตามความรู้สึกในสิ่งที่ได้รู้ได้เห็นเท่านั้นครับ
