ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[torsak14]

   

เพ้อ..  

   

   เธอจะมีใจหรือเปล่า..ถ้าให้เดาคงจะมี
ถามเธอไม่ตอบสักที..ปฎิเสธอยู่ร่ำไป
ปากแข็ง...แต่สายตาท่าทางที่ดูห่วงใย
คนที่ไม่มีใจ...เขาคงไม่ทำกัน..
   ไม่อยากโน้มเธอมา..จากบนฟ้า..
ไม่อยากดึงเธอมา..จากสวรรค์
แต่ก็ไม่อยากเป็นแค่..เพื่อนเท่านั้น
ถามเธอแล้วกัน..ฉันควร..ทำอย่างไร...

torsak14

[torsak14]

เพ้อ.(อีกที)
..สายตา คำพูด สวนทาง
รู้บ้าง ฉันสัง..เกตเห็น
บางอย่าง เกินความ จำเป็น
ล้อเล่น จริงจัง ยังกลัว
..ถ้าเธอ สังเกต ตัวฉัน
เหมือนกัน ซ่อนใจ ใต้ตัว
รักเร้น ซ่อนไว้ ใต้หมอกมัว
ออกหัว ออกก้อย คอยดู
torsak14

[/font][/size]

[กล่องความทรงจำ]

อยากจะรู้...ใจ ที่ใฝ่คิดถึง
คอยรำพึง คนึง ไม่ห่างหาย
เฝ้าละเมอ เพ้อพร่ำ ร่ำร้องในหัวใจ
นี่เรียกว่า "รัก" ใช่หรือไม่ ช่วยบอกที

จะกิน จะนอน ยังเฝ้าฝัน
เพ้อรำพัน ถึงทุกวัน ไม่หน่ายหนี
เธอเป็นเหมือนกัน บ้างไหม นะคนดี
อาการแบบนี้ เรียกว่า "รัก"?... ไม่แน่ใจ

หากเธอ รู้สึก เหมือนกันบ้าง
บอกออกมา เพื่อสยบความ อ้างว้างหวั่นไหว
พิสูจน์อาการ ที่เป็น ให้แน่ใจ
อยากให้เธอ วินิจฉัย โรคหัวใจ...ของฉันที


 

[torsak14]

ฉันเผลอ เพ้อใหญ่ ใฝ่ฝัน
เคียงกัน เคียงคู่ อยู่ข้าง
มีเธอ มีฉัน ร่วมทาง
คอยสร้าง ความรัก สัมพันธ์

แค่เพ้อ ฝันยัง หวั่นไหว
จริงใจ กับเธอ จอมขวัญ
รักเธอ ยิ่งกว่า ชีวัน
ขอฉัน คู่กัน กับเธอ

ความจริง ที่เห็น เป็นอยู่
มีคู่ ข้างเธอ เสมอ
ฉันแค่ ส่วนเกิน ของเธอ
เพื่อนเธอ คือสิ่ง ฉันเป็น

ความจริง มิอาจ เป็นไป
เป็นได้ แค่เพียง ฝันเห็น
ความจริง ที่แสน ชาเย็น
เธอเป็น ของเขา เข้าใจ

[กล่องความทรงจำ]

  +1 ค่า คุณ Torsak14

[จ้อง เจรียงคำ]

คำว่า 'เพื่อนรัก'....'รักเพื่อน'
มันเริ่มคลาดเคลื่อน...แต่เมื่อไหร่
เมื่อก่อน...นั้นแค่...ห่วงใย
วันนี้เหมือนเปลี่ยนไป เป็นหวงแทน

เพื่อนรัก..เพื่อนเอ๋ย
สับสนจังเลย...ยากจะเอ่ย..ถึงแบบแผน
มันเกิดเนื่องจากว่า..เพื่อนรักหายหน้า..ไปหาแฟน
เหมือนใจ...มันเจ็บแค้น...เหมือนสิ่งที่หวงแหน...ถูกพรากลา

ถ้าเพื่อน...ไม่มีเขา
ถ้าเราไม่เหงา...คงไม่รู้หรอกว่า
แท้จริงแล้วหัวใจ...รักเพื่อนมากแค่ไหน..ที่ผ่านมา
แต่มันก็เกินจะไขว่คว้า...เพราะเกินหน้าที่ของเพื่อนธรรมดา...จะทำ

[กล่องความทรงจำ]

เพียงหนึ่งครั้ง ที่โทรหา...
ก็เพ้อว่า เธอคิดถึง
เก็บใจ ไว้ตราตรึง
วาดฝันถึง ก็เพียงเธอ

ร่ำร้อง อยู่ทุกวัน
แค่ในฝัน ที่เฝ้าเพ้อ
หลงคิด ใฝ่ละเมอ
อยากรู้เธอ คิดยังไง

ตรงกัน บ้างหรือเปล่า
หัวใจเฝ้า คิดหลงไหล
ตอบมา ให้แน่ใจ
อย่าต้องให้ เพ้อฝ่ายเดียว
 

[สายใย]

 
คิดถึงใครหนึ่งผู้เคยรู้จัก
บ่อยได้ทักทายกัน(แอบหวั่นไหว)
เพียงข้างเดียวเรานี้ที่มีใจ
แต่เหตุใดเธอห่างทำหมางเมิน

ขออภัยใช่เราคนเจ้าชู้
ไม่คิดสู้เรื่องรักมักห่างเหิน
แต่ครั้งนี้หัวใจไยดื้อเกิน
กลับมัวเพลินเดินหลงในดงกลอน

เธอชื่อเรียงเสียงไรฉันไม่รู้
ขอเชิดชูชื่นภักดิ์เพียงอักษร
ใช่เสแสร้งแกล้งเศร้าเพื่อเว้าวอน
ให้ใจอ่อนหลงเอื้อพร่ำเพื่อไป

ฝากสายลมห่มห้อมถนอมขวัญ
ฝากแสงจันทร์จุมพิตแทนชิดใกล้
ฝากสุรีย์โอบอุ่นละมุนละไม
ฝากหัวใจเนาแนบ ขอแอบรัก 
 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~เพ้อ+เพ้อ=เพ้อ~


นั่งทานข้าวกล่าวกับจานอย่างหวานแหวว
เล่นกับแมวเผลอซึ้งดึงมาหอม
พูดกับหมอนว่าฉันนั้นยินยอม
จับเอาส้อมกับช้อนแต่งงานกัน  -*-

ครูสมนึกเขียนกระดานด่านทดสอบ
ใจเลยมอบคำตอบรักปักอกฉัน
อาจารย์เง็งเพื่อนหงาย..ตายแน่มัน +0+
เลยตกชั้นแบบซึ้ง...ถึงคราวซวย T T

เวลาดีเลิกเรียนเวียนมาแล้ว
จึงวิ่งแน่วเก๊กหล่อรอคนสวย
เห็นทีไรใจนี้มีระทวย
เกือบเผลอย้วยกอดภารโรง..โล่งรอดไป ^ ^

แอบบอกรักสิบเมตรสุดเขตกล้า
แอบสบตาแบบฝาบังยังไม่ไหว
ใกล้กว่านี้มันเหนียมต้องเตรียมใจ
เตรียมพอได้..ติดเพียงหน้า ว่าคล้ายแมง +  +

ได้เบอร์มาโทรหาท่าเหลือร้าย
เธอรับสาย.เสียงแผ่วแบ๊วแอบแฝง
ต้องเตลิดตอบไป..ใจเต้นแรง
แล้วก็แจ้ง "รับดูดส้วม  24ชั่วโมง" T  T

ต้องมานั่งเซ็งเป็ดสิ้นเคล็ดลับ
มึนขมับสับสนทนเหวงโหวง
ถ้าสักวันหัวใจได้เปิดโปง
มันคงโล่งโปร่งเบา..สิ้นเหงาทรวง ^ ^

O

~เพ้อๆแบบ บอม ซอง ดุ๊ก~

[ปรางทิพย์]

ถ้อยละเมอเพ้อครวญรัญจวนจิต
อยากใกล้ชิดติดตรึงคะนึงหา
จึงออดอ้อนกลอนรักอีกสักครา
หมายข้ามฟ้ามามอบเพื่อตอบแทน

เป็นลำนำคำรักถักทอฝัน
ใต้เงาจันทร์วันก่อนเฝ้าวอนแถน
โปรดชักนำตำนานประสานแดน
ด้วยหวงแหนแสนงามวาบหวามใจ

จึงเก็บแอบแนบฝันในวันหวาน
ทิวาวารผ่านพ้นกมลไหว
ต่อแต่นี้มีกันอย่าหวั่นใด
อย่าปล่อยให้ใครแทรกแยกเราเลย

[กล่องความทรงจำ]

คำว่า 'เพื่อนรัก'....'รักเพื่อน'
มันเริ่มคลาดเคลื่อน...แต่เมื่อไหร่
เมื่อก่อน...นั้นแค่...ห่วงใย
วันนี้เหมือนเปลี่ยนไป เป็นหวงแทน

เพื่อนรัก..เพื่อนเอ๋ย
สับสนจังเลย...ยากจะเอ่ย..ถึงแบบแผน
มันเกิดเนื่องจากว่า..เพื่อนรักหายหน้า..ไปหาแฟน
เหมือนใจ...มันเจ็บแค้น...เหมือนสิ่งที่หวงแหน...ถูกพรากลา

ถ้าเพื่อน...ไม่มีเขา
ถ้าเราไม่เหงา...คงไม่รู้หรอกว่า
แท้จริงแล้วหัวใจ...รักเพื่อนมากแค่ไหน..ที่ผ่านมา
แต่มันก็เกินจะไขว่คว้า...เพราะเกินหน้าที่ของเพื่อนธรรมดา...จะทำ

  +1 
โดนใจสุดๆ ความรู้สึกเหมือน ตอนเรียนมัธยมปลายเลยอะค่ะ

[กล่องความทรงจำ]

~เพ้อ+เพ้อ=เพ้อ~


นั่งทานข้าวกล่าวกับจานอย่างหวานแหวว
เล่นกับแมวเผลอซึ้งดึงมาหอม
พูดกับหมอนว่าฉันนั้นยินยอม
จับเอาส้อมกับช้อนแต่งงานกัน  -*-

ครูสมนึกเขียนกระดานด่านทดสอบ
ใจเลยมอบคำตอบรักปักอกฉัน
อาจารย์เง็งเพื่อนหงาย..ตายแน่มัน +0+
เลยตกชั้นแบบซึ้ง...ถึงคราวซวย T T

เวลาดีเลิกเรียนเวียนมาแล้ว
จึงวิ่งแน่วเก๊กหล่อรอคนสวย
เห็นทีไรใจนี้มีระทวย
เกือบเผลอย้วยกอดภารโรง..โล่งรอดไป ^ ^

แอบบอกรักสิบเมตรสุดเขตกล้า
แอบสบตาแบบฝาบังยังไม่ไหว
ใกล้กว่านี้มันเหนียมต้องเตรียมใจ
เตรียมพอได้..ติดเพียงหน้า ว่าคล้ายแมง +  +

ได้เบอร์มาโทรหาท่าเหลือร้าย
เธอรับสาย.เสียงแผ่วแบ๊วแอบแฝง
ต้องเตลิดตอบไป..ใจเต้นแรง
แล้วก็แจ้ง "รับดูดส้วม  24ชั่วโมง" T  T

ต้องมานั่งเซ็งเป็ดสิ้นเคล็ดลับ
มึนขมับสับสนทนเหวงโหวง
ถ้าสักวันหัวใจได้เปิดโปง
มันคงโล่งโปร่งเบา..สิ้นเหงาทรวง ^ ^

O

~เพ้อๆแบบ บอม ซอง ดุ๊ก~

+1 ค่ะ    อ่านแล้วอมยิ้มเลย