ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กล่องความทรงจำ]

เธอไม่ใช่ เจ้าชาย ที่เลอเลิศ
และฉัน ก็ไม่ใช่เจ้าหญิง แสนประเสริฐ....จากนิยาย เล่มไหนไหน
ยังเดินดิน กินข้าวแกง เหมือนคนทั่วทั่วไป
มีหัวเราะ เสียใจ ร้องไห้เป็น

รักเธอ อย่างที่เป็นเธอ
และอย่าให้ฉันเก้อ...โปรดรักฉัน อย่างที่เธอเห็น
ไม่ใช่นางเอก ที่แสนดี...อย่างที่มีในละคร ตอนเย็นเย็น
และเธอก็ไม่ได้เป็น พระเอกเก่งกล้า ในหนังไทย

แต่เราสอง ก็มีหัวใจ ที่ตรงกัน
และรักมั่น ไม่ว่าวันเปลี่ยน เวียน พ.ศ.ไหน
สัญญากันไว้ว่า จากนี้...และตลอดไป
สุดท้ายของลมหายใจ...จะเก็บเอาไว้ เพื่อรักกัน

 

[สายลมสีขาว]

ฉันไม่ใช่เจ้าหญิง ผู้อ่อนหวานมาจากไหน
มีหัวใจ น้ำตา และความฝัน
ฉันไม่ใช่นางฟ้า ผู้โปรยดาวสาวเสี้ยวจันทร์
เพียงแค่คนสามัญ เท่านั้นที่ฉันเป็น

ฉันไม่ได้สูงส่งเช่นหงส์ฟ้า
เพียงแค่คนธรรมดา แบบที่เห็น
ผู้ผจญ ก้าวฝ่า ความลำเค็ญ
ผู้ที่มีไอเย็นแผดล้อม...อยู่รอบกาย

ฉันก้าวเดิน ไปตามใจไปตามฝัน
ผ่านข้ามวัน เพียงพบ ซึ่งมากและหลากหลาย
สายตาฉัน เธอก็เป็นหนึ่งเดียว ... คือเจ้าชาย
ผู้ปัดเป่าความเดียวดายให้หายสิ้น ทุกน้ำตา

แม้ภายนอก เธอจะเป็น เช่นวณิพก
แต่ก็เพียงรูปกายเท่านั้นที่ปก คลุมซ้ายขวา
สิ่งที่เห็นภายนอกนั้น มันก็แค่เพียง ... ภาพมายา
ซึ่งภายในเธอนั้นมันสูงค่ามากพอ...กับเจ้าชาย

เป็นเจ้าชายของฉันจะได้ไหม
ช่วยรับใจที่สามัญ น้อยความหมาย
ฉันสัญญา ด้วยรัศมีแห่งดาว พราวประกาย
สุดฟากฝันฟ้าปลาย ฉันจะร่วมท้าทายเส้นทางทางนั้น ... ร่วมกับเธอ

 

[เมฆา...]

  ...เจ้าหญิง...




...เสื้อผ้าเรียบ ไม่หรู แต่ดูเด่น
แก้มไม่เน้น สำอางค์ แต่ช่างหวาน
ยิ้มน้อยน้อย  นุ่มนิ่ม แต่อิ่มนาน
สวยมิปาน เทพี แต่ดีงาม

...แอบมองเธอ เผลอคิด จนติดฝัน
อยู่ใกล้กัน ใจฟ้อง ให้ร้องถาม
แต่มิกล้า ว่าไป เพราะใจความ
อาจจะลาม หรือล้น ให้ทนจำ

...เพียงแค่รัก ในใจ  ก็ใช่หนอ
ถึงต้องรอ แค่เงา เจ้างามขำ
ขอมีเพียง ภาพเธอ ละเมออำ
ทุกเช้าค่ำ ก็พอ ต่อความใน

...เป็นเจ้าหญิง ในฝัน ของฉันเถอะ
ขอมิเยอะ เท่านี้ จะดีไหม
จะยกเธอ เป็นนาง กลางดวงใจ
สิ้นตักษัย ฉันนี้ มีเพียงเธอ

...จะรอวัน เจ้าหญิง ทิ้งวังหลวง
หันมาควง ห่วงใย ให้เสมอ
พร้อมจงรัก ภักดี วลีบำเรอ
และไม่เผลอ เป็นอื่น ชั่วหมื่นปี

...วอนฟากฟ้า เบื้องบน มนต์ดอกสร้อย
โปรดจงร้อย แก้วขวัญ อย่าหันหนี
สบตาหน่อย เถอะน่ะ น่ะคนดี
เพราะฉันนี้ พร้อมจะเป็น...เช่นเจ้าชาย.....



***เมฆา...***

[bpmoon]

ฉันเป็นเพียงคนธรรมดาหน้าตาโหล
มีน้ำใจมากโขจะรับไหม
วันวันคิดอ่านเขียนกลอนพอคลายใจ
ไม่ได้เป็นดั่งนิยายเจ้าชายเจ้าหญิง

มีหัวใจดวงเดียวที่ยึดมั่น
กับคืนวันผันผ่านมีค่ายิ่ง
เก็บประสบการณ์ชีวิตคิดประวิง
เก็บทุกสิ่งที่ฝันวันสุขใจ

 

[กล่องความทรงจำ]

ไม่ใช่น้างฟ้า....
เป็นเพียงผู้หญิง ธรรมดา ธรรมดา .... เห็นไหม
จะให้ อะไรกับเธอได้
นอกจากหัวใจ ทั้งหมด ที่มี

ไม่ใช่ นางฟ้า.....
เป็นเพียงผู้หญิง ธรรมดา ธรรมดา ... บนโลกใบนี้
ทำได้เพียงรักเธอ จนหมดลมหายใจ ที่ฉันมี
และทุกวินาที จะเป็นคนรักที่ดี ... ของเธอ

 

[masapaer]

"เป็นได้แค่นางคว้า"


คงเป็นได้แค่นี้เทพีคว้า
ไขว่ค้นหา..ความสบายไม่เสนอ
คอยจดจ้องมองทรัพย์นับจนเบลอ
ท้ายยังเก้อ..แม้รักยังจากไกล

คงเป็นได้แค่คนที่รนหา
เป็นนางคว้าบนฐานความฝันใฝ่
มีแรงกายเพื่อทรัพย์กับปัจจัย
ขนปัญญารำไรใฝ่ดิ้นรน

คว้าพื้นฐานกินดีเท่ามีสิทธิ์
คว้ารางวัลชีวิตรักหวิดหม่น
คว้าไม่ถึงซึ่งใจใครบางคน
สาละวนเวียนว่ายตามรายทาง

เป็นได้แค่นางคว้าตามล่าฝัน
ไปเพียงวันแล้งลมที่ห่มร่าง
สุดสายฝันปลายฟ้าพร่าเลือนราง
เส้นแบ่งขวางทางฟ้าเกินคว้าครอง

เป็นได้แค่นางคว้าเวลาน้อย
ฝันหลุดลอยถอยถอดทอดใจหมอง
ทำได้แค่สร้างฝันอันลำพอง
คับวิมานแค่ห้องของตัวเรา

คงเป็นได้เท่านี้เทพีคว้า
รักยังลา..คว้าไม่ทัน..มันก็เฉา
คว้าใจเธอเพ้อไป..ได้แค่เงา
หากต้องเศร้าเหงาช้ำก็จำเป็น

ไปไม่ถึงตำแหน่งแห่งเจ้าหญิง
นางฟ้ายิ่งดูห่างอย่างที่เห็น
ไร้เจ้าชายหมายรักทักเนื้อเย็น
รักกระเซ็นเร้นหลบมิพบเลย

 


~มะสะแปน่ะ~

[ฉันเอง]

เป็นตัวตนคนธรรมดาเขาว่าบ้อง
ไร้เหลียวมองพาเมินห่างเหินหนี
ผ่านหลายฝนทนหนาวเข้าหลายปี
ไม่ยักมีใครไหนใฝ่ปองเรา

ไม่เข้าใจในรักมันหนักด้าน
เอาแต่งานงุ่มง่ามไม่หล่อเหลา
ใส่ขาสั้นรองเท้าแตะไว้หนวดเครา
อีกผมเผ้ารุงรังใส่หมวกคลุม

ขี่ฟีโน่ไม่โก้หรูเท่ารถเก๋ง
แต่ก็ดีกว่าซาเล้งไปหลายขุม
อาบเหงื่อต่างน้ำยามงานรุม
ไม่เคยกลุ้มยามอยู่เดียวไม่เกี่ยวใคร

อาจไม่ใช่เจ้าชายนายเกาหลี
หนังทีวียอดฮิตของวัยใส
เราต๊อกต๋อยอย่างงี้มีแต่ใจ
รักคนไหนรักจริงใช่สิ่งลวง


ฉันเอง..

[ไพร พนาวัลย์]

นางฟ้าในดวงใจ

แม้เพียงคนธรรมดาไม่ว่าเจ้า
ขอเพียงเข้าใจกันไม่หวั่นไหว
มอบใจภักดิ์รักแท้แก่ทรามวัย
แม้อยู่ในบ้านน้อยจะคอยนาง

เธอรู้ไหมนางฟ้าแก้วตาพี่
ชื่นฤดีเพียงใดใครรู้บ้าง
แม้เพียงเจ้าส่งยิ้มอยู่ริมทาง
แต่อยู่กลางใจพี่ที่หมายชม

กิริยามารยาทสะอาดเอี่ยม
ดวงใจเปี่ยมใกล้ชิดสนิทสนม
งามเพียบพร้อมวงพักตร์รักรื่นรมย์
น่านิยมยกย่องประคองกาย

แม้เป็นคนธรรมดาคุณค่าสูง
ดั่งยางยูงรุ่งฝันตะวันฉาย
ดั่งเดือนดาวพราวฟ้ามาเรียงราย
โปรดเยี่ยมกรายชาวดินถวิลปอง

เป็นดอกฟ้ากลางใจได้ไหมหนอ?
พี่จะขอรับขวัญวันเราสอง
ได้เคียงคู่ดูใจใฝ่ปรองดอง
อยู่ในห้องหอน้อยคอยคนงาม

 
"ปรางค์  สามยอด"

[sitang]

๐ค่าหรือฤๅมีซึ่งเกียรติยศ
ที่ปรากฏคำนิยมเหตุไฉน
ที่ฉันมีที่ฉันเป็นเพียงเช่นไร
หามิได้เลอค่าสถาวร
๐มีแต่ความรู้สึกที่นึกคิด
ด้วยดวงจิตคงมั่นอนุสรณ์
หากมิไร้ชีวินสิ้นม้วยมรณ์
จักมิคลอนสายใยหทัยเอย

สิตางศุ์

[กล่องความทรงจำ]

...ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา คนนี้....
ที่เธอหันมองมากี่ที ก็จะพบว่า มีฉันยืนอยู่ใกล้ใกล้
ไม่ขออะไรมาก ... แค่เพียงเพราะรักเธอ หมดหัวใจ
อย่าเพิ่งทำท่า รำคาญใส่ ... ทั้งหมดที่ทำไป เพราะรักเธอ

.....ไม่ใช่นางฟ้า จากที่ไหน....
และไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยาย ให้เจ้าชายเฝ้าพร่ำเพ้อ
เป็นผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา ... ที่ขอแค่เพียงว่า ได้รักเธอ
และปรารถนาเพียงสายตา ที่หันมาพบเจอ....ไม่ให้รู้สึกยิ้มเก้อ ก็เพียงพอ

 

[ละอองฝน]

ฉันก็แค่..ผู้หญิงอ่อนไหว
มีหัวเราะ มีร้องไห้ มีความฝัน
ไม่สวยเด่นเฉกเช่น ดวงจันทร์
เป็นผู้หญิงเพ้อรำพัน กับบทกวี

ฉันก็แค่..ผู้หญิงจนจน
สู้ทำงานอดทนจนถึงวันนี้
อาบเหงื่อต่างกายไม่ขายศักดิ์ศรี
ใช้ความรู้ที่มี ทำมาหากิน

ฉันก็แค่..ผู้หญิงเซอร์ๆ
ไม่แต่งตัวเลิศเลอวาบเว้าแหว่งหวิ่น
แต่งตัวบ้านนอกคอกนาจนชิน
ภาษาถิ่นๆ ที่ใช้พูดจา

ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงในฝัน
คบกันสั้นๆอาจไม่เห็นคุณค่า
หากรักกันจริง ก็ขอเวลา
ให้เราศึกษา คำว่า "กันและกัน"


 

[กล่องความทรงจำ]

...ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา คนนี้....
กับความรัก ที่มี  เธอยินดีรับมันไหม
ไม่ได้หวังอะไรมาก นอกจาก ที่ฝากใจ
ขอคนเคียงข้างกาย ไว้อิงไหล่ ยามมีน้ำตา

...ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา คนนี้....
ไม่ได้สวย ดูดี เหมือนเจ้าหญิง หรือนางฟ้า
และเธอก็ไม่ใช่เจ้าชาย ที่แปลงกาย ลงมา
ขอเป็นเพียงผู้ชายธรรมดา ธรรมดา  ที่จะอยู่เคียงข้างกัน ทุกเวลา ก็เพียงพอ

[แป้งน้ำ]

มีบางเรื่องที่ฉันปิดบัง
เมื่อรู้ทีหลัง . .. เธอจะโกรธไหม?
เวลาคนกำลังมีรัก . . มักแสดงแต่สิ่งดีเรื่อยไป
ถ้าสิ่งที่ฉันซุกซ่อนไม่ถูกใจ~
จะผลักไสหรือรับได้ . . นะเธอ?





อาจไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยาย
แต่เธอคือเจ้าชายของฉันเสมอ
นานเท่าไหร่ . . ฉันบอกได้แค่ "รักเธอ"
ในมุมที่ไม่เลิศเลอ . .. เธอก็ยังดูดีในสายตา





ตัวฉัน . . . นิสัยฉัน . . มันติดร้าย
ชีวิตจริงไม่ใช่เทพนิยาย . .. ต้องจ๊ะจ๋า
หากวันนึง . . ฉันแสดงอาการขี้หึง . . โวยวายออกมา
เธอจะคิดว่าฉันเป็น "ยัยบ้า" . .. หรือมองว่า "น่ารัก" เหมือนเดิม~*

[กล่องความทรงจำ]

...เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ได้ยืน อยู่เคียงข้าง...
กันตัวเธอเอง รู้สึกอ้างว้าง ยามมองหา
เพียงแค่เธอ เหลียวมอง แค่หางตา
ก็จะเห็นว่า มีฉันทุกเวลา ใกล้ใกล้เธอ

....ไม่ได้หวังอะไร....
แค่รู้สึกอิ่มเอมใจ เพียงได้แค่ฝันเพ้อ
ไม่ได้เป็นเจ้าหญิง ในนิยาย แสนเลิศเลอ
หรือนางเอก แสนดีเสมอ ของทุกคน

...มีหัวเราะ เสียใจ โมโหบ้าง...
มีแอบเหงา อ้างว้าง บางครั้งก็สับสน
เธอจะรับได้ไหม หากวันหนึ่ง ฉันเหมือนเปลี่ยนไป เป็นอีกคน
จะอดทน ยอมจำนน กับฉัน  ... ได้อย่างไร

....เพราะเป็นเพีง ผู้หญิง ธรรมดาธรรมดา....
ไม่ใช่นางฟ้า แปลงกายมา จากสวรรค์ชั้นไหนไหน
อาจมีมากมาย หลายอารมณ์ ที่เปลี่ยนไป
แต่มีหนึ่ง ที่ยืนยันได้ ... คือรักเธอเสมอใจ...ไม่เปลี่ยนเลย