ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

[
กลอนบทนี้ ผมแต่งให้ มันไม่เพราะ
ใครอ่านแล้ว  จะยิ้มเยาะ   ก็ช่างเขา
ก็โพสต์นี้     รู้ๆอยู่    กระทู้เรา
เราก็แต่ง   ตามใจเรา  ที่เราเป็น

กลอนที่เพราะ   ใช่ว่า  แต่งไม่ได้
มีถมไป  ที่โพสต์ไว้   คงเคยเห็น
กลอนไม่เพราะ  ถ้าอยากอ่าน  ต้องใจเย็น
อย่าเคี่ยวเข็น  ว่าให้แต่ง  ตามใจคุณ

กลอนเพราะไป  ผมว่า  มันน่าเบื่อ
เชื่อไม่เชื่อ  หาอ่าน  พาลหัวหมุน
ถ้าอ่านมาก  เตือนไว้   จะขาดทุน
โปรดใช้ดุลย  พินิจตรอง  ให้ถ่องแท้

กลอนไม่เพราะ  ผมว่า   มันดีมาก
ไม่ลำบาก  แต่งแล้ว  ไม่ต้องแก้
ถ้าไม่เชื่อ  โปรดหันมา  ตั้งตาแล
จะรู้ยิ่ง   ว่าจริงแท้   แน่นักเชียว

ใครที่แต่ง  กลอนเพราะ  ลองได้อ่าน
จะฟุ้งซ่าน  วิญญา  นัยตาเขียว
เกิดขัดแย้ง  อารมณ์  ไม่กลมเกลียว
พอสักเดี๋ยว  เชียวหนอ  ก็สุดทน

ผมไม่ง้อ  หร็อกหนา  ถ้าไม่ชอบ
แต่ก็ขอบ  ใจมาก   ถ้าหากสน
กลอนไม่เพราะ  แต่งไว้  ให้ปวงชน
ได้ยินยล   ยามอ่าน   ผ่านตาแล

ถ้าคนไหน  ชอบใจ   ให้โหวตด้วย
ให้หล่อ,สวย  อวบ,ขาว  หนุ่ม,สาว,แก่
นึกอะไร   ให้สม   อารมณ์แด
ขอจบแค่  นี้นะ   จะไปนอน.......เอย.   


หมายเหตุ โพสต์นี้ เฉพาะ  กลอนไม่เพราะครับ  ห้ามแต่งให้เพราะเด็ดขาด

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

อ่านกลอนเพราะ  ครั้งใด  หัวใจหวั่น
คิดว่ามัน   คลื่นเหียร   และเวียนหัว
ทำสมอง     อ่อนล้า   นัยตามัว
เป็นโรคกลัว   ความหวาน  น้ำตาลกลอน

กลอนไม่เพราะ  อ่านแล้ว  ผ่องแผ้วนัก
เกิดความรัก  หลงใหล  ในอักษร
ยิ่งอ่านมาก  หัวใจ  ใ ห้อาวรณ์
จะหลับนอน  ยิ่งคิด  เพราะติดใจ

ถ้าวันไหน  ได้อ่าน   กลอนไม่เพราะ
จะหัวเราะ  เริงร่า  น้ำตาไหล
สะอึกสะอื้น  โหยหวน  คร่ำครวญไป
ด้วยซึ้งใน   แนวรส   บทกวี

ส่วนกลอนหวาน  นั้นหนอ  พออ่านได้
แต่ถ้ามาก  เกินไป  ก็อยากหนี
กลอนไม่เพราะ  อ่านแล้ว  อารมณ์ดี
เพราะแบบนี้  ผมจึง  มาแต่งเอง........

[ฉันเอง]

เสียใจด้วยแต่งไม่เป็นกลอนไม่เพาะ
ไม่สะเนาะแต่งไม้ได้ระคายหู
ไม่ถูกหลักด้วยหรือเปล่าวิจานดู
เดี๋ยวคุณคูเขาแอบเห็นเปนเรื่องราว

แต่งยังไงแต่งไม่ด้ายช่วยสอนหน่อย
จะค่อยๆเลียบันจงไปอวดสาว
อยากจะแต่งเป็นนิยายเป็นเรื่องลาว
เรื่องผู้บ่าวฮักผู้สาวที่เปนลืง

ตัวนี้แหละ

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

จะจีบสาว  ให้ดี  ต้องกลอนเพราะ
จึงเสนาะ   ประทับใน  น้ำใจหญิง
แล้วจะจีบ  ไปไย  สาวหน้าลิง
ลืมหนูอิง  แล้วหรือ  เคยตื๋อเธอ

กลอนไม่เพราะ  ขืนแต่ง  ไปให้อ่าน
หล่อนรำคาญ  แบบนี้  จะดีเหรอ
ก็โทรไป  คุยกัน  แล้วนัดเจอ
มานั่งเพ้อ  เมื่อไร  ถึงได้ชม

กลอนไม่เพราะ  นั้นหนา  อุตส่าห์แต่ง
เพื่อชี้แจง  เรืองราว  ใจหนาวข่ม
ส่งถึงสาว  หน้ามน  คนตาคม
บอกว่าผม  นี้ชัก  จะรักคุณ

อยากนัดไป   เที่ยวกัน  วันเสาร์นี้
ถ้าเห็นดี  ตอบมา  อย่าเคืองขุ่น
สงสารผม  เถิดหนา  ช่วยการุญ
จะรอลุ้น  รักคุณ  ตลอดไป...

 

[บ้านริมโขง]

กลอนไม่เพราะเขียนไปไม่ได้เรื่อง
เขียนให้เปลืองกระดาษวาดอักษร
เอามาวางเรียงกันตามขั้นตอน
ก็ยังงอนบางบทหมดอารมณ์

ใครเขาว่าเขียนกลอนต้องอ้อนออก
ใครเขาว่าเขียนบอกออกหวานขม
ใครเขาว่ากลอนสวยรวยนิยม
ใครเขาว่าคนชมนิยมคำ

เขียนอย่างไรเขียนไปก็ไม่เพราะ
จะเสนาะที่อ่านวานอย่าขำ
ออกสำเนียงเสียงใสไม่งึมงำ
ใส่อารมณ์พรมพร่ำทุกคำกลอน

เขียนจึงไม่ไพเราะเพราะไม่อ่าน
เขียนจึงไม่อ่อนหวานงานอักษร
เขียนจึงไม่ได้คมสมใจวอน
เขียนจึงไม่สะท้อนอ้อนอารมณ์

"บ้านริมโขง"

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

กลอนไม่เพราะ   แต่งยังไง   ก็ไม่เพราะ
แต่งแบบเจาะ  จงใจ   ให้เหมาะสม
ใช้ศัพท์แสง   ตามภาษา   ที่นิยม
กลั่นอารมณ์   ออกให้เห็น  เป็นเรื่องราว

ต้องการสื่อ   ถึงอะไร  ใช้แบบนั้น
สัมผัสสัมพันธ์  ไม่สู้ดี  มีแต่ฉาว
กลอนไม่เพราะ  แต่ก็เห็น  เน้นเรื่องราว
ถ้าแต่งยาว  มากมาก    ก็อยากทำ

แต่งให้เพราะ  เกินไป  เข้าใจยาก
ต้องลำบาก  ตีความ   นะงามขำ
ต้องการสื่อ  อีกอย่างหนึ่ง  พึงจดจำ
ต้องหน้าง้ำ  เพราะสัมผัส  มันรัดตัว

กลอนไม่เพราะ  ผมว่า  น่าจะใช่
ไม่ยากไป  แต่งง่าย   ดุจขายตั๋ว
ที่แต่งเพราะ  เรื่องราวดี  นั้นมีชัวร์
อยู่ที่หัว   ใครนี้     ดีกว่ากัน

ที่แต่งเพราะ  เนื้อเรื่องดี  ก็มีมาก
เป็นการฝาก  ผลงาน   ที่สร้างสรรค์
ใครอ่านแล้ว  ประทับใจ  ในทุกอัน
ถ้าเรานั้น   ทำได้   มันก็ดี

กลอนไม่เพราะ  เขียนไป  ไม่ให้เพราะ
เขียนแบบเจาะ  จงใจ  ไม่ใส่สี
เขียนซื่อซื่อ  ตามใจ  สไตล์ ฟรี
กลอนแบบนี้  คือจงใจ  แต่งไม่เพราะ

[ทอฝัน]

...กลอนจะเพราะที่คนอ่านไม่พาลเขลา
ใช้ใจเราตรองดูจึงรู้เหมาะ
กวีกลั่นคำตรงลงเฉพาะ
ให้ไพเราะเหมาะเหม็งเล็งถูกคน

...กฏแห่งกานท์ขานไขไว้เป็นกรอบ
ใครไม่ชอบไม่ทำอย่าพร่ำบ่น
กวีจริงนิ่งเนียนมิเวียนวน
แผนแยบยลเปลี่ยนได้เป้าหมายเดิม

...หากยึดติดจิตหนากะลาครอบ
ไม่หลุดกรอบลองใส่ของใหม่เพิ่ม
แล้วจะมีสิ่งใดไปต่อเติม
ใช้ส่งเสริมสืบสานตำนานคำ

...แต่หากโลดลิ่วแหลไม่แคร์กฏ
อนาคตอาจสิ้นแผ่นดินย่ำ
ครูถ่ายทอดกอดก่อเป็นข้อนำ
พึงจดจำไว้บ้างอย่ากร่างเกิน...
..................//ทอฝัน

...อาจจะงง แต่จริงใจ ก็อยู่ที่คนอ่านไง
อ่านแล้วเพราะหรือไม่ แล้วแต่คน...!!!

[รพีกาญจน์]

เราจะแต่ง  แต่งอย่างไร  กลอนไม่เพราะ
เอามือเคาะ  เคาะหัวไป  ก็ไม่รู้
ปากกาจิ้ม  จิ้มโต๊ะ  จนเป็นรู
ความคิดไม่  ไม่กรูมา  หาแน่นอน
 
คิดเขียนเรื่อง  เรื่องถูกใจ  ไม่ถนัด
เผลอฟันกัด  กัดเล็บ  จนสึกกร่อน
คิดแล้วลุก  ลุกแล้วนั่ง  นั่งแล้วนอน
เขียนเป็นกลอน  กลอนแปด  ได้สองบท

พออ่านได้  ใช่ไหม  กลอนไม่หวาน
หมายจะเติม  น้ำตาล ว้า น้ำตาลหมด
เขียนต่อไป  มันไม่ได้  อรรถรส
เลยขอโพสต์  ทันที  เท่านี้พอ 

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

เขียนตอบต่อจากโพสต์ข้างบน ตอบ#6


ใช่อยากกร่าง  วางก้าม  ให้งามหน้า
กลัวภาษา  วิบัติ  จะขัดเขิน
คล้องจองดี  มีมาก  หากประเมิณ
ไหงบังเอิญ  ผู้อ่าน  ไม่ผ่านทัก

ยกนิ้วมือ   หรือหนอ   ก็ไม่กด
คะแนนอด  ทั้งปี   นานดีดัก
เพราะอะไร  ให้ฉงน   พิกลนัก
เลยหยุดพัก  ลงมั่ง  นั่งวิเคราะห์

อันถ้อยคำ  ฉ่ำหวาน  น้ำตาลหยด
กลั่นรินรด  กลอนกานท์  ช่างหวานเหมาะ
แต่ไฉน  ไยทำ  เหมือนย้ำเยาะ
มันเป็นเพราะ  เหตุใด  ให้งงงัน

พิศดู   ออกแล้ว   เห็นแววว่า
ด้วยภาษา   ยากไป  มิใช่ขัน
จนบางคำ  ล้ำหลัก  นักประพันธ์
กลับหัวหัน  หางเหวี่ยง เลี่ยงบาลี

เขียนว้าเหว่  เหวว้า  น่าอนาถ
ทำรสชาติ  กลอนกร่อน  อักษรศรี
หรือทักทาย ทายทัก  ไม่ยักดี
ความหมายมี  อีกทาง  อย่าวางใจ

หรือปกป้อง  ป้องปก  ยกตัวอย่าง
มันผิดทาง  แบบแผน  ที่แสนใส
คำล้อเล่น  เล่นล้อ  ก็ว่าไป
ความหมายใหม่  เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม

มีอีกมาก  หากพูด  กลัวปูดเรื่อง
ให้ขุ่นเคือง  แค้นจิต  ไร้มิตรเสริม
ที่ติติง  ตอนพลั้ง หวังต่อเติม
เพื่อริเริ่ม  ถูกต้อง  คลองนิรุกติ์

       Mayawin

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

คำบางคำ  ใช้ได้  แม้ไม่ผิด
เช่นยึดติด  กลับหลัง ฟังอัดอึด
แม้ไม่เสีย  ภาษา  พาฮัดฮึด
แต่แผลงพฤติ เช่นนี้  ไม่ดีนะ

เขาติติง  วิงวอน กระฉ่อนเรื่อง
จะขุ่นเคือง  ไม่น้อย  อย่าปล่อยปละ
วิญญูชน ยลเห็น   ไม่เว้นละ
เขาก็จะ  ติเตียน  จนเหี้ยนดี

หลักภาษา  ถ้าใช้  ให้มันถูก
พารุ่นลูก  หลานไทย  ได้ศักดิ์ศรี
ว่าพ่อแม่  ครูอาจารย์   ท่านมีดี
 เป็นกวี  ที่เหมาะสม  ใช่อมภูมิ

โทษทีจ้า รุ่นพี่ดรีม  พอดีเพิ่งนึกได้ เลยแต่งต่อเพิ่มภายหลังครับ...ขอภัยเด้อ...อิอิ   (ลูกไม้เดิม)

[ทอฝัน]

คำบางคำ  ใช้ได้  แม้ไม่ผิด
เช่นยึดติด  กลับหลัง ฟังอัดอึด
แม้ไม่เสีย  ภาษา  พาฮัดฮึด
แต่แผลงพฤติ เช่นนี้  ไม่ดีนะ

เขาติติง  วิงวอน กระฉ่อนเรื่อง
จะขุ่นเคือง  ไม่น้อย  อย่าปล่อยปละ
วิญญูชน ยลเห็น   ไม่เว้นละ
เขาก็จะ  ติเตียน  จนเหี้ยนดี...(พี่ชายจอมมายาจ้า)

...จะประชดประชันกันไยเล่า
อ่านแล้วเข้าใจกันอย่าพลันหนี
ที่มาร่วมกระบวนใช่ชวนตี
เห็นของดีข้างในจึงได้มา

...หวังร่วมด้วยช่วยกันมาสรรสร้าง
เพราะเธอกว้างลึกซึ้งซึ่งภาษา
เป็นผู้ให้สุขล้นคนบูชา
เพียงค้นหาวิธีการผสานรอย

...หลากเพศวัยไม่แปลกหรือแตกต่าง
เอาใจวางรวมกันไม่พรั่นถอย
ชาติกวีต้องพลีคำอย่าสำออย
รักไม่น้อย...จึงรีบต่อ...ง้อแล้วนะ...!!!

.....................//ทอฝัน

[ฉันเอง]

คิดไรกันมากเรื่องให้เคืองขุ่น
เดี๋ยวหัวหมุนต้องกินยาต้องละซะ
มาเติมต่อสัมพันธ์กานท์ดีฟ่ะ
อย่าเอะอะเดี๋ยวครูเห็นเป็นต้องแบน

กระทู้นี้กลอนไม่เพาะอย่าให้เพราะ
หรือจะเพาะอย่างไรตามใจแฟน
ไม่เน้นคำสัมผัดที่ขาดแคน
นานทีแค้นได้เขียนเวียนไปมา

งงดี เร็วดี หนุกดี

[ทอฝัน]

...ป้าาาาาดดดด...!!!ม่วนขนาด ใครรู้ตัวเขียนกลอนไม่เพราะเชิญกระทู้นี้เลยครับ
ถูกใจมีโหวตเด้อ...ใช้เชิงกวีได้ไม่จำกัด แบบสร้างสรรค์ๆนะครับ...เจ้าของกระทู้เปิดแล้ว
ปิดให้ลงด้วยนะครับ...ดรีมแค่ตัวเร่งปฏิกริยาเท่านั้น...!!!

[ฉันเอง]

(คราวนี้รับสัมผัสจากข้างบน)

"...นานทีแค้นได้เขียนเวียนไปมา"




เขียนกลอนหากเบื่อในสัมผัส  ก็ละบ้างแล้วจัดแต่งภาษา
ให้กระชับกินความตามตำรา   เน้นเนื้อเนื้อออกมาตามอารมณ์
กลอนไม่เพราะคงไม่ใช่เขียนคำหยาบ   ถ้าอย่างนั้นขอกราบขอรับกระผม
ด้วยไม่เสวนา ไม่นิยม   ไม่ชอบข่มใครใครด้วยถ้อยคำ

กลอนบ้านนี้รับรองไม่มีหยาบ
โปรดรับทราบหยาบแบนมันไม่ขำ
สนุกสนานอย่างนี้มีประจำ
อย่างสุขตามประสาคนบ้ากอน

ทุกวันเคยจดจ้องคล้องภาษา
อยากหันมาเขียนตามใจให้สลอน
ก็เปนการผ่อนคายตามคันลอง
เพราะเจ้าของกระทู้เขาเน้นมา

 

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

กระทู้นี้  ไม่เน้น  สัมผัสคล้อง
แต่ให้ต้อง  แบบแผน  หลักภาษา
"กลอนไม่เพราะ" นี้คำ ย้ำที่มา
มิใช่ว่า  ให้หยาบ ขอกราบกราน

ถ้าแต่งเพราะ  เจาะใจ  ใครจะว่า
ก็ยินดี  ปรีดา  วาจาหวาน
หรือแต่งให้  ไม่เพราะ  ก็เหมาะการ
ก็เชิญท่าน  โพสต์ลง  อย่่างงไป

ผิดถูกบ้าง  บางคำ  ไม่ย้ำคิด
ประสามิตร  นักกลอน  ที่อ่อนไหว
แม้ล่วงเกิน  เพราะพลั้ง หวังอภัย
แต่งด้วยใจ  รักสนุก   จึงคลุกคลี

ที่ติติง เติมต่อ  พอเสริมแต่ง
ที่ขาดแหว่ง  เข้าเติม เพื่อเสริมศรี
ใช่ตัดพ้อ  ต่อว่า  เหมือนท้าตี
นักกวี  คีย์บอร์ด  แค่หยอดคำ....

[พรายม่าน]

ไม่เห็นยากอยากได้กลอนไม่เพราะ
ไม่ต้องรอเลียบเลาะเสาะคำหวาน
ไม่ต้องเปรียบเทียบอะไรให้รำคาญ
หรือจมปลักดักดานด้วยดีใด

คิดอะไรก็ใส่ไปตามคิด
เอาคำต่อพอติดเหมือนอิฐไหม้
จะต้องเยิ้มเสริมแย้งพระแสงใคร
ก็อ่านไปไม่เห็นจะเป็นตาย

มัวต้วมเตี้ยมเตรียมหาผญายศ
ไม่ทันอยากกากสดก็หดหาย
กินดิบดิบหยิบด้านที่ดานดาย
พอสุดท้ายคายซางไม่ต่างกัน

จะต้องห่วงทำไมความไพเราะ
ให้ใครใครยิ้มเยาะหัวเราะหยัน
เดี๋ยวนี้มีที่ไหนใครทำกัน
มัวแต่กรองรองกลั่นไม่ทันกิน

สุนทรีย์ผีป่าแค่บ้ากรอบ
ทำนบนอบชอบกวีคนมีศิลป์
เอาแต่ขับลำนำขยำดิน
อยากโบยบินจินตนาก็หาไป

สังคมเลวเหลวไปใช่ใครผิด
จะยึดติดปิดขึงไปถึงไหน
ก็ใช้สิทธิ์อิสระจะกระไร
แล้วกลอนใดใช้หลักคัคนางค์

จะถามหาค่าอะไรความไพเราะ
ขอให้เหมาะเกาะโลกโศรกกระด้าง
ถึงขืนแก้แค่กวนคำครวญคราง
เพียงอักษรนอนวาง ระหว่างโลน

พรายม่าน
สันทราย
๑๗.๐๑.๕๔

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

อันกลอนดี  ที่ล้วน  ควรคุณค่า          มีภาษา   กวี   ที่ใช้เหมาะ
เฝ้าใคร่ครวญ  ทวนคำ ที่จำเพาะ     แล้ววิเคราะห์  เนื้อความ  ไปตามคิด
เมื่อแต่งมาก  อาจเผลอ  เพราะเบลอบ้าง   มีบางครั้ง ย่ำซ้ำ  ใส่คำผิด
แต่พอรู้   เรื่องราว  เข้าใจนิด        ก็เป็นสิทธิ์  ผู้แต่ง  ไม่แย้งนะ
แต่คำไหน  ที่เห็น  ว่าเป็นมาก       คงต้องฝาก  คอมเม้นท์  ไม่เผ่นผละ
ว่าผิดแล้ว  ควรแก้  อย่าแค่ละ      ขืนปล่อยปละ  เลยไป  ไม่เข้าการ
ด้วยยึดคำ  ย้ำมิตร  ใช่คิดข่ม        ถึงหวานอม  ขมกลืน  กลับชื่นหวาน
แม้ปล่อยผ่าน นานไป ไม่ทัดทาน     จะเสียการ  เรื่องกลอน  อักษรไทย
แล้วยังเหมือน เบือนบิด  เมินมิตรรัก  ไม่ยอมทัก  ยามแย่  ควรแก้ไข
มันเหมือนกับ  ไม่ถาม  ขาดน้ำใจ     ความห่วงใย  ไมตรี  ไม่มีเลย
เหมือนต่างคน ต่างอยู่  ต่างดูเด่น    ไม่มองเห็น  เพื่อนบ้าง  จึงวางเฉย
ที่สังคม ค่อนทราม  ไปตามเคย       เพราะไม่เปรย  ความใน ด้วยใจจริง



ปล.ขอตอบแบบรวมๆไปนะครับ  ไม่เจาะจงใครผู้ใดผู้หนึ่ง.........เหนื่อยละ  แต่ละท่าน ยอมรับว่าเก่งๆกันทั้งนั้น

แม้จะเป็นสมาชิกใหม่ก็ตามที่  ผผมเอง ก็อยู่ในข่ายน้องใหม่ด้วยเหมือนกัน  เพราะเพิ่งเข้ามาไม่ถึงเดือนเอง

ยังไงก็ขอบคุณทุกๆท่าน ที่มาร่วมแต่งกลอน  สนุกสนากันไป  ผิดบ้างถูกบ้างก็หวังอภัย  ไม่คิดขึ้งเคืองกัน


     

[บ้านริมโขง]

ทำอย่างไรหนอเราเศร้าใจนัก
ยากจะหักใจได้คลายความหลง
ด้วยบทกลอนแต่ละคำที่นำลง
ต่างบรรจงเขียนสวยด้วยอารมณ์

ในบทกลอนอ่อนไหวใครก็รู้
ภาษาครูยิ่งพลิ้วสยิวสม
ภาษาไทยใครใครก็ชื่นชม
ภาษาผมเขียนทีไรก็ไพเราะ

แล้วแต่คนรู้ไหมในสารสื่อ
พูดก็คือภาษามาเสนาะ
คนอย่างผมปากหวานขานฉอเลาะ
จะมาเคาะเสียงกระด้างได้อย่างไร....อิอิ

กลอนจึงหวานขานรับกับคนแต่ง
ไม่อาจแปลงเป็นอื่นชื่นไฉน
กลอนที่เขียนจึงเขียนเพียรเอาใจ
คนแต่งไซร้..คือฉัน..เท่านั้นเอง.

"บ้านริมโขง"

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

 
   ไม่ต้องมาก  พิธี  กวีเก่า                 ถึงเพิ่งเข้า  เว็บนี้  กวีใหม่
เหมือนเหล้าเก่า  ขวดใหม่  ก็ใส่ไป      ย่อมดื่มได้  ให้เมา  พอเข้าการ
ใหม่แต่ชื่อ  บัญชี  ที่ภายนอก             แต่ขอบอก   ฝีมือ  คือฉะฉาน
แต่ละท่าน ลุ่มลึก  คงฝึกนาน             ในบทกานท์  ส่อให้เห็น  เช่นฝีมือ
ใครของจริง  ของแท้ ย่อมแลออก         ถึงจะบอก  ว่าใหม่   ใช่เพียงชื่อ
แต่การเขียน  คมลึก  เพราะฝึกปรือ       นี่แหละคือ  นักกวี  ที่มีนาม


กลอนไม่เพราะ  เพราะไม่-อยากให้เพราะ      แต่งแบบเจาะ  จงไป  ใช่หยาบหยาม
ให้ผู้อ่าน   ตัดสิน  ระบิลความ         จะงดงาม   หรือไม่  ตามใจคุณ(ผู้อ่าน)....



              Mayawin

[ทอฝัน]

...กลอนไม่เพราะชักเริ่มเพราะเสนาะแล้ว
เพียงรู้แนวรวมใจไม่เคืองขุ่น
เจตนาพามิตรจิตการุณย์
ทอฝันลุ้นแค่นี้แสนดีใจ...


.........ขอบพระคุณเซียนทุกท่านค่ะ
บอกแล้ว...ค่าแห่งกานท์ต้องอ่านด้วยใจ...
ไปละน้า เจอกันใหม่สัปดาห์หน้าเจ้าค่า...!!!
 
.........................//dream(ทอฝัน)