ฝากสายลมหนาวที่พัดมายามรุ่งสาง
ฝากแสงจันทร์ยามดาราทอแสงอันสดใส
ฝากตะวันยามทอแสงสีทองผ่องอำไพ
ฝากทั้งเสียงหริ่งเรไร..ยามราตรีกาลผ่านถึงเธอ
บทกวีของคนผิงดาว..กวีคนเศร้า
ยังคงล่องลอยตามสายลมหนาวอยู่ทุกคืนอันเปลี่ยวเหงา
เธอคนดีอยู่ตรงนั้น..ส่งใจคิดถึงกันบ้าง
อย่าปล่อยให้ฉันต้องอ้างว้าง..ยามลมหนาวพัดผ่านมา
อยากบอกว่าคิดถึง..เธอคนดี
ถึงตอนนี้อยู่ไกลยังไฝ่ฝันหา
วันนี้เราสองคนได้แค่ส่งความคิดถึงข้ามขอบฟ้า
อีกไม่ช้าฉันจะพับแผ่นฟ้า...มาใกล้ๆหัวใจเธอ
คิดถึง..คนดีของหัวใจ
ถึงอยู่ห่างไกลแต่ใจเราใกล้กันใช่ไหม
เธอส่งเสียงมาทุกเช้าเติมแต่งกำลังให้หัวใจ
อยากบอกว่าฉันรักและคิดถึงเธอมากมาย...นะคนดี
"คนผิงดาว"