อย่าแปลกใจ ทีเห็นฉัน ยืนอยู่ตรงหน้า
อย่าแปลกใจ กับการกลับมา ของฉัน
ยอมให้เธอมอง อย่างไม่รู้สึกรู้สา และเงียบงัน
แต่อย่าเห็นฉัน เป็นเศษควัน ผงธุลี
ในการ กลับมา ของฉัน
เพียงอยากไถ่โทษ ของคืนวัน ...
ที่เคยเหยียบย่ำ หัวใจกัน จนหมดศักดิ์ศรี
วันที่ทำเธอ ร้องไห้ หัวใจแทบไม่เหลือ ชิ้นดี
ภาพนั้น ยังเป็นตราบาปที่ ฝังใจตลอดมา
ขอโทษนะ...ที่ทำให้เสียใจ ในครั้งนั้น
เหตุผลคือ มีคนใหม่มาพัวพัน จนทำให้ไม่เห็นค่า
มองข้ามเธอไป ไม่เห็นใจ ไม่อยู่ในสายตา
แต่ตอนนี้ ฉันรับรู้แล้วว่า คนที่เคยรักฉันมากกว่า....คือใคร
แค่ต้องการขอโทษ และยอมรับผิด
แม้จะรู้ว่า หมดสิทธิ์ ที่เธอจะให้ อภัยได้
สมควรแล้ว กับโทษทัณฑ์... เธอไม่จำเป็น ต้องให้อภัย
แค่ให้เธอรับรู้ไว้ ว่าขอโทษจากหัวใจ...
และไม่ได้เรียกร้อง วันคืนใดใด....ให้กลับมา
