ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Red Poet]

สายลมแผ่วพลิ้วผ่านธารพลิ้วไหว   
เหมือนสื่อใจหลงเล่ห์สิเนหา
พี่พาน้องล่องลอยคล้อยธารา      
สวาทพารักล้นท้นฤดี

ยามเจ้ายิ้มแย้มยวนชวนคิดถึง      
ติดตราตรึงยั่วเย้าเนาสุขศรี
แววตาส่อรักมั่นขวัญชีวี         
ปลื้มเปรมปรีดิ์ปานเอ่ยเผยวาจา

โอเราสองล่องผ่านธารสวรรค์      
น้องพี่ร่วมเสกสรรสุขหรรษา
ธารสดใสรับเงาเจ้างามตา         
สุดกระสันอุราซึ้งอาลัย

หนอสายธารดูนิ่งยิ่งลึกล้ำ         
ประดุจย้ำมั่นคงมิหลงใหล      
ในทรวงพี่กลับก้องทุกห้องใจ      
เฝ้าฝันใฝ่ร่วมคู่ชู้ชิดเชย

ห้วงวารีฉ่ำใสเย็นใจนัก         
แจ้งประจักษ์ความจริงทุกสิ่งเผย
แม้นพี่หยั่งใจนุชสุดพี่เอย         
หากเปรียบเปรยเจ้าเด่นเย็นกว่าธาร

[ฉันเอง]

เหมือนสายธารลดเลี้ยวดั่งเกลียวคลื่น

คงไม่ชื่นฉ่ำใจเท่าไหร่หนา

รักมากมายดุจสายน้ำแม่คงคา

เปรียบเหมือนปลาว่ายหารักจนเหนื่อยใจ


เธอมีใจให้หลายคนต่างฝันถึง

ไม่คำนึงถึงมวลมิตรสนิทใส

มองข้ามปลาตัวน้อยที่คอยไป

หาตัวใหญ่ให้อิงแอบแนบชิดทรวง


ตกเป็นเหยื่อของปลาใหญ่ไม่คาดฝัน

เพราะดึงดันไปแอบชิดสิทธ์ของหวง

เลยถูกฮุบหมดถิ่นสิ้นแดดวง

ลงสู่ห้วงสายธารฝันมลาย




ฉันเอง..

[ตะวันฉาย]

...สายธาราชุ่มเย็นเป็นน้ำกรด
สายธาราเลี้ยวลดมิจดสาย
สายธาราไหลนองครองใจชาย
เข้าแหวกว่ายไม่รู้ตัวกลั้วน้ำลวง

...ธารสวาทเปิดรับเข้าขับเคลื่อน
ธารสวาทก็เลื่อนฝังสั่งใจหวง
ธารสวาทหลั่งลงตรงในทรวง
ธารสวาทก็เข้าจ้วงดวงชีวัน

...เป็นธารล่อพอใกล้ก็ไสส่ง
เข้าป่าดงธารน้ำคำพร่ำให้หวั่น
ปลิดม้อดม้วยอำนวยทางพลางลงทัณฑ์
พิษแห่งธารสวาทมันทำร้ายใจ...

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

สายธารใส  เย็นฉ่ำ  ที่น้ำตก
ฟังเสียงนก  เสียงน้ำ เหมือนความฝัน
เสียงจิ๊บ จิ๊บ ซู่ซ่า  พา งง งัน
เหมือนสวรรค์  สรรสร้าง  ทุกอย่างมา

พี่ยืนมอง  น้องนุช  ในชุดหวิว
พาใจปลิว  ตาเขม็ง  จ้องเล็งหา
เห็นเจ้านั้น แหวกว่าย  วนไปมา
สายธารา  ก็พัด  สัมผัสนวล

นึกอิจฉา  ปลาปู   อยู่ใต้น้ำ
คงชื่นฉ่ำ  หฤหรรษ์  กันเสสรวล
หรืออุทก  ฉ่ำนั้น  ก็รัญจวน
มันชี้ชวน  กุ้งปลา  ให้มาเชย

กลืนน้ำลาย  เหงื่อตก เมื่อนกร้อง
พี่จ้องมอง สุดช้ำ  ก็จำเฉย
แสนอิจฉา  ปลาปู  รู้ไว้เลย
อยากจะเผย  ร่างไป เพื่อใกล้นาง.


 กรรม....แต่งไม่เก่งเด้อ...ธรรมชาติแบบนี้......

       Mayawin
    ๑๐  มกราคม  ๒๕๕๔

[คนเผาถ่าน]

เป็นสายธาร..ฉ่ำชื่นรื่นดวงจิต
เป็นสายธาร...แห่งพิษสิเหน่หา
เป็นสายธาร...แห่งรักที่เข้าตา
เป็นสายธาร...ธาราที่ท่วมใจ

จึงมองหา..มิเห็นความถูกผิด
จึงมองหา..ด้วยจิตที่หลงไหล
จึงมองหา..ว่าดีทุกทีไป
จึงมองหา..ได้ไว้ความระกำ

ธารสวาทแรกเห็นแสนเย็นชื่น
สุดระรื่นดวงแด..แท้ถลำ
ตกลงสายธาราค่าน้ำคลำ
สุดแสนช้ำ..ธารนี้ฤดีตรม

คนเผาถ่าน

[เมฆา...]

...ทิพย์ธารา ธารใส ไหลละล่อง
เยื้องย่างย่อง ผ่องแผ้ว แนวโขดหิน
เลาะเลียบลุ่ม คุ้มครอง สองฝั่งดิน
กระพือกลิ่น หอมหวน รัญจวนใจ

...เสียงเชาะแซะ ซัดซบ กระทบฝั่ง
บรรเลงดั่ง ฉาบฉิ่ง ตลิ่งไหว
สะกดกล กมลมาน ซ่านทรวงใน
ตรึงฤทัย ท่วมท้น มนต์ธารา

...ประดุจหนึ่ง น้ำคำ อันล้ำเลิศ
แปลงกำเนิด จากทรวง ที่ห่วงหา
ธารสวาท ทาสรัก ภักดิ์กานดา
คือคงคา แห่งคำ ค้ำกังวาล

...เย็นฉ่ำชุ่ม นุ่มนวล ประทวนปฐม
เกิดแต่ร่ม คำรัก สมัครสมาน
จากสองเรา แต่เริ่ม ประเดิมกาล
จนถึงวาน วันนี้ ที่งดงาม

...ยังสลัก รักรส บทเสลา
ถือหนักเบา เข้าปลอบ แลสอบถาม
ด้วยดวงจินต์ ถวิลห่วง ทุกช่วงยาม
เฉกเนื้อความ แห่งธาร ลานนที

...โอบและอุ้ม นุ่มเนื้อ เชื่อดวงจิต
ชุบชีวิต ยามห่าง มิร้างหนี
ดุจธารา ไหลล้น มนต์วารี
สร้างเทพี สะกด จรดดวงมาน....



***เมฆา...***

[jt]

ธารสวาท อนาถใจ ยามไหลเลี้ยว
ตัวคนเดียว เปลี่ยวเหงา เฝ้าเพ้อหา
ธารน้ำเย็น ฤาเด่นเท่า เขาเย็นชา
โอ้แก้วตา อย่าทำพี่ นี้เพ้อครวญ

สัจธรรม ของลำน้ำ ย้ำให้คิด
เช่นดวงจิต พิศมัย ไม่ย้อนหวน
พิษธารรัก สลักไว้ ทำใจรวน
หวังเพียงส่วน ธารน้ำใจ ให้พี่พอ

 

[Red Poet]

...ทิพย์ธารา ธารใส ไหลละล่อง
เยื้องย่างย่อง ผ่องแผ้ว แนวโขดหิน
เลาะเลียบลุ่ม คุ้มครอง สองฝั่งดิน
กระพือกลิ่น หอมหวน รัญจวนใจ

...เสียงเชาะแซะ ซัดซบ กระทบฝั่ง
บรรเลงดั่ง ฉาบฉิ่ง ตลิ่งไหว
สะกดกล กมลมาน ซ่านทรวงใน
ตรึงฤทัย ท่วมท้น มนต์ธารา

...ประดุจหนึ่ง น้ำคำ อันล้ำเลิศ
แปลงกำเนิด จากทรวง ที่ห่วงหา
ธารสวาท ทาสรัก ภักดิ์กานดา
คือคงคา แห่งคำ ค้ำกังวาล

...เย็นฉ่ำชุ่ม นุ่มนวล ประทวนปฐม
เกิดแต่ร่ม คำรัก สมัครสมาน
จากสองเรา แต่เริ่ม ประเดิมกาล
จนถึงวาน วันนี้ ที่งดงาม

...ยังสลัก รักรส บทเสลา
ถือหนักเบา เข้าปลอบ แลสอบถาม
ด้วยดวงจินต์ ถวิลห่วง ทุกช่วงยาม
เฉกเนื้อความ แห่งธาร ลานนที

...โอบและอุ้ม นุ่มเนื้อ เชื่อดวงจิต
ชุบชีวิต ยามห่าง มิร้างหนี
ดุจธารา ไหลล้น มนต์วารี
สร้างเทพี สะกด จรดดวงมาน.... (เมฆา)

ธารสวาทสร้างรักสลักล้ำ
น้าวโน้มนำฤทัยให้สุขศานต์
มั่นคงนักรักแท้แม้ล่วงกาล
ตราบเนิ่นนานยืนยังดั่งต้องมนต์

เพราะเข้าใจในเราที่เร้าเริ่ม
ต่างช่วยเติมเต็มต่อก่อเกิดผล
ทุกข์หรือสุขคาดหวังมิกังวล
ประคองพ้นอุปสรรค...ด้วยรักจริง

[เมฆา...]

...ทิพย์ธารา ธารใส ไหลละล่อง
เยื้องย่างย่อง ผ่องแผ้ว แนวโขดหิน
เลาะเลียบลุ่ม คุ้มครอง สองฝั่งดิน
กระพือกลิ่น หอมหวน รัญจวนใจ

...เสียงเชาะแซะ ซัดซบ กระทบฝั่ง
บรรเลงดั่ง ฉาบฉิ่ง ตลิ่งไหว
สะกดกล กมลมาน ซ่านทรวงใน
ตรึงฤทัย ท่วมท้น มนต์ธารา

...ประดุจหนึ่ง น้ำคำ อันล้ำเลิศ
แปลงกำเนิด จากทรวง ที่ห่วงหา
ธารสวาท ทาสรัก ภักดิ์กานดา
คือคงคา แห่งคำ ค้ำกังวาล

...เย็นฉ่ำชุ่ม นุ่มนวล ประทวนปฐม
เกิดแต่ร่ม คำรัก สมัครสมาน
จากสองเรา แต่เริ่ม ประเดิมกาล
จนถึงวาน วันนี้ ที่งดงาม

...ยังสลัก รักรส บทเสลา
ถือหนักเบา เข้าปลอบ แลสอบถาม
ด้วยดวงจินต์ ถวิลห่วง ทุกช่วงยาม
เฉกเนื้อความ แห่งธาร ลานนที

...โอบและอุ้ม นุ่มเนื้อ เชื่อดวงจิต
ชุบชีวิต ยามห่าง มิร้างหนี
ดุจธารา ไหลล้น มนต์วารี
สร้างเทพี สะกด จรดดวงมาน.... (เมฆา)

ธารสวาทสร้างรักสลักล้ำ
น้าวโน้มนำฤทัยให้สุขศานต์
มั่นคงนักรักแท้แม้ล่วงกาล
ตราบเนิ่นนานยืนยังดั่งต้องมนต์

เพราะเข้าใจในเราที่เร้าเริ่ม
ต่างช่วยเติมเต็มต่อก่อเกิดผล
ทุกข์หรือสุขคาดหวังมิกังวล
ประคองพ้นอุปสรรค...ด้วยรักจริง (ท่าน Red Poet)

...นี่คือสิ่ง สั่งสม บรมศาสตร์
ธารสวาท ส่องสว่าง กระจ่างยิ่ง
ดุจนาวา ไหลวน มนต์แอบอิง
เปรียบชายหญิง มิ่งมิตร คราชิดชม

...อยู่ด้วยความ ห่วงใย ให้ไออุ่น
คอยเกื้อหนุน จุนเจือ เมื่อขื่นขม
เป็นสายธาร หล่อเลี้ยง เรียงภิรมย์
เป็นน้ำชม น้ำใจ น้ำไมตรี

...จักนิรันดร์ มั่นยืน เป็นหมื่นขวัญ
อยู่ร่วมกัน สานเพ็ญ เป็นสุขศรี
คล้องมาลัย บุปผา ณ.ราตรี
เยี่ยงวารี คู่พนา ธาราธร...   เมฆา...

[sitang]

๐ในเรือนจิตพิศวาสวาดหวังไว้
ด้วยเรือนใจมุ่งหมายปรารถนา
ณ.กาลนี้ที่ละหานธารธารา
ไหลเรื่อยช้าแต่ทว่ามิคลาดคลาย
๐เย็นเย็นชื่นรื่นฤดีที่ความรัก
โปรดประจักษ์แก่ใจในความหมาย
ว่ารักนี้ค่าที่มีมิแค่กาย
แต่มากมายลึกซึ้งถึงวิญญาณ




สิตางศุ์

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ธารใจไม่เคยเหือด~


ธารอารมณ์ถมท้นจนล้นอก
ธารสะทกสั่นไหวให้เพ้อฝัน
ธารสวาทวาบหวามพล่ามรำพัน
ธารกระสันโลมจิตฤทธิ์มายา

ธารรัญจวนรุมเร้าทุกเช้าค่ำ
ธารระบำรำร่ายคลายคาถา
ธารละมุนอุ่นแสนแม้นนิทรา
ธารตัณหาร้อนแรงแอบแฝงใจ

ธารราคะละลวยสวยเพริศพริ้ง
ธารแอบอิงสิงสาปคราบอ่อนไหว
ธารบำเรอเอ่อท้นเร้นกลไก
ธารเยื่อใยรัดตรึงให้ซึ้งจินต์

O

ทานอารมณ์ไม่ไหวไหลเวียนวก
ทานสะทกลดอยากยากดั่งหิน
ทานสวาทขาดยั้งยังไม่ชิน
ทานกระสันให้สิ้นช่างยากเย็น

ทานรัญจวนทวนท้าข้ากลืนกล้ำ
ทานระบำยวนพิศจิตยังเห็น
ทานละมุลกรุ่นอิงยิ่งรำเค็ญ
ทานตัณหาล้าเข็ญไม่เป็นเลย

ทานราคะระบาดมิอาจทิ้ง
ทานแอบอิงยิ่งลับกับยิ่งเผย
ทานบำเรอเปรอปรนจนคุ้นเคย
ทานเยื่อใยใจเผย..เช่นเคยเป็น


  งั้นทานส้มตำดีกว่า แบร่ๆ


บอม ซอง ดุ๊ก

[จ้อง เจรียงคำ]

สายธารใส  เย็นฉ่ำ  ที่น้ำตก
ฟังเสียงนก  เสียงน้ำ เหมือนความฝัน
เสียงจิ๊บ จิ๊บ ซู่ซ่า  พา งง งัน
เหมือนสวรรค์  สรรสร้าง  ทุกอย่างมา

พี่ยืนมอง  น้องนุช  ในชุดหวิว
พาใจปลิว  ตาเขม็ง  จ้องเล็งหา
เห็นเจ้านั้น แหวกว่าย  วนไปมา
สายธารา  ก็พัด  สัมผัสนวล

นึกอิจฉา  ปลาปู   อยู่ใต้น้ำ
คงชื่นฉ่ำ  หฤหรรษ์  กันเสสรวล
หรืออุทก  ฉ่ำนั้น  ก็รัญจวน
มันชี้ชวน  กุ้งปลา  ให้มาเชย

กลืนน้ำลาย  เหงื่อตก เมื่อนกร้อง
พี่จ้องมอง สุดช้ำ  ก็จำเฉย
แสนอิจฉา  ปลาปู  รู้ไว้เลย
อยากจะเผย  ร่างไป เพื่อใกล้นาง.


 กรรม....แต่งไม่เก่งเด้อ...ธรรมชาติแบบนี้......

       Mayawin
    ๑๐  มกราคม  ๒๕๕๔

ยกจอกเทเมรัยกรอกใส่ปาก
แกล้มด้วยฉากเขยื้อนส่ายเรือนร่าง
กระเพื่อมโลมหยาดเหลวไล้เอวบาง
เนื้อผ้าวางขึงติดแนบชิดเนื้อ

รำไรแสงสีทองยามต้องผิว
ให้วาบหวิวเนื้อปลั่งไปทั้งเยื่อ
ขาวนวลผ่องยองใยทองไหนเจือ
แสงทะยานผ่านเสื้อเหนือบรรยาย

สาดสุราฝ่าลิ้นจนสิ้นจอก
ทั้งกระฉอกกระเด็นออกเป็นสาย
ไหลคอคางอย่างคนไม่สนอาย
วาดมือป้ายลูบปากแบบลากยาว

พลันน้องนุชนุ่งน้อยเบื่อลอยว่าย
ปีนตะกายหินเกยเผยผิวขาว
แทบถลนเบ้าแล้วตาแวววาว
สำอางราวอัปสรสัญจรดิน

เพลินสุราพาร่ำธารน้ำตก
เพลินเสียงนกเพรียกปนชลสินธุ์
เพลินเสียงนางน้องแก้วแว่วได้ยิน
พลันจบสิ้นพาเสีย..เสียงเมียมา..

[ไพร พนาวัลย์]

ธารสวาทหาดสวรรค์สั่นไสว
สายน้ำใสรวยรินกลิ่นบุปผา
วิหคร้องก้องดงพงพนา
หมู่ดาราระยิบยับประดับลาน

ระบำกลอนร่อนร่ายดั่งสายน้ำ
เย็นชื่นฉ่ำทรวงในให้เสียวซ่าน
แม้นมีนางพร่ำพรอดออดเพลงกานท์
เริงสำราญรินรดพจนีย์

ต่างแลกเปลี่ยนอักษราภาษารัก
สอดสลักรื่นรมย์บ่มวิถี
ทั้งค่อนขอดออดอ้อนป้อนวลี
ชุบชีวีดั่งธารสู่มานแมน

ดั่งสายธารสวรรค์ประทานให้
สองฤทัยชื่นชมบรรทมแท่น
ต่างประคองสองกรผ่อนรำแพน
เข้าสู่แดนฉิมพลีที่รอคอย

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ปรางทิพย์]

บนฉิมพลีมีเราเป็นเจ้าของ
ร่วมประคองปองรักประจักษ์ถ้อย
รูปพรรณวรรณรีวจีกลอย
แม้เคลื่อนคล้อยลอยลมประสมคำ

จึ่งร่ายบทรสหวานสายธารใส
ระบัดไกวไหววาบตราบถลำ
คลื่นกระแทกแทรกริ้วละลิ่วพรำ
กระไอฉ่ำค่ำคืนที่ยืนยาว

ดั่งแหวกว่ายสายธารกาลสวาท
เป็นภาพวาดปรารถนายามหน้าหนาว
มีน้ำค้างพร่างพรมประสมพราว
เมื่อถึงคราวกล่าวขานสะท้านทรวง

[Red Poet]

บนฉิมพลีมีเราเป็นเจ้าของ
ร่วมประคองปองรักประจักษ์ถ้อย
รูปพรรณวรรณรีวจีกลอย
แม้เคลื่อนคล้อยลอยลมประสมคำ

จึ่งร่ายบทรสหวานสายธารใส
ระบัดไกวไหววาบตราบถลำ
คลื่นกระแทกแทรกริ้วละลิ่วพรำ
กระไอฉ่ำค่ำคืนที่ยืนยาว

ดั่งแหวกว่ายสายธารกาลสวาท
เป็นภาพวาดปรารถนายามหน้าหนาว
มีน้ำค้างพร่างพรมประสมพราว
เมื่อถึงคราวกล่าวขานสะท้านทรวง...ปรางทิพย์


บนวิมานฉิมพลีที่กล่าวถึง
จิตคำนึงใคร่คิดสถิตสรวง
น้ำค้างพรมลมพราวเด่นดาวดวง
วันคืนล่วงฤๅหาอนาทร

เย็นฉ่ำกายสายธารสำราญสอง
พี่พาน้องร่วมเรียงคู่เคียงหมอน
ดื่มด่ำรักสลักใจไร้อาวรณ์
หนาวหรือร้อนรักกรุ่นอุ่นหทัย

วิมานรักในฝันอันพิลาศ
ธารสวาทเสริมส่งด้วยหลงใหล
จะร่ายพจน์ร้อยเรียงสักเพียงใด
มิอาจได้แม้ครึ่งกึ่งกมล

[ปรางทิพย์]

จึ่งเหาะเหินเพลินใจในนิราศ
ธารสวาทวาดสรวงห้วงเวหน
เก็บเกี่ยวดาวพราวพร่างสว่างดล
มาร่ายมนต์คนธรรพ์บทกลั่นกรอง

แล้วหยิบพิณรินร่ายตามสายเสียง
ส่งสำเนียงเจรียงหวานกานท์สนอง
ให้เคลิบเคลิ้มเติมฝันนิรันดร์รอง
มีเราสองครองคู่อย่ารู้คลาย

บทบรรเลงเพลงพิณถวิลหา
ส่งข้ามฟ้ามาถึงซึ่งที่หมาย
ณ วิมานปานสวรรค์ในฝันพราย
เป็นสื่อคล้ายสายใยจากใจนวล

[Red Poet]

จึ่งเหาะเหินเพลินใจในนิราศ
ธารสวาทวาดสรวงห้วงเวหน
เก็บเกี่ยวดาวพราวพร่างสว่างดล
มาร่ายมนต์คนธรรพ์บทกลั่นกรอง

แล้วหยิบพิณรินร่ายตามสายเสียง
ส่งสำเนียงเจรียงหวานกานท์สนอง
ให้เคลิบเคลิ้มเติมฝันนิรันดร์รอง
มีเราสองครองคู่อย่ารู้คลาย

บทบรรเลงเพลงพิณถวิลหา
ส่งข้ามฟ้ามาถึงซึ่งที่หมาย
ณ วิมานปานสวรรค์ในฝันพราย
เป็นสื่อคล้ายสายใยจากใจนวล...ปรางทิพย์


คนธรรพ์ทิพย์บรรเลงเพลงเสนาะ
ดั่งน้ำเซาะแก่งธารละหานหวล
ลมพลิ้วแผ่วแว่วคลอพ้อรัญจวน
ไอรักอวลกลิ่นอาบกำซาบทรวง

ทางช้างเผือกเรืองรองตระกองฟ้า
โสมอุษาฉายปริ่มอยู่ริมสรวง
วะวับวาวดาวพร่างกระจ่างดวง
มิลาล่วงยืนยงดำรงกาล

เปรียบใจภักดิ์รักพี่ที่ให้นุช
แม้จะสุดแดดิ้นสิ้นสังขาร
สัตย์สัญญามั่นหนอต่อสายธาร
ดวงวิญญาณแน่นัก...ยังรักเธอ

[ปรางทิพย์]

แสงสุรีย์คลี่ผ่านสายธารใส
หอมกลิ่นไอใจรักภักดิ์เสมอ
ถ้อยคำมั่นสัญญาพาละเมอ
ฝากลมเพ้อเผลอครวญไห้หวนมา

เนินไศลใกล้รุ่งจรุงหอม
บุหงาล้อมห้อมหาดปรารถนา
ดั่งต้องมนต์ดลจิตนิมิตรพา
ภาวนาปรารมภ์สุขสมพลัน

ขอวอนหวังตั้งจิตอธิษฐาน
ดวงวิญญาณพานพบสบสวรรค์
เราจะเกี่ยวเที่ยวท่องทำนองบรรพ์
นิจนิรันดร์ขวัญพี่แต่นี้ไป...

ขอขอบคุณ ผู้สะกิดคำผิดให้นะคะ
คุณบ้านกลอนไทย คำว่า ไห้หวน....แรกทีปรางทิพย์ พิมพ์เป็นให้หวน...

[รพีกาญจน์]

๐๐ธารใสไหลล่วงล้ำ    สุดตา
สวาทคลาดไคลคลา    ห่อนให้
ธารใจไหลเวียนมา      นองเอ่อ
สวาทซุกซอนไซ้        เสพซ้องของสงวน

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

รัญจวนจึงจูบเจ้า    นวลปราง
รักมากจักไม่วาง   นิ่มน้อง
โลมไล้ลูบรวบนาง  เสียแน่น
ใจพี่เฝ้าร่ำร้อง     ซิกซี้สุดเสียวววว