ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

ไปแดนไกลคราวนี้มีความหมาย
เป็นความหวังสุดท้ายที่มีอยู่
ไปทำงานสร้างชีวิตลองคิดดู
จำต้องอยู่ไกลบ้านห่างกานท์กลอน

เพราะที่นั่นมีโอกาสวาดหวังได้
หากเรียนรู้สู้ไปไม่ย่อหย่อน
คงลืมตาอาปากได้แน่นอน
ความเดือดร้อนทั้งหลายคงคลายจาง

แต่ยังตัดสินใจได้ไม่เด็ดขาด
ใจยังหวาดกลัวเหงาคราวเหินห่าง
ยามค่ำคืนคงคิดถึงน้องนาง
ยากปล่อยวางดวงจิตคิดวกวน

อีกทั้งแม่แก่เฒ่าคอยเฝ้าห่วง
อยู่ในห้วงความคิดจิตสับสน
บนทางเลือกทางฝันอันอับจน
ใจของตนติดหล่มจมภวังค์.........

[Music]

ทุกชีวิตเกิดมา..ฟ้าลิขิต
มีก้าวผิดก้าวถูกได้ปลูกฝัง
ทั้งเหลาะแหละและเล่นเป็นจริงจัง
มีหน้าที่หาตังส์..กระทั่งนอน

ทุกชีวิตเกิดมา..ฟ้ากำหนด
ให้ถูกกฏร้อนแรงต้องแผลงศร
อาจไร้ฤกษ์เบิกทางในบางตอน
มอบคำพรให้สู้..อย่างผู้ดี

อย่าห่วงหน้าพะวงหลังแค่สั่งเสีย
ทั้งแม่-เมีย..คือพลังรอทางนี้
ลูกผู้ชายตัวจริงทุกสิ่งมี
สละชีพ..ยอมพลี..เพื่อครอบครัว


(ป๋าจะไปไหนล่ะครับ?..ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ)

[สุวรรณ]

ชะตาฟ้ากำหนดบทชีวิต
ละครโลกโชคชิดคอยขีดทั่ว
อาจ..บางคราล้ากรายใกล้ความกลัว
ทบทวนรั้วหัวใจนี้อยู่หลายคราว

คิดดี ทำดี พึงมีมั่น
คงสักวันถึงวันยามเราก้าว
พบหลักชัยในฝันอันวามวาว
จนเด่นพราวหัวใจไม่หวาดแล้ว

สู้ สู นะค๊าบบ

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ลูกไม่ท้อ~


ด้วยขาดปากอยากท้องจึงต้องสู้
จำร้างอู่เคยนอนจรถิ่นฐาน
ยอมเหนื่อยเหน็ดเคล็ดเนื้อเพื่อเรือนชาน
เพียงเพื่อท่านอิ่มหนำไร้ลำเค็ญ

เก็บบาทเติมเพิ่มออมยอมโหยหิว
แม้นตัวปลิวคิ้วข้นมิบ่นเข็ญ
ถูกแคลนข่มถมหน่อก็ต้องเย็น
เพราะเราเป็นผู้ไร้อาศัยรัง

เมื่อคิดย้อนดอนแล้งแห้งรวงข้าว
พร้อมเรื่องราวเด็กน้อยคอยความหวัง
มีผู้เฒ่าเฝ้าอยู่คู่บ้านพัง
จึงต้องตั้งจิตช่วยอำนวยทาน

อีกไม่นานหรอกหนอพ่อแม่ครับ
ลูกจะกลับสู่เหย้ากราบเท้าท่าน
พร้อมต่อเติมเพิ่มสุขทุกประการ
เพื่อข้ามผ่านความยากลำบากไป

อาจหายห่างจางสาร์นมาขานเล่า
บ่ไร้เงาดอกหนาอย่าหวั่นไหว
ลูกอาจเหนื่อยเอื่อยอิดผิดพลั้งใจ
พ่อแม่ไม่ต้องห่วงแค่ช่วงเดียว

ขอเพียงท่านแข็งแรงลูกแกร่งกล้า
จะสุดฟ้ายังปักรักแลเหลียว
มีไออุ่นกรุ่นกายคล้ายดั่งเกลียว
ที่ยังเกี่ยว กอดลูกอยู่ ให้สู้ทน

O

คิดถึงพ่อแม่นะครับ


บักหล่าบอมของพ่อแม่ครับ




 
 

[ฉันเอง]

มีโอกาสควรใฝ่ค้วาเพื่อวันหน้า

จะได้พาหลายชีวิตพิชิตฝัน

แม้ย่างก้าวจะลำบากต้องฝ่าฟัน

ก็เพราะมันเป็นบทเรียนที่เพียรทำ


แม้ว่าไกลแค่ไหนใจใฝ่ถึง

โลกนี้จึงพีงสบายไม่ถลำ

พกมือถือเพียงเครื่องเดียวให้จดจำ

คุยเช้าค่ำเห็นหน้าได้สบายแฮ




ฉันเอง..


ดีใจจังตัวหนังสือมีสีสรรแล้ว

เพราะลุงปรางค์มาทักแท้ๆเชียว  ปล้ำจนได้

ขอบคุณลุงปรางค์ครับ

[ไพร พนาวัลย์]

ตัดสินใจไปสู้เพื่ออยู่หลัง
เติมพลังใจตัวอย่ามัววุ่น
อนาคตครอบครัวตัวเป็นทุน
เพื่อเจือจุนยามยากลำบากกาย

ลองไปเถิดจะรู้ว่าต้องรอด
ใจอย่าถอดปอดแผ่ไม่แพ้พ่าย
มันน่าลองสักตั้งชั่งท้าทาย
ลูกผู้ชายใจกล้าอย่ามัวรอ

ทั้งร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำย่ำให้หมด
ให้ปรากฏกายดังนั่งหัวร่อ
เชิญเถิดหนาอุปสรรคทักให้พอ
ข้าจะขอสู้กับมันไม่หวั่นเกรง

ตัดสินใจครานี้ต้องดีแน่
เพื่อพ่อแม่ลูกเมียเชียร์คนเก่ง
ใช้วิชาความรู้สู้ทุกเพลง
ใจนักเลงซะอย่างทางไม่ตัน

 

"ปรางค์  สามยอด"

[กาแฟดำ]

.
.

ติดหล่มใจไกลเรือนเหมือนชีวาตม์
จะบิ่นขาดบาดเนื้อเถือใจวิ่น
ต้องแรมรอนนอนค้างห่างยุพิน
ไกลแผ่นดินถิ่นอุ่นที่คุ้นเคย


หากต้องไปไกลบ้านเพื่องานหนัก
เพื่อคนรักลูกยาข้าฯกล้าเอ่ย
ว่าไม่ท้อคิดถอยสักน้อยเลย
แต่อกเอ๋ยครุ่นคิดติดห่วงใย

.
.

.
  กาแฟดำขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

[hort39]

ที่ห่วงหนักคือแม่ผู้แก่เฒ่า
มีใครเล่าจะดูแลเอาใจใส่ั
อัลไซเมอร์รุกหนักยากเข้าใจ
คนทั่วไปไม่รู้คงดูดาย

พวกพี่ๆเคยออกปากฝากฝังไว้
หากขัดสนสิ่งใดไม่พอจ่าย
พี่จะคอยช่วยน้องไม่ต้องอาย
ต่างร่วมสายเลือดแม่ไม่แชเชือน

พี่ขอไว้ให้ดูแลแม่เถิดหนา
กตัญญูสูงค่าหาใดเหมือน
ไม่อยากให้น้อง(ชาย)ห่างร้างไกลเรือน
ทุกทุกเดือนพี่จะช่วยด้วยเงินตรา

มาครั้งนี้พี่ก็ยังหวังเหมือนเก่า
ขอให้เราไม่ไปจะดีกว่า
หากเราไปใครจะอยู่ดูมารดา
คงต้องหาคนทำแทนแสนยากเย็น

สุดท้ายจึงต้องสู้อยู่ที่นี่
แผ่นดินนี้แผ่นดินไทยใช่ยากเข็ญ
ไม่มีงานประจำใช่ลำเค็ญ
ก็หัดเป็นพ่อค้าหาช่องทาง

คงจะมีรายได้ไม่มากนัก
พอผ่อนหนักเป็นเบาบรรเทาบ้าง
แม้ความหวังความฝันนั้นเลือนลาง
ก็ปล่อยวางมันไปทำใจเรา

คิดเสียว่าคอยอยู่เป็นเพื่อนแม่
ท่านก็แก่ชราทุกคราเหงา
พาเดินเล่นยามว่างทั้งเย็นเช้า
สุขใดเล่าเท่าแม่นี้...มีสุขใจ.......

(ขอขอบคุณเพื่อนพี่น้อง ที่คอยให้กำลังใจ บ้านกลอนไทย ยังอบอุ่นด้วยน้ำใจไมตรีเสมอครับ)

[ปรางทิพย์]

กตัญญูรู้คุณจะหนุนเนื่อง
ให้รุ่งเรืองเขื่องขามมากความหมาย
เถิดเงินทองของนอกนั้นหลอกกาย
สิ่งสุดท้ายสายเลือดไม่เหือดจาง

อยู่บ้านเราเข้าสวนยังชวนชื่น
แม่ระรื่นฟื้นไข้ไร้หมองหมาง
มีลูกแนบแอบชิดสนิทวาง
ไม่ทิ้งขว้างสร้างบุญกุศลนำ

คนอยู่ไกลใจนั้นยังฝันถึง
เคยดื้อดึงจึงหนีรี่ถลำ
หากพลิกกลับปรับได้คงไม่ทำ
ทุกข์กระหน่ำช้ำหนักติดปลักตรม

คิดถึงบ้านหาญสู้ยิ่งรู้สึก
ในส่วนลึกนึกหวนล้วนถั่งถม
เกินออกปากฝากใครให้ระทม
จำใจข่มก้มหน้าน้ำตานอง...