|
|
|
09 มกราคม 2011, 07:19:PM |
Music
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: 09 มกราคม 2011, 07:19:PM » |
ชุมชน
|
ขอบคุณมิตรไมตรีที่มีฝาก หัวใจอยากรับไว้ในอ้อมแขน ชอบท่องเวปว่องไวไปทั่วแดน แต่ขาดแคลนบ้านพัก..คือหลักลอย
อุปสรรคนานามักมาเกี่ยว ชอบอยู่เดี่ยวโดดเด่นแฟนเป็นร้อย หลบเรื่องราวร้าวรวดชวดเนื้อกลอย เดี๋ยวสำออยเดี๋ยวสำอางค์..ชู้ทางใจ
ที่นี่มีมนต์ขลังพลังเสียง มาเรียบเคียงหลบหลืบ.คงสืบได้ เป็นกระบี่ในฝักที่ชักไว แต่ขี้ทื่อ..บาดใครเป็นไม่มี
เรื่องแนวกลอนสุดโต่ง..ไม่คงเส้น ประเดี๋ยวเล่น.ประเดี๋ยวว่า เกินหน้าที่ จึงไม่อาจสร้างสรร.วรรณกวี หวั่นฤดี.ดักดาน.ประจานตัว
ต้องขอกราบอภัย..มิได้แจ้ง มากลั่นแกล้งอ่านกลอนตะลอนทั่ว หวั่นหัวใจประมาทแลขลาดกลัว ทำเนียนัวจุ้นจ้านเหมือนบ้านตน
ขอบคุณมิตรไมตรีที่มีฝาก รู้ผิดมากแต่ธรรม.ยังนำผล ขอฝากตัวอุ้มชู..อยู่ด้วยคน จะอดทน..ปิดปาก..เพียงฝากกลอน
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
|
|
|
10 มกราคม 2011, 07:50:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 10 มกราคม 2011, 07:50:PM » |
ชุมชน
|
|
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน
|
|
|
|
|
|
|
03 มีนาคม 2011, 05:22:PM |
ปาระ
|
|
« ตอบ #32 เมื่อ: 03 มีนาคม 2011, 05:22:PM » |
ชุมชน
|
ฉันเป็นคนหน้าใสทั้งใจซื่อ เรื่องฝีมือยังด้อยค่อยหัดเขียน จับปากกาหาถ้อยร้อยคำเรียน บ้างจุดเทียนเขียนไปไม่ได้ความ
|
|
|
|
|
03 มีนาคม 2011, 07:49:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: 03 มีนาคม 2011, 07:49:PM » |
ชุมชน
|
เมฆบังจันทร์ ไม่นาน พลันจางหาย ปล่อยจันทร์ฉาย แสงนวล เย้ายวนเฉย ว่าแต่จันทร์ นั่นหนา อย่าหนีเลย เหมือนเช่นเคย หลบหาย ใกล้อรุณ
แต่คืนนี้ ตัวฉัน รอจันทร์อยู่ ยังไม่รู้ ซ่อนไหน ให้ว้าวุ่น ท้องฟ้าว่าง เมฆสลาย กลายเป็นจุณ ยังรอลุ้น คาบเกี่ยว แม้เสี้ยวบาง
ถึงค่อนคืน ยืนหมอง มองจันทร์หลบ จะได้พบ ไหมหนา เริ่มฟ้าสาง ดวงจันทรา เปรียบได้ ดั่งใจนาง ปล่อยอ้างว้าง เดียวดาย หลอกให้รอ.
ด.ช. นพ
ปล.เพิ่งเห็นว่าให้โปรโมทตัวเอง แล้วมีเกี่ยวบ้างไหมนี่ เอาเป็นว่า ด.ช. นพ เด็กดีที่น่ารัก ละกัน
|
|
|
|
04 มีนาคม 2011, 10:31:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #35 เมื่อ: 04 มีนาคม 2011, 10:31:AM » |
ชุมชน
|
เมฆบังจันทร์ ไม่นาน พลันจางหาย ปล่อยจันทร์ฉาย แสงนวล เย้ายวนเฉย ว่าแต่จันทร์ นั่นหนา อย่าหนีเลย เหมือนเช่นเคย หลบหาย ใกล้อรุณ
แต่คืนนี้ ตัวฉัน รอจันทร์อยู่ ยังไม่รู้ ซ่อนไหน ให้ว้าวุ่น ท้องฟ้าว่าง เมฆสลาย กลายเป็นจุณ ยังรอลุ้น คาบเกี่ยว แม้เสี้ยวบาง
ถึงค่อนคืน ยืนหมอง มองจันทร์หลบ จะได้พบ ไหมหนา เริ่มฟ้าสาง ดวงจันทรา เปรียบได้ ดั่งใจนาง ปล่อยอ้างว้าง เดียวดาย หลอกให้รอ.
ด.ช. นพ
ปล.เพิ่งเห็นว่าให้โปรโมทตัวเอง แล้วมีเกี่ยวบ้างไหมนี่ เอาเป็นว่า ด.ช. นพ เด็กดีที่น่ารัก ละกัน ๐ ท่านพี่นพจบกลอนหมายอ้อนสาว ลูกเล่นพราวสาวคงจะหลงหนอ ทหารไทยไกลแฟนแสนชีกอ ทำหลอกล่อป้อหญิงมาอิงใจ
๐ ทำคารมชมจันทร์วันเดือนดับ คงลืมนับสับสนจนเหลวไหล จนเลอะเทอะเปรอะเปื้อนหลงเลือนไป แต่อะไรไม่ว่า.....อย่าหลับยาม....(นะท่านพี่นพ อิอิ) ที่กล่าวมา ถูกใจ ใช่แล้วนั่น ลือสนั่น ทหารไทย ไม่เกรงขาม มีภาพสาว ดูไว้ ไม่หลับยาม หนึ่งสองสาม สี่ห้า หกเจ็ดราย
ออกจากบ้าน นั้นหรือ คือคนโสด อยู่เดี่ยวโดด ไร้คู่ ที่อยู่หมาย มีแต่ปืน คู่ชิด ติดแนบกาย ไม่สบาย หนาวตลอด ทนกอดมัน
โชคยังดี ที่ไม่ ใช่ทหาร จึงขอผ่าน พ้นไป จากใจฉัน ว่างไม่หรือ คือผม ชวนชมจันทร์ หลังตะวัน ลับฟ้า จันทรามี
คำไม่ว่าง ข้ออ้าง รับฟังได้ เพื่อจะใช้ ตัวปลีก คิดหลีกหนี ไม่เป็นไร ให้ภาพ ทราบด้วยซี เป็นภาพสี นะจ๊ะ นพจะรอ.(อิอิ)
ด.ช. นพ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|